โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๖๓

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 06:51, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานล้างพิธีทดน้ำของกุมภกรรณ

แผ่นที่ ๒๔๙ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๓๗ แสงทองส่องภาคพื้นพโยมหน
ปวงเหล่าวานรพลตื่นเช้า
พรั่งพรูสู่ฝั่งชลชำระ กายนอ
เอะอะอ๊ะผิดเค้าน่านน้ำแคลนคลอง ฯ
๑๗๓๘ ทั้งผองปองเที่ยวค้นไขว่หา เหตุเฮย
ตลอดแหล่งแห่งธาราเหือดแห้ง
สุดคิดสุดปัญญาจักหยั่ง รู้แฮ
อุตหลุดรุดรีบแจ้งต่อท้าวนายพล ฯ
๑๗๓๙ สุริยนเอารสแจ้งจริงประจักษ
เล่ห์ประหลาดอัปหลักหลากแล้ง
พาพลพระหริรักษสู่พลับ พลาแฮ
ทูลเหตุอุทกแห้งเหือดเหี้ยนลำลหาน ฯ
๑๗๔๐ อวตารหนักเนื้อความเฃ็ญ
เออพิเภกไฉนเปนดั่งนี้
กุมภกรรฐ์เมื่อยามเยนวานชนะ ลักษณนอ
ใยบ่อยกยุทธกี้กลับเกลี้ยงซลสินธุ์ด ฯ
๑๗๔๑ ยินสารพิเภกน้อมอัญชลี ทูลเฮย
อุปราชตั้งพิธีทดน้ำ
ฃุนยักษไม่ออกตีต่อเหตุ นี้นา
แม้ครบเจ็ดวันล้ำเลิศฟ้าดินดาน ฯ
๑๗๔๒ โองการท่านซ้ำตรัสซักถาม
ไฉนจักคิดติดตามต่อแก้
พระยายักษพยายามอยู่แห่ง ใดนอ
ใครจักทานเทียบแท้เท่าด้วยกุมภัณฑ์ ฯ
๑๗๔๓ บันหารแห่งเหตุนั้นโหรา สูรเฮย
ทูลว่าพิธีพระยายักษไซร้
จักตั้งอยู่ทิศาภาคแห่ง ใดแฮ
ใครฤอาจรู้ได้ดุจห้านารี ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๐ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๔๔ อันเปนที่ร่วมรู้หฤทไทย
ให้หณุมานไปคิดซ้อน
กลแปลงเพศพลอมในหมู่สัต กรินา
ถามไถ่ได้ความร้อนเร่งล้างพิธี ฯ
๑๗๔๕ จักรีบรมนารถได้ทรงสดับ
ถวิลชอบเชิงคิดจับเลศล้าง
โองการตรัสบังคับตามปฤก ษานอ
พายุบุตรรับสั่งร้างรูปดั้งเดิมกาย ฯ
๑๗๔๖ กลับกลายเปนเหยี่ยวห้าวหาญฮึก
ปีกร่าร่อนคะคึกกึกก้อง
ยลวังยักษสมนึกพบพวก พธูแฮ
ลงนิมิตกายต้องอย่างเพี้ยงยักษินี ฯ
๑๗๔๗ นารีนฤมิตรแสร้งมารยา
ไถลไถ่ถามความพะงาเพื่อนพ้อง
อันองค์พระมหาอุปราช
ไป่ยกประยุทธต้องหลีกลี้ไปไหน ฯ
๑๗๔๘ กำนัลในตอบถ้อยนางนี รมิตเฮย
ใช่กิจเจ้าจะวะจีเช่นนั้น
ท้าวเสด็จกิจพิธีการทด น้ำนา
กำหนดเจดวันครั้นครบแล้วคืนวัง ฯ
๑๗๔๙ สมหวังครานี้แน่คำนาง แปลงเฮย
ทับมนุษย์สุดอับปางแม่นแท้
เกรงแก่พิเภกขวางคอล่วง รู้แฮ
จะบอกอุบายแก้กลับล้างกลเรา ฯ
๑๗๕๐ ใจเจ้าจืดตื้นนักตอบพะงา ในเฮย
ใครบ่รู้แห่งพระยายักษได้
ยุกเสียแต่คันธมาลีกับ
สี่นาฎเก็บดอกไม้ส่งท้าวทุกเวลา ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๑ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๕๑ วายุบุตรนฤมิตรได้เลศอนงค์
หลีกเลี่ยงออกจากวงนาฏนั้น
พอเหินห่างเหนบงบังเนตร นางแฮ
กลายกลับเปนเหยี่ยวหลั้นปีกลี้เลอสวน ฯ
