จะขอเป็นม้าสีหมอกออกตามบท ฟังท่านซดกลอนความตามกระสวน
จะให้เป็นปลาม้าว่าไม่ควร เก็บไว้กวนเป็นม้าแกลบแอบฟังความ
สีหมอกเอ๋ยมิเคยบ่นว่าเหนื่อย เจ้าคงเมื่อยกายาแสนหนักหนา
เจ้าเข้าฝันยกถาดพิซซ่ามา ข้านี้หนาเกิดมาไม่เคยยิน
พิซซ่าหน้ากระเพราเดาไม่ออก ถามลูกกรอกมิตอบไม่ยอมสิง
นำหญ้าให้ยื่นหน้าก็ไม่กิน ข้าคงสิ้นหวังนี้อาหารใด
ด้วยกรุงศรีเมืองนี้ธานีใหญ่ แขกมัวร์ไซร้ล่องมาใบเรือใหญ่
ข้าจักถามนามอาหารต่อท่านให้ นามนั่นใช่พิซซ่าแน่แท้จริงหรือ
แล้วร้องเรียกเพรียกหากุมารทอง ไปสอดส่องพริกซ่าคำนี้หรือ
น้องกุมารฟังแล้วทำตาปรือ ว่ามันคือสิ่งไรคล้ายพุทรา
ว่าพลางแล้วร่ายมนต์สะกดผี ทั่วธานีผีป่าเข้าเพรียกหา
ทั้งผีบ้านผีเรือนปู่ยามา สั่งให้หาพุทราทั่วธานี
ชั่วหมากแหลกแน่แท้สำแดงชัด กุมารจัดพริกซ่ามิได้หนี
กระซิบซาบให้แผนฟังแต่โดยดี อาหารนี้ทั้งแปลกแลพิศดาร
แผนฟังแล้วอ้าปากหัวเราะร่า ไอ้พริกซ่านี้หรือคืออาหาร
สั่งวันทองจัดหากระเบื้องจาน เตรียมสั่งการปรุงฝีมือให้อาชา
แป้งรองจานหาไม่ได้ใช้ข้าวเกรียบ ปิ้งให้เนี๊ยบแผ่นใหญ่เท่าต้นขา
มะเขือเทศนั้นใช้บักสีดา หยิบเตรียมมาให้พร้อมวางลงจาน
แล้วหอมแดงก็ใช้แทนออนเนี่ยน คงไม่เลี่ยนแน่แท้ผสมผสาน
แล้วตามด้วยกระเพราใส่โรยลงจาน ขนานนามพริกซ่าบ้าน่าดู
แล้วบรรจงมอบให้ม้าสีหมอก คงต้องชอบพริกซ่าหน้าตาหรู
ข้าจะจำอาหารนี้ไว้เป็นครู กุมารดูนี่ไงพุทซาเอ็ง