๒ ตั้งอยู่ที่ปัจจุบันเป็นที่ทำการเขตสัมพันธวงศ์ เดิมเป็นอำเภอซึ่งปกครองสำเพ็งทั้งหมด หมายความว่า ก่อนจะตัดถนนเยาวราชขึ้นนั้น เมืองจีนทั้งย่านโดยมีตรอกที่เดี๋ยวนี้ชื่อว่าถนนวานิช๑ และถนนวานิช๒เป็นแกนกลาง เขาเรียกรวมกันว่าสำเพ็ง ไม่ใช่หมายถึงแค่ตรอกสำเพ็งตามที่ทุกวันนี้เราเข้าใจกัน
ตามประวัติระบุว่าที่ทำการอำเภอสร้างทับไปบนตัวป้อมปิดปัจจานึกพอดี เป็นการประหยัดเงินงบประมาณไม่ต้องถมที่
รูปของที่ว่าการเขตสัมพันธวงศ์ที่คุณลุงกรุณานำมาประกอบนี้เป็นรูปของที่ว่าการใหม่ (ประมาณ 30-40ปีเห็นจะได้)
ที่ว่าการเดิมนั้นไม่ได้ตรงตำแหน่งในปัจจุบัน แต่อยู่ตรงบริเวณถนนโยธา1 (ถ้าดูจาก GoogleMap) อาคารเดิมเป็นอาคารไม้สองชั้น ตัวอาคารหันหน้าไปทางด้านทิศเหนือ (มิใช่ทิศตะวันออกดังเช่นอาคารปัจจุบัน) ด้านหน้าอาคารหลังเดิมจะมีสนามฟุตบอลขนาดย่อมๆแต่กว้างขวางพอให้เด็กละแวกนั้นเตะฟุตบอลได้ (แต่ต้องคอยเลี้ยงหลบเสาธง)
ด้านหลังอาคารที่ว่าการอำเภอสัมพันธวงศ์เป็นคูนำ้เล็กๆและมีบ้านของพ่อบ้านที่ดูแลอำเภออาศัยอยู่ รวมทั้งในสมัยก่อนบริเวณหลังอำเภอในบริเวณนั้นก็จะมีลานโล่ง และมีเสาไม้สูงมีวิทยุอยู่ข้างบน (เข้าใจว่าจะคล้ายหอกระจายข่าว)
ที่คลาสสิคคือหน้าที่ว่าการอำเภอติดกับถนนจะมีรั้วไม้ทาสีขาวเตี้ยกั้นพองาม ชาวบ้านละแวกนั้นชอบไปนั่งกินอาหารเย็นในสนามหญ้าของอำเภอ
อาคารหลังเก่าสวยมากเพราะทางเดินขึ้นขั้นสิงอยู่ด่านหน้าและนอกอาคาร ขึ้นได้สองข้าง สง่ามั๊กๆ
อาคารเดิมถูกไฟไหม้จึงได้มีอาคารสร้างใหม่ในตำแหน่งปัจจุบัน
ตำแหน่งของอาคารปัจจุบันแต่เดิมนั้นเป็นที่ที่โล่งๆมีบ้านไม้หลังเตี้ยๆอยู่ แต่มิได้มีป้อมอะไรในละแวกนั้น
ถ้าเป็นดังที่คุณลุงเนาวรัตน์ว่า ก็ไม่น่าจะหมายถึงตำแหน่งของอาคารสำนักงานเขตในปัจจุบัน อาจจะเป็นที่ว่าการเก่า
อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาแล้วทั้งสองตำแหน่งก็อาจไม่เหมาะที่จะเป็นตำแหน่งของป้อมปืนยิงสลุตเพราะจะมีตัวโบสถ์วัดกาลหว่าร์บังแม่น้ำอยู่
หมายเหตุ: บ้านเดิมของผมอยู่ตรงข้ามที่ว่าการอำเภอเก่าครับ