๑๗๕๒ สบนวลวรนุชห้านารี
เดินเด็ดบุษปมาลีเลือกฟั้น
นึกแน่นี่สาวศรีสนิทส่ง ผกานอ
หาช่องมองเชิงชั้นชอบปถ้าทางใด ฯ
๑๗๓๕ โผไปจับแอบซึ้งไทรสา ขาเฮย
หางหนึ่งเลือกบุษบาล่าลี้
พิศเลงเพ่งกายาจำจบ สิ้นแฮ
ถาโถบโฉบนางฃยี้ฉีกม้วยมรณ์ชนม์ ฯ
๑๗๕๔ เปลี่ยนตนกลซ่อนซ้อนกายแปลง
เปนนุชนางนั้นแฝงแมกไม้
หลีกลัดตลัดตแลงหาเพื่อน
พบสี่นางมิได้ล่วงรู้วานร ฯ
๑๗๕๕ กรายกรเก็บเลือกแล้วจัดพาน รองเฮย
เดินออกจากอุทยานคลาศแคล้ว
ถึงแท่นแทบฝั่งธารร่มกร่าง ใหญ่นา
ตั้งเครื่องบูชาแล้วนบนิ้วอัญชลี ฯ
๑๗๕๖ ขุนกระบี่ฤมิตรได้แลเหน
ชบหลั่งคั่งวนเปนกะทะท้น
ฤๅไหลสาดสายเซนเบื้องบูรพ ทิดแฮ
รู้ว่าขุนยักษด้นอยู่ใต้ลำละหาน ฯ
๑๗๕๗ หณุมานนฤมิตรด้วยเดชา
กายกลับเปนลูกพายุไท้
โตกระหง่านผ่านภูผาผกเพิก พังแฮ
ลุกฤทธิคิดจักได้รบร้าราญสมร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๒ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๕๘ กรกุมตรีเพชรกล้าวราวุธ
เงื้อง่าท่าฤทธิรุดเร่งเร้า
สี่นางวิ่งอุตหลุดลาญหลบ หนีนา
ขุนกระบี่เรวเต้าแหลกน้ำดำลง ฯ
๑๗๕๙ พบองค์อุปราชเจ้าลงกา
อ่านเวตนอนขวางชลาแหล่งไว้
ทำเปนเฃช่นทนบวารีคั่ง อยู่แฮ
กระบี่โกรธโลดโจนใกล้ถีบซ้ำทำทะนง ฯ
๑๗๖๐ ปางองค์อสุเรศใกล้ยินยล
ขุนกระบี่แหวกชลฮึกห้ำ
ฉุนโกรธโดดประจญจับต่อ กรแฮ
ฉวยคทาวุธปล้ำปลุกเข้าตามตี ฯ
๑๗๖๑ ถ้อยทีถ้อยตอบโต้ตีแทง
พัลวันปั่นป่วนแปลงชลลั่น
ลิงถูกตียักษต้องฟาดด้วยคมตรี ฯ
๑๗๖๒ อสุรีสุดฤทธิร้าโรมรัน ลิงเฮย
ถวิลว่าหากจะฃันฃับเฃี้ยว
ผิว่าพ่ายอายครันฤๅทั่ว โลกยนอ
ตริเสร็จเห็จเหาะเหลี้วเมฆลี้ลงนคร ฯ
๑๗๖๓ วานรเสร็จซึ่งล้างพิธี มาเฮย
เหาะกลับฉับไวลีลาศเฝ้า
ทูลความพระทรงศรีทุกสิ่ง สิ้นแฮ
ทรงทราบสำเร็จเจ้าโลกยล้ำยินดี ฯ
๑๗๖๔ พระตรีภูวนารถพร้องชมชอบ ดีแฮ
ฉลาดคิดทำกิจกอปชอบเค้า
เรืองฤทธิเรี่ยวรณรอบรู้สาคร สรรพเฮย
ชมเสร็จเสด็จเข้าสู่ห้องพลับพลา ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๓ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๖๕ กุมภกรรฐมันลุด้าวโดยพลัน
รุดรีบขึ้นโรงคัลเคี่ยมเฝ้า
ทศเศียรแปลกจิตรทันใดท่าน ถามแฮ
ยังบเสรจพิธีเจ้าจู่ลี้มาไย ฯ
๑๗๖๖ จำใจจำแจ้งเรื่องราวความ
ที่ธได้พยายามกิจก้ำ
กึ่งเสรจหณุมานตามผลาญพิ ธีแฮ
เจบจิตรคิดชอกช้ำเพราะน้องเราเอง ฯ
๑๗๖๗ เพลงมันเปนไส้ศึกสรรค์ยุบล บอกนา
สุดฤทธิสุดคิดมนต์เศกสู้
ทศภักตร์ชักชี้กลการตัด แรงนา
ฆ่าพิเภกเสียผู้หนึ่งแล้วเสรจณรงค์ ฯ
๑๗๖๘ องคมหาอุปราชได้สดับคำ
พระเชษฐกลับเกิดกำเริบแกล้ว
คืนมานะคิดสำคัญมั่น ชนะนา
ลาบาทธราชแล้วสั่งให้เตรียมพผล ฯ
๑๗๖๙ สยัณห์ย่ำค่ำฆ้องคอยตี
กุมภกรรฐ์เสดจลีลาศเข้า
