The Gift of Empathy
ของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับเพื่อนร่วมโลกด้วยกัน
“ปีใหม่หยุดหลายวัน พี่ไม่ไปเที่ยวต่างจังหวัดหรือจ๊ะ” แม่ค้าข้าวแกงข้างถนนเอ่ยถามขณะยื่นอาหารที่สาวไทยสั่งส่งให้กับมือ
“ไม่ชอบเที่ยวหน้าเทศกาลค่ะ ขี้เกียจไปเบียดเสียดกับผู้คน” สาวไทยตอบ “แล้วแม่ค้าล่ะคะ”
“โอ๊ย...คนหาเช้ากินค่ำอย่างหนูไม่มีวันหยุดกับเขาหรอกค่ะพี่” แม่ค้าคนสวยตอบ “หยุดก็ขาดรายได้เท่านั้นเอง”
คำตอบของแม่ค้าข้าวแกงเตือนให้มนุษย์เงินเดือนอย่างสาวไทยรำลึกขึ้นมาได้ว่า สิ่งที่เรียกว่า “วันหยุด” สำหรับตัวเองนั้น จริงๆ แล้วก็ยังเป็น “วันทำงาน” ปกติของเพื่อนร่วมชาติจำนวนมาก และอาจเป็นวันทำงานที่ยาวนานกว่าเดิมด้วยซ้ำสำหรับแรงงานในภาคบริการ เพราะพวกเขาเหล่านั้นจำต้องทำหน้าที่สนองความต้องการของมนุษย์เงินเดือนทั้งหลายแหล่ที่ไปเดินสวนกันขวักไขว่ตามห้างสรรพสินค้า เข้าพักในโรงแรมตามแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ หรือใช้บริการของร้านอาหารที่เขาทำงานอยู่
วันหยุดหน้าเทศกาลแบบนี้ ภาษาอังกฤษเรียกว่า “paid holidays” คือวันหยุดที่ลูกจ้างขององค์กรต่างๆ ทั้งในภาครัฐและภาคเอกชนได้รับเป็นสิทธิพิเศษ เมื่อใช้แล้วก็ยังได้เงินเดือนเต็มเม็ดเต็มหน่วย ไม่เหมือนคนทำงานในอุตสาหกรรมบริการที่อาจถูกหักค่าจ้างรายวันถ้าไม่มาทำงาน หรือหยุดแล้วขาดรายได้ดังเช่นแม่ค้าข้าวแกงข้างบนโน่น