โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๓

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 08:36, 21 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามสั่งจองจำพระมงกุฎ นางเทพรำพาลงมาช่วย พระลบอาสาตักน้ำให้ ลอบเอาแหวนของนางสีดาใส่ในหม้อน้ำแก้เครื่องพันธนาการหลุด แล้วลอบหนีไป

แผ่นที่ ๖๔๙ – หม่อมเจ้าภุชงค์

๔๕๓๗ พระพรตภูวนารถกริ้วกุมาร
ว่าเหม่ลูกอหังการเก่งแกล้ว
เสนีเร่งมัดประจานจงมั่น
สั่งเสรจทรงรถแล้วเลิกรี้พลจร ฯ
๔๕๓๘ ถึงนครอยุดทัพแล้วเสดจดล วังเอย
สองราชนบบาทยุคลเชษฐไท้
ทูลความแต่เดิมผจญจนเสรจ ศึกนา
จับพี่มัดมาได้แต่น้องดอดหนี ฯ
๔๕๓๙ จอมศรีอยุทธเยศได้สดับสาร
พิโรธดุจเพลิงผลาญพลุ่งฟ้า
ดำหรัสเรียกนครบาลโดยด่วน
จงรีบจับเด็กกล้ากาจร้ายไปจำ ฯ
๔๕๔๐ ทัณฑกรรมครบเครื่องห้าประการ เทียวเฮย
นำเที่ยวกระเวนฃานโทษพร้อง
ปักฃาย่างทรมานมันนั่ง แลนา
ครบตติยวารต้องตัดเกล้าสังหาร ฯ
๔๕๔๑ นครบาลรับสั่งแล้วลีลา
มาเรียกองครักษหาเครื่องพร้อม
จองจำกุมาราตามสั่ง
พาเที่ยวกระเวนอ้อมนิเวศน์ให้ชนเหน ฯ
๔๕๔๒ ควรเปนสังเวชทั้งหญิงชาย นาพ่อ
เหนต่างเหตใจหายร่ำไห้
เพชฌฆาฏสี่นายรายรดมเร่ง ทหารแฮ
ถึงที่แตลงแกงได้อยุดแล้วตรวจตรา ฯ
๔๕๔๓ รีบหาฃาอย่างตั้งตามการ
เอานักโทษทรมานนั่งแล้ว
ดาบแดงครบมือทยานยืนรอบ
นายใหญ่ใจเพชรแกล้วเร่งฆ้องเตือนขาน ฯ
             

แผ่นที่ ๖๕๐ – หม่อมเจ้าภุชงค์

๔๕๔๔ สงสารพระบุตรเศร้าหมองศรี สลดนา
หวนนึกถึงชนนีนาฎท้าว
อีกพระปิ่นโยคีแลพระ ลบเอย
เราจักลาญชีพร้าวห่อนได้อาลา ฯ
๔๕๔๕ ฝ่ายสุราเทเวศเสื้อเมืองประจักษ์
ว่าหน่อพระหริรักษรุ่มร้อน
ชวนกันช่วยพิทักษโดยเดช
กางกลดคลายตรึงป้อนทิพยทั้งสุคนธทรง ฯ
๔๕๔๖ ปางองค์พระลบยั้งยังพนา ครเอย
เหนอมิตรจับเชษฐาคลาศแคล้ว
พลันจากพุ่มพฤกษาประสบ ศรแฮ
พลางเกบศรเชษฐแล้วกลับด้าวอาศรม ฯ
๔๕๖๗ บังคมนักสิทธิทั้งชนนี
แสนโศกจักทูลคดีห่อนได้
สองราชหวั่นวาทีถามปลอบ
บัดพระลบนารถไท้ค่อยกลั้นกันแสง ฯ
๔๕๖๘ ทูลแถลงเติมพบม้ามีสาร ศรีแฮ
สารว่าองค์อวตารแต่งตั้ง
ลูกจับขี่มีพาลพฤนทร์ต่อ ยุทธ์แฮ
เขาจับเชษฐารั้งรีบเข้าธานี ฯ
๔๕๖๙ เทวีทราบสยบแล้วลาญเข็ญ
นักสิทธิบอกเหตุเหนห่อนร้าย
พระลบรับจักเพญเพียรสืบ
นางค่อยคลายโศกคล้ายเมฆแผ้วโฉมจันทร์ ฯ
๔๕๕๐ รำพันตรัสสั่งแล้วถอดแหวน ส่งแฮ
พระลบรับสลดแสนโศกเศร้า
นบนาฎคลาศจากแดนดาบศ มาเฮย
ถึงนิเวศนรีบเข้าพักต้นไทรทอง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๕๑ – หม่อมเจ้าภุชงค์

๔๕๕๑ นบสนองเทเวศถ้วนสากล
เชิญช่วยบังนำดลเชษฐท้าว
สรวงเสรจสืบคำคนสังเวช
พระลบทราบแสนร้าวอุระร้อนแรงฉงน ฯ
๔๕๕๒ เดชดลอมเรศรร้อนทิพยา อาศน์เอย
ทรงเงทราบกิจจาหน่อไท้
ตรัสเรียกนาฎรำพาพลางสั่ง ความแฮ
เยาวเรศรับพจน์ไว้หว่างเกล้าพลันลา ฯ
๔๕๕๓ ลอยมาถึงอยุดด้าวแดนทาง
จึงสฤษดิ์รูปเปนนางมนุษย์น้อย
กระเดียดม่อชลพลางเดินด่วน
ถึงแทบทวารช้อยเนตรเยื้องยลกุมาร ฯ
๔๕๕๔ สางสรสุดเทวศแล้วนางถาม ปลอบเอย
ไยพ่ออนุชโฉมงามโศกเศร้า
พระลบบอกจักตามดูฆ่า คนแฮ
มาห่อนทันเขาเข้านิเวศน์แล้วตูถวิล ฯ
๔๕๕๕ นางยินพลางว่าน้องควรไกล
อยู่ฉุกนักโทษคระไลลอดลี้
เขาจักมัดอนุชไปแทนโทษ
เพราะลักษณ์นักโทษนี้เฉกน้องถนัดโฉม ฯ
๔๕๕๖ เราโสมนัศน้อมในการ บุญแฮ
หวังอุทกอวยทานอนุชน้อย
พระลบคิดคำฃานพลางกล่าว วอนเฮย
ตูจักฃอบุญต้อยตักน้ำมาพลัน ฯ
๔๕๕๗ สาวสวรรค์อวยม่อเยื้อนยินดี
พระลบรับจรลีท่าน้ำ
ตักเต็มถอดแหวนทวีวอนเสี่ยง
เสร็จด่วนมาอวยซ้ำสั่งอ้อนโมทนา ฯ
             

แผ่นที่ ๖๕๒ – หม่อมเจ้าภุชงค์

๔๕๕๘ รำพารับม่อคล้อยยังประชุม ชนเฮย
บอกเพชฌฆาฏคุมแค่นแล้ว
พลางนางส่งชลกุมภ์สฤษดิ์แด่ พระบุตร
สรงเสรจสบแหวนแก้วสอดก้อยกุมาร ฯ
๔๕๕๙ บันดาลคาโซ่ร้อยหลุดลง
โคร่ห่อนแลเหนองหน่อไท้
สาวสวรรค์รีบนำตรงเดินด่วน
นางบอกหนทางให้พระบุตรแล้วคืนสวรรค์ ฯ
๔๕๖๐ พลันพระบุตรแจ้งว่าเทวา ดลเอย
แสนชื่นรีบลีลาจวบน้อง
สองโศกต่างพรรณนาในทุกข์ ยากแฮ
คิดยิ่งเคืองจักต้องต่อสู้ดูกระบวน ฯ
๔๕๖๑ เหนควรสองรีบคล้อยคลาไคล
ถึงป่ากาลวาดไพรพฤกษแพร้ว
บัดปวงหมู่พลไกรเพชฌฆาฏ
เหนนักโทษหายแล้วตื่นค้นอลเวง ฯ
๔๕๖๒ เหลือเกรงจำจิตรต้องกราบทูล ฉลองเฮย
ปางปิ่นราชนเรนท์รสูรยทราบถ้อย
โกรธายิ่งเพิ่มภูลเทียบดั่ง เพลิงแฮ
ตรัสเร่งเตรียมทัพคล้อยเสรจแล้วเสดจสรง ฯ
๔๕๖๓ อ่าองค์ราชสี่ไท้สนานชล
ทรงเครื่องศิริวิมลมาศพร้อย
เสร็จทรงมกุฎถกลกุก่อง
ทรงจับศรขรรค์คล้อยเสดจขึ้นรัถา ฯ
๔๕๖๔ เสนานายกน้อมเศียรถวาย ไชยเฮย
เบิกโห่เดินทัพคลายเคลื่อนคล้อย
ออกจากนิเวศน์ขยายพยุหจัตุ รงค์แฮ
พลเพียบพลนับร้อยฤทธิห้าวหาญสนาม ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว