พระมะเหลเถไถ
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
การปรับปรุง เมื่อ 16:40, 6 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
เนื้อหา |
ข้อมูลเบื้องต้น
แม่แบบ:เรียงลำดับ ผู้แต่ง: คุณสุวรรณ
บทประพันธ์
| ช้าปี่ | |||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมะเหลเถไถมะไหลถา | ||
| สถิตย์ยังแท่นทองกะโปลา | ศุขาปาลากะเปเล | ||
| วันหนึ่งพระจึงมะหลึกตึก | มะเหลไถไพรพรึกมะรึกเข | ||
| แล้วจะไปเที่ยวชมมะลมเต | มะโลโตโปเปมะลูตู | ||
| ตริแล้วพระมะเหลจึงเป๋ปะ | มะเลไตไคลคละมะหรูจู๋ | ||
| จรจรัลตันตัดพลัดพลู | ไปสู่ปราสาทท้าวโปลา ฯ๖คำฯ | ||
| เพลงช้า | |||
| ร่าย | |||
| ๏ ครั้นถึงจึงเข้าตะหลุดตุด | ก้มเกล้าเค้าคุดกะหลาต๋า | ||
| มะเหลไถกราบไหว้ทั้งสองรา | จึงแจ้งกิจจามะเลาเตา | ||
| ด้วยบัดนี้ตัวข้ามะเหลเถ | ไม่สบายถ่ายเทกะเหงาเก๋า | ||
| จะขอลาสองราหน้าเง้าเค้า | เที่ยวมะไลไปเป่าพนาวัน ฯ๔คำฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | ท่านท้าวโปลากะปาหงัน | ||
| กับนางตาลากะปาลัน | ได้สดุบตรุบหันมะเลเท | ||
| มะลอกทอกบอกว่าจะลาไป | พนาปำทำไมจะไพล่เผล | ||
| มะเลอเตอเป๋อเปื้อนเที่ยวเชือนแช | จึงตรัสห้ามมะเหลเถมะเลทา | ||
| เจ้าอย่าไปไชเชกะเปลู | จงเอ็นดูพ่อเถิดมะไหลถา | ||
| พระมะเหลไถเฝ้ามะเลาชา | ก็จำให้ลูกยามะลาปอง ฯ๖คำฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | มะเหลไถทูลลามาหงองก๋อง | ||
| จึงตรัสสั่งเสนากะจารอง | ให้ผูกม้าปาป๋องกะงึงกึง ฯ๒คำฯ | ||
| ๏ บัดนั้น | เสนารับสั่งกะงังกึ่ง | ||
| ไม่นั่งนิ่งวิ่งไปมะลึงตึง | มะลันตันครั้นถึงจึงบอกกัน | ||
| ว่าบัดนี้มีรับสั่งมะเหลเถ | ให้ผูกม้าปาเปกะหงันกั๋น | ||
| จะเสด็จเตร็จเตร่มะเลตัน | ว่าแล้วชวนกันมะแลงแตง ฯ๔คำฯ | ||
| ยานี | |||
| ๏ ผูกเบาะอานพานหน้ามะเหลาะเตาะ | เข็มสลักปักเปาะกะแง๋งแก๋ง | ||
| เตรียมทั้งพหลพลแปงแมง | แล้วไปทูลแถลงมะแรงตา ฯ๒คำฯ | ||
| ร่าย | |||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมเหลเถไถมะไหลถา | ||
| ได้ฟังเสนาทะเลาปา | เสด็จมาที่สรงมะลงโช ฯ๒คำฯ | ||
| เสมอ | |||
| โทน | |||
| ๏ สระสรงทรงสุคนธ์ปนตลึก | ลูบไล้ไป่ปีกกะโง๋โก๋ | ||
| สนับเพลาเชิงไชกะไรโจ | ภูษาสีสะโรกะโปลัน | ||
| เจียรบาดปักทองกะลองเต็ด | ปั้นเหน่งเพชรสายสอดจรอดฉัน | ||
| ฉลององค์อย่างน้อยกะปอยลัน | มะลวงชวงปวงปันคั่นทองกร | ||
| มงกุฎแก้วแวววาบมาราบรับ | กรรเจียกจันปันกับมะหลอนฉอน | ||
| ธำมรงค์จินดากะราชอน | ตลุดฉุดอรชรมะลอนชัน | ||
| ดูเลือบเชือบเหลือบแลกะโปงโลง | งามดังปังโปงกำงั๋นกั๋น | ||
| กะงวยกวยฉวยพระแสงมะแรงตัน | มอระตอก็รันขึ้นอาชา ฯ๘คำฯ | ||
| เชิดฉิ่ง | |||
| ร่าย | |||
| ๏ พร้อมหมู่โยธาพะลาแหน | พลาหับนับแสนแน่นหนา | ||
| ได้ฤกษ์เลิกพหลมะลนทา | ออกจากภารากะปาโล ฯ๒คำฯ | ||
| กราว | |||
| ชมดง | |||
| ๏ พระชมเขาเนาเนินกะหรกกก | รุกขชาติดาษดกมะโหลโต๋ | ||
| มะลาตันสาระพันกะลันโป | กะลาปียี่โถมะโยตัน | ||
| มะโยติงปริงปรางลางสาบ | ลางสาดหาดหาบมะหลันปั๋น | ||
| มะลันปีสีเสียดประเหยียดกัน | ประยงคุ์แก้วแถวพันมะลันดา | ||
| มาลีดวงพวงช่อมะลอชร | มาลีชาดมาดซ้อมมะรอนฉา | ||
| มะรินชิงจิงจ้อมะยอตา | มะยมเต็มเข็มลามะกาโล | ||
| มะกาลิงปิงปุ่มกะทุ่มท้อน | กะทิงถินกลิ่นขจรมะลอนโหว | ||
| มลิวันมันโมกกะโหลกโก | กุหลาบแกมแนมโยทกาลี | ||
| กาหลงชงโคมะโยแป๋ว | มะโยปมนมแมวมะแลวฉี | ||
| มะไลยฉาวสาวหยุดมะลุดลี | มลิลาสารภีมะลีโช | ||
| พระชมปักษากาลาชอน | กะลาฉินบินว่อนกะล่อนโฉ | ||
| กะลิงเฉียบเหยียบแต้วเค้าแมวโม | เค้าเมงหมิ่นผินโผพะโวตา | ||
| พะวาติบจิบจาบคาบไข่ | ขาบเคียงเขาไฟไถลถา | ||
| ถลาโถมโจมจับมารับกา | รับกันจำพันจากะสาลม | ||
| กะสาเล่นเบญจวันมะลันปี | มะลันโปโนรีมะลีสม | ||
| มะลาโสนโกญจากะทาทม | กะทาเทืองเงื่องงมมะลมปา | ||
| มะลาปิงคลิ้งโคลงอีโลงแล่น | อีลุ้มลี้อีแอ่นกะแรนฉา | ||
| กะเรียนฉาบคาบคั้นมะรันบา | มาร่อนบินกินหว้ามะลาแชง | ||
| มะลาชัดสัตวากระสาสูง | กระแสเสียงเถียงยูงกะรูงแฉ่ง | ||
| กะรอกฉวยกล้วยไม้ดูไวแวง | ดุเหว่าหวานขานแข่งระแวงวัง | ||
| ระเวงแว่วแจ้วเจื้อยระเรื่อยร้อง | ระเรื่อยรี่มี่ก้องมะลองกั๋ง | ||
| มะเลียบกิ่งทิ้งถ่อนมะลอนกัง | มะเล่นกิ่งชิงรังมะลังโต | ||
| มาโลดเต้นเม่นหมีชะนีบ่าง | ชะนีแบดแรดช้างกะงางโก๋ | ||
| กะแหงนเกยเสยแทงทะโยงโย | ทยานโยกโศกโสทะโลเป | ||
| ทลายป่นกล่นเกลื่อนทะเลือนเท่า | ถลาโถมถล่มเท้าทะเลาเส | ||
| ถลันสำถลำสวบระยวบเย | ระยำทับเทมะเลทอน | ||
| มะไลโทโคถึกมรึกคี | มรึกคาพาชีมะหลอนฉอน | ||
| มาลบเชือเสือสิงห์มะหิงษ์จร | มหาใจไกรสรมะลอนชา ฯ๒๘คำฯ | ||
| เชิด | |||
| สมิงทอง | |||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมะเหลเถไถมะไหลถา | ||
| เพลิดเพลินฤทัยมะไลทา | ลืมทุกข์ศุขามะลาจี | ||
| ละเลิงจนสนธยาหัศดง | หัสดับลับลงคิรีศรี | ||
| พระจึงมีสิงหนาทประภาษพี | สั่งพวกเสนีมะลีทา | ||
| ให้ยับยั้งพหลกะรนจง | กะร้อมชอมล้อมวงมะรงฉา | ||
| แล้วให้ช่วยกันมะรันทา | มะเรทับพลับพลาพนาลี ฯ๖คำฯ | ||
| ร่าย | |||
| ๏ บัดนั้น | เสนารับสั่งมาลังปี๋ | ||
| มะลุกปุกคุกเข่ามะเลาตี | มะรันทังดังมีมะลีทา | ||
| เกณฑ์กันฟันแฝกมะแลกแจง | คัดขุดลุดแชงมาแลงฉา | ||
| กะรับชับสรรพเสร็จมะเร็จตา | สำเร็จตามบัญชามะลาเท ฯ๔คำฯ | ||
| เจรจา | |||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมเหลเถไถมะไหลเถ | ||
| เสด็จขึ้นพลับพลามะลาเท | มะไหลถอนนอนเอ้ทะเวกา ฯ๒คำฯ | ||
| ช้า | |||
| ๏ ทะเวศกายคายคันรัญจวน | ร้อนใจใคร่ครวญหวนหา | ||
| หวนโหยโดยดิ้นในวิญญา | วิญญากจากปรามะราโท | ||
| มาแรมทางกลางป่าพนาดอน | พนาแดนศิงขรมะยอนโฉ | ||
| มาเย็นเฉื่อยเรื่อยร้างน้ำค้างโพร | น้ำค้างพรมลมโวมะโรตอน | ||
| มารื่นต่างนางในรำไพพัด | รำเพยเพียงเคียงรัตน์ปัจฐรณ์ | ||
| ปธมที่ศรีใสจะไลชอน | จนหลับชิดสนิทนอนมะลอนชา ฯ๘คำฯ | ||
| ตระ | |||
| ยานี | |||
| ๏ มาจะกล่าวบทไป | ถึงท้าวหัสไนยมะไหลถา | ||
| สถิตย์ที่วิมานมะลานชา | กายารุ่มร้อนมะลอนจี | ||
| จึงเล็งทิพเนตรมะเลดป่า | ในชมพูแผ่นหล้ามะลาถี | ||
| เห็นพระมะเหลเถทะเวที | มาแรมร้างค้างที่มะลีไช | ||
| เพราะไม่มีคู่จรูสม | เสวยรมย์ราชามะลาไส | ||
| ผู้เดียวเปลี่ยวองค์มะลงไต | จำเราจะให้มะไลทา | ||
| อันลูกท้าวไทมะไลที | เลิศล้ำนารีมะลีถา | ||
| ชื่อนางตะแลงแกงมะแลงกา | วาสนาควรคู่มะลูตอง | ||
| อัมรินทร์จินตนาแล้วลาเชด | เหาะระเห็จจากวิมานมะลานถอง | ||
| มายังกรุงไกรมะไลทอง | โดยจิตคิดปองมะรองแทง ฯ๑๐คำฯ | ||
| เหาะ | |||
| ร่าย | |||
| ๏ ครั้นถึงซึ่งภารามะลาตั๋ง | โกสีย์ลงยังมะลังแต๋ง | ||
| เข้าไปในปรางค์มะรางแชง | อุ้มองค์ตะแลงแกงตะแลงมา ฯ๒คำฯ | ||
| ๏ เหาะลิ่วปลิวฟ้ามาฉับพลัน | ถึงพลับพลาสุวรรณมะลันถา | ||
| วางองค์ลงใกล้มะไลชา | อัมราพินิจมะลิดจู ฯ๒คำฯ | ||
| ชมโฉม | |||
| ๏ งามดังสุริยันมะลันตอน | เคียงดวงศศิธรมะลอนฉู | ||
| จะดูไหนวิไลกะไรตู | สมสองครองคู่จะลูเจ | ||
| ดูโฉมตะแลงแกงแมลงกัด | งามดังเพชรรัตน์มะลัดเถ | ||
| งามพระมเหลไถมะไลเท | ดังสุวรรณอันเอละเลทา | ||
| สมวงศ์ทรงศักดิ์จักรพรรดิ์ | สมเชื้อเนื้อกษัตริย์มะลัดถา | ||
| สมทรงคงครองกะรองปา | เป็นมหาจรรโลงมะโรงกี | ||
| แล้วท้าวหัสไนยมะไลถา | ก็ออกจากพลับพลาพนาศรี | ||
| สำแดงแผลงอิทธิ์ฤทธี | ไปสู่ที่วิมานมะลานทา ฯ๘คำฯ | ||
| เชิด | |||
| ร่าย | |||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมะเหลเถไถมะไหลถา | ||
| ผวาตื่นฟื้นจากมะรากปา | เห็นนางกัลยามะลาที ฯ๒คำฯ | ||
| ชมโฉม | |||
| ๏ พระเพ่งพินิจมะลิดตัก | ประไพพักตร์เพียงจันทร์มะลันถี | ||
| อรชรอ้อนแอ้นมะแรนจี | เลิศล้ำนารีมะลีทา | ||
| ฤาหนึ่งนางในมะไลจึก | พระไพรพฤกษ์พระไทรมะไลต๋า | ||
| แกล้งจำแลงแปลงกายมะไลทา | มาหลอกเล่นเห็นมามะลาตม | ||
| ฤาหนึ่งยักษ์ขินีผีไพร | มาคิดปองลองใจมะไลถม | ||
| จึงทรงโฉมโสภามะลางม | จำจะปลุกชวนชมขึ้นลมปู ฯ๖คำฯ | ||
| ร่าย | |||
| ๏ คิดพลางทางอิงมะลิงออง | ค่อยประคองปลุกนางมะลางฉู | ||
| เจ้างามชื่นตื่นเถิดมะเลิศตู | แล้วเล้าโลมโฉมตรูมะลูเตา ฯ๒คำฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | โฉมนางตะแลงแกงมะแลงเก๋า | ||
| ลืมเนตรเห็นองค์มะลงเทา | นงเยาว์เคืองขัดปัดกร | ||
| เออไฉนไยทำกะลำกัก | มาหาญหักไม่เกรงมะเลงฉอน | ||
| ข้าอยู่ถึงภารากะลาตอน | ไปลักพามาชอนมะลอนไชย ฯ๔คำฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมะไหลไถเถมะเหลไถ | ||
| ได้ฟังพจนามะลาไท | ภูวไนยจึงมีมะลีทา ฯ๒คำฯ | ||
| โอ้โลม | |||
| ๏ โฉมเฉลา | พี่จะเล่าให้แจ้งมะแลงก๋า | ||
| เดิมทีพี่จากมะรากกา | มาเที่ยวเล่นป่ามะลาไช | ||
| พอค่ำย่ำแสงมะแลงชอน | พี่ดะหลุดหยุดนอนมะลอนไฉ | ||
| เป็นกุศลดลจิตมะลิดไท | เคียงได้เคียงคู่มะลูทอง | ||
| ชรอยว่าเทวัญมะลันที | อุ้มองค์มารศรีมาสมสอง | ||
| จึงได้ประสบมะลบออง | นวลน้องเจ้าอย่าเขินมะเลินใจ ฯ๖คำฯ | ||
| ร่าย | |||
| ๏ เมื่อนั้น | โฉมนางตะแลงแกงมะแลงไก๋ | ||
| ได้ฟังถ้อยคำมะลำไท | ทรามวัยจึงตอบมะลอบที | ||
| ไปว่าเอาเทวัญมะลันตู | เหมือนหนึ่งใครไม่รู้มะลูถี | ||
| เมื่อครั้งไรใครพามะลาชี | ภูมีเก็บเอามาเลาตา | ||
| แล้วนางแค้นขัดมะลัดตอน | เคืองค้อนภูวไนยมะไหลถา | ||
| น้อยฤานั่นน่าเชื่อมะเรือปา | มาเศกแสร้งแกล้งว่ากะลาเกา ฯ๖คำฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมะไหลไถเถมะเหลเถา | ||
| เห็นนางกัลยามะลาเตา | จึงตรัสโลมเล้ามะเลาปอน ฯ๒คำฯ | ||
| ชาตรี | |||
| ๏ ดูก่อนโฉมตรูมะลูถี | เวทีมิเชื่อมะเหลือถอน | ||
| อันพระอุณรุทมะลูดชอน | เทวาก็พาจรมะลอนเกา | ||
| ไปสมสร้อยอุษามะลาตึก | โฉมยงจงนึกมะลึกเก๋า | ||
| นี่บุญของพี่ยามะลาเตา | จึงพาเจ้ามาสมมะลมเต | ||
| ว่าพลางทางถดมะหลดติด | อย่าอายเอียงเบี่ยงบิดมะลิดเป๋ | ||
| นางป้องปัดหัตถามะลาเท | มะโลโตโปเปมะเลตุง | ||
| สองภิรมย์ชมเชยมะเลยปม | สำราญรมย์รื่นเริงมะเลิงตุ๋ง | ||
| สัพยอกหยอกเย้ามะเลาชุง | สมสวาดิ์มาดมุ่งมะลุงแชง ฯ๘คำฯ | ||
| โลม | |||
| ร่าย | |||
| ๏ ครั้นรุ่งรางส่างแสงมแลงทอง | สกุณาร่าร้องมะรองแฉ่ง | ||
| พระตื่นจากไสยาศน์นลาตแทง | ชวนองค์ตะแลงแกงมะแลงกง | ||
| สระสรงภักตรามะลาเต็ด | สรรพเสร็จออกจากมะลากก๋ง | ||
| พร้อมหมู่ทหารมะลานปง | ก้มเกล้าเค้าคงมะลงแตง | ||
| พระจึงมีสิงหนาทมะลาดจู | เหวยหมู่ทหารมะลานแฉง | ||
| จงตรวจเตรียมโยธามะลาแกง | ตามตำแหน่งของใครมะไลที ฯ๖คำฯ | ||
| ๏ บัดนั้น | เสนารับสั่งมะลังปี๋ | ||
| ต่างชะแง้แลดูมะลูจี | พาทีเบี้ยวบุ้ยมะลุยตุง | ||
| แล้วมาเร่งรัดจัดเจา | พร้อมพรั่งดังเก่ามะเลาปุ๋ง | ||
| คอยพระมะเหลไถมะไลทุง | ต่างนายหมายมุ่งจะลูงทา ฯ๔คำฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมเหลไถมะไหลถา | ||
| ชวนนางตะแลงแกงมะแลงกา | ขึ้นทรงคชามะลากุย | ||
| ออกจากพลับพลามะลาโท | ทวยหาญขานโห่ตะลุ๋ยปุ๋ย | ||
| ดัดดั้นบั่นบุกปุกปุย | อีหลุกขลุกขลุยมะลุยปอย ฯ๔คำฯ | ||
| เชิด | |||
| ๏ มาจะกล่าวบทไป | ถึงท้าวไทอสุรามะลาก๋อย | ||
| มรายกาดชาดเชื้อสะเรือดอย | สุราต้องกองกอยพะลอยไช | ||
| เพราะลอบชมนางฟ้าสลาโสด | ศุลีซ้ำทำโทษมะโดดไข | ||
| มาตัวขาดอาจองทะลงใจ | เที่ยวไล่จับสัตว์ไพรสะไรกุง | ||
| สุรากินสิ้นซากมายากทุกข์ | กำลังอยากบากบุกมะลุกปุ๋ง | ||
| มาแลปะมะเหลไถสะไรชุง | สุราชาติมาดมุ่งมะรุงแชง | ||
| มราชักยักษ์ย่องมาลองดู | มาลอบด้อมค้อมอยู่พะดูแถง | ||
| พอได้ทีลีลามมะหามแทง | มะฮึกทำสำแดงแทลงกี | ||
| ถลากายหมายมั่นมะลันจ้อง | มะเหลจับรับรองสะรองกี้ | ||
| สุราก๋อยถอยท่ามะลารี | มะเหลรุกคลุกคลีประชีไช | ||
| ประชิดชิงอาวุธยุทธนา | ยักษ์ทนงทรงคทาตะลาไป๋ | ||
| ตลบป้องคล่องแคล่วมะแลวไท | มะลวงทีหนีไล่มะไลทอง ฯ๑๒คำฯ | ||
| เชิด | |||
