รอลุ้นอยู่นาน เห็นกระทู้นิ่งไปแล้ว
บรรยายให้เหล่าท่านซายา (อาจารย์) ฟัง หากต้องการแสดงความเห็นในประเด็นใด ท่านซายาทั้งหลายช่วยเสริมด้วย
เมื่อสู้ด้วยวิธีบู๊ไม่สำเร็จ ก็ต้องใช้วิธีบุ๊น
ในช่วงเดียวกับที่ขบวนการของอาจารย์ซานออกปฏิบัติการในชนบท ในรั้วมหาวิทยาลัยนักศึกษามีบทบาททางการเมืองมากขึ้น มีการพูดไฮด์ปาร์ก มีการเขียนบทความวิพากษ์วิจารณ์ มีการศึกษาลัทธิการเมือง
ก่อนสอบไล่ พ.ศ. ๒๔๗๙ ผู้นำนักศึกษา ๒ คนคือ ทะขิ่นอูนุ นักศึกษานิติศาสตร์ ประธานองค์การนักศึกษามหาวิทยาลัยย่างกุ้ง และ ทะขิ่นอองซาน บรรณาธิการหนังสือพิมพ์ขององค์การนักศึกษาชื่อ Oway (แปลว่าเสียงเพรียกของนกยูง) และประธานขบวนการนักศึกษาพม่า ถูกมหาวิทยาลัยลงโทษทางวินัยเนื่องจากกรณีพูดไฮปาร์กโจมตีอาจารย์บางคน และกรณีบทความต้องห้ามในหนังสือพิมพ์ Oway
กองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ Oway ใน พ.ศ. ๒๔๗๙ ทะขิ่นอองซาน อยู่แถวนั่ง คนที่ ๒ จากซ้าย
ซายาอาจารย์เพ็ญชมพู(ตัวจริง) จะไม่เล่าเรื่องของทะขิ่นอองซาน หรืออู อองซาน หรือบายหยก อองซาน หรือนายพลอองซาน วีรบุรุษหมายเลข๑ ของพม่าสักหน่อยหรือครับ