โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๔๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
การปรับปรุง เมื่อ 04:23, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ให้นางเบญจกายแปลงเป็นสีดาทำตายลอยน้ำไป เพื่อทำอุบายตัดศึก นางเบญจกายดูตัวนางสีดาแล้วมาแปลงให้ทศกัณฑ์ดู
แผ่นที่ ๑๗๕ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร
๑๒๑๙ ข้าผิดชีพิตรใต้ | บาทบงษุ์ | ||
มันผูกโอษฐฤๅอง | อาจพร้อง | ||
พระกฤษณโปรดโทษทรง | เสียพระ ไทยนา | ||
เสดจสู่ผธรมข้อง | ขุ่นแค้นขุนอสูร ฯ | ||
๑๒๒๐ ไทยแทตย์ถึงถิ่นแล้ว | ลำเค็ญ | ||
ลำฤกกลศึกเหน | เหตุน้อย | ||
ตรัสหาพระหลานเบญ | ญกายบอก เหตุแฮ | ||
ให้ตัดศึกนางอ้อย | อิ่งอ้อนวอนวิง ฯ | ||
๑๒๒๑ เผือคิดผิดพอเจ้า | จึงแปร จาแฮ | ||
ลุงรฤกเหลือแด | ดักเดี้ย | ||
เปนเคราะห์ฉเพาะแฉว | วกพึ่ง รามนา | ||
สุดที่ตูตามเกลี้ย | กล่อมเกลี้ยงกลับเมือง ฯ | ||
๑๒๒๒ พึ่งหลานวานอย่าน้อย | กมลษมา เทิญแม่ | ||
เชิญช่วยออกอาษา | ศึกด้วย | ||
แปลงโฉมเฉกสีดา | ดลหาด ทรายเฮย | ||
ลงทอดธารทำม้วย | มดแล้วลอยไป ฯ | ||
๑๒๒๓ รามลงบงศพเศร้า | สลดทรวง | ||
แม่นว่าสีดาดวง | ดับแล้ว | ||
จะเลิกล่าทัพหลวง | หลีกกลับ ไปเฮย | ||
พิเภกจะพึงแผ้ว | ผ่องหน้ามาเมือง ฯ | ||
๑๑๒๔ เบญกายเจบจิตรอั้น | จำอา ษาเอย | ||
สนองว่าดูสีดา | จึ่งได้ | ||
ทศเศียรสั่งเสนา | นำรถ เทียบแฮ | ||
อวยพระหลานเถลิงให้ | แห่ป้องไปสวน ฯ | ||
๑๒๒๕ นางถึงจึ่งแจ้งนาฎ | ชนนี นางนา | ||
แม่โศกนางศัลยลี | ลาศเยื้อน | ||
ยาตรเยียนเยี่ยมองค์สี | ดาไต่ ถามแฮ | ||
พลางโศกซบภักตร์เอื้อน | โอษฐแสร้งแถลงสาร ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๗๖ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร
๑๒๒๖ ข้าบุตรพิเภกผู้ | ภักดี รามนา | ||
ตรีชฎาชนนี | ก่อเกื้อ | ||
มาหวังจะฝากชี | วิตรแม่ นาแม่ | ||
พลางเพ่งองค์อะเคื้อ | ชิดใช้ชมโฉม ฯ | ||
๑๒๒๗ จำเสร็จศุภลักษณ์ล้ำ | เลขา | ||
สมคิดบังคมลา | หลีกเต้า | ||
ถึงสถิตยนิมิตกา | ยาเฉิด โฉมแฮ | ||
งามเงื่อนสีดาเข้า | นบไท้ทศเศียร ฯ | ||
๑๒๒๘ ทศภักตรพิศรูปแม้น | หยาดโพยม | ||
หลงว่าสีดาโลม | โลกย์เยื้อง | ||
แย้มโอษฐอ่ออรโฉม | เชิญแม่ ซิแม่ | ||
มาแม่มาๆ เปลื้อง | ปลิดร้อนเรียมกระสัน ฯ | ||
๑๒๒๙ เบญกายอายอับค้อน | ขวยกระมล | ||
สนองว่าจอมยักษยล | อย่าเคลิ้ม | ||
คือหลานกรลับตน | ตามสั่ง สารนา | ||
ขุนยักษบยินเริ้ม | ริกรี้รับขวัญ ฯ | ||
๑๒๓๐ เรียมแสนสุดสวาทสร้อย | โสภี พี่เอย | ||
จะเศกเปนมหิษี | สืบเชื้อ | ||
สมบัติมิ่งเมืองมี | หมายมอบ แม่นา | ||
พลางนั่งแอบแนบเนื้อ | สนิทน้อมแนมถนอม ฯ | ||
๑๒๓๑ อนงค์พลานเหลือขัดแค้น | เขินขนาง | ||
กลายเพศเปนยักษนาง | นั่งบึ้ง | ||
ทศภักตร์พิศแลหมาง | หมองหม่น | ||
ทำกระอักกระแอมอึ้ง | โอษฐแล้วเลยสนอง ฯ | ||
๑๒๓๒ ลุงษมาตาเฝื่อนแล้ว | หลานขวัญ | ||
ช่างฉลาดแปลงทรงสรรพ์ | เสร็จพร้อม | ||
เชิญเทิญเร่งไปทัน | อรุณรุ่ง ราแม่ | ||
นางรับรศพจนน้อม | ประนดแล้วลาจร ฯ | ||