โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๓๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 03:58, 20 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศกัณฐ์เกี้ยวนางสีดา แลนางสีดาผูกศอหนุมานพบช่วยแก้ แล้วถวายแหวน

แผ่นที่ ๑๓๔ - พระยาศรีสิงหเทพ

๙๓๒ ชมนางพลางเร่งร้อนใจลี ลาศนา
เถลิงแท่นทองมณีเพชรพร้อย
นั่งแทบพระลักษมีเสาวภาคย์
เหลือบเนตรชำเลืองช้อยขยิ่มยิ้มทยานใจ ฯ
๙๓๓ พระยามารพลางกล่าวถ้อยสุนทร
รามลักษณ์คนสัญจรป่าไร้
เคียงถนอมแนบบังอรควรคู่ ไฉนนา
โฉมแม่ควรเชิดไว้หว่างเกล้าสาวสุรางค์ ฯ
๙๓๔ แสนสนมสมบัติทิ้งลงกา
พี่จะเศกสมมามอบด้วย
เชิญสมรแม่มาสาทรร่วม เรียมเฮย
รามซึ่งตามมฤคม้วยแม่นแล้วหลงไฉน ฯ
๙๓๕ นางกลับจับไม้ปักประจาน เปรียบนา
มึงประทุษฐจัณฑาลทั่วด้าว
ประมาทพระมาผลาญอสุรสัตว์ บาปเฮย
เทเวศรชุมเชิญท้าวท่านให้ไวยกูร ฯ
๙๓๖ วันลักกูลอบลี้จากศา ลาเฮย
หากพระตามมฤคคลาคลาศทิ้ง
ถ้าพระเสด็จกลับมาทันพบ ภักตร์แฮ
เศียรสิบคงขาดกลิ้งเกลื่อนด้วยศรทรง ฯ
๙๓๗ ทศกรรฐสดับพจนพร้องพระนาง เปรียบนา
ฟังยิ่งเพราะเพลินพลางกราบไหว้
จึ่งกล่าวมธุรศทางวอนว่า แม่เอย
จงชุบชีพเรียมให้ยืดช้าวันชม ฯ
๙๓๘ นางฟังแสนเจ็บช้ำคำมาร
ผินภักตร์พลางประจานเหม่ไม้
เองอย่าหมิ่นอวตารทรงจักร
พลางถ่มเขฬะให้ราพแล้วผันขนอง ฯ
             

แผ่นที่ ๑๓๕ - พระยาศรีสิงหเทพ

๙๓๙ หณุมานยลยักษเข้าพาที นางนา
คิดใคร่ผลาญชีวีวาดม้วย
เกรงเกินพระจักรีตรัสสั่ง มาแฮ
เหนบ่ปลงใจด้วยราพแล้วลิงเกษม ฯ
๙๔๐ ทศเศียรแสนเสนาะล้ำสำเนียง นางนา
คิดใคร่เอนองค์เอียงแอบน้อง
ตริพลางขยับเรียงรมย์ร่วม นางแฮ
ร้อนยิ่งเปลวเพลิงต้องเท่ห์ท้าวเหลือทน ฯ
๙๔๑ จึ่งเสด็จจากแท่นแก้วอลุงกร
ขุกขู่นางงานสลอนอยู่ใช้
ผิวะมึงมิวอนสมรสมรรครัก กูนา
จักประหารมึงให้ชีพสิ้นสูญปราณ ฯ
๙๔๒ ตรัสพลางทางขึ้นราชรถทอง
กลับนิเวศน์วังหมองภักตร์เศร้า
เสด็จเหนือแท่นผธมตรองกรมโศก ถวิลแฮ
ไฉนจะสมสมรเจ้าแนบเนื้อนวลถนอม ฯ
๙๔๓ ฝูงกำนัลโกรธแค้นสีดา
ต่างกล่าวปริภาษสาหัศถ้อย
นางฟังอัดอุรากลืนเทวศ ไว้แฮ
แสนสลดละห้อยใคร่ให้ประไลยชนม์ ฯ
๙๔๔ เงี่ยโสตรเงียบแซ่ซร้องเสียงนาง กำนัลนา
ลงจากพลับพลาพลางรีบร้น
จรโดยสถลทางรันทด รทวยเฮย
ถึงประทับสฐานต้นโสกไม้ในสวน ฯ
๙๔๕ พลางคะนึงถึงบาทเบื้องอวตาร
เมียจักทำลายลาญชีพแล้ว
ฤๅพระจักทราบสารแสนโศก ทรวงนา
โอ้ว่ากรรมจำแคล้วคลาศเมื้อเมืองสรวง ฯ
             

แผ่นที่ ๑๓๖ - พระยาศรีสิงหเทพ

๙๔๖ ร่ำพลางนางหน่วงขึ้นรุกฃา
ขุนกระบี่บังกายายอบเฝ้า
นางจับพระภูษาสวมกิ่ง โศกเฮย
รีบกระสันสอเข้าทอดทิ้งองค์ลง ฯ
๙๔๗ วายุบุตรฉุดเงื่อนแก้กัดกระสัน เฌอนา
วางพระนางพลางอัญชลิตน้อม
นางเผยผรุสลิงฉันใดโฉด เฉาเฮย
เองใช่การหาญด้อมกอดแก้กูไฉน ฯ
๙๔๘ ขุนสวาทูลว่าข้าธุลี บาทเฮย
ทหารพระจอมจักรีตรัสใช้
เหยียบนครเฃตรยักษีสืบเหตุ พระนา
ทรงมอบธำรงให้กับผ้ามาถวาย ฯ
๙๔๙ นางยลแหวนพัตรร้อนรันทรวง
ขุกคิดจิตรตระขวงยักษ์แสร้ง
ออกโอษฐว่าลิงลวงลอบเปลี่ยน แปลงนา
ของตกกลางไพรแกล้งกล่าวให้กูฉงน ฯ
๙๕๐ ขุนกบี่ทูลถี่ถ้อยความลับ
ยามยกศิลป์เนตรจับเนตรไท้
นางฟังเชื่อนางรับภูษิต แหวนนา
ซ้ำโศกสั่งสารให้ทราบท้าวทูลสนอง ฯ
๙๕๑ สวาวอนเชิญเสดจท้าวอรไทย
เถลิงหัตถ์จักภาไคลคลาศเฝ้า
นางตอบว่าคิดไฉนผิดเยี่ยง อย่างนา
ยักษลักลิงภาเต้าโทษร้ายราคี ฯ
๙๕๒ หณุมานสดับถ้อยพลางทูล สนองนา
พระแม่อย่าอาดูรเดือดร้อน
นางฟังพจนลิงยูรยาตรพลับ พลาเฮย
ขึ้นสถิตยบรรจฐรณ์ข้อนอกอั้นกรรแสง ฯ
             

แผ่นที่ ๑๓๗ - พระยาศรีสิงหเทพ

๙๕๓ ลูกลมเลิศเลื่องล้ำเลอหาญ
ลาจากองค์นงคราญนึกได้
เรามาสื่อสืบสารเสร็จสบ นางนา
จำประลองฤทธิให้หากรู้แรงมาร ฯ
๙๕๔ ตริเสร็จระเห็จขึ้นรุกฃา
หักกิ่งจันทน์จำปาปีบแก้ว
ม่วงลมุดพุทราสลัดหล่น ลงแฮ
ทึ้งฉุดหลุดรากแล้วแกว่งคว้างพลางโยน ฯ
๙๕๕ เกบผลพฤกษปอกปล้อนเปลือกดม
ปะรศโอชาอมโอษฐเคี้ยว
ผลใดดิบขื่นขมคายสาด เสียนา
ผลที่เฝื่อนฝาดเปรี้ยวปร่าสิ้นโปรยลง ฯ
๙๕๖ พลางแผลงสุรเดชล้ำโลดโผน
ยังยอดพฤกษาโจนจวบพื้น
หักหกคะเมนโหนหัวกลับ กลอกแฮ
กระทืบกระเทือนคร้านครั่นด้าวดินไหว ฯ
๙๕๗ บัดมารนานหมวดเฝ้าสวนขวัญ
ต่างตื่นแลลิงฉกรรจ์เก่งร้าย
ถอนหักพฤกษาสรรพ์สวนย่อย ยับนา
ร้องเรียกเพื่อนเร็วผ้ายช่วยคล้องลิงดง ฯ
๙๕๘ เหล่ายักษ์ยินเรียกร้องรีบมา
ถือบ่วงตะบองอาวุธพร้อม
แสนส่ำอสุรดาดาษนับ หมื่นเฮย
เกรียวสระพรั่งพรูล้อมไล่เลี้ยวจับลิง ฯ
๙๕๙ ขุนลิงเลิกคิ้วลู่หลุบกรรณ์
ยักษโกรธโดดาบฟันหากห้ำ
ลิงหลอกกลอกกลับผันโผนกัด ยักษนา
มือตบตีนเกตะซ้ำซบซ้อนนอนตาย ฯ
             

แผ่นที่ ๑๓๘ - พระยาศรีสิงหเทพ

๙๖๐ พลยักษยิ่งเนื่องเข้าโรมยุทธ์
พุ่งซัดสาตราวุธว่องจ้อง
ลูกลมหลีกหลุบฉุดชิงสารท ยักษนา
ฟาดฟัดวัดเหวี่ยงต้องราพร้ายตายเปลือง ฯ
๙๖๑ เหลือตายต่างรีบเฝ้าพันกุมาร
ทูลว่าลิงจัณฑาลเผือกผู้
เข้าสวนหักพฤกษราญรอนราพ แลเฮย
ข้าบาทออกต่อสู้สุดท้านทานผจญ ฯ
๙๖๒ บัดพันบุตรท้าวยี่สิบกร
สดับเดือดดังคมศรเสียบไส้
ต่างกระทืบบรจฐรณ์เสทื้อนลั่น สนั่นแฮ
พลางสั่งเสนาให้จัดพร้อมพลขันธ์ ฯ
๙๖๓ เสนีประณตน้อมคำนับ
จัดสหัศทัพสรรพเสร็จไว้
เตรียมรถรัตนประทับเกยมาศ
คอยพระโอรศไท้ท่านทั้งพนองค์ ฯ
๙๖๔ พันองค์สรงโสรดสิ้นราคี
ทรงเครื่องเรืองมณีนพพร้อย
กุมศรศักดาลีลาศสู่ รถนา
ให้ยกจักตุรงค์คล้อยเคลื่อนริ้วทิวพล ฯ
๙๖๕ ราชรถสหัศราพทั้งพันทรง ศึกแฮ
เทียมพยัฆสีหราชองอาจห้าว
โลทันแต่ลตนยงทยานขับ รถนา
กงเลื่อนกำลั่นด้าวภาคพื้นดินกเทือน ฯ
๙๖๖ เสียงอทึกพันฦกก้องกาหล
บังแทรกบังสุริยนกลดกลิ้ง
เปนขนัดแน่นสับสนอสุรเอิก อึงนา
ทิวธวัชฉัตรฉานพริ้งเพริศพร้อมอภิรมย์ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๓๙ - พระยาศรีสิงหเทพ

