โถ...อย่าเพิ่งงอนป้าเลยนะคะ หลานๆ ขา มาแล้วค่ะ
อันนี้ กาพย์ฉบัง ๑๖ สำนวนน้องลิตเติ้ล ที่แต่งมาฝากให้ป้าช่วยโพสต์ให้ค่ะ
.........................................................
เปรียบเธอเฉกเช่นดอกชา...........ผ่านคืนวันมา
ทีท่าของเธอคงเดิม
อย่างเช่นเคยเช่นแรกเริ่ม...... ไม่เคยเคริบเคริ้ม
ทั้งเฉยทั้งเชิดทั้งชา
ซ้ำยังทำเราให้ผวา.......... พิฆาตด้วยสายตา
หมายมั่นให้แหลกเป็นจุน
..........................................................
มีข้อสังเกตอยู่สองเรื่องนะคะ
๑. การสะกดคำ.........เคลิบเคลิ้ม...กับจุณ ...ค่ะ
๒. เรื่องข้อบังคับของกาพย์ เท่าที่อ่านมา ท่านว่าคำท้ายของทุกวรรค นิยมเสียงจัตวากับสามัญ เท่านั้นค่ะ ไม่นิยมคำแสดงรูปวรรณยุกต์และคำตาย แต่ก็ไม่ถึงกับบังคับห้ามนะคะ
.........แสดงว่าบทที่น้องลิตเติ้ลแต่งมา ก็ พอใช้ได้ล่ะค่ะ
***********************
มาต่อกลอนน้องต้นรัก กันเถอะนะคะ
น้องฟังความพี่ลิตขีดเขียนวาด
ใช่ จักขาดสัมพันธ์สร้างประกายใส
คงแวะเวียนเข้ามายังเรือนไทย
โฉมไฉไลอย่าพ้ออย่างอนเลย
.................
วอนอย่าเคียดละเลียดเถิดระเบิดหัว
สมองน้อยพลอยระรัวรั่วระเหย
งานบานเบะเกะกะใช่ละเลย
นอนสเบยเกยคอมแทบตรอมใจ
..............................