โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๗๐

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 08:04, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศกัณฐ์ให้วิรุญมุขกุมารออกขัดตาทัพ และรบกับพระลักษณ์

แผ่นที่ ๒๗๗ – ขุนวิสุทธากร

๑๙๓๓ ปางสารันต์ทูตได้เหนองค์
มังกรกรรฐปลงชีพแล้ว
ด้วยศรจักรกฤษณยงยศยิ่ง เดชแฮ
ตกตรลึงละลาญแคล้วคลาศเข้าลงกา ฯ
๑๙๓๔ ขึ้นเฝ้านบบาทไท้ทูลแถลง
ตามเหตุสงครามแจงถ่องถ้อย
ทศภักตรทราบกรรแสงโศกสลด ภักตรแฮ
รันทดกำศรดละห้อยโอษฐเอื้อนรำพรรณ์ ฯ
๑๙๓๕ โอ้ดวงหัทเยศผู้หลานรัก
เลิศถยจบไตรจักรถ่อมท้อ
ทรงศรสิทธิวรศักดิ์ปราบทวีป สี่ฤๅ
ใครบ่อาจกาจท้อเกี่ยงขึ้นเคียงกร ฯ
๑๙๓๖ ฤๅควรมาแพ้พ่ายอุภัยพาล มนุษยเอย
พลแต่ล้วนดิรัจฉานชาติข้า
อัปยศหมุ่พรหมมานแมนทั่ว โลกยฤๅ
จักหมิ่นประมาทกล้ากลับเอื้อนอวมาน ฯ
๑๙๓๗ โอ้องค์โอรสเชื้อชีพิตร พ่อเอย
ยังก่อพิธีกิจกลับช้า
ส่ำเศิกจักเหิมฤทธิกำเริบ แรงนา
พระร่ำกำศรดว้าเหว่ให้ฤไทยโหย ฯ
๑๙๓๘ ครวญพลางพระสะท้อนถอนจิตร
ศัลยโศกพิโยคคิดอัดอั้น
ชลนาเนื่องเนืองนิตย์นองเนตร พระนา
ข่มวิครคิดแบ่งบั้นบั่นเศร้าสร่างทรวง ฯ
๑๙๓๙ ผินภักตรเผยโอษฐเอื้อนแถลงอรรถ
เรียกวิรุญมุขตรัสสั่งใช้
จงยกพยุหรีบรัดโรมราช อรินา
ขัดรับทัพมั่นไว้อย่าท้อทานประจญ ฯ
             

แผ่นที่ ๒๗๘ – ขุนวิสุทธากร

๑๙๓๔ เคร่าท่าภอครบถ้วนเจดทิน วารเฮย
จวบเสร็จพิธีอินทร์ชิดตั้ง
ชุศรนาคบาศผินผันกลับ มานา
จักช่วยชิงไชยทั้งจักได้เปลี่ยนกร ฯ
๑๙๓๕ วิรุญมุขนอบเกล้ารับพจน์
องค์พระไอยกาทศภักตรแผ้ว
น้อมเศียรประนมประนดลารีบ ครไลยแฮ
ชั้นสั่งเสนีแกล้วแกว่นกล้าการณรงค์ ฯ
๑๙๓๖ สูจงเตรียมทัพพื้นพลอัศ ดรเฮย
แสนหมื่นห้าพันจัดเสรจไว้
สรรแต่ส่ำชาญชัดเชิงศึก
ในวิทาเดียวให้ครบถ้วนกระบวนพล ฯ
๑๙๓๗ มหิตับสันทัดจ้นเจนทุก ศึกเฮย
รับสั่งวิรุญมุขใส่เกล้า
คลาเคลื่อนเลื่อนลอยลุกรีบจัด พหลแฮ
ตราตรวจหมวดหมู่เช้าพยู่ห์พื้นอัศดร ฯ
๑๙๓๘ พลม้านาเนกล้วนเจนรบ
หัตถกรลึงสารทครบคล่องเคล้า
ชาญเชิงไล่เชิงหลบเชิงรุก ราญนา
เชิงล่อเชิงล่าเร้าต่อเลี้ยวตลบเชิง ฯ
๑๙๓๙ เตรียมพหลพตรวจพรรคพื้นพาชี
เลือกแต่เหล่าตัวดีศึกซ้อม
คอยองค์พิมลวีรุญมุข นารถเฮย
ที่สนามไชยพร้อมพรั่งอื้ออลเวง ฯ
๑๙๔๐ ปางวิรุญมุขเจ้าจอมพล
ครั้นรุ่งอะไทยดลแจ่มแผ้ว
จากอาศน์วิมลมณฑิรมาศ
สรงสนานสำเร็จแล้วลูบไล้สุคนธ์ขจร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๗๙ – ขุนวิสุทธากร

