ป.ล. ปลาหมึกตัวใสแจ๋วรสหวานนั่นกินกันสดๆเลยหรือคะ กินกันตั้งแต่ยังไม่ทันขุ่นขาวเลยใช่ไหม
หาดมุยเน่ ยาวไปเป็น 10 กม. ที่บริเวณนักท่องเที่ยวอยู่ กระจายตัวช่วงไม่เกิน 2 กม.
ถัดจากนั้นเป็นหาดสงบๆ สกปรกจากขยะธรรมชาติ เช่น ลูกมะพร้าวแห้ง ใบมะพร้าวแห้ง
กลางคืนหงอยเหงา บรรยากาศเหมือนไทยยุคที่นางเอกและพระเอกส่องไฟฉาย วิ่งตะครุบปูลม
เช้ามืด เรือประมงกลมๆ จอดเทียบหาด ขนกุ้งปูปลาไปส่งตลาด
ผมอยู่หลายวัน มีเหล็กย่างปลา น้ำจิ้มซีฟูด น้ำสลัด และถ่านไฟเป็นถุงๆ พร้อมสรรพ
ผ่าท้องเอาไส้ออก ก็ย่างเลยครับ ปลาหมึกเห็นไฟแปบก็สุก
ไปต่อเรื่อยๆ จะเจอหมู่บ้านชาวประมง ตากปลาหมึก ปลาเล็กปลาน้อยแห้ง
ปลาหมึกแห้งยาวเท่าไม้บรรทัด โลละสี่ห้าร้อยบาทเหมือนกันครับ