ดูตอนกลางๆเรื่องนะครับ คุณซาร่ากลับเข้าไปอัฟกันอีกครั้งหลังจากที่อเมริกันเริ่มบอมบ์กลุ่มตาลีบัน ส่วนใหญ่ก็กลับที่หมู่บ้านที่เคยแวะไปคราวก่อน ไปสัมภาษณ์เด็กที่ถืออาวุธอยู่แนวหน้า ไปดูค่ายผู้ลี้ภัย มีช่วงหนึ่งชาวบ้านบอกว่ากล่องช่วยเหลือที่เครื่องบินอเมริกันหย่อนทิ้งลงไปนั้น กลุ่มอัฟกันที่ไปถึงก่อนเป็นพวกทหาร(พันธมิตรฝ่ายเหนือ?) ที่ไปถึงเร็วกว่าเพราะรู้ข่าวจากการทหาร แล้วพวกนั้นก็เอาอาหารมาขายชาวบ้านต่อในตลาด :-(
ซาร่ากล่าวว่าถึงตอนนี้ศัตรูเก่าคือตาลีบันจะจากไปแล้ว แต่ศัตรูที่เหลือก็คือความแร้นแค้น พืชผลก็ปลูกไม่ได้มานานแล้ว ประชาชนกำลังอดอยากเจ็บป่วย จะฟื้นฟูได้ก็คงอีกหลายปี
เมื่อซาร่ากลับไปหาเด็กหญิงสามคนที่แม่เธอถูกตาลียันฆ่าต่อหน้าต่อตาเมื่อคราวก่อน พากเธอยังอยู่ในบ้านที่เดิมกับพ่อของเธอ ไม่กล้าออกไปไหนเพราะกลัวทหารรวมทั้งฝ่ายเหนือด้วย โรงเรียนในหมู่บ้านก็ไม่มีให้ไป ทั้งๆที่หมู่บ้านที่อยู่ใกล้ๆกันออกมาซัก 20 กม.เริ่มเปิดโรงเรียนสำหรับเด็กผู้หญิงแล้ว แต่พ่อของเด็กก็ไม่ยอมทิ้งบ้าน ถึงซาร่าจะอาสาออกค่าย้ายบ้านให้แต่พ่อแกก็หัวแข็งยังไงก็ไม่ยอม
สุดท้ายซาร่าก็ยอมรับว่าเรื่องนี้เกินกว่า"quick fix" จะแก้ได้ครับ แต่อย่างน้อยการศึกษาและสิทธิของสตรีก็เริ่มฟื้นขึ้นมาบ้างแล้ว
ในรูป: พ่อของเด็กกับเด็กหญิงที่อยู่ในบ้าน เมื่อซาร่ากลับไปหาอีกครั้งที่สอง
http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/RW843x010.jpg'>