โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๔๒
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
การปรับปรุง เมื่อ 04:18, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ก้อนหินตกที่เมืองทศกัณฐ ทศกัณฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู
แผ่นที่ ๑๖๙ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
๑๑๗๗ ทศเศียรสุรศักดิ์เจ้า | จอมเมือง มารเอย | ||
เถลิงอาศนรัตนเรือง | มาศไล้ | ||
มวญมาตยดาษดาเนือง | นบบาท พระนา | ||
คอรับๆ สั่งไท้ | ธจะอื้นโองการ ฯ | ||
๑๑๗๘ บัดยินอุโฆษคลุ้ม | คัดณานต์ | ||
หินเสก็ดตกน่าฉาน | เฉียดใกล้ | ||
ตระลึงกระมลมาร | ฉงนนึก ฉงายแฮ | ||
ตรัสสั่งสุกรสารให้ | รุดเต้าตามดู ฯ | ||
๑๑๗๙ สุกรสารรับสั่งคล้อย | คลามา | ||
เหนเหตุฝ่ายบุรพา | ภาคนั้น | ||
สำรวมร่ายคาถา | สามคาบ | ||
กายกลับเปนเหยี่ยวดั้น | เมฆผ้าผันผยอง ฯ | ||
๑๑๘๐ ร่อนฟ้ามาแกล่ใกล้ | คันธกา ลาเอย | ||
พลพวกลิงโยธา | ตื่นครื้น | ||
บางทายทุ่มหินผา | แตกขจัด ขจายแฮ | ||
ต้องปีกมาตกพื้น | พ่างม้วยชีวัน | ||
๑๑๘๑ จวนตัวกลับบ่พ้น | ไภยพาล | ||
อ่านเวทยของพรหมมาน | มอบให้ | ||
กลับเปนกระบินทรชาญ | ไชยว่อง ไวพ่อ | ||
เลดลอดปนพลได้ | โดดเต้นตามกัน | ||
๑๑๘๒ พิเภกพิศพวกพื้น | พานร | ||
แม้นศึกสักแสนรอญ | ร่นเต้า | ||
ขนพองสยองสยอน | แสยงเดช พระนา | ||
แสนศุขเสื่อมโศกเศร้า | สร่างสิ้นกินแหนง ฯ | ||
๑๑๘๓ ขุนราพบัดบอกน้อง | พาลี | ||
อสุเรศแปลงอินทรีย์ | ลอบเร้น | ||
ปลอมปนพยุหธโยธี | หมายสืบ สารแฮ | ||
แถลงเสรจลิลาศเขม้น | มุ่งหน้ามาทูล ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๗๐ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
๑๑๘๔ ถึงถวายอภิวาทก้ม | เกษา สนองเฮย | ||
ฃอเดชพระบาทา | ปกเกล้า | ||
มีอริอสุรา | มาลอบ | ||
อุกอาจปลอมทัพเข้า | สืบร้ายดีเรา ฯ | ||
๑๑๘๕ พระทรงครุฑพาหนผู้ | เพญยศ | ||
จึ่งผาดเผยศุภพจน์ | ตอบถ้อย | ||
เรารีบจักรากษษ | แปลงอาตย์ ปลอมเอย | ||
หมายมั่นสำคัญน้อย | หนึ่งได้ฉันใด ฯ | ||
๑๑๘๖ เวศสุญาณอัญชลิตแล้ว | ทูลพลัน | ||
อันเพศพวกกุมภัณฑ์ | ทั่วผู้ | ||
เงามันบ่มีมัน | บพิรบ ตาฮา | ||
แม้นพิศจักพึงรู้ | แน่ได้ดังประสงค์ ฯ | ||
๑๑๘๗ พระองค์ทรงสดับถ้อย | ทูลสาร | ||
ตรัสสั่งหณุมารหาญ | เหิมกล้า | ||
จงจับอสุรพงษพาล | มาลอบ ปลอมเฮย | ||
กูจักดูน้ำหน้า | ชาติอ้ายมารสถุล ฯ | ||
๑๑๘๘ หณุมานรีบยาตรขึ้น | เวหา หนเอย | ||
ถึงทัพกลับกายา | ใหญ่ง้ำ | ||
หัดถ์หนึ่งครอบโยธา | ทั้งหมด | ||
ต้อนออกที่ละตนน้ำ | จิตรจ้องจับมาร ฯ | ||
๑๑๘๙ สุกรสารตกประหม่าหน้า | ซีดสลด ลงนอ | ||
ลับฬ่อรอจ้องจด | สุดท้าย | ||
คิดลี้จะหนีสด | สุดยาก นักเฮย | ||
สุดคิดที่จักผ้าย | ย่อยั้งฟังการ ฯ | ||
๑๑๙๐ วายุบุตรเหนกบี่นั้น | จักหนี ไปนอ | ||
พิศเพ่งสำคัญมี | หมดสิ้น | ||
โจมจับจิกเกษี | สลัดรวบ ตัวเฮย | ||
ลิงกลับเปนยักษดิ้น | ด่าวร้องฃอทัณฑ์ ฯ | ||