จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ตั้งพิธีปั้นรูปเทวดาเผาไฟ เทพบุตรพาลีลงมาล้างพิธี
แผ่นที่ ๓๘๗ – พระวงษเธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงษ์
|
|
| ๒๗๐๓ เรวไปยุทธแย่งรื้อ | | พิธี นเฮย
|
| สรรพสารทอสุรี | | อย่าแผ้ว
|
| เทเวศรกับพาลี | | รับกลับ กลายแฮ
|
| เปนเพศพานรแกล้ว | | รีบล้างพิธีมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๔ ต่างแผลงวรเดชง้าง | | คิริพลัน
|
| ทิ้งทับลพลกุมภัณฑ์ | | พ่ายม้วย
|
| สิบภักตร์เหลือบเนตรผัน | | พบคิด ฉงนแฮ
|
| อ้ายนี่สิตายด้วย | | สาตรร้ายรามผลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๕ ไฉนมันคืนชีพได้ | | มาคง นี้นอ
|
| ฤๅว่าวายุบุตรจง | | จิตรแสร้ง
|
| จำกูจักลองยง | | ยุทธต่อ ฤทธินา
|
| ตริเสรจจับหอกแกล้ง | | โลดเลี้ยวลวงประหาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๖ พาลีโผนเผ่นเข้า | | ทยานยัน
|
| เหยียบขยิกจิกเศียรกระสรร | | ง่าจ้อง
|
| สอดหัดถปัดหอกหัน | | อสุรเพลี่ยง พลิกแฮ
|
| เงื้อพระขรรค์ฟันต้อง | | ราพกลิ้งกลางดิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๗ ทศภักตรเทพสาตรต้อง | | ปานวาย ชนม์เฮย
|
| สุดจักดำรงกาย | | ต่อได้
|
| ผละรีบถีบทยานหมาย | | มุ่งสู่ สฐานแฮ
|
| แค้นขุ่นกระมลไหม้ | | รทดท้อหฤไทยทวี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๘ เทวาพานเรศร์ล้าง…พิธีกรรม์
|
| สิ้นเสรจเพี้ยนเพศผัน | | ไป่ข้อง
|
| กลับเปนเพศเทวัญ | | ดังเก่า
|
| เหินระเห็จเวหาศห้อง | | มหศิศวรไท้ทูลความ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๐๙ ราพร้ายถึงนิเวศนเข้า | | มณเฑียร
|
| เลออาศน์หฟไทยเจียน | | จักม้วย
|
| โอ้อกแต่ตูเพียร | | เคี่ยวขับ ศึกแฮ
|
| มีแต่ยับย่อยด้วย | | มนุษย์แม้แมลงวัน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๘๘ – พระวงษเธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงษ์
|
|
| ๒๗๑๐ มิหนำซ้ำอิกอ้าย | | พาลี
|
| มันกลับคืนชีวี | | ต่อสู้
|
| ช่วยเพิ่มเดชไพรี | | ราญรุก รบแฮ
|
| สุดจิตรจักคิดกู้ | | นิเวศนเกื้อกูลวงษ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๑ อรรคเรศทราบกิจเฝ้า | | จึ่งทูล ถามนา
|
| ทรงเดชเหตุดูล | | เทวศเศร้า
|
| ทรงสดับยิ่งอาดูร | | บัดตรัส ตอบแฮ
|
| พานเรศผัวเก่าเจ้า | | กลับฟื้นคืนผจญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๒ ชาเยนทร์ทูลตอบถ้อย | | ฤๅเหน จริงเลย
|
| ม้วยชีพใครคืนเป็น | | อย่าพร้อง
|
| พิเภกซึ่งตัวเข็ญ | | คอยส่อ
|
| ควรฆ่าจึ่งจักต้อง | | ตัดเสี้ยนศึกหาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๓ นฤบาลทรงสดับถ้อย | | เปราปรา โมทยฮา
|
| ตรัสว่าจริงกัลยา | | กล่าวไซร้
|
| พี่จักยกโยธา | | พิฆาฏ มันเฮย
|
| พลั้นสั่งอำมาตยให้ | | รุ่งแล้วจัดพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๔ มโหทรรับสั่งเจ้า | | อสุรี
|
| รีบรัดจัดโยธี | | แกว่นกล้า
|
| อัศวรถคชเสนี | | พร้อมพรั่ง
|
| คอยเสดจจอมเจ้าหล้า | | ที่ท้องสนามใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๕ ทศภักตรเสดจเข้า | | ที่สรง
|
| ทรงเครื่องพิไชยณรงค์ | | เพริศแพร้ว
|
| จับหอกกระบิลอง | | อาจปราบ ศึกแฮ
|
| เสดจสู่ราชรถแก้ว | | เร่งให้เดินขบวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๖ ถึงสนามยุทธสั่งให้ | | หยุดทัพ
|
| เหมาะมั่นตามตำหรับ | | ส่ำสู้
|
| ทุกหมวดเร่งกำกับ | | ตรวจทั่ว
|
| วางอย่างพยัคฆนามกู้ | | ก่อให้ศึกแสยง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๘๙– พระวงษเธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงษ์
|
|
| ๒๗๑๗ ปางตรีภพนารถเจ้า | | จอมพา นรเฮย
|
| ออกทศอัษฎาดา | | ดาษเฝ้า
|
| ทั้งสองนครวา | | นรแน่น อนันต์เฮย
|
| ยินศับท์โยธาเร้า | | กึกก้องพสุธา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๘ ถามพิเภกว่าอื้อ | | ทัพใคร เจ้าเฮย
|
| ทศภักตรฤๅตนใด | | ออกสู้
|
| ญาติมิตรร่วมหฤไทย | | มันมอด หมดฤๅ
|
| วานจึ่งว่างศึกผู้ | | อาจกล้ามาผจญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๑๙ น้องท้าวสิบภักตรน้อม | | ทูนสนอง
|
| เหตุที่งดอสุรกอง | | ศึกไว้
|
| เพราะว่าทศภักตร์ป้อง | | ผลาญีพ เทพยฮา
|
| แค้นที่เปนพยานไท้ | | ธิราชเจ้าจอมพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๐ ไปตั้งกูณฑ์กิจใกล้ | | เชิงเม รุมาศเฮย
|
| ชุบกระบิลพัทเด | | ชะกล้า
|
| ปั้นรูปอมรเท | | เวศทุ่ม เพลิงแฮ
|
| ทราบอิศวร์เจ้าฟ้า | | ตรัสใช้พาลี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๑ ไปล้างกูณฑ์กิจท้าว | | โกรธา
|
| นึกว่าวายุบุตรคลา | | คลาศแสร้ง
|
| จึ่งยกพยุหมา | | หมายพิฆาฎ ข้าแฮ
|
| โกรธว่าข้าบาทแกล้ง | | นอบเกล้าทูลไท ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๒ องค์บรมนารถเจ้า | | สดับสาร
|
| ตรัสว่าพระยามาร | | อย่าเศร้า
|
| เรารักท่านเปรียบปาน | | ปูนชีพ เราฤๅ
|
| ฤๅจะให้ราพเร้า | | ลวงล้างเยียไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๓ พลันเผยสิงหนาทเอื้อน | | โองการ
|
| สั่งอนุชาชาญ | | ช่วยกั้ง
|
| พิเภกอย่าให้พาน | | พะสาต ตราเฮย
|
| สุครีพรีบเร่งตั้ง | | หยุหห้าวหาญรณ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๙๐– พระวงษเธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงษ์
|
|
| ๒๗๒๔ บุตรรวีรับสั่งแล้ว | | ชุลีกร
|
| เร่งจัดนิกรพานร | | แกว่นกล้า
|
| ทั้งสองพระนะคร | | รวมรวบ
|
| เทียมรถประทับถ้า | | ธิราชเจ้าจอมพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๕ ชไมยสรงสินธุสร้าน | | บริสุทธิ์
|
| ทรงเครื่องพิไชยยุทธ | | เพริศพร้อม
|
| ตระลึงเทพยศราวุธ | | ยูรยาตร
|
| เถลิงรถนิกรน้อม | | นอบเกล้าเดินขบวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๖ ทัพถึงจึ่งอยุดตั้ง | | โยธา
|
| ใกล้ทัพอสุรมา | | มั่นไว้
|
| ทศเศียรทอดทฤษนา | | ดาลเดือด
|
| จึ่งขับหมู่อสุรให้ | | ไล่ล้างพานร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๗ นิลราชขับกะบี่เข้า | | โจมประจัญ
|
| ยักษเผ่นลิงโผนฟัน | | ชีพล้าง
|
| ราพร้ายเพ่งพลขันธ์ | | วายวอด
|
| พลันจับศรแผลงคว้าง | | ไล่เลี้ยวประหารลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๘ ภุชพงษยลกระบี่ต้อง | | ศรมาร
|
| ตายกลาดนฤบาล | | ยิ่งแค้น
|
| ลั่นศรไล่สังหาร | | ยักษวอด
|
| กระบี่ที่มล้างแม้น | | มอดฟื้นคืนผจญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๒๙ ราพร้ายหมายมุ่งค้น | | อสุรา
|
| พิเภกด้วยโกรธา | | ขัดข้อง
|
| เหนแอบแทบรถา | | องค์พระ ลักษณเฮย
|
| จึ่งขับรถรีบจ้อง | | จักล้างชีวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๗๓๐ พระลักษณองอาจด้วย | | เดชา
|
| เหนยักษหักโหมมา | | โกรธเกรี้ยว
|
| จึ่งจับอรรควา | | นิตเหนี่ยว แผลงแฮ
|
| ถูกรถทศภักตร์เลี้ยว | | ไล่ล้างพยุหพล ฯ
|
| | |
|
