โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๒๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 17:13, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้

แผ่นที่ ๕๑๕ – พระปลัดสิง

๓๕๙๙ จักรวรรดิยืนรถแก้วกลางพล
เหนพิเภกคุมพหลกลาดกล้า
มุ่งขเม่นเข่นขบทนต์กทืบบาท
ตรัสสั่งให้กองหน้าเร่งเข้าโจมตี ฯ
๓๖๐๐ นนทการเร่งทัพหน้าขันแขง
ขุนคชขับคชแทงไล่ล้าง
ขุนม้าขับม้าแผลงธนูพิศม์
ขุนรถขุนพลง้างน่าไม้ปืนยิง ฯ
๓๖๐๑ ชาวลงกาต่างเข้าตีประดา
ขุนคชขับรับงาฮึกห้าว
พลม้าขับม้าถลาซัดหอก ซัดเฮย
พลรถพลท้าวก้าวสกัดกั้นธนูแผลง ฯ
๓๖๐๒ ต่างตนต่างดุดื้อทนคง
ทรหดอุกอาจตรงไล่ด้น
นนทการเร่งจัตุรงค์รุกแล่น ทะลวงแฮ
กองทัพลงการ้นย่นท้อเสียขบวน ฯ
๓๖๐๓ มโหทรพิโรธเงื้อตบองรัน
โลดไล่พลมลิวันกลั่นแกล้ว
จักรวรรดิเร่งรถถลันฟันฝ่า มาแฮ
ถึงน่ารถพิเภกแล้วจึ่งเอื้อนบรรหาร ฯ
๓๖๐๔ เหวยๆ พิเภกผู้พาลา
ใยทรยศเชษฐาร่วมไส้
ไปคบกับรามาผลาญญาติ แหลกแฮ
ใครจะนับว่าดีได้ชาติอ้ายทรชน ฯ
๓๖๐๕ เอะไฉนจักรวรรดิเจ้ามลิวัน
แปดโนตเองสำคัญผิดถ้อย
ทั้งนี้เพราะทศกรรฐ์โมหมืด มนแฮ
ไปลักอรรคยอดสร้อยธเรศรไท้สีกร ฯ
             

แผ่นที่ ๕๑๖ – พระปลัดสิง

๓๖๐๖ เราทูลทัดให้ส่งสีดา คืนเอย
ยังกลับมาโกรธาขับได้
ขืนดื้อต่อยุทธนาพาญาติ มรณแฮ
เราซื่อพระจึ่งไว้ชีพให้ครองเวียง ฯ
๓๖๐๗ ฉะพิเภกหน้าไม่มีอาย
ยกมนุษยขึ้นเปนนายปกเกล้า
เศียรมึงจักจากกายเพราะจักร กูนา
ยิ่งพิโรธเร่งรถเข้ามุ่งล้างชีวัน ฯ
๓๖๐๘ พิเภกชาญหาญรบด้วยศิลป์ทรง
ฉาดฉับกลับเบี่ยงองค์เปลี่ยนเปลื้อง
ต่างว่องต่างฤทธิรงค์สองฟาด ฟันฮา
จักรวรรดิได้ที่เยื้องฟาดด้วยคันศร ฯ
๓๖๐๙ พิเภกผันหันห่างน้าวศิลป์ไชย
นบเดชตรีภูวไนยกอบเกื้อ
ปล่อยสารทเปรื่องปราดไปถูกจักร วรรดิแฮ
เกราะขาดสารทฉ่ะเนื้อปวดปิ้มวายชนม์ ฯ
๓๖๑๐ จักรวรรดิอ่านเวทล้างศรหลุด แล้วเฮย
แผลงนาคสราวุธว่องคล้อง
รัดพิเภกเซซุดตกจาก รถแฮ
สี่ภักตรสั่งยักษจ้องจับรั้งเรวมา ฯ
๓๖๑๑ ลูกทศภักตรผู้กิติศับท์
รีบออกจากเมืองกับพี่เลี้ยง
กรุงมารบอกพ่อจับพิเภกจัก ฆ่านา
บุตรว่าเธอได้เกลี้ยงกล่อมข้าขอทัณฑ์ ฯ
๓๖๑๒ จักรวรรดิยกโทษแล้วสั่งราช มันเฮย
นำพิเภกจำตราดตรุไว้
ชวนบุตรจะกลับยาตรยังนิ เวศน์นา
สั่งพวกพหลให้เลิกเข้าลงกา ฯ
             

แผ่นที่ ๕๑๗ – พระพหลพลพยุหเสนา

๓๖๑๓ ปางองค์จักรวรรดิเจ้าจอมมาร
ทรงรถมุกดาหารฮึกห้าว
โบกพยุหล้วนชาญเชิงศึก
บรรลุลงกาด้าวอยุดยั้งจตุรงค์ ฯ
๓๖๑๔ ประทับเกยมาศแล้วยาตรา
จากพิไชยรัถาย่างเยื้อง
เสดจขึ้นสู่ปรางปราสาทมาศ
สราญราชหฤไทยเปลื้องปลดร้อนอารมณ์ ฯ
๓๖๑๕ ฝ่ายมณโฑอรรคไท้เทวี
ทราบว่าโอรสลีลาศเต้า
เชิญจักรวรรดิอสุรีมาสู่ เมืองเฮย
จับพิเภกส่งเข้าตรุตรั้งตรึงขัง ฯ
๓๖๑๖ เกรงเดชพระจักรแก้วอธิปไตย
ร้อนเร่าหฤไทยกลัดกลุ้ม
จะนิ่งอยู่เกรงไภยอสุเรศร์
ชวนพระสนมแหหุ้มยาตรเฝ้าพระยามาร ฯ
๓๖๑๗ จัรวรรดิทัศนแก้วกานดา
ประภาศทักกัลยาเสนาะถ้อย
มลิวันกับลงกาทองแผ่น เดียวเอย
เกิดศึกใยยอดสร้อยบใช้มาตยแถลง ฯ
๓๖๑๘ พระสหายมอดม้วยชีพิตร
พันธุญาติอักนิฐพินาศสิ้น
หากโอรสบอกิจศึกจึ่ง รู้นา
ร้อนจิตรแทบแดดิ้นด่วนเร้าเรวมา ฯ
๓๖๑๙ เยาวมณโฑสดับถ้อยโศรกศัลย์
น้อมสิโรตม์ตอบพลันไป่ช้า
ญาติมิตรทุกเฃตรขันธ์บอกข่าว ทั่วแฮ
ยกนิกรช่วยร้ามอดม้วยมลายชนม์ ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%99%C3%A0%C2%B9%E2%84%A2"
เครื่องมือส่วนตัว