จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามออกอุบายเข้าโกศ หนุมานไปเชิญนางสีดากลับมาขมาพระศพ แล้วสิ้นสติ พระรามออกจากหลังม่านมาประคอง นางสีดารู้สึกพระองค์ เสด็จหนีลงบาดาลไปอาศัยท้าววิรุณนาค
แผ่นที่ ๖๕๘ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๐๐ กุมารทูลพระแม่ด้วย | | บิตุรงค์ สั่งเอย
|
| ว่าพระโศกแสนทรง | | เทวศไห้
|
| โทษพระบิตุเรศจง | | ยกโปรด ลูกนา
|
| เชิญเสดจดังก่อนได้ | | ปกป้องปวงสนม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๑ สีดาทรงสดับทั้ง | | สองวอน
|
| สังเวชรื้อมานะสมร | | ขุ่นข้อ
|
| เจบจิตรบ่อคิดจร | | จักอยู่ พนัศนอ
|
| แม้พระดับชีพต้อง | | สู่ด้าวถวายเพลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๒ สองสดับพจนพ้อ | | พาที ทูลนา
|
| มอบสนมแด่ชนนี | | ไป่เอื้อ
|
| สุดวอนจึงลาลี | | ลาศลุ เฝ้าเอย
|
| พระแม่ว่าจักเมื้อ | | ต่อท้าวสูญชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๓ รามเรียกกระบี่ทั้ง | | สุมัน ตันเอย
|
| กับอนุชสามพลัน | | เล่าแจ้ง
|
| จำเราจักลวงขวัญ | | เนตร์นบ ศพแฮ
|
| เสร็จสั่งอุบายแสร้ง | | เลศลี้กลใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๔ สามอนุชอำมาตย์ทั้ง | | หณุมาน
|
| รับสั่งมาพระลาน | | รีบเร้า
|
| ลูกลมนฤมิตรการ | | เมรุเสร็จ ทูลเอย
|
| พระตรัสเรียกนางแก้ว | | แก่เจ้งกิจกล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๕ จงจัดนางชะแม่ให้ | | โศกา
|
| ประจวบสีดามา | | อย่าแคล้ว
|
| อีกสองกุมารพา | | หลบเล่น ไกลแฮ
|
| สั่งกระบี่ไปกุฎิแล้ว | | เสด็จเบื้องโกษฎบัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๖ ลูกลมเหาะลุน้อม | | สีดา ทูลเอย
|
| ทำโศกแสนโศกา | | ซนเข้า
|
| พระฤกษณ์พระมรณา | | เชิญจุด เพลิงแฮ
|
| นางบ่อรูกลเศร้า | | สร่างแล้วลามุนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๕๙ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๐๗ พานเรศแปลงรูปให้ | | กายมหันต์
|
| เชิญนาฎสู่หัตถ์พลัน | | เหาะร้า
|
| ลุเมรุนางผัน | | ผายสดับ โศกแฮ
|
| หายกริ่งกรรแสงเศร้า | | ซบสิ้นสมประดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๘ จักรกฤษณแฝงโกษฎได้ | | เหนนาง สลบเอย
|
| ช้อนตระกองอรวาง | | นาฎพื้น
|
| ไฉนบคิดอางขนาง | | ทำเล่ห์ ฉะนี้นา
|
| ไตรโลกยจักสรวลครื้น | | ว่าแล้วเร็วหนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๙ พระกฤษณ์ไล่ไขว่คว้า | | เยาวมาลย์
|
| วิ่งตอบราชบรรหาร | | เหตุอ้าง
|
| ความสัตยพระจะผลาญ | | ชีพไม่ ม้วยแฮ
|
| ตั้งแต่วันสั่งมล้าง | | ขาดแล้ว ฤๅคืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๐ รามเรียกอนุชทั้ง | | สามองค์
|
| กับกระบี่เร็วจง | | กักไว้
|
| วรนุชสุดคิดทรง | | สัตยเสี่ยง พลันนา
|
| ภูมิดลดาลให้ | | ช่องด้วยสัตยสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๑ อรรคเรศร์ลงปล่อยได้ | | โดยถวิล
|
| เหนหัถภ์อรยุพิน | | พระคว้า
|
| นางสลัดหลุดเลยลิน | | ลาลุ นาคนอ
|
| สฤษดิรักษหลากอ้า | | อกโอ้อัศจรรย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๒ วิรุณนาคกล่าวถ้อย | | ถามสมร
|
| นางตรัสโดยสุนทร | | ทบเท้า
|
| สมเดจพระสี่กร | | คือภัศ ดานา
|
| นาคประณตเชิญเจ้า | | สถิตย์ยั้งปรางมณี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๓ รามสั่งกระบี่น้อม | | นบลา ไปเอย
|
| ชำแรกพสุธา | | เที่ยวค้น
|
| จวบนาฎบริภาษพา | | นรรับ ผิดแฮ
|
| อภิวาทยุรยาตรพ้น | | สู่ท้าววิรุณ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๐ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๑๔ หณุมานร่วมอาศนด้วย | | นาคินทร
|
| ฝากเสร็จแทรกธระณิน | | ลุเฝ้า
|
| ทูลว่าพระยุพิน | | เนานาค พิทักษนอ
|
| ทรงทราบกรรแสงเศร้า | | โศกร้อนแรงถวิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๕ พระเสี่ยงศรสั่งซ้ำ | | ทรงแผลง
|
| เรวลุลงกาแสดง | | เดชก้อง
|
| พิเภกนบพระแสง | | เหาะลุ เฝ้าแฮ
|
| ตรัสว่าเคราะห์เราต้อง | | เหตุร้ายแรงไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๖ ขุนราพลงเลขแล้ว | | ทูลพลัน
|
| พระเคราะห์ต้องจรจรัล | | จากด้าว
|
| ปราบอสุรอาธรรม์ | | ทวาทศ มาศแฮ
|
| เสร็จกิจหมดเคราะห์ท้าว | | เที่ยงได้อนงค์คืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๗ พระสดับคลายโศกซ้ำ | | โสรมนัศ
|
| ทรงถอดสังวาลรัตน์ | | รีบให้
|
| ขุนยักษนบน้อมหัดถ์ | | รับสอบ สรวมแฮ
|
| พลางกราบทูลลาไท้ | | เสรจเมื้อเมืองมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๘ ทรงรับสั่งอนุชทั้ง | | กุมาร สองเอย
|
| จงอยู่เปนประธาน | | แหล่งหล้า
|
| พระลักษณหณุมานชาญ | | ไปกับ เราแฮ
|
| สองกระษัตริย์ไป่ช้า | | เสด็จเฝ้ามาตุรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๙ ราเมศกับลักษณ์น้อม | | อัญชลี
|
| ลาบาทพระชนนี | | ร่ำเศร้า
|
| สามนางประสาทศรี | | สวัสดิโชค ไชยแฮ
|
| สองรับพรลาเข้า | | สู่พื้นไพรพนม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๐ ดุจมหาศาคเรศกว้าง | | สุดตา แลเอย
|
| สองพระสู่ป่าพา | | นเรศรแกล้ว
|
| เหาะรีบค่ามคงคา | | ดลเฃตร มารแฮ
|
| ลงจากป่ากระบินทร์แล้ว | | สถิตย์ไม้ไทรครึม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๑ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๒๑ องค์กุเวรณุราชร้าย | | ฤทธิรุตม์
|
| ครองนครกาลวุธ | | แว่นแคว้น
|
| ขรรคเรศเกษนีนุช | | นางกระ ษัตริย์เอย
|
| บุตรชื่อตรีปักกันแม้น | | เนตรท้าวเธอถนอม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๒ ตรีปักกันลาชนกทั้ง | | ชนนี
|
| จักประพาศพนาลี | | ล่าเนื้อ
|
| ลากลับสังโยธี | | เสด็จสู่ สรงเอย
|
| ทรงเครื่องทรงศรเงื้อ | | สง่าทั้งทาทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๓ มาทรงสินธพเท้า | | เทียมลม
|
| พลกากสี่หมู่ชม | | ชอบเต้น
|
| เร่งรีบลุพนัศพนม | | แนวป่า
|
| เที่ยวไล่เสือเนื้อเร้น | | แรดช้างกวางสมัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๔ ยักเหนสองมนุษย์น้อย | | กับลิง
|
| สถิตยร่มพระไทรพิง | | พักร้อน
|
| ตบหัดถ์ชอบใจจริง | | จะจับ เล่นแฮ
|
| เหวยพวกเราเข้าต้อน | | แต่ให้จับเปน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๕ พลยักษวิ่งวกล้อม | | หลายพัน
|
| รามสั่งลูกลมถลัน | | ไล่ล้ง
|
| โลดพิฆาฏฟาดฟัน | | ฝูงยักษ ตายแฮ
|
| กาลวุธโกรธโดดง้าง | | ง่าเงื้อตะบองโบย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๖ ลิงหลอกกลอกกลับล้อ | | เหลือคนอง
|
| ยักษง่าลิงคว้าตะบอง | | ยักษได้
|
| ตรีแทรงถูกโขมดขมอง | | กาลวุธ ม้วยแฮ
|
| ตรีฉะเศียรโยนให้ | | ตกหน้าพระยามาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๗ ตรีปกันพิโรธเทิ้ม | | กระทืบแผง
|
| ขับควบพาชีแรง | | เรียกท้า
|
| หวดซ้ายป่ายขวาแทง | | ทีพลาด
|
| ลิงถีบถูกคอม้า | | พับม้วยมารกระเดน ฯ
|
| | |
|