จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ท้าวคนธรรพ์นุราช และวิรุณพัทลูกชายยกทัพไปปล้นเมืองไกยเกษ จนถึงท้าวไกยเกษหนีไปพึ่งพระฤษีโควินท์
แผ่นที่ ๖๙๐ – พระพิบูลไอสวรรย์
|
|
| ๔๘๒๔ เสียงลั่นพิฦกก้อง | | โกลา หลแฮ
|
| ชนชาติอรัญวา | | หวาดร้อง
|
| จูงหลานลูกลากถลา | | หลบแล่น เตลิดแฮ
|
| อสุรทัพเลยล่วงท้อง | | ท่งเข้าเฃตรนคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๒๕ ผาดเหนปรางมาศแม้ | | เมืองอินทร์
|
| สามยอดเยี่ยมเมฆิน | | ค่อนฟ้า
|
| ให้อยุดรถอสุริน | | รวมทัพ
|
| สั่งราชโอรสกล้า | | กลาดล้อมเวียงพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๒๖ พลเองสามารถสู้ | | ซัดสารท ลงเฮย
|
| สัปยุทธต่างตายกลาด | | เกลื่อนกลิ้ง
|
| พลมารขับช้างชาติ | | ชนะศึก
|
| ไสกระแทกดิ่งทิ้ง | | ย่อท้ายแทงกำแพง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๒๗ ทหารน่าที่จ้อง | | จุดชนวน
|
| ปืนตับรับรบขบวน | | ทัพช้าง
|
| ยิ่งยิงยิ่งวิ่งสวน | | ควันแลน ทะลวงแฮ
|
| แทงประตูลู่ล้าง | | แหลกล้มลุยทลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๒๘ กองทัพนับหมื่นเข้า | | ในนคร
|
| ไล่พิฆาฏราษฎร | | ดื่นดิ้น
|
| ที่เล็ดลอดเหลือมรณ์ | | จับมัด มานา
|
| เก็บริบราชรบาทว์สิ้น | | ต่อยซ้ำทำลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๒๙ องค์ท้าวไกษเกษไท้ | | เธอชรา
|
| งันงกตกแท่นถลา | | ลุกล้ม
|
| ฉวยได้อ่อเตี้ยพา | | โดนพวก สนมแฮ
|
| คิดว่ามารคลานก้ม | | ภักตร์ร้องมองทาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๓๐ ภอมีสติตั้ง | | ตำรง องค์เอย
|
| พาพระอรเอกอนงค์ | | นาฎเต้า
|
| ออกจากปราสาททรง | | รถรีบ เสดจนา
|
| ถึงพระโควินท์เข้า | | กราบก้มกรรแสง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๙๑ – พระพิบูลไอสวรรย์
|
|
| ๔๘๓๑ แสนสนมสนั่นร้อง | | ชุลมุน
|
| หลวงแม่จ่าจอมคุณ | | คั่งค้าง
|
| พนลวันวิ่งพลันผลุน | | ตามเสดจ
|
| ถลาลุกคุกคลานบ้าง | | บ่นเพ้อรำพรรณ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๓๒ บ้างผ้านุ่งห่มสิ้น | | สมประดี
|
| เครื่องแต่งตกกระจกหวี | | เหวี่ยงกลิ้ง
|
| ยัดเบียดเบียดเสียดสี | | เสียงกรีด เกรียวแฮ
|
| ตามไม่ทันท้าวทิ้ง | | เที่ยวร้องรอบเวียง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๓๓ ฝ่ายพระยายักษเข้า | | วังใน
|
| รับสั่งให้หาไกย | | เกษท้าว
|
| อมาตยทูลว่าท้าวไทย | | เธอประลาศ แล้วนา
|
| เกรงพระเดชจอมด้าว | | เสดจต้นดำเนิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๓๔ ฟังทูลอสุรท้าว | | เธอทรง สรวลเฮย
|
| เสดจที่แทนอลง | | กฎพร้อย
|
| ดำริห์เรื่องรณรงค์ | | รบชนะ
|
| ได้สนมน้อยน้อย | | นึกยิ้มยามรวย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๓๕ พระโอรสอาจรู้ | | บิตุเรศร์
|
| ประทับประธมร่มเสวตร | | ฉัตรชั้น
|
| เสรจเที่ยวทอดพระเนตร | | นางนัก สนมนา
|
| เหนสอื้นอัดอั้น | | อกโอ้สงสาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๓๖ พระกรายกริ่มตรวจหน้า | | นางสนม
|
| ยามโศกยังสวยสม | | สิ่งเศร้า
|
| จึ่งปลักปลอบชอบชม | | เชิงแปลก ปลาดแฮ
|
| ขยับยุดนุชหนีเข้า | | สู่ห้องสองเขษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๓๗ เสนีกับสี่ท้าว | | ปฤกษา กันเฮย
|
| จะคิดฬ่อลวงมหา | | ยักษไว้
|
| คอยท่าทัพอยุทธยา | | จวนยก พยุห์แฮ
|
| ภอคิดเสรจสับได้ | | ช่องเข้าทูลอสูร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๙๒ – พระพิบูลไอสวรรย์
|
|
| ๔๘๓๘ คราวฤดูดอกสร้อย | | กุสุมาลย์
|
| แสนสะอาดอุทยาน | | ใหญ่กว้าง
|
| ครั้งก่อนพระโองการ | | ไกยเกษ
|
| เสรจประทับประธมค้าง | | ค่ำร้องศักระวา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๓๙ ท้าวฟังรับสั่งให้ | | เกณฑ์ขบวน
|
| จะเสดจสประพาศสวน | | ดอกไม้
|
| อสุรรับสั่งจวน | | รีบจัด แห่เฮย
|
| พร้อมเสรจตามสั่งไท้ | | ท่าท้าวทางฉนวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๔๐ ฝ่ายคนธรรพ์ณุราชเจ้า | | จอมอสูร
|
| แสงหิรัญเรืองจรูญ | | รุ่งฟ้า
|
| พระทรงราชรถยูร | | ยาตรอุท ยานเอย
|
| พร้อมหมู่มุขทุกหน้า | | แน่นทั้งนางใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๔๑ เสดจถึงสวนสั่งให้ | | เกณฑ์ขบวน พลเฮย
|
| รายรอบขอบเฃตรสวน | | เสรจแล้ว
|
| เธอเสดจเที่ยวทบทวน | | กลับพลับ พลาแฮ
|
| ทรงประทับแท่นแก้ว | | ตรัสด้วยนางใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๔๒ ฝ่ายอนงค์แน่งน้อย | | นางเสนอ
|
| เข้าหมาบเคียงบำเรอ | | ร่ำพร้อง
|
| ทำเลศฬ่อหฤไทยเธอ | | ทอดสนิท
|
| เล่นมโหรีร้อง | | ดอกสร้อยซ้อมละคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๔๓ ท้าวทอดพระเนตรฟ้อน | | ฝูงอนงค์
|
| แลตลึงลืมองค์ | | ออกเต้น
|
| พระร่ายไล่วง | | เวียนรอบ โรงแฮ
|
| ดำรัสล้อคลอเคล้น | | คลั่งด้วยนางใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๘๔๔ หลายเวรเล่นเลิกแล้ว | | จากสวน
|
| รับสั่งให้เดินกระบวน | | แห่ห้อม
|
| เสดจพระราชวังจวน | | เจียนพลบ
|
| สาวสุรางค์ต่างล้อม | | ลาศเข้าคืนนคร ฯ
|
| | |
|