๑๙๔๑ ทรงพัตรภูษิตพริ้งเพราฉาย
สรวมอะลังการพรายเพริศฟ้า
เคยไหวประกิดชายแครงมาศ สลับแฮ
ปักรูปภุชงค์กล้าเกลื่อนเลื้อยกลางสินธุ์ ฯ
๑๙๔๒ ฉลององค์สู่ศึกล้วนลงยันต์ เลขแฮ
บังองค์ดุรงคบันดานเสื่อม หายแฮ
ทั้งรูปทั้งเงาพร้อมบ่ได้ประจักษเหน ฯ
๑๙๔๓ ทองกรพาหุรัดทั้งธำมรงค์
มกุฏรัตนบรรจงเจิดหล้า
๑๙๔๔ ม้าทรงสกนธ์เสวตรหน้านิลกาฬ
ถนิมนพมณีมานมาศย้อย
ลำพองโลดโผนทยานพยศยิ่ง เรวแฮ
ดังแสะพระพายคล้อยเคลื่อนคว้างกลางโพยม ฯ
๑๙๔๕ ให้เคลื่อนพยุหยาตรเต้าโดยขบวน
แม่นมืดมัวหมอกหวนตลบคลุ้ม
ครืนคฤกอธึกมวญมารหมู่ พหลแฮ
ต่างโลดต่างแล่นกลุ้มต่างกล้าปลองกล ฯ
๑๗๔๖ นิลไหยไวว่องเหี้ยมฮึกหาญ
ขุนแสะกุมปืนทยานเผ่นแกล้ว
เสื้อสนอบสนับเพลาปานปูนหมึก
กันชีพสายสุวรรณแพร้าวเพริศพร้อยยรรยง ฯ
๑๙๔๗ เหล่าดรงค์แสวตรลักษณล้ำบริสุทธิ
ตลบแล่นชิงไชยยุทธ์ยิ่งกล้า
ขุนม้าเทิดอาวุธทวนว่อง ไวแฮ
กวัดแกว่งแย้งยุทธข้าศึกล้างทลายพัง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๘๐ – ขุนวิสุทธากร

๑๙๔๘ ม้าหมอกสีเมฆแม้นนฤมิตร
โผนเผ่นชะเวนชิดอริแผ้ว
ขุนพลขี่เหน็บกฤชแนบกลัด สนินนา
ศรก่งเกาทัณฑ์แกล้วกลั่นกล้าราวี ฯ
๑๙๔๙ พาชีสีผ่องพื้นผ่านดำ
ยกย่างย่องเหยียบทำท่าน้อย
ขุนม้าหัตถ์กระลึงรำขวานร่า เริงเฮย
เชิงขยับรับเศิกร้อยอาจสู้ผู้เดียว ฯ
๑๙๕๐ แสะแดงสีสดเชื้ออาชา ไนยเฮย
ไวว่องดุจม้าวะลาหกท้าว
ขุนพลเทิดทายคทาเหล็กเลื่อม วาวแฮ
หาญกว่าหาญฮึกห้าวมหิทธิเหี้ยมหักบร ฯ
๑๙๕๑ ต่างเหิมต่างฮึกเหี้ยมหักรณ
เรื่องฤทธิประลองกลคล่องเคล้า
สะเทือนพสุธาดลดุจแย ทลายพ่อ
ดั่งจะดลเผด็จเกล้าอริได้โดยประสงค์ ฯ
๑๙๕๒ เสียงมารเสียงมี่ก้องกาหฬ
เสียงโห่เสียงอึงอลลั่นฆ้อง
เสียงโกลนเช่นโจษจลเสียงเคลื่อน สมุทฤๅ
เสียงสนั่นสกลท้องเถื่อนถ้ำทุกสถาน ฯ
๑๙๕๓ บหึงถึงทุ่งท้ายแดนดง
จึ่งหยุดหยุหดุรงค์เร่งตั้ง
โดยฉบับพิไชยสงครามศึก เดิมแฮ
รูปนกอินทรียั้งต่อแย้งดัษกร ฯ
๑๙๕๔ คอยทีคอยท่าเสี้ยนสอึกโหม หักเฮย
คอยจู่คอยโจนโจมจ่อจ้อง
รอรับอรินทรโรมราญเศิก
คอยท่าอินทรชิตต้องเคร่าช้ารอคอย ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว