จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
			
												
			
  ข้อมูลเบื้องต้น 
แม่แบบ:เรียงลำดับ
พระนิพนธ์: เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์
  บทประพันธ์ 
  บทนำและชมโฉม 
| 
 | 
|       เจ้าฟ้าธรรม ท่านแท้ |  | พยายาม
 | 
| ธิเบศร์ กุมารนาม |  | บอกแจ้ง
 | 
| ไชยเชษฐ ปัฐคาม |  | ภิรภาพ
 | 
| สุริยวงศ์ ทรงกาพย์แกล้ง |  | กล่าวเกลี้ยงโคลงการ ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
|       กาพย์โคลงชมเถื่อนถ้ำ |  | ไพรพง
 | 
| เจ้าฟ้าธิเบศร์ทรง |  | แต่งไว้
 | 
| อักษรบวรผจง |  | พจนาดถ์
 | 
| ใครอ่านวานว่าให้ |  | เรื่อยต้องกลโคลง ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๑
 | 
|       สองชมสองสมพาส |  | สองสุดสวาทสองเรียงสอง
 | 
| สองกรสองตระกอง |  | สองคลึงเคล้าเฝ้าชมกัน ฯ
 | 
|       สองชมสมพาสสร้อย |  | ศรีสมร
 | 
| สองสมพาสสองเสมอนอน |  | ครุ่นเคล้า
 | 
| สองกรก่ายสองกร |  | รีบรอบ
 | 
| สองนิทร์สองเสน่ห์เหน้า |  | แนบน้องชมเชย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๒
 | 
|       ชมเผ้าเจ้าดำขลับ |  | แสงยับยับกลิ่นหอมรวย
 | 
| ประบ่าอ่าสละสลวย |  | คือมณีสีแสงนิล ฯ
 | 
|       ชมเกศดำขลับเจ้า |  | สาวสลวย
 | 
| แสงระยับหอมรวย |  | กลิ่นแก้ว
 | 
| ละเอียดเสียดเส้นสวย |  | ประบ่า
 | 
| คือมณีเนื้อแล้ว |  | คลับคล้ำแสงนิล ฯ
 | 
| 
 | 
| ๓
 | 
|       ไรน้อยรอยระเบียบ |  | เปนระเบียบเทียบตามแนว
 | 
| ริมเกล้าเพราสองแถว |  | ปีกผมมวยรวยไรนาง ฯ
 | 
|       ไรน้อยรอยแหนบทึ้ง |  | ถอนแถว
 | 
| เป็นระเบียบตามแนว |  | รอบเกล้า
 | 
| ริมเผ้าเพราพริ้งแวว |  | แลเลิศ
 | 
| ผมมวยรวยปีกเจ้า |  | เรียบร้อยไรงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๔
 | 
|       พิศงามตามนะลาต |  | สายสุดสวาทผาดผายขึง
 | 
| ราบผ่องดวงพอพึง |  | ฤดีกลุ้มคลุ้มดวงแด ฯ
 | 
|       พิศพรรณนะลาตเจ้า |  | ใครถึง
 | 
| สุดสวาทผาดผายขึง |  | อ่าหน้า
 | 
| ราบผ่องดวงพอพึง |  | ใจโลก
 | 
| ยวลฤดีในหล้า |  | คลั่งคลุ้มใฝ่ฝัน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๕
 | 
|       ชมขนงก่งเกาทัณฑ์ |  | ดำเป็นมันกันเฉิดปลาย
 | 
| เป็นระเบียบเรียบรอยราย |  | ชายชำเลืองเยื้องยวลงาม ฯ
 | 
|       ภมูธนูหน่วงน้าว |  | เหมือนหมาย
 | 
| ดำมีมันกันปลาย |  | เฉิดช้อย
 | 
| ระเบียบเรียบงามชาย |  | ชมชื่น
 | 
| เหลือบแลแต่สักน้อย |  | เพริศพริ้งเพราคม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๖
 | 
|       ชมน้องสองไนยนา |  | แลมาชายละลายอารมณ์
 | 
| เพราพริ้มยิ้มตาคม |  | เป็นมันเคลือบเหลือบแลงาม ฯ
 | 
|       พิศน้องสองเนตรพริ้ม |  | เพราคม
 | 
| ขนเนตรงามสวยสม |  | สั่งด้วย
 | 
| เมียงม่ายชายเชยชม |  | แสนลาภ
 | 
| เป็นโทษหรือเกรงม้วย |  | เษกซร้องมองดู ฯ
 | 
| 
 | 
| ๗
 | 
|       นาสาอ่าแลเลิศ |  | งามประเสริฐเกิดด้วยบุญ
 | 
| เหมือนของามลมุน |  | ลม่อมเจ้าเพราเพริศจริง ฯ
 | 
|       นาสิกแลเลิศล้ำ |  | ใครปูน
 | 
| งามแง่แท้เที่ยงบุญ |  | เลื่องหล้า
 | 
| คือของอสวยสุน |  | ทเรศ
 | 
| เพราเพริศพริ้งจริงเจ้า |  | อ่าพ้นฝูงหญิง ฯ
 | 
| 
 | 
| ๘
 | 
|       โอฐงามยามยิ้มแย้ม |  | คางแสล้มแก้มเปรียบปราง
 | 
| ทองแท่งแกล้งขัดกลาง |  | ทาผิวเนื้อเยื่อใยนวล ฯ
 | 
|       โอฐงามยามยั่วยิ้ม |  | แดงสอง
 | 
| แฉล้มคางปรางเปรียบทอง |  | ก่องแก้ม
 | 
| ผิวพรรณสุวรรณปอง |  | เทียบทาบ
 | 
| นิ่มเนื้อเมื่อสรวลแย้ม |  | ยิ่งเย้าใจชาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๙
 | 
|       พิศฟันรันเรียบเรียบ |  | เป็นระเบียบเปรียบแสงนิล
 | 
| พาทีพี่ได้ยิน |  | ลิ้นกระด้างช่างเจรจา ฯ
 | 
|       ชมทันต์รันเรียบริ้ว |  | เรียมถวิล
 | 
| ระเบียบเรียบแสงนิล |  | ย่องย้อย
 | 
| พาทีพี่ฟังยิน |  | พจนาดถ์
 | 
| ลิ้นเล่ห์เสนาะเพราะถ้อย |  | กล่าวเกลี้ยงเสียงใส ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐
 | 
|       พิศกรรณอันนฤมล |  | กลีบอุบลยลเปรียบปลาย
 | 
| หูไงใจแม่นหมาย |  | คอยสั่งใดได้ยินเร็ว ฯ
 | 
|       กรรณาน้อยแน่งเนื้อ |  | นฤมล
 | 
| คือกลีบอุบลยล |  | เลื่องหล้า
 | 
| หูไวใจแม่นผล |  | บุญแต่ง
 | 
| เรียมคอยสั่งใดเจ้า |  | ด่วนได้ยินพลัน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑
 | 
|       พิศพักตร์ลักขณาน้อง |  | เป็นนวลผ่องก่องกลมหมาย
 | 
| แจ่มจันทร์วันเพ็ญฉาย |  | นวลงามนักพักตร์อรเหมือน ฯ
 | 
|       ชมพักตร์ลักษณ์อ่าอ้าง |  | โฉมฉาย
 | 
| นวลผ่องกล่องกลมหมาย |  | มุ่งต้อง
 | 
| แจ่มจันทร์วันเพ็ญคลาย |  | มูลเมฆ
 | 
| นวลพักตราแห่งน้อง |  | พี่นี้มีเหมือน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๑๒
 | 
|       พิศพรรณกัณฐาน้อง |  | ริ้วตกปล้องนวลผจง
 | 
| กล่อมเทียบเปรียบคอหงส์ |  | ไม่ยาวยื่นชื่นชมงาม ฯ
 | 
|       กัณฐาพิศเพ่งเจ้า |  | สมองค์
 | 
| ริ้วปล่องผ่องนวลผจง |  | เปล่งปล้อง
 | 
| กลมเทียบเปรียบคอหงส์ |  | รวยรูป
 | 
| สวยสมกลมคอน้อง |  | ห่อนหยื้นยาวงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๓
 | 
|       ชมบ่าอ่างามผาย |  | อกหมายราบปราบกดานทอง
 | 
| นมเคร่งเต่งทั้งสอง |  | คือบงกชสดดอกขาว ฯ
 | 
|       ชมกายผายบ่าเจ้า |  | ชายปอง
 | 
| ทรวงราบปราบกดานทอง |  | เรียบร้อย
 | 
| นมเคร่งเต่งเต้าสอง |  | เคียงคู่
 | 
| คือบงกชสดน้อย |  | เต่งตั้งดวงขาว ฯ
 | 
 |  | 
 | 
| ๑๔
 | 
|       กรน้อยทั้งสองข้าง |  | เปรียบงวงช้างพระอินทรา
 | 
| เปลากลมสมกายา |  | ยามเมื่อเจ้าเท้าแขนงาม ฯ
 | 
|       กรน้อยเปรียบเช่นช้าง |  | ไอยรา-
 | 
| วัณแต่งวงเอามา |  | เทียบเจ้า
 | 
| เปลากลมสมกายา |  | เรียวรูป
 | 
| คราวเมื่อน้องนั่งเท้า |  | อ่อนล้ำแขนงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๕
 | 
|       นิ้วนางพี่พิศเพี้ยน |  | เล็บย้อมเทียนแสงเฉิดฉัน
 | 
| นิ้วแดงแสงมีพรรณ |  | กลมคือปั้นฟั่นเทียนกลึง ฯ
 | 
|       นิ้วนางเรียวรูปต้อง |  | ตาเรียม
 | 
| เล็บแดงทับทิมเทียม |  | ก่ำแก้ว
 | 
| นิ้วแดงใคร่และเลียม |  | โลมลูบ
 | 
| งามเปรียบเทียนฟั่นแล้ว |  | ช่างซ้ำเกลากลึง ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๖
 | 
|       เอวอรอ่อนรทวย |  | สะอาดสวยรวยรูปจริง
 | 
| น้องอ่ากว่าฝูงหญิง |  | งามแต่เจ้าเล่าฦาโฉม ฯ
 | 
|       เอวอรอ่อนพี่หย้อม |  | แอบอิง
 | 
| สมสอดสวยรวยจริง |  | จึ่งเหล้า
 | 
| น้องอ่ากว่าฝูงหญิง |  | ในโลก
 | 
| รูปร่างงามแต่เจ้า |  | เลื่องหล้าฤาโฉม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๗
 | 
|       นาภีพี่นอนแนบ |  | บางระแทบแอบอิงองค์
 | 
| ตระโพกรัดบขัดทรง |  | รวาดรวายชายพอใจ ฯ
 | 
|       นาภีพี่แนบเน้น |  | นวลผจง
 | 
| บางระแทบแอบองค์ |  | นิ่มน้อง
 | 
| ตะโพกรัดบขัดทรง |  | รวยรูป
 | 
| สูงระวาดชายต้อง |  | ชอบเนื้อพึงใจ ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๑๘
 | 
|       ชมเพลาเจ้าเรียวรวย |  | คือต้นกล้วยสวยสดเปลา
 | 
| เข่าแข้งงามกว่าเพลา |  | หรือพรหมกลึงจึงนางงาม ฯ
 | 
|       อุรูดูเรียบร้อย |  | คือเหลา
 | 
| ลำกล้วยกลมปลายเปลา |  | ห่อนแห้ง
 | 
| ชังฆาธนูเหลา |  | เฉลิมรูป
 | 
| หรือว่าพรหมกลึงแกล้ง |  | แต่งให้นางงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๙
 | 
|       บาทางค์นางทั้งคู่ |  | ดูก็งามตามกายา
 | 
| นิ้วน้อยสร้อยสมสา |  | รูปของเจ้าเพลาครบครัน ฯ
 | 
|       บาทางค์ทั้งคู่ต้อง |  | เตือนตา
 | 
| ชมแต่บนเกศา |  | ตราบเท้า
 | 
| นิ้วกลมสมลักขณา |  | นวลนิ่ม
 | 
| ชมชื่นร่างของเจ้า |  | เพริศพร้อมสมควร ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๒๐
 | 
|       ชมล้วนถ้วนสารพางค์ |  | สุดแต่นางร่างเฉิดฉิน
 | 
| นารีที่แดนดิน |  | คนใดใดไม่เสมอสมร ฯ
 | 
|       ชมล้วนถ้วนสิ่งสิ้น |  | สรรพางค์
 | 
| งามแต่นางควรวาง |  | แท่นไว้
 | 
| นารีที่ดินทาง |  | ภูวโลก
 | 
| หาแห่งใดไม่ได้ |  | ดั่งน้องเสมอสมร ฯ
 | 
| 
 | 
| ๒๑
 | 
|       กรรมใดให้จำจาก |  | เป็นวิบากพรากกันจร
 | 
| ไกลข้างร้างแรมอร |  | ให้พี่คร่ำร่ำโศกา ฯ
 | 
|       กรรมใดจำจากเจ้า |  | สายสมร
 | 
| ลำบากพรากเจียวจร |  | จากข้าง
 | 
| ไกลข้างร้างแรมอร |  | วรภาคย์
 | 
| เรียมคร่ำครวญอ้างว้าง |  | แหบไห้โหยหา ฯ
 | 
| 
 | 
| === ครวญตามเวลา ===
 | 
| 
 | 
| ๒๒
 | 
|       ย่ำฆ้องเจ้าพี่เอ๋ย |  | พี่ย่อมเคยเชยพักตรา
 | 
| จุดไฟให้บูชา |  | พระพุทธเจ้าเจ้าเคยเตือน ฯ
 | 
|       จตุรารุณเรื่องเรื้อง |  | เพลา
 | 
| เรียมย่อมชมพัตรา |  | นั่งน้อม
 | 
| จุดไฟให้บูชา |  | นบนอบ
 | 
