โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๑๘

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:09, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามเคลื่อนพลเข้าเมืองขีดขิน นิลพัทออกมารับ

แผ่นที่ ๔๗๐ – กุเรเตอร์ทัด

๓๒๘๔ จึ่งองค์อมเรศรใช้เทพนำ
เครื่องทิพยอาภรณสำเร็จพร้อม
ให้พี่พี่จึ่งอำลาผนวช ออกนา
สุครีพชมภูน้อมเนื่องพ้องพลทหาร ฯ
๓๒๘๕ เรียมจึ่งตรีพยุหเต้าตามสมร
เผด็จดัษกรรอญราบได้
ตรัสเสรจรีบพลจรจากที่ นั้นแฮ
ถึงถ่านขีดขินให้เร่งเร้าจตุรงค์ ฯ
๓๒๘๕ บัดกระบินทรนิลพัดผู้ชาญสมร
ทราบว่าพระสังขรเกือบใกล้
จึ่งพาหมู่พานรไคลสู่ พระนา
ถึงประณตประนมไหว้ธเรศรไท้ทั้งสาม ฯ
๓๒๘๖ สุครีพน้อมเกล้ากราบทูลสาร
ขอพระจอมจักรพาฬแผ่นหล้า
เสดจประทับสำราญในนัค เรศเฮย
พอผ่อนพลเลื่อยล้าก่อนแล้วจึ่งผาย ฯ
๓๒๘๗ พระสดับมธุรศเอื้อนโองการ
ให้เคลื่อนพยุหหาญรีบแคล้ว
ตระบัดลุยังสฐานนครขีด ขินฮา
อยุดประทับรถแก้วพรั่งพร้อมจตุรงค์ ฯ
๓๒๘๘ ดารายุพเรศรู้เหตุพลัน
พร้อมหมู่พระกำนัลแวดล้อม
ไปเฝ้าพระทรงสุบรรณยังฝ่าย น่าแฮ
ถึงรถประณตน้อมนบนิ้วอภิวันท์ ฯ
๓๒๘๙ มลักดูภูวนารถเจ้าจักกฤษณ์
งามวิลาศผาดพิศเพริศพร้อม
เทวราชภพดุสิตสุดเทียบ ถึงเอย
เปนที่เจริญใจน้อมเสน่ห์เย้ายวนเฉลิม ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๑ – กุเรเตอร์ทัด

๓๒๙๑ งามองค์อัครเรศร์ล้ำสาวสวรรค์
ผิวภักตรผ่องเพียงจันทร์แจ่มฟ้า
ควรเปนปิ่นกำนัลสนมนาฏ นาแม่
สมศักดิ์คู่เจ้าหล้าโลกยอื้อระบือโฉม ฯ
๓๒๙๒ องค์ลักษณดังเทพแกล้งเลขา
ผ่องผุดดุจทองทาทาบไว้
สามราชเลิศลักขณาควรพิศ วงเอย
ดาเรศปวงอนงค์ได้พิศแล้วใหลหลง ฯ
๓๒๙๓ เบื้องปิ่นอิศเรศรไท้รามา
เหลือบเนตรยลดาราหมอบเฝ้า
จึ่งมีมธุระสาพจนไต่ ถามแฮ
สนมนาฎแลตัวเจ้าสวัสดิ์พร้อมฤๅไฉน ฯ
๓๒๙๔ ดาราก้มเกษน้อมเคียมคัล
ทูลพระทรงสุบรรณผ่านเกล้า
ข้าบาทเหล่าสาวสรรแสนศุข พระเอย
ด้วยเดชพระปกเผ้าแผ่คุ้มลำเคญ ฯ
๓๒๙๕ ตรัสด้วยดาเรศแล้วบรรหาร
สั่งบุตรพระกาฬชาญฤทธิแกล้ว
ท่านจงอยู่รั้งสฐานสถิตยขีด ขินฮา
สุครีพกลับมาแล้วจึ่งแคล้วคืนเมือง ฯ
๓๒๙๖ นิลพัทรับสั่งก้มเศียรกราน กราบเอย
บัดสุครีพทูลสารท่านไท้
เชิญเสดจอยุทยานประพาษพฤก ษาแฮ
พระเชษฐาช้าได้สฤดิสร้างแสนเกษม ฯ
๓๒๙๗ ยินรศพจนาดถ์น้องพาลี
บานกระมลปรีดีใช่น้อย
คลาดลาศยาตรโยธีรีบเร่ง เจียวเฮย
สุครีพพาเสดจคล้อยเคลื่อนพื้นพลไกร ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๒ – กุเรเตอร์ทัด

๓๒๙๘ ถับถึงอยุดรถแก้วแกมนิล
เทียบเรียบเกยโกมินมาศย้อม
ตรัสชวนอรยุพินกับพระ อนุชนา
จากรถบทจรพร้อมพระชี้ชมสวน ฯ
๓๒๙๙ คันทรงส่งกลิ่นฟุ้งฟูดวง มาลยเฮย
กุหลาบกาหลงพวงพุดซ้อน
นางแย้มเหล่านมยวงพยอมยิ สุ่นเอย
ชำมุนาดต้นนางฟ้อนฝ่ายฟ้อนใบรำ ฯ
๓๓๐๐ ภุชพงษทรงเด็ดก้านกาหลง
ยื่นประทานโฉมยงยอดสร้อย
สามกระษัตริย์แสนทรงสวัสดิศุข ฤๅไทยเอย
เชิญนาฎชวนอนุชน้อยผักห้างหอคำ ฯ
๓๓๐๑ อลวลพลกระบี่ทั้งพลมาร
ต่างสนุกนิ์สนานบานเบิกหน้า
เที่ยวชมรุกขตระการชิงเก็บ ผลเอย
ลิงแย่งเหล่ายักษคว้าไขว่คว้าชุลมุน ฯ
๓๓๐๒ บางพวกปิดเนตรเร้นหากัน
เลี้ยวฬ่อไล่พัลวันวิ่งแต้
เยนรอยอ่อนสุริยันจวบค่ำ คลุ้มเฮย
นายหมวดตรวจพลแสร้ศับทฆ้องกระแตตี ฯ
๓๓๐๓ รัตตินปิ่นธเรศรไท้ชวนสี ดาเอย
เถลิงอาศนกาญจน์รูจีก่ำแก้ว
ผธมหลับล่วงราตรีจวบรุ่ง รางแฮ
ยินศับทประโคมแจ้วธเรศรท้าวตื่นผธม ฯ
๓๓๐๔ ธก็ชวนอรนุชน้อยสนานชล
ทรงเครื่องเสรจโสภณเพริศแพร้ว
สุครีพรีบจัดหพลเตรียมรับ เสดจเฮย
ตรีราชทรงรถแล้วเร่งให้เดินขบวน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๓ – พระพิบูลย์ไอยสวรรค์

๓๓๐๕ ยาตรย้ายพยุหพื้นพลหาญ
จากขีดขินเขนขานโห่เร้า
สามกระษัตริยแสนสำราญบนบุษ บกเฮย
ทัพน่าธงนำเข้าเฃตรแคว้นแดนดง ฯ
๓๓๐๖ เดินกระบวนทัพสท้านธรณิน
เสียงสนั่นแตรสังขพิณพาทยฆ้อง
วนัดรถคชวรินทร์อัศวราช ครื้นแฮ
ฮึกกระหึ่มโห่ร้องเร่งริ้วพลจรัล ฯ
๓๓๐๗ เสียงลั่นพฦกล้ำลุดง รังเฮย
พระตรัสเรื่องอรอนงค์นุชน้อง
เมื่อตามพระเอกองค์สกุณออก ความนา
คาบพระธำรงก้อยสุโนดท้าวทูลถวาย ฯ
๓๓๐๘ สดายุสุดสิ้นชนมาน
ที่พนมศพสการเสร็จแล้ว
เที่ยวตามอัคเรศราญรอนราพ เรียบนา
เสร็จศึกจึงรับแก้วเกษสร้อยสู่เมือง ฯ
๓๓๐๙ ตรัสพลางทางเร่งเร้ารีบพลา กรเฮย
ถึงฟากฝั่งโคธาประทับร้อน
สามกระษัตริย์สรงวารินรื่น ฤไทยแฮ
ชมอุบลบานซ้อนสลับล้วนหลายศรี ฯ
๓๓๑๐ สินธุใสในวากเวิ้งหว่างอุบล
มัจฉะร่ายแหวกวนแวดเกล้า
ว่ายดำผุดพ่นชลชิงเหยื่อ กันนา
บ้างแอบกอบัวเข้ากัดกร้านกินไคล ฯ
๓๓๑๑ พระสรงเสร็จเสด็จขึ้นทรงประทับ
บุษบกแก้วระยับยาตรฟ้า
โสรมนัศตรัสกับสองกระษัตริยเกษมเฮย
พระสุริยส่องแสงกล้าพักร้อนรอพล ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๔ – พระพิบูลย์ไอยสวรรค์

๓๓๑๒ พิเภกสุครีพทั้งหณุมาน
นิลนนท์พลทหารแซ่ซ้อง
ลงเล่นกระสินสนานแสนสนุก สนั่นฮา
จนบดบ่ายนายร้องเรียกขึ้นคอยเตรียม ฯ
๓๓๑๓ หยุดร่มมารุดริ้วรอเย็น
ภอบายสามโมงเห็นเหือดร้อน
ขบวนแห่จัดเป็นพยุหะ บาตรแฮ
แห่กระบี่สี่สายซ้อนเสร็จเยื้องยาตรา ฯ
๓๓๑๔ เดินทัพคับคั่งเข้าเฃตรไพร วันแฮ
แลสลับล้วนไศลหลากล้ำ
ชมสัตวจตุบาทในอรัญนก อเนกนา
มัจฉโลดเล่นน้ำหลั่งล้นลำธาร ฯ
๓๓๑๕ เยนชื่นรื่นร่มไม้มีพรรณ ต่างเฮย
ระตะคอกออกอนันต์นับร้อย
หอมรินเรี่ยทางจรัลเจริญราช ฤไทยแฮ
บ้างห่อกลิ่นกลีบช้อยพระชี้นางชม ฯ
๓๓๑๖ ดำเนินพลพ้นพระฤๅษี
สรภังค์ภารทวาชชีใช่ใกล้
ข้ามฝั่งสะโตงลีลาศล่วง ทางฮา
ถึงพระวสิฐให้หยุดพื้นพลากร ฯ
๓๓๑๗ คณะนักสิทธิ์สดุ้งโดดกระฎี
ต่างตื่นว่าไพรีรีบเร้น
หอบบริกฃารหนีเนารก
เคยเข็ดกากนาเว้นแต่เจ้าคุณครู ฯ
๓๓๑๘ ฝ่ายสองนักสิทธิซ้อมสวดมนต์ เย็นเฮย
ยินแซโสตรเสียงพลลั่นพื้น
พระอยุดเงียบคิดฉงนผงกแอบ มองแฮ
เหนพยุหโห่ครื้นคิดคร้ามใครไฉน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๗๕ – พระพิบูลย์ไอยสวรรค์

๓๓๑๙ ผิดสังเกตจับไม้ธานกร
จากกุฎีรีบบทจรจดจ้อง
เหนองค์พระทรงศรเกษกระษัตรย์
เรียกศิศยเสียงอึงก้องอย่าข้าไปเชิญ ฯ
๓๓๒๐ ปางพระบรมนารถเจ้าจักรกฤษณ์
ชวนพระอนุชพระขนิฐแน่งน้อย
เสร็จสู่สิทธาสถิตประทับ ที่เฮย
น้อมศิระเรียบร้อยแทบเท้าชฎิลดง ฯ
๓๓๒๑ พระครูผู้เถ้าทักถามไท ท่านเฮย
เดิมประพฤดิเนาไพรพรตพร้อม
ลาผนวชเมื่อปางใดได้พวก พหลเฮย
พลทหารห้อมล้อมมากล้วนมารลิง ฯ
๓๓๒๒ พระเล่าเรื่องแต่ต้นตามมูล เหตุเฮย
จนฆ่าทศเศียรสูญชีพม้วย
เศกพิเภกครองประยูรยาตรพยุห์ ส่งนา
ครบสัตยเสร็จศึกด้วยกลับเข้าอยุธยา ฯ
๓๓๒๓ เสวะนะพระพรอกพร้องสองสิท ธาแฮ
โสรมนัศในจิตรแจ่มหน้า
อสุรปัจจามิตรมารหมู่ หมดฤๅ
สองพระทรงญาณกล้ากล่าวถ้อยถวายไชย ฯ
๓๓๒๔ ฝ่ายกุขันอยู่ด้าวปลายแดน
พฤกษร่วงสิบสี่คะแนนเหน็บไว้
ครบตามรับสั่งแสนโสรมนัศ นักนา
จำจะถามชฎิลได้เรื่องรู้ร้ายดี ฯ
๓๓๒๕ ตริเสร็จรเห็จขึ้นบนพฤกษ์
เป่าหลอดเรียกพลคึกคักพร้อม
ต่างถือธนูฮึหาญโห่ โหมฮา
เกณฑกระบวนบ่าวล้อมลัดเลี้ยวลงทาง ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว