โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๘

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 04:38, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

นางสุพรรณมัจฉาคลอดมัจฉานุที่หาดทราย มัยราพณ์ไปพบพามาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม

แผ่นที่ ๑๘๙ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นอดิศรอุดมเดช

๑๓๑๗ ปางมัจฉโฉมเฉิดเชื้อพรหมมินทร์
แต่รักร่วมรศกระบินทรชื่นชู้
ทรงครรภ์หวั่นหวาดถวิลทุกขเทวศ ใจแฮ
เกรงเรื่องจักเร็วรู้ตลอดไท้บิตุรงค์ ฯ
๑๓๑๘ จำจักสำรอกร้างจากครรค์
หวังบิตุรไป่ทันทราบได้
ตริเสร็จสุดาจรัลเนินสมุท นั้นนา
นางประนมกรไหว้เทพยเชื้อเชิญถนอม ฯ
๑๓๑๙ ปวงเทพยที่ฝั่งน้ำทราบกิตย
วานเรศกับมัจฉชิดชื่นเคล้า
นางทรงคัพภาคิดสำรอก
บุตรจะเปนทหารเจ้าจักรแก้วอวตาร ฯ
๑๓๒๐ คิดผดุงพลันป่าวร้องกันมา
สู่หาดทรายชายชลาพรั่งพร้อม
สุรางค์ต่างองค์คลาไคลนั่น ถนอมแฮ
โฉมมิ่งมัจฉาน้อมศิรไหว้เทวัญ ฯ
๑๓๒๑ พลันสำรอกบุตรพ้นคัพภา
เพศบิตุรมารดากอบเกื้อ
เทเวศรต่างหรรษาคิดสฤษดิ นามแฮ
ชื่อมัจฉาณุเชื้อเทพยไท้พพระพาย ฯ
๑๓๒๒ ต่างเทพยอวยสวัสดิแผ้วพรพิปราย
สฤษดิเสร็จธผันผายสู่ฟ้า
มัจฉากอดบุตรสายสวาศสั่ง สอนเอย
เจ้าอยู่หาดทรายถ้าพบผู้บิตุรงค์ ฯ
๑๓๒๓ มีกุณฑลฃนเพชรเจ้าจำเตือน ใจนา
เขี้ยวมณีมาไลเหมือนแม่พร้อง
โอฐหาวออกเปนเดือนดาวเด่น เหนแฮ
คือว่าบิดรต้องถ่อมน้อมนับถือ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๙๐ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นอดิศรอุดมเดช

๑๓๒๔ สั่งเสรจแสนโศกเศร้าโศกา
พลางร่ำวอนเทวาฝากไว้
ใป่หายห่วงมัจฉาณุลูก รักเอย
ฝืนจิตรจากฝั่งให้สู่ห้องชโลธร ฯ
๑๓๒๕ บางไทไมยราพเจ้าบาดาล
เสวยสวัสดิโอฬารเลื่องห้าว
ยามเมื่อย่ำสุริฉานสถิตยแท่น ผธมแฮ
จวนจวบจะรุ่งท้าวท่านเคลิ้มหลับฝัน ฯ
๑๓๒๖ เหนไทเทเวศรนั้นถือมณี
มาส่งองคอสรุรีรับแล้ว
เทวัญด่วนเหาะลีลาศสู่ สวรรค์นา
ไมยราพชมแก้วแพร้วพลิกฟื้นตื่นผธม ฯ
๑๓๒๗ เสรจสรงทรงเครื่องแล้วจรจรัล
ออกพระโรงกุมภัณฑ์พรั่งพร้อม
ตริเหตุเล่าฝันพลันบอกแก่ โหรเฮย
โหรราชคำนับน้อมนอบเกล้าทูลทาย ฯ
๑๓๒๘ ดวงแก้วที่เทพยนั้นนำมา ถวายฤๅ
คือจะได้บุตราเลิศล้น
แสงสว่างว่าเดชาจักยิ่ง ยงเฮย
ไมยราพยินดีพ้นภักตรแผ้วเพียงจันทร์ ฯ
๑๓๒๙ เทวัญดลจิตรเจ้าจอมไอย สวรรยเอย
คิดจะไปเล่นไพรพรุ่งเช้า
สั่งให้จักพลไกรการประพาศ ป่าแฮ
อำมาตยรับน้อมเกล้าจากท้องโรงคัล ฯ
๑๓๓๐ จัดพลพฤนท์เทียบพร้อมอสุรา หาญเฮย
พลรถพลอาชาหมู่ช้าง
พลท้าวแน่นรัถยากุมสาต ตราแฮ
ดูประดุจไล่มล้างโลกยสิ้นสุดสวรรค์ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๙๑ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นอดิศรอุดมเดช

๑๓๓๑ ปางนั้นเจ้าภพใต้ปัถพิน
จากแท่นเสด็จสรงสินธุ์กลิ่นฟุ้ง
สนับเพลารูปนาคินภูษิตร ทรงเฮย
แก้วกระหนกชายแกรงรุ้งรักร้อยชายไหว ฯ
๑๓๓๒ รัตนพัตรทั้งเกราะแก้วฉลององค์
ตาบทิศทับทรวงทรงสอดสร้อย
ทองกรอีกธำรงพาหุรัด
มกุฎกันเจียกพร้อยจับพร้อมคทาธร ฯ
๑๓๓๓ ครั้นเสรจเสดจขึ้นรถทรง
ให้ยกเหล่าจัตุรงค์จากด้าว
โลทันขับรถกงกำลั่น เลื่อนแฮ
พลโห่ฮึกแห่ท้าวแน่นทั้งทางหลวง ฯ
๑๓๓๔ ลุไพรให้อยุดยั้งโยธา หาญเฮย
ริมที่ชายเชิงพนาย่านกว้าง
ไมยราพจากรัถาเที่ยวประพาศ พฤกษแฮ
พลจับแรดควายช้างเชือดขึ้นกินมัน ฯ
๑๓๓๕ ปิ่นอสูรชมมิ่งไม้ไพรวัน
ผลิดอกออกแกมกันช่อช้อย
ปักษาร่าเริงผันโผจับ จิกเอย
บางหมู่บินนับร้อยร่ำร้องส่งเสียง ฯ
๑๓๓๖ สู่หาดชมกรวดแก้วแกมทราย
สีสดเขียวขาวพรายพร่างน้ำ
ที่แดงดั่งเพทายทัดเทียบ ได้เฮย
ดำเปรียบดุลนิลคล้ำแทตย์ไท้คัลไลชม ฯ
๑๓๓๗ แลไปไทท้าวสบกุมารา
ดวงภักตร์เพศเปนพานเรศร์น้อย
แต่หาอย่างมัจฉาขาวผ่อง ผุดแฮ
เลียบหาดเดินต้อยๆท่านได้เอนดู ฯ
             

แผ่นที่ ๑๙๒ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นอดิศรอุดมเดช

๑๓๓๘ ตรัสถามนามท่านนี้มีไฉน
พงษเหล่าเจ้าคือใครใคร่แจ้ง
มารดาบิตุเรศไปไหนบ่อ ยลเอย
ใยจึงอยู่หาดแห้งแห่งก้าวกันดาร ฯ
๑๓๓๙ บุตรกระบินทรยินแทตยไท้บัญชา ถามเอย
ทูลแต่โดยเดิมมาไม่พลั้ง
นามข้าชื่อมัจฉาณุเทพย์ สฤษดิ์แฮ
จงทราบโดยเหตุตั้งสัตยน้อมทูลเสนอ ฯ
๑๓๔๐ จอมมารโสมนัศด้วยสมนิมิตร์
ตรัสว่าเรารักสนิทแน่ถ้อย
จงเปนปียบุตรคิดควรสมัค ใจนา
พลันรับกูมารน้อยสถิตยเบื้องรถทรง ฯ
๑๓๔๑ ปิ่นอสุรตรัสสั่งให้ทัพกลับ
เดินด่วนขบวนสัพเนื่องน้อม
จอมมารคิดเหตุลับฦกคาด การแฮ
พลางสั่งพลอยุดพร้อมที่ท้องทางหลวง ฯ
๑๓๔๒ อันกุมารชาติเชื้อมัจฉา
เคยสบายกายาอยู่น้ำ
ไปเมืองจะไม่ผาศุกเช่น ชลเอย
คุณจักเปนโทษซ้ำดั่งต้องทรมาน ฯ
๑๓๔๓ จึงให้ทำสระแก้วเสร็จการ
ปลูกประทุมในธารร่มกั้ง
อสูรมอบสระสนานในถิ่น นั้นนา
ให้บุตรเลี้ยงอยู่รั้งด่านด้าวชลธี ฯ
๑๓๔๔ ครั้นเสร็จสร้างด่านกั้นชั้นใน
บานเบิกราชหฤไทยท่านท้าว
ให้เลกเหล่าพลไกรจากที่ นั้นแฮ
เสด็จลุนัคเรศด้าวภพเบื้องบาดาล ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว