จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศพิณกับวรณีสูรถูกตัดศีรษะเสียบประจาน ท้าวจักรวรรดิฝันร้ายให้พระปรเมศฤษีรดน้ำมนต์ จนถึงพระพรตยกทัพประชิดเมืองมลิวัน
แผ่นที่ ๕๔๓ – ขุนพินิจนัย
|
๓๗๙๕ มณโฑทราบบุตรม้วย | | ชีวา แล้วเอย
|
รัดทดหฟไทยอา | | ดุรดิ้น
|
แสนสลดถั่งชลนา | | นองภักตร พธูนอ
|
กำสรดเพียงจักสิ้น | | ชีพไห้โหยครวญ ฯ
|
|
|
๓๗๙๖ ทศพิณโอรสผู้ | | เฉลิมขวัญ แม่เอย
|
ยอดรักษมาอาสัญ | | ฃาดเกล้า
|
แม่อุส่าห์ประคองครรภ์ | | ผดุงลูก ใหญ่นอ
|
ถนอมแนบสวาสเจ้า | | ชื่นหน้าชนนี ฯ
|
|
|
๓๗๙๗ ทอดทิ้งแต่แม่ไว้ | | เดียวดาย
|
พูลพิโยคยังแต่กาย | | เปลี่ยวร้าง
|
แสนโศกยิ่งถวิลสาย | | สวาศแม่ นักแม่
|
แท้ว่ากรรมก่อนสร้าง | | ซัดให้ทันเหน ฯ
|
|
|
๓๗๙๘ เลศนี้แม่พร่ำห้าม | | บ่ฟัง คำแม่
|
ทะนงศักดิโดยโอหัง | | ฮึกห้าว
|
เชื่ออ้ายพี่เลี้ยงรัง | | กลก่อ ศึกแฮ
|
เศียรจึ่งตกดินด้าว | | เสียบไม้ปักประจาน ฯ
|
|
|
๓๗๙๙ เสียแรงกำเนิดเชื้อ | | พรหมมาน
|
สรวงเทพยสถิตยสฐาน | | ทั่วซร้อง
|
อีกเทพยทุกจักรพาฬ | | เกรงเดฃ หนักนอ
|
ลูกดับดังใช่พ้อง | | เพศพื้นพรหมประยูร ฯ
|
|
|
๓๘๐๐ อินทรชิตเชษฐเจ้า | | ยุทธนา
|
ชีพปลดมีผู้มา | | รับเกล้า
|
บ่ตกจากเวหา | | เหนประ จักษแฮ
|
เศียรเสียบอุจาดเจ้า | | เช่นเชื้อจัณฑาล ฯ
|
|
|
๓๘๐๑ แม่หวังฝากชีพเจ้า | | เผาผี
|
กลับดับชีพิตรหนี | | แม่ได้
|
พลางร่ำคร่ำครวญทวี | | ถวิลโศก ศัลย์นา
|
สองหัดถฃ้อนทรวงให้ | | แทบปิ้มปราณมลาย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔๔ – ขุนพินิจนัย
|
๓๘๐๒ ฝ่ายพระอนุชนารถเจ้า | | อโยทธยา
|
เสด็จออกยังพลับพลา | | มาตยพร้อม
|
เหล่ากระบี่อสุรา | | เรียบแน่น เฝ้าแฮ
|
ต่างศิโรตม์นอบน้อม | | บาทเจ้าจอมพล ฯ
|
|
|
๓๘๐๓ ตรัสสั่งพิเภกผู้ | | เรืองไสย สาตรแฮ
|
เราจักตรีพลไกร | | พยุหเต้า
|
ปราบจักรวรรดิใน | | ภพมลิ วันฮา
|
ให้ราบเสี้ยนศึกเค้า | | ฃาดสิ้นศัตรู ฯ
|
|
|
๓๘๐๔ จงหาศุภฤกษชั้น | | ไชยจร ทัพเอย
|
โดยสารทพยากรณ์ | | อย่าพลั้ง
|
พิเภกรับสุนทร | | พจนาดถ์ ท่านนา
|
อยิบกระดานชนวนตั้ง | | เลขเค้าคูณหาร ฯ
|
|
|
๓๘๐๕ บวกลบขับไล่แล้ว | | ลงตรา เสศเอย
|
ดวงพระเคราะห์ชันษา | | สอบซ้ำ
|
มลคลประเสริฐมหา | | ฤกษ์จตุ รงค์นอ
|
ลีลาศพลไกรล้ำ | | เลื่องมล้างเศอกไกษย ฯ
|
|
|
๓๘๐๖ ขุนราพนบน้องพระ | | หริรักษ
|
ทูลว่าไตรทิวาจัก | | โชดแผ้ว
|
จันทร์จรทับลักษณหัก | | หาญเศิก สะดวกแฮ
|
เสาร์ภักมังกรแกล้ว | | กลั่นด้วยเกษตรภูม ฯ
|
|
|
๓๘๐๗ ยายีมีตระบะเหี้ยม | | ฮึกชาญ ณรงค์เอย
|
เดชดุจเดชพระกาล | | กาจห้าว
|
เชิญเสด็จยกพลหาญ | | หักดัษ กรแฮ
|
พระจักไชยชำนะน้าว | | แทตยหล้ามลิวัน ฯ
|
|
|
๓๘๐๘ พระทรงสดับถ้อย | | โหรทูล
|
ตรัสสั่งสุครีพยูร | | ยาตรผ้าย
|
จัดกระบี่กับอสูร | | สมทบ ทัพนา
|
เตรียมเสด็จสองกษัตริย้าย | | ยกพื้นพหลหาญ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔๕ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์
|
๓๘๐๙ พระพรตเดินทัพเต้า | | ตามวิถี
|
ตัดทุ่งทางพนาลี | | ลัดอ้อม
|
ใกล้เฃตรด่านอสุรี | | อยู่รัถ ยาเฮย
|
ท้าวทศคิริวงษ์น้อม | | นบแล้วทูลฉลอง ฯ
|
|
|
๓๘๑๐ เฃตรนี้เกือบใกล้ด่าน | | มลิวัน
|
สองยักษ์มีฤทธิ์มหันต์ | | ฮึกห้าว
|
ทำน้ำกรดเพลิงกัลป์ | | ปิดช่อง ทางนอ
|
เชอญพักคิดหักด้าว | | ด่านแล้วจึ่งจร ฯ
|
|
|
๓๘๑๑ ทรงสดับสั่งให้หยุฅ | | โยธา พักเฮย
|
สุครีพเร่งทำพลับพลา | | เสร็จแล้ว
|
เชิญสองกระษัตรา | | เสด็จประ ทับแฮ
|
สองสถิตย์หฤไทยแผ้ว | | พักใกล้เชิงเขา ฯ
|
|
|
๓๘๑๒ ปางท้าวจักรวรรดิเจ้า | | มลิวัน
|
พร้อมหมู่สนมอนันต์ | | อเนกเฝ้า
|
ประทมมิหลับรัน | | ทดทอด องค์เอย
|
จนจะจวนรุ่งเร้า | | จึ่งเคลิ้มนิทรา ฯ
|
|
|
๓๘๑๓ ฝันว่าลูกม้าหนึ่ง | | ในนคร
|
เพลิงติดหางอัศดร | | โดดดิ้น
|
วิ่งผกวกเวียนจร | | จนทั่ว เมืองนา
|
ลามติดเสวตรฉัตรสิ้น | | ติดต้ององค์มาร ฯ
|
|
|
๓๘๑๔ บริวารมิตรญาตต้อง | | อัคคี ท่ววนา
|
อีกว่าสองเทพยมี | | ฤทธิแกล้ว
|
ทรงครุฑเลื่อนลอยลี | | ลาศแต่ อิสาญแฮ
|
เด็ดเกษอะสุเรศร์แล้ว | | โลดขึ้นไปประจิม ฯ
|
|
|
๓๘๑๕ ภอสุริโยภาษแจ้ง | | เวหน
|
ฃุนยักษหวาดพลิกตน | | ตื่นแล้ว
|
เสโททราบดุจลน | | อายอัค คีนา
|
สรงเสร็จเสด็จแคล้ว | | คลาศยังพระโรงคัล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔๖ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์
|
๓๘๑๖ ประทับรัตนอาศนใต้ | | เสวตรฉัตร
|
เสวกยักษบรรสัช | | สงบเฝ้า
|
ให้หาหมู่โหรตรัส | | บอกเรื่อง ฝันนา
|
แด่พระโหราเถ้า | | ถี่ถ้วนทุกประการ ฯ
|
|
|
๓๘๑๗ ขุนโหรโอนศิรน้อม | | อัญชลี
|
พิเคราะห์ตามคัมภีร์ | | สาตรรู้
|
ทราบเหตุว่าจะมี | | ศึกใหญ่ แลนา
|
เหลือฤทธิจะคิดกู้ | | เกียจกั้นกันไภย ฯ
|
|
|
๓๘๑๘ ซึ่งนิมิตว่าม้า | | สินธพ
|
เพลิงติดหางเวียนตลบ | | วิ่งร้อง
|
เสวตรฉัตรสริราพยพ | | ยับย่อย นั้นนอ
|
อันตะรายมากต้อง | | ทั่วสิ้นธานี ฯ
|
|
|
๓๘๑๙ มูลเหตุแต่เดกได้ | | อาไศรย พระนา
|
ซึ่งว่าสองเทพยมไห | | มหิทธิ์พร้อม
|
ทรงครุฑนั่นคือไพ | | รีฤทธิ เลิศแฮ
|
จักยกจตุรงค์ล้อม | | พิภพให้อันตราย ฯ
|
|
|
๓๘๒๐ ปางท้าวจักรวรรดิเจ้า | | จอมสูร
|
ทรงสดับโหราทูล | | เหตุรู้
|
แดเดือดรั่นอาดูร | | คิดคาด เค้าแฮ
|
ไภยแต่ทดพิณผู้ | | ผ่านพื้นลงกา ฯ
|
|
|
๓๘๒๑ ตริเสร็จจึ่งเอื้อนราช | | บรรหาร
|
สั่งสุพิณสันมาร | | มหิทธิแกล้ว
|
เองรีบสู่เชิงสฐาน | | ไกรลาศ
|
บอกปรเมศดาบศแคล้ว | | คลาศเข้ามาวัง ฯ
|
|
|
๓๘๒๒ สุพิณรับแล้วรีบ | | เหาะจรัญ
|
บรรลุพระนักธรรม์ | | พรตกล้า
|
เข้านบอภิวันท์ | | แถลงเหตุ ท่านเฮย
|
ขอพระคุณอย่าช้า | | ราชรั้งรอคอย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔๗ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์
|
๓๘๒๓ พระฤๅษีปรเมศได้ | | ฟังคำ
|
ลุกจากสฐานคลำ | | ห่อผ้า
|
ครองหนังพยัฆลำ | | ดับห่อ ชฎาเฮย
|
ลูกปะคำหายคว้า | | ไฃว่ค้นวนเดิน ฯ
|
|
|
๓๘๒๔ หาปะคำไป่ได้ | | อุตลุด
|
ปริกขารในกุฎิ์ | | เกลื่อนค้น
|
เสนายักษเหนอยุด | | นากนัก เตือนนา
|
ฉายพัชพายักษร้น | | รุดคล้อยคลอยโพยม ฯ
|
|
|
๓๘๒๕ ถึงนิเวศท่านไท้ | | นฤบาล
|
ลงจากเวหาศสฐาน | | ที่ไกล้
|
ขึ้นปราสาทพิมาน | | มุข์มาศ พลันแฮ
|
สถิตย์อาศน์ลาศไว้ | | แทบเจ้ากรุงมาร ฯ
|
|
|
๓๘๒๖ ท้าวจักรวรรดินมัศน้อม | | ฤๅษี
|
เล่านิมิตโดยคดี | | มากถ้วน
|
โหรทายว่าจักมี | | ศึกใหญ่
|
ท่านก็ปรีชาล้วน | | เลศแจ้งจงไข ฯ
|
|
|
๓๘๒๗ ฤๅษีตฤกแวทราบ | | ตลอดกิจ
|
แจ้งเสร็จในนิมิตร | | แม่นพร้อง
|
ถูกตามเคราะห์โหรพิท | | ทูลเหตุ ฝันนา
|
ดวงพระชาตาต้อง | | ฆาฏด้วยลักษณ์จันทร์ ฯ
|
|
|
๓๘๒๘ บาปเคราะห์อริใหญ่เข้า | | แทรกเรือน ลักษณแฮ
|
แม้เทพคงลดเลือน | | ตกใต้
|
จึ่งถวายพระพรเหมือน | | โหรคาด เคราะห์นา
|
ทรงฤทธิ์คิดอย่าได้ | | เดือดร้อนหฤไทย ฯ
|
|
|
๓๘๒๙ อันในสุบินนี้ที่ | | ทำนาย ศึกแฮ
|
จะเกิดยุทธมากหลาย | | เล่ห์ล้ำ
|
กำลังศึกจะวาย | | เพราะแผ่ รักนา
|
เอาเมตตาจุนค้ำ | | คิดให้ไภยหาย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔๘ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์
|
๓๘๓๐ จักช่วยเสดาะเคราะห์ด้วย | | พระมนต์
|
อันดาบวดสกนธ์ | | ฃุนยักษ นั้นแฮ
|
อวยศิริลาแคล้ว | | คลาศยั้งกุฎีดง ฯ
|
|
|
๓๘๓๑ ปางพระพรตขัติยเจ้า | | จอมพล
|
ประทับพลับพลาบน | | แท่นไท้
|
|
|
๓๘๓๒ ปัจฉิมยามล่วงสิ้น | | แสงจันทร์
|
เสียงสกุณากาไก่ขัน | | แจ่มแจ้ว
|
ปวงบุษบ์อุบลบัญจ์ | | บานเบิก กลีบนา
|
สรงเสร็จทรงเครื่องแล้ว | | เสด็เจบื้องพลับพลา ฯ
|
|
|
๓๘๓๓ อสุรพลกระบี่ทั้ง | | สามนคร
|
หมอบเกลื่อนประนมกร | | กลาศเฝ้า
|
ดำหรัสว่าจักรอญ | | สองด่าน ไฉนนา
|
ใครจะอาษาเข้า | | หักล้างด่านมาร ฯ
|
|
|
๓๘๓๔ พระยาอุนชิตน้อม | | ศิริอา ษาเฮย
|
ข้าบาทจักทูลลา | | รีบเต้า
|
ทำลายด่านยักษา | | ให้เพิก พังแฮ
|
ด้วยเดชกำลังเกล้า | | กม่อมผู้เดียวดาย ฯ
|
|
|
๓๘๓๕ สองอนุชจอมภพไท้ | | สีกร
|
สดับระยาพานร | | ฤทธิ์ล้ำ
|
รับหักด่านนคร | | ควรยก ชอบนอ
|
อวยศิริไชเยศซ้ำ | | สั่งให้รีบจรัล ฯ
|
|
|
๓๘๓๖ บุตรพระพายอ่อนเกล้า | | รับพร ลาเอย
|
สรวมเดชพระทรงศร | | ปกเกล้า
|
ให้ปรามปราบดัษกร | | ภังพ่าย ฤทธิแฮ
|
ทูลเสร็จลูกลมเร้า | | รีบร้อนจรจรัล ฯ
|
| | |
|