จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามรบกับทัพนาสูรเชษฐาต่างมารดาทศกัณฐ์ สุครีพฆ่าทัพนาสูรตาย นางมณโฑอาสาหุงน้ำทิพย์
แผ่นที่ ๓๙๘ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
|
| ๒๗๘๐ เหล่าลิงเหนมืดตื้อ | | ผิดเชิง
|
| วิ่งเตลิดเปิดเปิง | | ป่นปี้
|
| งมเงอะกระเจอะกระเจิง | | เข้าปาก ยักษเฮย
|
| อสุรขบกระบี่บี้ | | ขยอกแล้วเลยกลืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๘๑ จักกฤษณเหนเหตุสิ้น | | ทุกประการ
|
| ถามพิเภกผู้ชาญ | | เลขรู้
|
| พิเภกกล่าวสนองสาร | | ตามเหตุ
|
| ขอพระใช้กระบี่ผู้ | | ฤทธิเรื้องไปผลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๘๒ ทรงศรทราบเสรจสิ้น | | สงไสย
|
| สั่งบุตรอะโนไทย | | กระบี่แกล้ว
|
| สุครีพรีบครรไลย | | จวบจักษ ใหญ่นา
|
| นิมิตรูปดังพรหมแล้ว | | เข่นข้อต่ออสูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๘๓ กุมภัณฑ์ผันหน้ารบ | | โรมรัน
|
| สุครีพโจมประจัน | | ไขว่คว้า
|
| แกว่งตรีฟาดยักษพลัน | | กรขาด
|
| ตระบัดลอยล่องฟ้า | | สู่ไท้ทูลระบิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๘๔ ทรงพระสังขสั่งให้ | | มาตุลี
|
| ขับรถสู่ยักษี | | หน่วงน้าว
|
| พรหมมาศลั่นทันที | | คว้านแขวะ ไส้นา
|
| ลิงที่ในพุงท้าว | | ทลักล้นออกมา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๘๕ สิบแปดมงกุฎต้อน | | ตีทัพ
|
| มารแตกย่นย่อยยับ | | พ่ายแพ้
|
| พิเภกกล่าวว่าลิงดับ | | สูญชีพ แลนา
|
| ผิอุทกทิพยแก้ | | กระบี่นั้นพลันเปน
|
|
|
|
|
| ๒๗๘๖ หริรักษประจักถ้อย | | ทูลแถลง
|
| กรก่งธนูแผลง | | สนั่นหล้า
|
| นฤนาทกระทั่งแขวง | | เมรุมาศ
|
| องค์อมรปิ่นฟ้า | | ทราบแล้วเรวถึง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๙๙ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
|
| ๒๗๘๗ พลางดำรัสสั่งให้ | | วิศนุ กรรมเฮย
|
| เปรยอมฤตย์สินธุ | | ประสิทธิ์ล้ำ
|
| ชุบลิงซึ่งอสุ | | รเสพยวอด วายนา
|
| กระบี่ต้องละอองน้ำ | | ทิพยฟื้นคืนเปน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๘๙ จึ่งจอมเมรุมาศเต้า | | กับเท เวศเอย
|
| ต่างเหาะรเหจเห | | สู่ห้อง
|
| ทรงครุฑประจวบเว | | ลาเลิก พลพ่อ
|
| คืนกลับพลับพลาท้อง | | เถื่อนไม้ไพรพนม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๐ คอยเหตุรีบเร่งม้า | | ควบตะโพง
|
| ถึงที่เข้าพระโรง | | รีบเฝ้า
|
| ทูลเสรจสั่นเศียรโคลง | | ขยาดศึก
|
| อสุรรีบเสดจเข้า | | สู่ห้องมเหสี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๑ เล่าความตามเหตุสิ้น | | ทุกประการ
|
| อัคราชสนองสาร | | ท่านไท้
|
| ขอตั้งพิธีชาญ | | สนชีพ
|
| พระอุมาประทานไว้ | | เศกน้ำชนม์คืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๒ ทศเศียรสดับถ้อย | | ทูลเฉลย
|
| เออแม่มณโฑเอ๋ย | | นิ่งได้
|
| ทำเถิดอย่าช้าเลย | | ขวัญเนตร พี่นา
|
| ชุบศพรากษษไว้ | | ช่วยร้ารรณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๒ ออกพระโรงสั่งให้ | | มนตรี
|
| เร่งแต่งที่พิธี | | อย่าช้า
|
| อำมาตยรีบจรลี | | มาปลูก โรงแฮ
|
| ครบสิ่งเครื่องสุดระย้า | | ม่อน้ำวางเรียง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๓ เอกองค์อัคเรศท้าว | | ราพนา สูรเอย
|
| สู่ที่สรงคงคา | | ผ่องแผ้ว
|
| ทรงเครื่องอย่างนางดา | | บศนาด กรนา
|
| ประทับที่มณฑลแล้ว | | นั่งเข้าบริกำม์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๐๐ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
|
|
| ๒๗๙๔ ปางสองโอรสเจ้า | | ลงกา
|
| เกิดแต่นางไอยรา | | รีบเฝ้า
|
| ออกโอษฐกราบทูลลา | | องค์อัศ กรรณเอย
|
| ไปสู่ไทยธเรศเจ้า | | พิภพพื้นลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๕ อัศกรรณกระษัติรยเจ้า | | กรุงดุรำ
|
| ดำรัสสั่งมารอำ | | มาตยเฝ้า
|
| ให้จัดไพร่ประจำ | | เขนกาก
|
| กาลจักรด่วนเต้า | | ตรวจรี้พลมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๖ คิริวันทั้งทศ | | คิริธร
|
| สรงเสรจสรวมอาภรณ์ | | เพชรแพร้าว
|
| สองทรงอัศดรจร | | โดยด่วน พลนา
|
| ถึงเกาะลงกาแล้ว | | รีบเข้าบังคมคัล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๗ ท้าวยี่สิบหัดถ์เอื้อน | | โองการ
|
| ตรัสแก่ราชกุมาร | | พี่น้อง
|
| สองมนุษยกับลิงหาร | | เหลือเหตุ
|
| ฆ่ายักษตายศพซ้อน | | กลาดกลิ้งเกลื่อนสนาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๘ สองราชโอรสได้ | | ฟังตรัส
|
| น้อมนั่งประนมหัดถ์ | | ตอบท้าว
|
| พระองค์อย่าโทมนัศ | | ในศึก
|
| ข้ารับกู้แดนด้าว | | ดับร้อนพลมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๙๙ ทศภักตร์สดับถ้อย | | ทูลสาร
|
| สรวลร่าแสนสำราญ | | สั่งรี้
|
| อำมาตยรับโองการ | | โดยด่วน
|
| จัดไพร่พร้อมสรรพชี้ | | บอกเข้ากองเกณฑ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๘๐๐ ทศกรรฐกับบุตรท้าว | | สององค์
|
| สรงเสรจสรวมเครื่องยง | | ยุทธแล้ว
|
| สองมารคุมจัตุรง | | ทัพน่า
|
| ถึงสมรภูมิ์แผ้ว | | โห่เร้าเอาไชย ฯ
|
| | |
|