คุณโฮเคยอธิบายไว้ใน
พันทิปอินังขังขอบ แต่เดิมคงเป็น อีนังขังข้อ
คำที่ต่างกัน คือ ข้อ และ ขอบ ต่างกันที่เสียงตัวสะกด สำนวนเดิมไม่ออกเสียงตัวสะกด สำนวนปัจจุบันออกเสียงตัวสะกดเป็น /พ/ สาเหตุที่เพิ่มเสียงตัวสะกดเข้าไป อาจจะเป็นเพราะว่าเป็นพยางค์สุดท้ายของสำนวน ซึ่งเน้นเสียงหนักการออกเสียงตัวสะกด ทำให้เสียงของคำหนักแน่นขึ้น
ส่วนในด้านความหมายนั้น ทั้งคำว่า ข้อ และ ขอบ ไม่ได้มีความหมายเกี่ยวข้องกับสำนวนเลย ความหมายของสำนวนนี้อยู่ที่คำว่า "อีนัง" ส่วนคำ "ขังข้อ" หรือ "ขังขอบ" เป็นคำที่ต่อออกไปให้คล้องจองกันเท่านั้น
กาญจนาคพันธุ์ได้อธิบายสำนวนนี้ไว้ว่า
สำนวนนี้มักใช้กับคำว่า "ไม่" คือ ไม่อีนังขังข้อ ลางทีก็พูด "อีนัง" คำเดียว เช่น ไม่อีนัง คำว่า "นัง" คงจะมาจาก "นุงนัง" แปลว่า ยุ่งเกี่ยวพัน "ขังข้อ" หมายไปทางว่า อยู่ในความเกี่ยวข้อง
จากคำอธิบายนี้ กาญจนาคพันธุ์ได้อธิบายว่า "ขังข้อ" หมายถึงอยู่ในความเกี่ยวข้อง ซึ่งเป็นการอธิบายแบบตีความไม่ได้อธิบายตามคำศัพท์ ดังนั้น คำว่า "ขังขอบ" ก็คงอธิบายได้ตามแบบเดียวกัน
หมายเหตุ สำนวนนี้มีการเปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์จากเสียงโทเป็นเสียงเอกด้วย