โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๔à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
การปรับปรุง เมื่อ 03:57, 21 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระสัตรุดรบกับสุริยาภพ สุริยาภพให้เมฆสูรเนรมิตกายเป็นภูเขากั้นพลมารไว้เพื่อตนเองปลุกเสกหอกเมฆทัพให้เรืองฤทธิ์ พระสัตรุดแผลงศรต้องเมฆสูรตาย สุริยาภพพุ่งหอกต้องพระสัตรุดสลบ
แผ่นที่ ๕๕๙ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
| ๓๙๐๗ วางสารทพลาดราพต้อง | รถหัก | ||
| ขุนแทตยตกรถอัก | อกขว้ำ | ||
| ไล่ทันอีกพลยักษ | ตายย่อย ยับแฮ | ||
| สีหราชมอดม้วยซ้ำ | พินาศสิ้นแสะสาร ฯ | ||
| ๓๙๐๘ ขุนราพลุกแล้วตฤก | การพลัน | ||
| มนุษยมีสารทสำคัญ | เชิดชี้ | ||
| อุบายคิดฆ่ามัน | เหนยาก จริงพ่อ | ||
| เว้นแต่เมฆภัทนี้ | พุ่งต้องคงตาย ฯ | ||
| ๓๙๐๙ ตริเสร็จราพซ้ำสั่ง | กำธร | ||
| จงนิมิตขุนศิขร | โฃตห้อม | ||
| แวดเรากับพลากร | จงมิด หมดนา | ||
| เราจักนบศุลีน้อม | เศกให้หอกหาญ ฯ | ||
| ๓๙๑๐ เมฆสูรรับสั่งแล้ว | นฤมิตร | ||
| กายกลับเปนโขดชิด | ชัฎล้อม | ||
| รอบหมดหมู่พลปิด | สุริยาภาพ ด้วยแฮ | ||
| ขุนยักษ์จับสารทน้อม | มนัศหมั้นเศกมนต์ ฯ | ||
| ๓๙๑๑ พระสัตรุศยลบ่พ้อง | ทัพยักษ | ||
| ถามพิเภกใคร่ตระหนัก | เหตุแจ้ง | ||
| พิเภกทูลอนุชจักร | กฤษณทร้าบ | ||
| ว่ายักษ์เศกโขดแสร้ง | ปิดล้อมพลากร ฯ | ||
| ๓๙๑๒ ธบินคำพิเภกท้าว | ศรสรัพ ทรงเฮย | ||
| พาดแล่งเนตรมุ่งจับ | โขดจ้อง | ||
| แผลงบรรพตล้อมกลับ | เปนเมฆ สูรแฮ | ||
| เศียรขาดสารทศรต้อง | มอดม้วยมลายชนม์ ฯ | ||
| ๓๙๑๓ สุริยาภพกลับเนตรน้อม | จิตรสารท เศกนา | ||
| ยินอุโฆษเปรี้ยงปราด | เปรื่องก้อง | ||
| ลืมเนตรพิศเขากลาด | ล้อมกลับ หายเฮย | ||
| เห็นเมฆสูรสารทต้อง | พินาศสิ้นเสียชนม์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๖๐ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
| ๓๙๑๔ กระทืบบาทกราดกริ้ว | หอกธทูล แบกเอย | ||
| กลอกภักตรกวักหรรถยูร | ยาตรเต้น | ||
| พิเภกประณตบาทมูล | พระสัตรุศ แถลงแฮ | ||
| ขุนยักษ์จับหอกเขม้น | มุ่งร้ายรวังองค์ ฯ | ||
| ๓๙๑๕ ขุนราพเหยียบรถร้า | รำบาน | ||
| สัตรุศต่อกรราญ | รบป้อง | ||
| ราพตกรถเธอประหาร | ราพราพ เชแฮ | ||
| จับสารทผาดแผลงต้อง | บุตรเจ้ามลิวัน ฯ | ||
| ๓๙๑๖ โปร่งปรุทลุทั่วทั้ง | วรกาย มารเอย | ||
| ราพเป่าเวทผสานหาย | ปรุร้าว | ||
| จับเมฆพัทหมาย | มุ่งพุ่ง พลันแฮ | ||
| ถูกพระทรวงสัตรุศท้าว | สลบกลิ้งกลางสมร ฯ | ||
| ๓๙๑๗ พิเภกวายุบุตรเข้า | โอบองค์ | ||
| หมายชัดชีพสัตรุศปลง | โศกเศร้า | ||
| นิลพัทเผ่นทยานยง | ยุทธยักษ์ | ||
| กับรบมิให้เข้า | สู่ซ้ำสัตรุศองค์ ฯ | ||
| ๓๙๑๘ ขุนราพนึกสัตรุศนี้ | คงตาย แน่นอ | ||
| เราขับเขี้ยวแต่งาย | อ่อนแล้ว | ||
| สู้รบกับลิงนาย | พลศักดิ์ เสื่อมพ่อ | ||
| จวนค่ำเคลื่อนทัพแคล้ว | คลาศเมื้อเมืองมาร ฯ | ||
| ๓๙๑๙ พิเภกจึงสั่งให้ | นิลราช | ||
| นำเหตุสัตรุสารท | ราพต้อง | ||
| ทูลพระพรตภูวนารถ | ในค่ำ ทราบแฮ | ||
| นิลราชรับคำพร้อง | รีบร้อนเร็วไป ฯ | ||
| ๓๙๒๐ ถับถึงจึงเฝ้าพระ | พรตพลัน | ||
| ทูลเหตุเขญสำคัญ | ข่าวร้อน | ||
| ว่าสัตรุศรบราพมัน | หอกพุ่ง สลบแฮ | ||
| พระพรตฟังกรข้อน | อุระเร้ารัญจวน ฯ | ||
