โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๒๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 09:52, 19 กรกฎาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

นางสำมนักขาถูกพระลักษณ์ทำโทษ มาทูลพระยาขร พระยาขรยกออกรบพระราม พระรามฆ่าตาย

แผ่นที่ ๘๗ – หม่อมเจ้าชายดำ

๖๐๓ พระลักษณโดถีบต้องยักขินี
เหยียบอกแกว่งขรรค์ศรีปลายคว้าง
ว่าเหวยอี่กาลีจะฆ่า เสียฤๅ
เกรงโลกย์จะยินอ้างแต่ให้สาใจ ฯ
๖๐๔ ว่าพลางตัดหัดถ์ทั้งทอนบาท
ปากจมูกหูขาดขับช้า
จำใจจากภูวนารถจรเหลือบ หลังเอย
ไกลพระนองเนตรน้ำรีบเข้าโรมคัน ฯ
๖๐๕ ปางขุนฃรสถิตยพร้อมเสนา
ยลขนิษฐขาดแฃนฃาจมูกหวิ้น
หูปากแหว่งสงกาจึ่งตรัส ถามเอย
นางสดับแสร้างแต่งลิ้นกล่าวล้วนดีสม ฯ
๖๐๖ เดิมลาทศภักตรเข้าไพรศรี
สบหนึ่งนาฎสองชียั่วเย้า
น้องรักษบอใยดีมันโกรธ
ทำโทษเพียงข้าเจ้าจักม้วย มรณา ฯ
๖๐๗ ราพสดับพิโรธร้องเรียกมาร มาตยเฮย
เร็วเร่งจัดทวยหาญเหิ่มกล้า
อำมาตยรับโองการมาตระ เตรียมแฮ
พลรถคชมิ่งม้าสรรพพร้อมพลเดิน ฯ
๖๐๘ ขุนฃรทรงเครื่องพริ้งเพราดุจ พรหมนอ
จับคทาสราวุธรีบเต้า
ทรงรถเร่งพลยุทธ์เอิกเกริก มาเฮย
ถึงกุฎิขับอสุรเข้าไล่ล้อมจับชี ฯ
๖๐๙ สามองค์ยลราพร้ายรุดราญ
รามฝากโฉมเยาวมาลย์แด่น้อง
กุมศรเผ่นโผนทยานไล่พิฆาฏ ยักษเฮย
ปวงยักษเข่นเขี้ยวร้องสนั่นพร้อมดากัน
             

แผ่นที่ ๘๘ – หม่อมเจ้าชายดำ

๖๑๐ พระแผลงพรหมมาศต้องโยธี
แสนโกฏิดับชีวีเกลื่อนหล้า
ราพพิโรธวาเหวยชีทรชาติ
เองอาจทำน้องข้าไป่รู้มรณา ฯ
๖๑๑ เออก็น้องทานเย้ายวลชาย
เราจึ่งทำภออายแก่ผู้
น้อฤๅเหม่แบบหมายใครที่ ไหนฤๅ
หญิงจะมากระแหย่งชู้พูดให้ใครเห็น ฯ
๖๑๒ ว่าพลางแผลงสารทก้องเปนไฟ
จักกฤษแผลงตอบไปเกิดน้ำ
ดับเพลิงและศรไชยยักษหัก แหลกแฮ
ราพพิโรธขะเม่นซ้ำปล่อยด้วยจักรพาฬ ฯ
๖๑๓ ต้องคันศรสาตรสบั้นจากกร พระเอย
รามเอะใจจึงวอนเทพท้าว
พระพิรุณทราบนำศรมาส่ง ถวายแฮ
รามรับจับธนูน้าวปล่อยต้องรถา ฯ
๖๑๔ สาระถิสีหราชม้วยศรคทา หักเอย
แทตยพิโรธโดดถลาแล่นเข้า
ถอนรังฟาดจักรารามรับ
ซ้ำหวดราพเจบเราพลาดถ้าเชลง ฯ
๖๑๕ ผุดลุกได้โดดง้างบรรพต
เท้งทุ่มพระทรงยศสาตรป้อง
ไล่รุดแทตยกระถดถ่อยอ่อน กรเอย
ซ้ำปล่อยพลายวาดต้องราพร้ายวายปราณ ฯ
๖๑๖ ปวงเทพย์ชวนเทพย์ซร้องสรเสริญ
ขานขับสำเนียงเพลินเพรียกฟ้า
เสร็จผลาญอริราชเยินยับชีพ มลายแฮ
จึ่งพระกฤษณเจ้าหล้าเสดจเข้าอาศรม ฯ
             

แผ่นที่ ๘๙ – จมื่นทิพยเสนา

๖๑๗ อสุรพลยลท่านไท้โรมคัน
ชีพิฆาฏอาสัญรีบเต้า
ต่างคนต่างผายผันจากพนัศ นั้นนา
บนลุชนบทเข้าสู่ท้องพระโรง ฯ
๖๑๘ จึ่งประณตท้าวทูตทูลคดี
ว่าเชษฐยกโยธีต่อร้า
กับมนุษย์เพศเป็นชีแผลงสารท ถูกเฮย
เสียรถคชพลม้าอีกทั้งเธอมรณ์ ฯ
๖๑๙ ชนบทอิศเรศรเจ้าจอมมาร
ทราบว่าพระพี่มลาญชีพแล้ว
พระกำสรดพลางดาลโกรธปกาศ
กูจะยพยุหแกล้วตัดเกล้าชีไพร ฯ
๖๒๐ เหวยอำมาตย์อย่าช้าเกณฑ์ทหาร
สิบสมุทเลือกแต่ชาญฤทธิห้าว
เสนีรีบถอยคลานมาจัด พหลเฮย
ผูกอัศวราชคอยท้าวพรั่งพร้อมทุกขบวน ฯ
๖๒๑ สรงเสรจทรงเครื่องแล้วจับแสง หอกเฮย
ทรงที่นั่งดุรงค์แรงรีบเต้า
มากขบวนน่าหลังแซงสัรพหมู่ พลนา
บรรลุโคธาเร้ารีบให้จับชี ฯ
๖๒๒ พระพงษ์จักรพรรดิผู้ทรงชฏิล เพศแฮ
ยลทัพพวกอสุรินทรโห่ก้อง
รงจับพระแสงศิลป์รีบจาก กุฎิเฮย
พยาทูตประกาศร้องเร่งให้รณรงค์
๖๒๓ พระพิศณุรักษไท้แผลงศร
เสียงสนั่นพนาคอนครั่นครื้น
บรรพตอิสินทรกำปนาท
ต้องยักษตายสรดื้นเกลื่อนกลิ้งปัถพี ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%99%C3%A0%C2%B9%E2%80%99"
เครื่องมือส่วนตัว