ฉากประทับใจในหนังเก่า (3)

[SILA]

           คือ ภาพนางเอกโดยเมอรีล แลดู สว.บ้านๆ ชืดๆ จืดๆ ถ้าเปลี่ยนให้เป็นนักแสดงวัยสาวกว่า หรือถ้าสว.แต่เป็น
แบบ เกลน โคลส,มิเชลล์ ไฟเฟอร์ หรือเจสสิก้า แลงก์ มารับบทแทน
           ก็จะได้ภาพ(พจน์) ของความ "ไฟกรุ่นกลบหลบใน, ยังไม่สิ้นไร้ไฟสวาท ฯ" และ ด้วยระดับฝีมือของทั้งสาม คิดว่า
สามารถทำให้คนดูเชื่อว่าเป็นแม่บ้านนอกได้ ทั้งสามารถเป็นผู้ที่สมควรได้รับการให้อภัย,ความเห็นอกเห็นใจจากคนดู เช่นกัน 
           หาก เรื่องลงท้ายด้วยการหนีตามกันไป ตามขนบของฮอลลีวู้ด คงไม่พ้นต้องพบกับความวิบัติแบบใน Titanic,
Unfaithful, The English Patient, The Postman Always Rings Twice

[SILA]

เพิ่มเติม ครับ
      
            เรื่องจะถูกใจ, ถ้าให้ ฟรานเซสก้าแบบสตรีปมีสติเช่น"คุณหญิงกีรติ" ข้างหลังภาพ ขนาดใกล้ชิดกับ
เคน (ธีรเดช) ที่ดูดีกว่า คลิ้นท์ หลายเท่า, แม้ว่าจะเผลอใจหวั่นไหวไปบ้าง, แต่ยังคงเป็น"คุณหญิงมีสติ"
สามารถยับยั้งหักห้ามใจได้
            อดนึกไปต่อไม่ได้ว่า น่าจะเป็นเพราะ ความเป็นตะวันตก, วงการฮอลลีวู้ด ยังไงก็ไม่พ้นต้องมี"เรื่องเพศ"

[เทาชมพู]

เพิ่มเติม ครับ
      
            เรื่องจะถูกใจ, ถ้าให้ ฟรานเซสก้าแบบสตรีปมีสติเช่น"คุณหญิงกีรติ" ข้างหลังภาพ ขนาดใกล้ชิดกับ
เคน (ธีรเดช) ที่ดูดีกว่า คลิ้นท์ หลายเท่า, แม้ว่าจะเผลอใจหวั่นไหวไปบ้าง, แต่ยังคงเป็น"คุณหญิงมีสติ"
สามารถยับยั้งหักห้ามใจได้
            อดนึกไปต่อไม่ได้ว่า น่าจะเป็นเพราะ ความเป็นตะวันตก, วงการฮอลลีวู้ด ยังไงก็ไม่พ้นต้องมี"เรื่องเพศ"

   วัฒนธรรมที่ต่างกันทำให้ผลออกมาต่างกัน ถูกแล้วค่ะ
   ม.ร.ว.กีรติ เป็นสาวสมัยรัชกาลที่ ๗   ต่อให้รักชายหนุ่มยังไงก็ต้องรักนวลสงวนตัว  อีกอย่าง ศรีบูรพาเขียนเรื่องนี้ในยุคที่คนอ่านชาวไทยยังให้คุณค่าของสตรีสูงสุดที่ข้อนี้   ขืนคุณหญิงกีรติไปมีความสัมพันธ์กับนพพรเข้าที่ญี่ปุ่น  ต่อให้เป็นรักแท้บริสุทธิ์ขนาดไหนก็ต้องเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น "กากี 2475"  แล้วเรื่องก็จะเป๋ออกนอกทางไปกู่ไม่กลับ
   ส่วนรักของฟรานเชสก้ากับโรเบิร์ตช่างภาพ  ถ้าคู่นี้แค่ถูกชะตากัน  ไปเที่ยวกัน ซาบซึ้งรำพันถึงความรักต่อกันแบบคุณหญิงกีรติกับนพพร   ก็ไม่มีทางที่โรเบิร์ตจะชวนให้หนีตามกันไป  และฟรานเชสก้าก็ไม่มีทางปฏิเสธอย่างที่ทำ   
   ถ้ารักกันผูกพันกันอย่างในหนังทั้งๆไม่เคยขึ้นเตียงกัน   คนดูคงจะขว้างจอขาดกระจุยตั้งแต่รอบปฐมทัศน์ละค่ะ

[nathanielnong]

She-devil เข้ามาฉายในเมืองไทยในปี 1989 เนื้อเรื่องเป็นหนังตลกร้าย  เล่าเรื่อง Ruth Patchett แม่ของลูกและเมียของผัวนักบัญชีที่อุทิศตนเต็มร้อยให้กับครอบครัว  แต่แล้ววันหนึ่งผัวตัวดีก็ดอดไปมีอะไร ๆ กับนักเขียนนิยายน้ำเน่าชื่อกระฉ่อน  ที่ทั้งสวยทั้งรวย  ทุกอย่างตรงข้ามกับเธอรวมถึงรูปลักษณ์ที่ไม่น่าชายตามอง

ตามสุภาษิตที่ว่า เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสียผัวให้ใคร  เธอเอามาประยุกต์เพื่อใช้แก้แค้นทั้งผัวตัวแสบและอีนังนักเขียนที่ชอบแย่งผัวชาวบ้าน

จุดกำเนิด



บรรยากาศช่างแตกต่างกับที่บ้าน



แล้วก็หาเรื่องออกจากบ้านได้สำเร็จ



เธอเริ่มวางแผนแก้แค้น (ฉากมัน ๆ ทั้งนั้น)







การแก้แค้นเริ่มส่งผล



2 clip นี้ไปด้วยกัน



(แสนเสียดายเครื่องเล่นแผ่นเสียง!)


ที่สุดของผัวตัวชั่ว



จบด้วยความสำเร็จของเมียหลวง และความสะใจของคนดู

(ผู้คนที่ค่อย ๆ เข้ามาห้อมล้อมคือเหล่าผู้ช่วยของ RP  ที่ช่วยกันทำเรื่องนี้ให้ประสบผลสำเร็จ  ฉากนี้ใช้เพลง (You’re the) Devil in disguise (1968) ของ Elvis Presley)


ตัวอย่างหนัง



ตัวละครหลัก Ruth Patchett เล่นโดยนักแสดงตลกบนเวที ชื่อ Roseanne Barr  ต่อมาเธอมาเล่นละคร sit-com ทางทีวียาวครึ่ง ชม. ชื่อ Roseanne  ซึ่งกำลังดังสุด ๆ ในขณะนั้น (มาฉายทาง I/UBC ด้วย  สนุกจริง ๆ)  หนังทีวีชุดนี้ฉายยาวนานถึง 10 ฤดูกาล (1988-1997)

RB ได้ชื่อว่ามีบุคลิกโผงผางและเชื่อมั่นในตัวเอง  เป็นบุคลิกที่ส่งผลร้ายให้กับอาชีพของเธอ 
 
จุดหักเหทางอาชีพของเธอเกิดขึ้นเมื่อได้รับเชิญไปร้องเพลงชาติอเมริกาในพิธีเปิด baseball game ที่ San Diego รัฐ California ในปี 1990



เธออ้างว่า ทางผู้ประสานงานแนะให้ทำอะไรก็ได้ที่ออกตลก  เธอก็ปฏิบัติตามแต่ปรากฏว่าเป็นกระทำที่ขาดความไตร่ตรอง  ประธานาธิบดี George H. W. Bush ถึงกับประณามว่า ‘disgraceful’

เรื่องนี้ดังไปครึ่งค่อนโลก  แสงอาชีพที่ควรจะรุ่งโรจน์ขึ้นกลับริบหรี่ลงนับจากนั้น

ปกติการร้องเพลงชาติในพิธีเปิดงานใหญ่ ๆ นั้นเป็นงานที่มีเกียรติมาก 

[เทาชมพู]

เคยดู She-devil  ชอบมาก  แต่จำชื่อไม่ได้ เพิ่งมาจำได้จากคุณโหน่งนี่เองค่ะ

[nathanielnong]

เคยดู She-devil  ชอบมาก  แต่จำชื่อไม่ได้ เพิ่งมาจำได้จากคุณโหน่งนี่เองค่ะ

 

[nathanielnong]