๙๖๗ มวญหมู่พยุหพ้องพลขันธ์
เหิมฮึกกำแหงหรรษ์หื่นห้าว
ศีตัวต่างศีพรรณภักตรแผก กันนา
เสโล่หโตมรง้าวครบถ้วนขบวนพล ฯ
๙๖๘ ถึงสวนรับสั่งให้พลมาร
เรียงรอบรายอุทยานแยกล้อม
เสนารับบรรหารรีบแวด ลงนา
ทุกหมู่พลยักษพร้อมพรั่งหน้าดาประดัง ฯ
๙๖๙ โอรศทศภักตร์ทั้งพันทรง ศรแฮ
เถลิงรถทรนงค์องอาจแกล้ว
ตรัสถามว่าลิงดงเนาถิ่น ใดนา
มาลักหักสวนแล้วไล่ล้างมารไฉน ฯ
๙๗๐ ลิงว่ากูอยู่ด้าวแดนไพร พู้นเฮย
เหนพฤกษสำคัญใจป่ากว้าง
เที่ยวมาพักอาไศรยเสพยพฤกษ ผลนา
มารไล่กูกูมล้างยักษร้ายวายชนม์ ฯ
๙๗๑ พันองค์ทรงดับถ้อยนึกมา นะเฮย
กูฃัติยวงษาชาติแกล้ว
ไป่ควรรบกับสวาหินชาติ
พันราพดดำริห์แล้วตอบถ้อยพานร ฯ
๙๗๒ สวนนี้บิตุราชเจ้าจอมมาร
ทรงมอบกูอภิบาลปกป้อง
เองอาจอหังการจักจับ ถวายนา
ผิว่ากลัวตายต้องนบน้อมยอมตัว
๙๗๓ ลิงตอบพันราพด้วยคำผรุศ
กูไปเกรงเดชยุทธยักษร้าย
สำสหัศกุมารสุดแสนโกรธ ลิงนา
สั่งหมู่พลมาร้ายแยกเข้ารอญลิง ฯ
             

แผ่นที่ ๑๔๐ - พระยาศรีสิงหเทพ

๙๗๔ พลมารหาญฮึกเข้าโรมลิง
ลิงกระชากยักษชิงฉุดยื้อ
หลุดกรก่ายตนพิงทับเพื่อน กันนา
ลิงรุกคลุกคลีดื้อโดดดั้นพันมาร ฯ
๙๗๕ พลอสูรหนุนเนื่องเร้าราวี
กวัดแกว่งคทาตีไขว่คว้าง
ลางโผนพุ่งจรีราญรบ ลิงนา
ลิงแย่งแทงฟันล้างชีพม้วยมารพล ฯ
๙๗๖ พันราพต่างโกรธน้าวแผลงศร
หมายพิฆาฏพานรเด็จเกล้า
วายุบุตรยกบาทกรโจมจับ ศรนา
หักคว่างพลางโถมเข้าต่อด้วยพันมาร ฯ
๙๗๗ ฟาดฟัดรถรัตนสิ้นสัตว์สีห์
ยักษที่กลัวชีวีวอดเร้น
องค์สหัศกุมารมีกมลมุ่น มุเฮย
ต่างกระโดโลดเต้นไล่ต้อนตีลิง ฯ
๙๗๘ หณุมานหาญฮึกห้าวเหิมฤทธิ
ฉวยชักตรีกระชิดฉับผ้าย
โถมแทงแย่งยุทธติดตามฆ่า ยักษเฮย
องค์สหัศราพร้ายวินาศม้วยหมดพัน ฯ
๙๗๙ พลมารที่หลบเร้นรอดมรณ์
ผังสู่มโหทรถ่องถ้อย
โดยเหตุแห่งพานรเผือกหัก สวนนา
พระกุมารสิบร้อยรบสู้เสียชนม์ ฯ
๙๘๐ มโหทรสดับสิ้นอนุสนธิ์
ร้อนจิตรดังเพลิงลนลวกไหม้
รีลทูลพระจุมพลจอมภพ มานำ
ต้นแต่ลิงหักไม้จวบสิ้นอวสาน ฯ
             

แผ่นที่ ๑๔๑ – ๑๔๒ ถูกตู้บัง

รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%9C%C3%A0%C2%B9%E2%80%9D"
เครื่องมือส่วนตัว