โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๖

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 08:47, 21 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามออกเดินป่าครั้งที่ ๒ พระลักษณ์รบกับตรีปักกัน ฆ่าตรีปักกันตาย ท้าวกุเวรนุราชผู้เป็นพ่อทราบข่าวยกออกมา ถูกพระรามฆ่าตาย จนถึงพระรามถอนคำสาปของพระอิศวรให้กุมภัณฑ์นุราช

แผ่นที่ ๖๖๒ – พระธรรมกิติ

๔๖๒๘ มารหมุนผลุนโลดโต้ตีลิง
ลิงกลับจับยักษชิงเปลี่ยนปล้ำ
ต่างเจนต่างจัดจริงใจฉกาจ เก่งแฮ
ลิงจับสองเท้าซ้ำฟาดพื้นผาโผง ฯ
๔๖๒๙ มารกลับตบหัดถ์เย้ยหยามหยัน
ตูปราบทั่วทิศสวรรค์ต่ำใต้
ว่าพลางก่งศรพลันแผลงจับ ฉิวแฮ
ศรกลาดเกลื่อนมาใกล้กลุ่มกลุ้มตลุมบร ฯ
๔๖๓๐ พระลักษณแผลงสารทแก้กันกัก
ศรถูกอกอสุรอักชีพม้วย
พลที่รอดวิ่งพักเดียวหอบ มาแฮ
ถึงนัคเรศทูลด้วยเหตุต้นจนปลาย ฯ
๔๖๓๑ กุเวรณุราชท้าวเธอสดับ แสดงเอย
แจ้งว่าโอรสกับไพร่ม้วย
พิโรธเร่งเกณฑ์ทัพตามรบ เรวแฮ
จักจับมนุษยลิงด้วยฆ่าให้ประไลยชนม์ ฯ
๔๖๓๒ เสนามาจัดถ้วนกระบวนทัพ
พลรถคชม้าสรรถสาตรพร้อม
เสรจทูลกุเวรณุ์สดับเสดจสู่ ปรางแฮ
ตรัสสั่งนางในน้อมนบเบื้องบทมาลย์ ฯ
๔๖๓๓ เสรจสรงทรงเครื่องต้นตามฉบับ
แบบพิไชยยุทธสรรพสอดแล้ว
กุมศรพระกรจับตบองแกว่ง
ได้ฤกษเพชร์ฤกษแล้วเสดจขึ้นรถทรง ฯ
๔๖๓๔ สถิตยเหนือราชรถแก้วแกมสุวรรณ
เทียมราชสีหสี่พันแผดร้อง
ขุนรถขับรถผันพลหโห่ ฮึกเอย
เสี่ยงลั่นสนั่นก้องกึกหล้าแหลกไศล ฯ
             

แผ่นที่ ๖๖๓ – พระธรรมกิติ

๔๖๓๕ สังขแตรแซ่ศับท์ฆ้องกลองดัง
พลมุดุดันทุลังโลดเต้น
พื้นพิภพเพียงพังพลเผ่น มาฮา
ล้วนแต่หมายมุ่งเขม้นมาดล้างลุยณรงค์ ฯ
๔๖๓๖ พระกฤษณตรัสสั่งให้หณุมาน
ออกรับทัพน่าทหารหักห้าว
ลูกลมไล่มารทยานยับยุ่ง ไปแฮ
นายทัพกาลสูรกร้าวตรวจให้พลผจญ ฯ
๔๖๓๗ ยักษโถมลิงถีบล้มกลางแปลง
ฉวยหอกของยักษแทงยักษกลิ้ง
กาลสูรสารทสิ้นแรงสุดฤทธิ
ลิงโลดโดดแทงทิ้งราพร้ายวายชนม์ ฯ
๔๖๓๘ ท้าวกุเวรณุราชยั้งยืนรถ
เหนทัพน่าม้วยหมดมุ่นกริ้ว
กระทืบบาทเร่งแทตย์ทศพลทัพ โถมแฮ
ลดไล่คลุกรุกติ้วต่อต้อนตีตลุย ฯ
๔๖๓๙ นารายน์กับวรนุชซ้ำแผลงศร
ล้างพวกอสุรมรณหมดสิ้น
ลิงโลดโดดต่อกรกระทืบรถ แหลกแฮ
สาระถีสีห์ดิ้นดาดม้วยลิงหยัน ฯ
๔๖๔๐ จอมารเสียรถทั้งอสุรพล
เสนโกรธแผลงศรรณฤทธิร้าย
เปนเพลิงลุกลามลนแหลกพฤกษไพรแฮ
ร้อนยิ่งเพลิงกัลปย้ายแยกล้อมลามโพลง ฯ
๔๖๔๑ พระกฤษณพินิจท้าวศรแผลง
พิรุณร่วงรดเพลิงแดงดับสิ้น
กุเวรณุราชฤทธิแรงรนเร่ง รบนา
สองพระหวดยักษดิ้นกลับขึ้นรณรงค์ ฯ
             

แผ่นที่ ๖๖๔ – พระธรรมกิติ

๔๖๔๒ ยักษกลับจับเหนี่ยวน้าวแผลงศร
เปนนาคอักนิฐสลอนไล่เลี้ยว
พระกฤษณปล่อยศรจรจากแล่ง
เปนครุธฉุดฉาบเคี้ยวขบคั้นนาคี ฯ
๔๖๔๓ ศรซ้ำเสียบอกท้าวกุเวรณุยักษ ม้วยเอย
โดยฤทธิพระหริรักษรุ่งฟ้า
เทพทั่วทศทิศทักษ์ถวายพระ พรเฮย
โปรยสุมาลย์กลิ่นกล้ากล่าวซ้องสรเสริญ ฯ
๔๖๔๔ เสร็จศึกอสุรแล้วจักรี
ชวนพระนุชกระบี่ลีลาศพ้น
สิบห้าโยชนวิถีทางทุ เรศนอ
ถึงโศกใหญ่ใต้ต้นร่มระย้าอยุดเยน ฯ
๔๖๔๕ กุมภัณฑ์ณุราชเจ้าดงดร
ทรงเครื่องอุรคจรจิตรแกล้ว
เหนมนุษยวานรนึกอยาก กินแฮ
กวัดแกว่งคทาแพร้วผละเข้าตีลิง ฯ
๔๖๔๖ ลิงชักตรีเพชรจ้องโจมแทง
ยักษปัดสะบัดแรงรวบได้
ลิงหลุดผลุดสำแดงเดชโดด ณรงค์เฮย
จับยักษ์ขว้างไปไว้หว่างโพ้นหิมพานต์ ฯ
๔๖๔๗ มาแผลงฤทธิ์ลุร้องถามวงษ
ลิงบอกนามตามตรงว่าท้าว
สมเดจนารายน์องค์เอกระ ษัตริยเอย
เราชื่ออณุมานห้าวหากรู้ตูแถลง ฯ
๔๖๔๘ กุมภัณฑ์นุราชรู้สาระภาพ
ขอโทษโปรดพ้นสาบเสรจแล้ว
เปนเทเวศวอนกราบลาบาท พระเอย
ไปหิรัญคิรีแผ้วผ่องพื้นพิมานสฐาน ฯ
             

แผ่นที่ ๖๖๕ – พระธรรมกิติ

๔๖๔๙ เบื้องบุตรสุริยเจ้าขีดขิน
สิบแปดมกุฎกระบินทร์ราชแกล้ว
ได้บำเหนจธานินกรุงราพ พิทักษแฮ
ต่างรักษากิจแผ้วผ่องด้วยสัตยา ฯ
๔๖๕๐ วันหนึ่งทราบเหตุแจ้งจิตรประจักษ์
สมเดจพระหริรักษกราดกริ้ว
สั่งให้ประหารอัคเรศรับ โทษเอย
เดชะสัตยขจัดพลิ้วเพลี่ยงพ้นชนม์คง ฯ
๔๖๕๑ อรรคเรศประเวศดั้นดงดาน
พึ่งพระสิทธาจาริย์ขจัดเศร้า
ประสูติราชกุมารชาญไชยเดช เจริญแฮ
นับพระชนะษาเจ้าสิบทั้งสี่ฉนำ ฯ
๔๖๕๒ พระรับโอรสไว้ธานี พระอย
ถวิลพิโยคมารศรีจากห้อง
ถามท้าวทศคีรีวงษกล่าว เคราะห์แฮ
แรมพนัศกับพระน้องอีกทั้งหณุมาน ฯ
๔๖๕๓ ท้าวพระยาพานเรศพร้อมปฤกษา
จำจักตามพระอิศราร่วมร้อน
จะศุขอยู่ยังธานีไม่ ควรเฮย
เจ้าทุกข์ข้ายังพ้อนเล่นได้ดีไฉน ฯ
๔๖๕๔ ตริเหตุเหนชอบเค้าควรจร
ต่างแต่งองค์อาภรณ์ผ่องแผ้ว
สั่งกิจมอบการนครเสรจเหาะ เหนแฮ
บรรจบครบนายแล้วรีบเมื้ออโยทธยา ฯ
๔๖๕๕ ครั้นถึงลงที่ท้องสนามพลัน
มาสู้สุมันตันต่างพร้อง
กิจราชทุกสิ่งสรรพ์ทราบรหัศ เหตุเฮย
เชิญท่านนำเพื่อนพ้องสู่เฝ้าสี่องค์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว