ไปเจอบทความเรื่องกบิลพัสดุ์ใหม่ค่ะ
http://www.oknation.net/blog/mylifeandwork/2009/08/14/entry-1หลังจาก พระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว เจ้าศากยะแห่งกบิลพัสดุ์ ต่างก็ได้รับส่วนแบ่งพระบรมสารีริกธาตุจากกุสินาราแล้ว จึงได้สร้าง พระสถูปในรามคามในแคว้นศากยะเพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ตั้งไว้เป็นที่สักการบูชาสืบไป.
ในจดหมายเหตุ โบราณ กล่าวถึง สถานการณ์ ของเมืองกบิลพัสดุ์ ในระยะหลังพุทธกาลว่า:-
กบิลพัสดุ์ไม่มีราชาปกครอง บ้านเมืองสกปรกเต็มไปด้วยฝุ่น ครอบครัวศากยะยังมีอยู่ประมาณ 20 คน สืบเชื้อสายจากพระเจ้าสุทโธทนะ และเป็นกำลังสำคัญแก่พระพุทธศาสนาสืบมา และยังคงมีศรัทธาในพระพุทธศาสนาอย่างมั่นคงอยู่.
กบิลพัสดุ์ในพุทธศตวรรษที่ 10
ในพุทธศตวรรษที่ 10 หลวงจีนฟาเหียนได้บันทึกว่า ในเมืองกบิลพัสดุ์พบแต่สิ่งปรักหักพัง และในครั้งนั้น มีพระภิกษุอยู่เป็นจำนวนน้อย พุทธบริษัทเหลืออยู่ไม่กี่คน พระสถูปในที่ต่างๆ ซึ่งสร้างอุทิศแด่พระพุทธเจ้านั่นก็ยังปรากฏให้เห็นอยู่.
กบิลพัสดุ์ในพุทธศตวรรษที่ 13
ในพุทธศตวรรษที่ 13 หลวงจีนเฮียงจัง หรือ พระถังซัมจั๋ง ได้พรรณนา เมืองกบิลพัสดุ์แห่งนี้ว่า:-
“แคว้นกบิลพัสดุ์ มีอาณาเขตโดยรอบ ประมาณ 4000 ลี้ เขตนครหลวงโดยรอบ ประมาณ 1000 ลี้ เป็นที่ร้าง ปรักหักพัง กำแพงพระราชวัง โดยรอบราว 15 ลี้ เหลือแต่ฐาน ก่อด้วยอิฐแข็งแรงมาก.
ภายในนั้น ยังมีฐานพระราชวัง ของพระเจ้าสุทโธทนะ (พระพุทธบิดา) แต่ได้สร้างปราสาทขึ้นไว้ ณ ที่นั้น และได้ประดิษฐานพระรูปของพระมหากษัตริย์ พระองค์นั้น. ด้านเหนือมีฐานเดิมห้องบรรทมของพระนางมหามายา (พระพุทธมารดา) และได้สร้างปราสาทขึ้น ทั้งมีพระรูปของพระนางประดิษฐานไว้เช่นเดียวกัน
ข้างปราสาทนี้ ยังมีปราสาทอีกแห่งหนึ่งเป็นอนุสาวรีย์พระศากยมุนีโพธิสัตว์ เมื่อเสด็จสู่ปฏิสนธิในมาตุคัพโภทร (ตามที่พระพุทธมารดา ทรงสุบิน) และมีรูปแสดงไว้ด้วย (ภาพวาดที่ฝาผนัง).
ด้านตะวันออกเฉียงเหนือ มีสถูปอันเป็นที่ซึ่งพระอสิตดาบสทำนายลักษณะพระมหาบุรุษราชกุมาร เบื้องซ้ายขวาของเมืองเป็นที่ซึ่งพระราชโอรสประลองศิลปศาสตร์ในท่ามกลางวงศ์ศากยราช
อีกแห่งหนึ่งเป็นที่ซึ่งทรงม้าออกจากราชธานี (สู่มหาภิเนกษกรม) กับยังมีแห่งอื่นๆ อันเป็นที่ได้ทอดพระเนตรเห็นคนชรา คนป่วย คนถึงมรณกรรม กับพระสมณะ แล้วเสด็จกลับ ด้วยพระหฤทัย เหนื่อยหน่ายในโลกิยวิสัย”ต่อจากนั้น พระถังซัมจั๋ง ได้เดินทางไปตามป่าทึบทางทิศตะวันออก ประมาณ 500 ลี้ ถึงรามคามอันเป็นถิ่น มีผู้คนอาศัยอยู่น้อย ด้านตะวันออกของเมืองเก่า มีสถูปก่อด้วยอิฐสูง 100 เฉี้ยะ เป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุที่ได้รับส่วนแบ่ง มาจากโทณพราหมณ์.