โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๘

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 06:41, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

เมื่อกุมภกรรณอุบายให้สุครีพถอนต้นรังจนหมดแรงแล้ว ก็เข้าจับสุครีพ หนุมานตามมาแก้สุครีพไปได้

แผ่นที่ ๒๒๗ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๕๘๓ กุมภกรรฐสดับถ้อยแถลงพลัน
มึงบ่อควรคู่ประจัญต่ำแต้ม
ต้นรังฝั่งดุดรขันขึงยั่ง ยืนนา
เองฉุดหลุดจึงแย้มโอษฐอ้างอวดณรงค์ ฯ
๑๕๘๔ สุครีพฟังเงื่อนเค้าคิดหลง ตอบเฮย
ไกรลาศซุดชลอตรงดังกี้
หักฉัตรตัดเวทณรงค์รอญราพ ลืมฤๅ
รังนิดหนึ่งเท่านี้ห่อนให้ครือกร ฯ
๑๕๘๕ รีบอุลุดระเงื้อมกาลจัน คิรีนา
รังใหญ่ไพศาลทันเทอดฟ้า
ท้าวยันบ่ายันหันหัดถ์เย่อ พยุงเฮย
เอนหลุดด้วยแรงกล้ากลับเย้ยขุนมาร ฯ
๑๕๘๖ อุปราชเหนฤทธิ์เสี้ยนเสื่อมหาญ
โจนรถจ้วงโรมราญไป่รั้ง
หวดซ้ายป่ายขวาปานลดพัด กพือพ่อ
โหมหักห่อนให้ตั้งติดได้ตีประดัง ฯ
๑๕๘๗ บุตรอาทิตยประชิดสู้สัปยุทธ์
รังหวดราพแรงรุดแหลกไม้
ยักษตีถูกตัวซุดเสียหลัก รับนา
ขุนแทตยรวบรัดได้หนีบหมั้นเมือนคร ฯ
๑๕๘๘ พานรพลใหญ่น้อยเหนนาย แพ้นอ
ลู่แหลกแตกแลหลายรีบเฝ้า
ถึงแบ่งเบี่ยงบรรยายเชิงเศิก ถวายเฮย
ข้าบาทจักบุกเข้าราพห้าวเหลือหาญ ฯ
๑๕๘๙ ทรงฟังดั่งแค้นคิดเคืองสลด จิตรแฮ
สุครีพให้ยักษ์ปดหลอกได้
เสียเกียรติ์อิกเสียยศยักษหมิ่น ได้นา
ตรัสสั่งหณุมานให้หักแก้กันคืน ฯ
             

แผ่นที่ ๒๒๘ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๕๙๐ พานเรศรับราชเบื้องบรรหาร
เหินเหาะเหนขุนมารหมิ่นแคว้น
ทันถึงถีบแทตยซานเซปั่น
สุครีพหลุดสุดแค้นคาดล้างตลุมบร ฯ
๑๕๙๑ อุปราชเหนสุดรั้งรอฤทธิ์
จำทะทานต้านติดต่อโต้
กระบี่บุกบันชิดโหมหัก
จนคิดจิตรแคบโอ้สุดแค้นเสียคม ฯ
๑๕๙๒ วายุบุตรยุดราพหมั้นกัดกรรณ ขาดเฮย
สุครีพถีบฟัดหันจมูกเหี้ยน
ขุนราพอิดโรยรันทดเทวศ
ได้ช่องชิงหนีเสี้ยนศึกเข้าเมืองพลัน ฯ
๑๕๙๓ สองกระบินทรบงแทตยเข้าเฃตรสฐาน
จักขับจับขุนมารหมดด้าว
ต่างกลับพลับพรากรานกราบบาท
ทูลเหตุหักราพห้าวแต่ต้นจนหนี ฯ
๑๕๙๔ ทรงสดับเดือดกริ้วบุตรอาทิตย์
เสียชื่อที่ฦๅฤทธิ์เหล่าเชื้อ
พวกมารจักมีจิตรกำเริบ
ควรฆ่าแต่ชอบเกื้อก่อนโพ้น ภาคทัณฑ์ ฯ
๑๕๙๕ สุครีพนบบาทไท้ทูลพลัน
ข้าบาทผิดถึงฟันฟาดเกล้า
ยกโทษโปรดภาคทัณฑ์เปนที่ สุดเอย
ฃอบาทเรณูเจ้าปกคุ้มชีวัน ฯ
๑๕๙๖ ฟังสนองต้องด้วยราชอัธยา ไศรยนา
ตรัสเชิดชมบุตรพายุแกล้ว
เปนยอดทหารหาเห็นยาก เสมอเฮย
ประภาศเสร็จเสด็จแคล้วคลาดเข้าภายใน ฯ
             

แผ่นที่ ๒๒๙ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๕๙๗ น้องท้าวทศภักตรเศร้าโศกสลด
กรรณวิ่งจมูกหมดฃาตรเหี้ยน
เสียแรงเลื่องฦๅยศฦๅเดช กระเดื่องนา
ออกศึกมาแพ้เสี้ยนด่ำเดี้ยเดียรฉาน ฯ
๑๕๙๘ ยิ่งคิดยิ่งแค้นแน่นทรวงใน
ชลเนตรอาบภักตรไหลเล่ห์น้ำ
ขึ้นยังพระโรงไชยเฝ้าบาท เชฐนา
เหลือบสบหมู่อมาตย์ซ้ำภักตรก้มเกี่ยงอาย ฯ
๑๕๙๙ ทศเศียรเหนพระน้องทักถาม
ใดพ่ออกรบรามคามนี้
ย่อยยับลับหลงความกลฬ่อ ลวงฤๅ
ฤๅศึกแรงกว่ากี้ก่อนล้างปางปฐม ฯ
๑๖๐๐ ทูลว่าข้ารบด้วยวรนร
จับสุครีพหนีบจรจวบแคว้น
หณุมานรีบตามรอญชิงหลุด ไปเฮย
เหตุไม่ทันรู้แค้นคิดแก้เผ็ดลิง ฯ
๑๖๐๑ ปราไชยไชยเยศแท้ธรรมดา นาพ่อ
ฤทธิเดชเจ้าฤๅชาใช่น้อย
เสียทีจุ่งคิดมานะมุ่ง ใหม่นอ
เสียหนึงจักได้ร้อยเท่าแก้ทางกล ฯ
๑๖๐๒ ยินเสิมเหิมฮึกสู้ทูลสาร
ลิงมนุษยน้องจักผลาญจุ่งได้
ขอลาสู่พรหมมานขอโมกข ศักดิ์แฮ
จักกลับมาล้างให้ศึกเหี้ยนเตียนหาย ฯ
๑๖๐๓ ทศเศียรฟังเสนาะถ้อยแย้มสรวล
เออพูดพี่เหนควรชอบแท้
ข้าศึกที่มากมวญจักมอด ม้วยนา
เพราะเดชเจ้ากอบแก้เกียรติไว้วงษเฉลิม ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๐ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๖๐๔ กุมภกรรฐประณตน้อมชุลีลา
เหาะลิ่วหมายพรหมมาลุแล้ว
จึ่งทูลแก่อัชดาโดยเหตุ
ศึกฮึกฃอหอกแก้วต่อล้างไพรินทร์ ฯ
๑๖๐๕ พรหมมินทร์ยินถ้อยตอบกุมภกรรฐ
โมกขศักดิ์ประเสริฐสรรเศกสร้าง
เปนใดเกิดเหตุอันวิปริต ถนิมแฮ
สูสัตยเสียไปบ้างจึ่งได้ดาลเป็น ฯ
๑๖๐๖ ฃ้าถือสัตยเที่ยวแท้โดยความ ตรงเอย
ทศภักตร์ลักเมียรามซ่อนไว้
ผัวเขารีบติดตามเกิดศึก ใหญ่นา
ข้าฃัดเชฐกริ้วไซ้จึ่งต้องสนองคุณ ฯ
๑๖๐๗ เออทศเศียรนี้ชั่วนานา จริงนอ
เที่ยวเบียดเบียนเทวาทุกชั้น
แล้วส่งหอกศักดาซ้ำสั่ง สอนแฮ
เองจุ่งถือซื่อหมั้นมุ่งแท้ทางธรรม ฯ
๑๖๐๘ อภิวันรับหอกได้โดยถวิล
ลาบาทบรมพรหมมินทร์ไป่ช้า
ถีบทยานผ่านเมฆินดลนิเวศน์ แล้วนอ
สั่งฤทธิกาสูรฃ้าบาทตั้งโรงพิธี ฯ
๑๗๐๙ ฤทธิกาสูรเร้ารีบจัดการ
หมายออกบอกพนักงานทั่วหน้า
แล้วเสร็จยกพลมารเมื่อป่า
รีบเร่งพลเลื่อยล้าลุด้าวสีทันดร ฯ
๑๖๑๐ จึ่งสั่งกะให้ปลูกโรงพิธี
แทบฝั่งสีดันดรถูกต้อง
พวกยักษวิ่งโกลีรดมปลูก
สี่มุขสิบเก้าห้องอีกทั้งเฉลียงราย ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๑ - หม่อมเจ้าอลังการ

๑๖๑๑ หลังคาแดงแย่งล้ำลายทอง
นาคปกตัวลำยองยกตั้ง
ช่อฟ้ามาศสุกรองพื้นกจก จรุงแฮ
งามแย่งน่าบันทั้งทั่วล้วนลายสุวรรณ ฯ
๑๖๑๒ ปักฉัตรราชวัตรล้อมศิลา
ทิวธวัชตรูตาแต่งไว้
ห้อยพวงบุบผามาไลกลิ่น ตระหลบแฮ
ตามราชรับสั่งใช้ทุกข้อบริบรูณ ฯ
๑๖๑๓ กุมภกรรฐออกอมาตยพื้นพลมาร
ตรัสเรียกมหากาลกาจแกล้ว
จงเตรียมรถราพหาญเหิมยุทธ นาฮา
อรุณเรื่อแล้วจักย้ายคลายกระบวน ฯ
๑๖๓๔ กูจะไปตั้งกิจพิธี
จับโมกขศักดิเพื่อมีเดชล้ำ
ปราบศึกที่ย่ำยีดูหมิ่น เรานา
สมมาดจักหั่นห้ำห่อนให้หลอเหลือ ฯ
๑๖๑๕ มหากาลรับแล้วออกมาพลัน
เร่งรัดราพตัวสรรเศิกกล้า
เปนขบวนประพาศวันชมพฤกษ ไพรแฮ
ถือธวัชจัดทัพหน้านับห้าพันหล ฯ
๑๖๑๖ ขวาแปดพันพวกพื้นปืนพิศม์
อีกเท่าถือศรสิทธปีกซ้าย
พลตั้งโล่ดาบกฤชถัดรถ ทรงเฮย
พร้อมเสร็จคอยเสด็จผ้ายพยุล้วนเริงณรงค์ ฯ
๑๖๑๗ รพีพรรณโอภาษแผ้วนภดล
ปราชเสด็จสรงชลชุ่มชื้น
โปรยปรายกลิ่นเสาวคนธ์อาบอบ องค์เอย
ทรงสนับเพลาตาดพื้นเพชรพร้อยพลอยแกม ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๒ ถูกตู้บัง

แผ่นที่ ๒๓๓ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๒๕ แถลงลักษณ์จักกฤษเกล้าตรีภพ
ไสยาศเหนืออาศน์นพรัตนแพร้ว
แสงทองส่งอพรายลบเลอพร่าง โพยมแฮ
พระดัดผะธมแผ้วผ่องพ้นกมลหมอง ฯ
๑๖๒๖ ชวนพระลักษณ์เข้าที่สรงสนาน
ไขท่อประทุมธารถั่งต้อง
เลวงกลิ่นมะกากาญจนกลบซาบ ทรวงนา
สนานเสรจพระสู่ห้องลูบไล้สุคนธปรุง ฯ
๑๖๒๗ สององค์ทรงเครื่องแล้วคัลไลย
ออกน่าพลับพลาไชยเฉิดพร้อย
ประทับแท่นทองอุไรบรมอาศน์
มวนหมู่เสนีน้อยใหญ่เฝ้าฟังการ ฯ
๑๖๒๘ พิเภกสุครีพทั้งหณุมาน
องคตชมพูพาลชาตเชื้อ
ชามภูวราชสุรกาลสุร แสนแฮ
ไวยบุตโคมุทเกื้อกับด้วยสัตพลี ฯ
๑๖๒๙ นิลนนท์นิลราชพ้องนิลขัน
นิลเอกนิปานันเนื่องหน้า
อีกนิปาสันนิลเกษ ขนานนา
กุมมิตันตัวกล้ากลั่นแกล้วปิงคลา ฯ
๑๖๓๐ เกยูรทวิพัทพร้อมพิมลมา ยูรแฮ
โชติมุขวิสันตราแกร่งกร้าว
เกษรทมาลายาณรศ คนแฮ
มหัทวิกันห้าวมหิทธ์เหี้ยมวายุโรม ฯ
๑๖๓๑ ศรรามกัญจวิกซ้ำมาลุน ศึกเอย
สิบแปดมงกุฎขุนกบี่เฝ้า
ฝ่ายขวาขีดขินหนุนเนืองแน่น ขนานนา
เฉวียงพวกชมพูเข้าขนัดหน้าพลากร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๔ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๓๒ ทรงสังข์ฟังข่าวเสี้ยนเศิกหาย
สงัดโห่พหลวายว่างเว้น
แต่งายอ่อนจนสายสืบเที่ยง
ตริตฤกเกลือกราพเร้นรบซ้อนกลเรา ฯ
๑๖๓๓ จึ่งถามพิเภกผู้โหรดา ศึกเอย
อุปราชลงกาวาระนี้
ไป่ยกพยุหะมายงยุทธ
ฤๅคิดอุบายลี้ลับไว้เยียไฉน ฯ
๑๖๓๔ พิเภกฟังตรัสน้อมอัญชลี
คะนึงนับจับยามตรีเนตรไท้
จวบเวลาร่วมดิถีตณสศ หนึ่งแฮ
ฃ้ำสอบลมปราณได้สดวกซ้ายขวางตึง ฯ
๑๖๓๕ ปจักษกิตยจิตรแม่นแท้พลันทูล
ฉลองว่ากุมภกรรฐยูรยาตรย้าย
สู่เฃาสุเมรุมูลลับโมก ขศักดิ์เฮย
ผิว์เสรจสี่คมร้ายฤทธิ์ล้ำฦๅสรวง ฯ
๑๖๓๖ พระสดับโดยถี่ถ้อยทวนซัก โหรเฮย
อาวุธหอกขุนยักษเล่มนี้
ดังฤๅจะเสื่อมศักดาเดช ลงนอ
เห็นเลศเหตุใดชี้ช่องมล้างสาตรมาร ฯ
๑๖๓๗ ทราบเกล้ากระหม่อมด้วยกุมภกรรฐ
สะอาดนักรักษสุคันธรศฟุ้ง
อบรมลูบไล้สรรพางค์อยู่ เสมอแฮ
สบสิ่งโสโครกคลุ้มคลื่นไส้เริดหนี ฯ
๑๖๓๘ สรวมพระบรมราชให้หณุ มานเอย
กับนัดดาอินทร์อุกฤษฐเกรี้ยว
เปนกาจับจิกสุนักข์เน่า
เผยกลิ่นโดยเลศเลี้ยวตลบคุ้งชโลธร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๕ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๓๙ ลอยชลวนชิดใกล้อสุรี
ถึ่งแบโรงพิธีที่นั้น
เหนจะเกลียดกลัวหนีกลับแน่
คงเสื่อมเสียเชิงชั้นเช่นชี้คำฉลอง ฯ
๑๖๔๐ พิศณุภูวนารทไท้ทรงภุช อาศนเอย
สดับพจนพิเภกสุดเสร็จข้
ตรัสสั่งบุตรมารุตหลานมัฆ พาฬแฮ
จงอย่าหวั่นหวาดท้อถับมล้างพิธี ฯ
๑๖๔๑ หณุมานองคตน้อมคำนับ
ถอยเคลื่อนเลื่อนลาลับเนตรท้าว
จากค่ายที่ประทับมรกฎ กูฎเฮย ฯ
แสดงเดชหาญฮึกห้าวเหาะขึ้นคัคณานต์ ฯ
๑๖๔๒ เสียงสนั่นสท้านทั่วทศทิศ
อากาศพิกลมิดเมฆกลุ้ม
พนมพนัศธรณิศไหวหวั่น
มัวมั่วธุมาคลุ้มขลับเศร้าแสงไถง ฯ
๑๖๔๓ หมายภักตรมุ่งเฉภาะเมื้อเฃาพระ เมรุเฮย
ลอยลิ่วลับเมฆะคว่างคว้าง
ปานวายุเพชระหึงหอบ หวนแฮ
เกือบลุเลงแทตยสร้างสาตรเกื้อตะฌาน ฯ
๑๖๔๔ โรงเทวเขตรที่ตั้งติฐชาย เขาแฮ
หนแห่งเนินหาดทรายสระอ้าน
สองสวากระบัดหมายเมิลราพ พลนอ
นับโกฎินับแสนล้านกบี่ค้องลงดิน ฯ
๑๖๔๕ ดลแฝงแห่งสงัดเร้นริมเฉนียน
หัดถประนมเหนือเศียรจิตรตั้ง
อิศรเวทวิเสศเพียรผันผ่อน ลมแฮ
เศกจบครบเจ็ดครั้งคล่องเปลื้องแปลงสกน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว