โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๒๗

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 17:09, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

วรณีสูรพี่เลี้ยงไพนาสุริยวงศ์ทำอุบายให้รู้ว่าพิเภกไม่ใช่บิดา แล้วขอลาไปเรียนศิลปศาสตร์กับพระกาลดาบส

แผ่นที่ ๕๐๘ – พระปลัดสิง

๓๕๕๐ พระดำริห์ชอบแล้วทรงยศ
แต่ด่านน้ำไฟกรดกีดกั้น
เหนแต่พระดาบศกาลนัก ธรรมนา
อาจดับเพลิงน้ำนั้นเหือดแห้งดีงปรสงค์ ฯ
๓๕๕๑ หนึ่งจอกที่ท้าวร่วมไชยบาน
จงลักไปเปนพยานหน่อน้อย
แม้พระจักทูลสารเหนไม่ แคลงนา
สองต่างปฤกษาถ้อยห่อนให้ใครยิน ฯ
๓๕๕๒ ยามเฝ้าขืนจิตรเฝ้ากุมภัณฑ์
ได้ช่องบังคมคันท่านไท้
ขอลาพระทรงธรรม์เรียนศิลป์ สารทเฮย
ยังพระดาบศได้โปรดเกล้าเกษี ฯ
๓๕๕๓ พิเภกสดับโอรสน้อมทูลลา
ท้าวมิได้สงกาเคลือบไคล้
เชอญเถิดนะลูกยาจงเปรื่อง เดชเฮย
รู้รอบจักมอบให้สืบเชื้อพงษมาร ฯ
๓๕๕๔ หน่อนารถอ่อนศิโรตม์น้อมรับพร
ลาราพสู่มารดรด่วนเฝ้า
ลูกรักจักลาจรเรียนวิท ยาเฮย
ยังพระดาบศเจ้าเฃตรด้าวไพรสณฑ์ ฯ
๓๕๕๕ นางนาฎสดับพจนเอื้อนอวยไชย
จงสฤษดิดังมโนในหน่อน้อย
วโรรสชื่อหฤไทยสมคิด ลาเฮย
แม้นจอกเนาวรัตน์คล้อยจากห้องปรางศรี ฯ
๓๕๕๖ ครั้งถึงกระซิบถ้อยริมกรรณ พี่เฮย
จอกซึ่งอันสำคัญหนึ่งได้
แล้วชวนพี่จรจรัลออกจาก นครแฮ
เดิดตัดลัดหมู่ไม้เถื่อนท้องไพรสณฑ์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว