จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พิเภกให้เชิญศพทศกัณฐ์เข้าเมือง
แผ่นที่ ๔๓๗ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
|
|
| ๓๐๕๓ มณโฑอรรคเรศทั้ง | | อัคคี
|
| พิเภกเอกองค์ศรี | | อนุชน้อง
|
| สนมนาฎราชพิรีย์ | | พลไพร่ เมืองนา
|
| ต่างโศกกำศรดร้อง | | ร่ำไห้แสนศัลย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๕๔ พิเภกรับสั่งให้ | | พนักงาน
|
| เชิญพระศพปรดิษฐาน | | โกษแก้ว
|
| วางเหนือราชรถยาน | | รายเครื่อง สูงแฮ
|
| พลแห่พรั่งพร้อมแล้ว | | เคลื่อนคล้อยคลาขบวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๕๕ แตรสังขเซงแซ่ซ้อง | | เสียงครหึม
|
| กลองชนะประโคมครึม | | ครั่นครื้น
|
| เสนาเนตรนองซึม | | ชลคร่ำ ครวญเฮย
|
| สบส่ำสาวสนมสอื้น | | กลับเข้าเวียงไชย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๓๖ ถึงราชนิเวศนยั้ง | | อยุดประทับ เกยแฮ
|
| ยานมาศรายเรียงรับ | | ศพท้าว
|
| สู่ปราสาทรัตนรดับ | | รดาฉัตร ไสวเฮย
|
| โดยรีตขัตติจอมจ้าว | | พิภพเบื้องโบราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๓๗ องค์อสุรพิเภกเชื้อ | | พรหมมาน
|
| ออกพระโรงชัชวาล | | มาตย์เฝ้า
|
| จึ่งมีราชบรรหาร | | ให้จัด พลเฮย
|
| เราจักพาประยูรเต้า | | นอบน้อมจักรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๕๘ ขุนมาตยรับสั่งแล้ว | | จัดสรร เสรจแฮ
|
| พิเภกพาพงษพันธุ์ | | พรั่งพร้อม
|
| ยูรยาตรสู่สวนขวัญ | | ถึงประทับ พลเฮย
|
| เหล่าพระวงษนบน้อม | | หมอบเฝ้าพระลักษมี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๕๙ องค์ท้าวพิเภกน้อม | | อัญชลี
|
| ทูลพระอรรคเทพี | | ผ่านฟ้า
|
| ข้าคือนุชอสุรี | | ทศภักตร์
|
| ชื่อพิเภกเปนข้า | | บาทเจ้าจักรพงษ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓๘ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
|
|
| ๓๐๖๐ บัดนี้บรมนารถเผ้า | | ภูวนา ยกเฮย
|
| กับพระศรีอนุชา | | ธิราชเจ้า
|
| มล้างทศภักตร์พิรา | | ลัยมอด ชนม์แฮ
|
| เชิญพระบาทเสดจเฝ้า | | นเรศรเรื้องรังสรรค์ น
|
|
|
|
|
| ๓๐๖๑ พระอรรคนาเรดได้ | | สดับสาร
|
| ว่าทศกรรฐมลายลาญ | | ชีพแล้ว
|
| สร่างศัลยกระเษมปาน | | อมฤตย โสรดแฮ
|
| ดาลดับกำเดาแผ้ว | | พิศม์พ้นกมลหมอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๖๒ ปราไสยพิเภกด้วย | | เสาวนี
|
| ชะรอยว่ากรรมเรามี | | ก่อนสร้าง
|
| จำจากพระจักรี | | ตรอมเทวศ
|
| แสนทุกข์สุดที่อ้าง | | ยิ่งร้อนเพลิงเผา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๖๓ เหลือคิดคับอกอั้น | | ตันใจ จริงนอ
|
| แม้นมาดสัตรีใด | | ดุจข้า
|
| ยากผู้จะเหนใน | | จริงจิตร เรานา
|
| ไฉนพระจอมโลกยหล้า | | จักสิ้นอางขนาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๖๔ พิเภกสนองถ้อยกราบ | | ทูลอนงค์
|
| พระแม่อย่าแรวงพวง | | หวาดเศร้า
|
| ธรรมดานพคุณคง | | เสียงหล่อ แล้วแฮ
|
| ถึงจะจ่อมจมเถ้า | | ต่ำเนื้อฤๅมี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๖๕ ทรงฟังพิเภกพร้อง | | สบประสงค์
|
| เราจะเฝ้าจักรพงษ | | ผ่านเกล้า
|
| จำจักโสรดสรงทรง | | สนานเกษ สกนธ์เฮย
|
| ให้หมดมุฑิลเศร้า | | หม่นไหม้หมองศรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๖๖ อมรินทรดำริหรู้ | | ในวาร จิตรแฮ
|
| ว่าพระมิ่งเยาวมาลย์ | | สร่างเศร้า
|
| นางคิดใคร่ทรงสนาน | | สรงโสรด
|
| จัดเสดจบทจรเฝ้า | | ธิเบศร์ไท้ทรงธรรม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓๙ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
|
|
| ๓๐๖๗ ตริเสรจดำรัสใช้ | | กัลยา สองเอย
|
| ชื่ออรุณรำภา | | ภักตร์แผ้ว
|
| จูงเชิญทิพยรัตนา | | ภรณ์เครื่อง สนานแฮ
|
| ถวายพระลักษมีแล้ว | | อยู่เต้าตามจรัล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๖๘ นางฟ้าเชิญเครื่องผ้าย | | ผยองผัน เหาะเฮย
|
| สู่สร้อยสวนขวัญ | | นบน้อม
|
| ทูลถวายเครื่องทรงอัน | | อมเรศ ถวายแฮ
|
|
|
|
|
| ๓๐๖๙ สระสนานอุทกท้าว | | มัฆวาน ถวายนา
|
| ทรงสุคนธาธาร | | ทิพยแท้
|
| บัวสวรรค์ประคองพาน | | เชิญเชิด
|
| ถวายพระภูษาแล้ | | เครื่องต้นแต่งองค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๐ ทรงทิพยภูษิตแต้ม | | ทองรบาย
|
| สังวาลสอดสามสาย | | แสงรยับ
|
| พัตรรัตนมาศสร้อย | | อร่ามแพร้วพรายสี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๑ สระอิ้งมรกฎแก้ว | | เขียวขจี
|
| พาหุรัดรายมณี | | นพเก้า
|
| พรายเพชรพรรณรุ่งเร้า | | สอดนิ้วธำมรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๒ กรรฐาภรณเลิศล้วน | | ดวงประพาฬ
|
| กุณฑลทิพยอลังการ | | กรรเจียก
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๓ เสรจสรงทรงเครื่องล้วน | | ทิพยา ภรณเฮย
|
| เสดจจากตำหนักมา | | เรศห้ม
|
| เถลิงเกยรัตนมหา | | บุษบก รับแฮ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓๙ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
|
|
| ๓๐๗๔ เสดจทรงบุษบกแก้ว | | เกสร
|
| แสงแข่งสุริยเขจร | | ส่องหล้า
|
| ห้ายอดเยี่ยมอำพร | | พ่างจรด เมฆฤๅ
|
| พรายนพมณีจ้า | | จรัสรุ้งจรุญศรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๕ ภิเภกนำพยุหย้าย | | ยาตรา
|
| เนืองนิกรโยธา | | พรั่งพร้อม
|
| ออกจากเฃตรลงกา | | นคเรศ
|
| อเนกพหลยักษ์ห้อม | | แต่เต้าตามผลู ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๖ สำมนักขาขนิฐท้าว | | ทศภักตร์
|
| ทราบว่าสุริวงษยักษ | | ท่วนหน้า
|
| ไปเฝ้าพระจอมจัก | | กฤษณราช
|
| ยังแต่ตูเดียวอ้า | | อกโอ้ทำไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๗ จักไปกลัวผิดพ้อง | | พะตน
|
| กูสิทำเล่ห์กล | | ชั่วช้า
|
| ก่อเหตุเกิดการรณ | | รงค์ยุทธ ใหญ่แฮ
|
| แม้จักมิไปถ้า | | ผิดไซ้คงถึง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๘ คำนึงนึกแล้วเล่า | | พวักพวง ใจเฮย
|
| จำจะไปตามอนงค์ | | เหล่านั้น
|
| ผลัดภูษิตสภักทรง | | เสยเกษ
|
| ลงจากปราสาทซั้น | | รีบร้นเรวตาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๗๙ ถึงขบวนด่วนตัดท้าย | | พลขันธ์ ไปนา
|
| ค่อยย่องตามกำนัล | | ลดเลี้ยว
|
| เดินพลางอยุดยืนหัน | | เดินต่อ ไปแฮ
|
| เวียนวกจรคดเคี้ยว | | เหลือบซ้ายเหลียวขวา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๘๐ กลัวองควรนาฎเจ้า | | จอมสุรางค์
|
| เดินหลีกกำนัลนาง | | ห่อนใกล้
|
| ตามติดตรลอดทาง | | ทิวพนัศ
|
| ก้มภักตรนิ่งบได้ | | พูดด้วยนางใด ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๔๑ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
|
|
| ๓๐๘๑ ปางบรมนฤเบศรไท้ | | รามา วตารแฮ
|
| เถลิงสุวรรณพลับพลา | | มาตยเฝ้า
|
| ฝ่ายพิเภกอสุรคลา | | นำปรเทียบ ถึงแฮ
|
| ให้อยุดบุษบกเข้า | | นอบน้อมทูลเสนอ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๘๒ สรวมชีพข้าบาทผู้ | | ภักดี
|
| เชิญพระราชเทพี | | สู่ไท้
|
| นเรนทร์สุริยสดับปรีดิ์ | | ปราโมทย์
|
| ปานมณีรัตนได้ | | หัดถท้าวถือถนอม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๘๓ ทรงทัศน์บุษบกทั้ง | | สาวสวรรค์
|
| สนมนาฎนิกรกำนัล | | มากม้วน
|
| ทวยมาตยพยุหพลขันธ์ | | ขนัดแห่ แหนเฮย
|
| ถามพิเภกทูลถ้วน | | ถี่ถ้อยทุกประการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๘๔ พระนางทรงดำริห์ด้วย | | ปรีชา
|
| ครั้นจะเฝ้าพระจักรา | | แกล่ใกล้
|
| เกลือกท้าวธสงกา | | แหนงหน่าย
|
| ไม่โปรดปราไสยไซร้ | | จักซ้ำอดสู ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๘๕ จักเฝ้าเพียงพื้นน่า | | พลานไชย
|
| เสดจจากบุษบกไคล | | คลาศเต้า
|
| อับศรนาฎนำไป | | ตรงพลับ พลาเอย
|
| นางประณตนอบเฝ้า | | ท่ามท้องพลานหลวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๘๖ พระยลพระพนิตไท้ | | ทรงพิจารณ์
|
| นางสิจากไปนาน | | เนิ่นแล้ว
|
| ใครจักประมาณการ | | ดีชั่ว ไฉนนา
|
| จำประภาษถ้อแผ้ว | | เผด็จถ้อยพาลฉิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๘๗ ดูก่อนเยาวเรศผู้ | | นฤมล
|
| แต่พี่ข้ามขนพล | | ติดเต้า
|
| ทำศึกแทบเสียชนม์ | | สู้ยาก
|
| หวังจักประสบเจ้า | | นาฎน้องนางเดียว ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๔๒ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
|
|
| ๓๐๘๘ ปางสมัยเมื่อเจ้าอยู่ | | เมืองมาร
|
| เหนจะศุขเกษมสานต์ | | ยิ่งไซ้
|
| พระยายักษโปรดปราน | | ยุพเรศ
|
| ท้วประทานใดให้ | | แด่เจ้าดวงสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๘๙ พระอรอรรคเรศไท้ | | ลักษมี
|
| ทรงสดับดั่งอสนี | | ฟาดต้อง
|
| ก้มกราบพระจักรี | | สนองพจน พระนา
|
| ข้าบาทจำขัดข้อง | | ยากด้วยเปนหญิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๙๐ ไป่มีใดอาจอ้าง | | เปนพยาน
|
| ขอพระโปรดเถกิงกรานต์ | | กรุ่นกล้า
|
| ชุมเทพยกระบิลมาร | | เฉภาะน่า พลานเฮย
|
| ถวายสัตยเสรจแล้วข้า | | จักเข้าลุยเพลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๙๑ สมเดจบรมนารถเจ้า | | จักรกฤษณ
|
| ทรงลั่นศรครรชิต | | เกรอกหล้า
|
| อมเรศใคร่ครวญคิด | | ทราบเหตุ สิ้นเฮย
|
| พาเทพยนิกรนางฟ้า | | เหาะดั้นโพยมมา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๙๒ ถึงสฐานมรกฎแก้ว | | คีรี
|
| ลอยเลื่อนลงปัถพี | | พ่างพื้น
|
| ทรงสถิตยแทบเชิงศี | | ขเรศเรียบ เรียงเฮย
|
| ยัดเยียดชรเดียดดื้น | | ดาษทั้งเนินไศล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๙๓ พระยลเทวราชพร้อม | | บันเทิง พระไทยแฮ
|
| ให้สุครีพจัดเชื้อเพลิง | | เสร็จแล้ว
|
| ทรงศรอัคนิเถกิง | | ปรลองลั่น สท้านเฮย
|
| เปนประกายพรายแพร้ว | | ติดเชื้อเพลิงโพลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๙๔ องค์เอกอรรคเรศแก้ว | | กระสัตรี
|
| ก้มกราบพระสวามี | | จิตรตั้ง
|
| เอื้อนโอษฐออกวาจี | | ประกาศสัตย ถวายแฮ
|
| ขอเทพอัปศรทั้ง | | หมดนี้เปนพยาน ฯ
|
| | |
|