เขาใช้คำเรียกเครือญาติในลักษณะของการบอกว่า ผู้นั้นเป็นพ่อใคร หรือเป็นแม่ใคร และก็ยังบอกแต่เพียงว่าเป็นพ่อหรือแม่ของลูกชายตนโตที่ชื่อนั้นๆเพียงเท่านั้น
คล้ายๆกับประโยคนายเอที่เป็นลูกนายบี นายซีที่เป็นลูกแม่ดีหรือเปล่าคะ แบบว่าต้องมีชื่อพ่อชื่อแม่พ่วงมาด้วยในการเรียกคนนั้น
ดิฉันกลับไปดูข้อมูลอีกรอบแล้วรู้สึกว่าในภาษาภาคอีสานน่าจะมีการนำคำมาต่อกันเพื่อบอกฝั่งพ่อ ฝั่งแม่ บอกอายุของคนที่ถูกเรียก และบอกว่ามีความสัมพันธ์อย่างไรกับคนที่เรียกทีเดียวเลย ไม่รู้ว่าที่ดิฉันคิดจะถูกต้องไหมคะ เช่น
ฝั่งชาย
ทวด (ผู้ชาย) พ่อซ่น
ปู่ ปู่, ตู้ปู่
ตา พ่อตู้, พ่อใหญ่
ลุง ลุง, พ่อลุง
น้า (ผู้ชาย) น้าบ่าว
อา (ผู้ชาย) อาว
ฝั่งหญิง
ทวด (ผู้หญิง) แม่ซ่น
ย่า ย่า, ตู้ย่า
ยาย แม่ตู้, แม่ใหญ่
ป้า ป้า, แม่ป้า
น้า (ผู้หญิง) น้าสาว
อา (ผู้หญิง) อา
ซึ่งภาษาเหนือ ใต้ ดิฉันไม่แน่ใจว่าคำศัพท์บอกขนาดนั้นเหมือนภาษาอีสานไหม