The ladykillers (2004) ฉายให้ผมดูทาง I/UBC  เป็นหนังย้อนยุคเล่าเรื่อง ศาสตราจารย์นักต้มตุ๋นและแก๊งค์อาชญากรมาขอเช่าห้องในบ้านของหญิงชราผิวดำผู้เคร่งครัดในศาสนาพร้อมขอเช่าห้องใต้ดินด้วยโดยอ้างว่าเพื่อใช้ฝึกซ้อมดนตรี  แต่เบื้องหลังแก๊งค์นี้ต้องการใช้ห้องใต้ดินเป็นฐานเพื่อขุดเจาะอุโมงค์เพื่อเข้าไปปล้นบ่อน casino ที่อยู่ใกล้เคียง  Tom Hanks เล่นบทนำ

ความจริงสนุกตลอดเรื่อง  แต่สนุกที่สุดตรงที่ได้เห็นอกุศลกรรมตามสนองไปเป็นคน ๆ ในตอนท้าย ๆ ของเรื่อง



ฉากตลกก็มี Irma P. Hall เป็นตัวเด่นของเรื่อง จะเห็นเธอบ่อยทางทีวีมากกว่า



บรรยากาศหนังสดใส  แต่ที่ผมชอบมาก ๆ คือฉากร้องเพลงในโบสถ์  โดยเฉพาะของสมาชิกผิวดำ  ผมคงเป็นชาวพุทธที่เคร่งครัดในจำนวนไม่กี่คนที่หลงรักเพลง Gospel  





ตัวอย่างหนัง

[เทาชมพู]

ขอขัดจังหวะด้วยการแสดงความอาลัยหนึ่งในพระเอกหนังจีนยอดนิยมในอดีต    หวังอยู่ จากไปเสียแล้ว

[เทาชมพู]

[เพ็ญชมพู]

รำลึกหวังหยู่ ไอดอลวัยเด็ก

หนัง "เดชไอ้ด้วน" ฉายเมื่อปี ๒๕๑๐ (ถ้าเป็นยุคนี้สมัยนี้ ตั้งชื่อแบบนี้ไม่ได้นะ จะกลายเป็นหมิ่น ด้อยค่าคนพิการ) กำกับโดยจางเชอะ เป็นหนังเรื่องแรกที่ทำรายได้เกินหนึ่งล้านเหรียญฮ่องกง

จุดประทับใจคนดู น่าจะเป็นเนื้อเรื่องที่พระเอกเป็นลูกคนใช้ พ่อยอมสละชีวิตปกป้องเจ้าสำนัก เจ้าสำนักจึงชุบเลี้ยงเป็นศิษย์ แต่ถูกเขม่นโดย "คุณหนู" ลูกสาวเจ้าสำนัก กับศิษย์อีก ๒ คน ที่เป็นลูกคนมีสกุลรุนชาติ รวมหัวกันกลั่นแกล้ง ถูกตัดแขนขวา ตกน้ำหายไป จนมีหญิงสาวคนหนึ่งช่วยไว้ ได้เรียนวิชาดาบจากคัมภีร์ที่พ่อเธอทิ้งไว้ แต่คัมภีร์ถูกเผาเหลือครึ่งเล่ม เข้ากันได้พอดีกับพระเอกที่มีแขนเดียว ฝึกวิชาโดยใช้ดาบหักของพ่อ จากนั้นก็มีผู้ร้าย เป็นศัตรูที่มุ่งคิดค้นกระบวนท่าและอาวุธมาปราบเพลงดาบสำนักนี้โดยเฉพาะ ศิษย์ทั้งสำนักตายหมด จนพระเอกโผล่มาช่วยอาจารย์ อาวุธทีเด็ดของผู้ร้ายทำอะไรพระเอกไม่ได้เพราะใช้ดาบหักกับวิชาดาบแขนเดียว

นักวิจารณ์บอกว่า นี่เป็นหนังกำลังภายในเรื่องแรกที่ออกมาแบบ Anti-Heroes จากเดิมที่พระเอกหล่อนางเอกสวยเป็นทายาทยอดฝีมือฝ่ายธรรมมะ อะไรทำนองนั้น กลายเป็นลูกคนใช้ที่ขมขื่น โดดเดี่ยว Lone Wolf มีปมด้อย จนพิการ แต่ใช้ความพิการฝึกวิชาที่เหนือความคาดหมาย โดยตอนจบหลังปราบโจร ชดใช้บุญคุณอาจารย์ก็ลาไปใช้ชีวิตกับคนรัก บุคลิกหวังหยู่เข้ากับบทนี้มาก จนโด่งดังเป็นพลุ หลังจากนั้นก็รับบทยอดฝีมือผู้โดดเดี่ยว ไม่มีรอยยิ้ม มาตลอด