ที่ผธมหฤไทยทวีวิตก
คิดแต่แก้เค้นเช้าตรู่แล้วลืมผธม ฯ
๑๗๗๐ สมจิตรคิดจะได้รณรงค์
เสดจสู่ที่สรงโสรดแล้ว
ประดับเครื่องต้นทรงเสรจสรรพ
ขึ้นรถสุรการแก้วพรั่งพร้อมพลมาร ฯ
๑๗๗๑ ออกทวารนัคเรศเข้าแดนอรัญ
ลางเกิดมหัศจรรย์หลากล้น
ช้างม้าตื่นเต้นบันดาลหาก เปนแฮ
กงและกำรถต้นเงียบสิ้นสเทื้อนเสียง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๔ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๗๒ สำเนียงผีภูตทั้งโขมดไพร
กาว่อนถาบธงไชยร่อนแร้ง
กุมภกรรฐ์ประหลาดใจจำเร่ง พลนา
อยุดทัพคอยต่อแย้งแทบเงื้อมเนินผา ฯ
๑๗๗๓ ในราตรีล่วงแล้วพระนรายน์
ผธมแต่องค์เดียวดายรักไร้
รำพึงคะนึงสายสุดสวาศ
ลืมสนิทนิทร์จวบใกล้รุ่งแจ้งแสงฉาย ฯ
๑๗๗๔ กรายกรยุรยาตรเข้าที่สรง
เสรจสนานแลทรงเครื่องต้น
จับศรสิทธ์ฦทธิรงค์พรหมมาศ
ออกพลับพลาสง่าล้นเพียงพร้อมโยธา ฯ
๑๗๗๕ หลังขวาน่าซ้ายพรั่งบังคม
พอสดับเสียงฃรมโห่ร้อง
ตรัสถามพิเภกพรหมพงษยิ่ง ญาณนอ
ทัพอสูรใดก้องป่าร้าวฉาวฉาน ฯ
๑๗๗๖ ขุนมารชาญเลขล้ำเลอปราช
ทูลว่าองค์อุปราชภาคนี้
ลักษณ์จันทร์ฆาฏชตาขาดถึงที่ มรณ์แฮ
ชอบเสดจโดยโชคชี้จักได้ไชยเฉลิม ฯ
๑๗๗๗ พระทรงศรทราบแล้วดำหรัส
ให้สุครีพรีบจัดพยู่หตั้ง
อินทรียชื่อสามารถเสมอครุฑ ทรงแฮ
นิลราชเปนเศียรทั้งปากห้สปิงคลา ฯ
๑๗๗๘ สองตานิลเอกเข้านิลขันธ์ คู่เฮย
ตีนจัดนิลปาสันฝ่ายซ้าย
ขวานิลปานันหงอนหณุ มารแฮ
กระบี่นิลนนท์ย้ายอยู่เบื้องขบวนหาง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๕ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๗๙ กลางกายเปนที่เจ้าจอมวา นรเฮย
องคตเปนปีกขวาเรียกรู้
เกสรทมาลาเปนปีก ซ้ายแฮ
กระบี่ชมพูผู้ใหญ่ให้เปนตอ ฯ
๑๗๘๐ ฃอคัดจัดเลบให้จังเกียง
เตียวเพชรนายไพร่เรียงเรียบซ้อน
เปนฃนสกุณเสียงเอิกเกริก
คอยเสดจพระจักต้อนทัพไท้บทจร ฯ
๑๗๘๑ พระสี่กรเสดจเข้าที่สอาง องค์เอย
ทรงเครื่องขัติยวรางค์รุ่งฟ้า
ขัดขรรค์เพชร์รัตนพลางทรงจับ ศรแฮ
ทรงรถเร่งพลกล้ารีบเข้าไพรสณฑ์ ฯ
๑๗๘๒ ดลงยังสนามรบยั้งอยุดพลา กรเฮย
องค์อุปราชลงกาประสบแล้ว
สั่งให้ยกโยธาโจมทัพ มนุศย์นอ
นนทกาลสูรแกล้วกลอกหน้านำตี ฯ
๑๗๘๓ อสุรีตีหักหั้มพลลิง
ต่างแย่งแทงฟันยิงกัดกลุ้ม
ต่างตายก่ายกันชิงไชยยักษ ยับแฮ
วายุบุตรฉุดศพถุ้มรถท้าไปพลัน ฯ
๑๗๘๔ กุมภกรรฐ์ดาลเดือดถ้อยวรนร
ตวาดตอบพลางจับศรศักดิ์กล้า
แผลงไปเกิดไฟฟอนเผาพวก ลิงแฮ
พระจักกฤษณ์คิดร้ารบด้วยพาลจันทร์ ฯ
๑๗๘๕ ทันใดฝนห่าแก้วตกลง
เพลิงดับกลับปลดปลงแทตย์ร้อง
กุมภกรรฐ์จับจำนงศรสิทธิ แผลงแฮ
เปนวราวุธต้องกบี่ล้มเลยวาย ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%93%C3%A0%C2%B9%E2%80%9C"
เครื่องมือส่วนตัว