ตอนเรียน อยู่แถวนั้น ก็ วนเวียนอยู่แถวอาคาร 1 กับ ห้องโสตทัศนวัสดุ สุนทราภรณ์ ไม่เคยไปส่วนอื่นของ หอสมุดแห่งชาติเลยครับ ได้ไปครั้งแรกตามคำแนะนำของ อาจารย์ NAVARAT.C เมื่อ2เดือนที่ผ่านมา เหมือนเดิน เข้าบ้านที่เคยอยู่มานาน แต่ อยู่ๆในบ้านที่คุ้นเคย กลับมีห้องที่เราไม่เคยรู้ว่ามี อยู่ในบ้านที่คุ้นเคย
ผมชอบระบบและระเบียบ ที่เป็นอยู่ตอนนี้จริงๆครับ ถึงมันจะไม่ ทันสมัย แบบ คลิ๊กเดียวได้ข้อมูลทั้งหมด เหมือนที่ผมไปเจอในบล๊อกนึง เขาบ่นว่า อยากให้คนสนใจประวัติศาสตร์แต่ทำไม ไม่ทำให้ทันสมัยกว่านี้ให้เข้าถึงข้อมูลง่ายกว่านี้ ผมว่าก็ถูกแค่บางส่วน แต่การที่มีขั้นตอนแบบนี้ผมว่าเราได้อะไรมากกว่าที่เราต้องการจริงๆ อย่างที่ผมไปเพื่อขอทำสำเนา พระบรมฉายาลักษ์ในหลวง รัชกาล ที่ 6 และ รัชกาลที่ 7 ระหว่างค้นภาพ ก็ ไปเจอ ช่องเก็บพระฉายาลักษ์ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ก็ไปเจอ รูปที่ท่าเสด็จไปตามสถานที่ต่างๆ จนมารู้ตัวอีกทีผมก็ยืนอยู่กับคุณเจ้าหน้าที่เพื่อถามถึงที่มา รูปเจดีย์เก่าสมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช บางทีการที่เราได้รับอะไรง่ายเกินไปก็อาจทำให้เราเสียโอกาส บางอย่างไปอย่างไม่รู้ตัว ไว้มีเวลาจะกลับไปอีก ตอนนี้ก็เเนะนำ คุณลุง หรือ อาจารย์ในโรงเรียน แถวบ้าน ที่มาถามและอยากได้ พระรูป ไว้สักการะ หรือ เพื่อเป็นพลังใจในการใช้ชิวิต ให้ไปที่ ห้อง “บุรฉัตร” หลายคนล่ะครับ ( ครั้งเมื่อเรามีเวลาเราไม่ได้สนใจ แต่พอเราไม่มีเวลากลับมีเรื่องที่เราสนใจเยอะแยะเป็นกระบุง ) ขอบคุณ อาจารย์ NAVARAT.C อีกครั้งครับ ที่แนะนำ