หนังออกมาในปี ๑๙๖๗ ซึ่งหนังฮอลลีวูดยุคนั้นก็อยู่ในกระแส Anti-Heroes แบบหนังคาวบอยของคลินท์ อีสต์วู้ด ซึ่งพลิกภาพจากยุคสุภาพบุรุษ จอห์น เวย์น แครี แกรนท์ อะไรทำนองนั้น

บทวิจารณ์โดย ใบตองแห้ง

[เทาชมพู]

[nathanielnong]

Christine ออกฉายปี 1983 เป็นเรื่องของรถ Plymouth Fury ปี 1958 สีแดงที่เด็กหนุ่มซื้อไว้ขับเล่น  เธอตั้งชื่อว่า Christine รถคันนี้มีอะไรที่พิเศษกว่าชาวบ้านคือ มีชีวิตจิตใจของตัวเอง  และขี้หึงประมาณว่าพร้อมที่จะฆ่าใครก็ตามที่มาข้องแวะกับนายของตน

จุดเริ่มต้น



ในยุคของเรื่อง เจ้าของ Christine เป็นเด็กหนุ่มนิสัยแหย แต่มีเพื่อนคอยดูแล



เริ่มแสดงความหึงหวง



โดนกลั่นแกล้ง



ความเห็นใจของเจ้าของทำให้ Christine มีพลังเพิ่มขึ้น
ฉากนี้ตื่นเต้นมาก  เทคนิคดี๊ดี



และเริ่มบ้าเลือด







ฉากอวสานของ Christine
แปลกแฮะตอนดูฉากนี้ผมกลับสงสาร 'เธอ' จัง  หรือสงสารรถสวย ๆ ที่ต้องมาพังก็ไม่รู้



แต่นี่คือตอนจบ... ตามแบบยอดนิยมหนังสั่นประสาทในยุคนั้น



จำได้ถึงข่าวเล่าว่าตอนที่หนังเรื่องนี้ออกฉายใครที่เป็นเจ้าของรถ Classic รุ่นนี้ หวาดมันไปตาม ๆ กัน  เหตุผลหนึ่งคือหน้าตามันดูน่ากลัวเป็นทุนอยู่แล้ว

[SILA]

            เคยดู หวังหยู่ ในเรื่อง เดชไอ้ด้วน ตอนเป็นเด็กในโรงหนังต่างจังหวัด, นานนนมาาาากแล้ว
แต่ยังจำฉากนั้นติดตา เมื่อพระเอกของเราโดนลูกสาวเจ้าสำนักคว้าดาบตัดแขนพระเอกท่ามกลางหิมะโปรยปราย
สีแดงของเลือดตัดกับสีขาวหิมะ(เหมือน...น้ำแข็งไสราดน้ำแดง) พระเอกที่น่าสงสารเดินซัดโซเซลับจากไป
            หลายปีต่อมา,หลังจากที่หวังหยู่มีชื่อเสียงโด่งดังและมีปัญหากับต้นสังกัด, ชอว์ บราเธอร์ส สร้างนักดาบ
แขนเดียวภาคใหม่ ให้พระเอกคนใหม่ผู้โด่งดังในยุคนั้นรับบทนำ นั่นคือ เดวิด เจียง เรื่องนี้ ออกแบบฉากการใช้ดาบ
ปราบศัตรูด้วยมือเดียวในตอนจบได้ประทับใจติดตา

ภาพจาก แค้นไอ้ด้วน, หลี่ชิง(นางเอกดังมากเช่นกัน) กับ เดวิด เจียง   

[เทาชมพู]

มาจำชื่อหวังหยู่ได้เพราะเขาออกจากชอว์บราเดอส์  แล้วเดวิด เจียงเป็นเด็กปั้นคนใหม่   เตยดูหนังของเฮียเจียงค่ะ  แต่ไม่ได้ดูของหวังหยู่

[nathanielnong]

มาจำชื่อหวังหยู่ได้เพราะเขาออกจากชอว์บราเดอส์  แล้วเดวิด เจียงเป็นเด็กปั้นคนใหม่   เตยดูหนังของเฮียเจียงค่ะ  แต่ไม่ได้ดูของหวังหยู่

เดชไอ้ด้วน...

ฮู้ย... ตอนเด็ก ๆ เล่นกันประจำ  ทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน  เอาแขนข้างหนึ่งยัดไว้ในตัวเสื้อ  แขนที่โผล่มาอีกข้างถือดาบ (พลาสติก) แล้วก็ฟันกันช้งเช้ง