| พระพุทธเจ้าเจ้าหย้อม |  | นั่งเฝ้าคอยเตือน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๒๓
 | 
|       โมงเช้าแล้วเจ้าพี่ |  | เจ้าถ้วนถี่ดีการเรือน
 | 
| หญิงใดไม่มีเหมือน |  | ใช้สอยดีพี่เคยชม ฯ
 | 
|       โมงหนึ่งคนึงเจ้าเร่ง |  | สติเฟือน
 | 
| เจ้าถ้วนถี่การเรือน |  | สั่งชี้
 | 
| หญิงใดไม่มีเหมือน |  | นางเนตร
 | 
| รู้นพครบการผี้ |  | ช่วยต้องใจชม ฯ
 | 
 |  | 
 | 
| ๒๔
 | 
|       สองโมงเช้าหึ่งหึ่ง |  | พี่ตลึงกอดเข่าเหงา
 | 
| เวลามาทันเรา |  | พี่กับเจ้าไม่เห็นเลย ฯ
 | 
|       สองโมงหุ่ยหุ่ยเข้า |  | เรียมคนึง
 | 
| พี่กอดเข่าเหงาตลึง |  | โศกเศร้า
 | 
| เวลาเท่าทันถึง |  | จำพราก
 | 
| กรรมพี่กับกรรมเจ้า |  | หากให้เห็นกัน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๒๕
 | 
|       เพลาสามโมงเช้า |  | เจ้าแต่งองค์ทรงน้อยงาม
 | 
| พูดจาว่าถ้อยความ |  | ตามมีกิจนิตย์เนืองมา ฯ
 | 
|       ไตรยานาฬิกาเช้า |  | โฉมยง
 | 
| ตกแต่งอรองค์ทรง |  | แน่งน้อย
 | 
| พูดจาว่าความจง |  | ภักดิ์เลิศ
 | 
| มีกิจพิดทูลถ้อย |  | แก่เรื้ยมเสมอมา ฯ
 | 
| 
 | 
| ๒๖
 | 
|       เจ้าพี่สี่โมงเช้า |  | ดูกับเข้าแลของหวาน
 | 
| เสร็จเจ้าเอามากราน |  | หมอบพัดวีพี่เกษมสันต์ ฯ
 | 
|       สี่โมงเช้าเจ้าพี่หย้อม |  | ดูการ
 | 
| เครื่องเข้าเล่าของหวาน |  | แต่งไว้
 | 
| เสร็จเจ้าเข้ามากราน |  | กรายแซ่
 | 
| โบกปัดพัดวีให้ |  | พี่นี้สำราญ ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๒๗
 | 
|       เพลาห้าโมงเช้า |  | เรียมกินเข้าเจ้ามาคัล
 | 
| ว่องไวใช้สอยขยัน |  | หานางใดไม่เหมือนเลย ฯ
 | 
|       ห้าโมงยามเมื่อเช้า |  | เชยอร
 | 
| กินเข้าชมนวลสมร |  | หมอบเฝ้า
 | 
| ว่องไวใช้สอยขยัน |  | นางอื่น
 | 
| หาสตรีเปรียบเจ้า |  | ห่อนได้เหมือนเลย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๒๘
 | 
|       ย่ำเที่ยงเข้าหึ่งหึ่ง |  | เคยเคล้าคลึงรึงกายา
 | 
| เสน่ห์สนิทนิทรามา |  | บัดนี้พี่เห็นเลย ฯ
 | 
|       ย่ำเที่ยงหึ่งหึ่งก้อง |  | นาฬิกา
 | 
| เคยเกลือกคลึงกายา |  | ไขว่ข้าง
 | 
| สมสนิทนิทราสา |  | ทรภาพ
 | 
| ไกลพี่เปลี่ยวอ้างว้าง |  | คลาศเคล้าฤาเห็น ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๒๙
 | 
|       บ่ายโมงพี่โกรงกลุ้ม |  | จิตคลั่งคลุ้มสุมดวงแด
 | 
| เจ้าพี่พี่จะแปร |  | หน้าไปต่อรอใครเลย
 | 
|       บ่ายโมงทุกข์พี่กลุ้ม |  | คอยแล
 | 
| จิตคลั่งทรวงดวงแด |  | สลัดหลิ้ม
 | 
| แก้วพี่จะปรวนแปร |  | สมสู่
 | 
| หญิงอื่นฤาจักยิ้ม |  | ต่อด้วยใครเลย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๓๐
 | 
|       ตีฆ้องสองโมงบ่าย |  | ทุกข์พี่ชายฟายน้ำตา
 | 
| ร้อนรนบ่นครวญหา |  | ไกลพี่แล้วแก้วกลอยใจ ฯ
 | 
|       ตีสองโมงบ่ายก้อง |  | แครงมา
 | 
| พี่ชายฟายน้ำตา |  | ร่ำร้อง
 | 
| ร้อนรนบ่นถามหา |  | สายสวาท
 | 
| พี่ห่างแก้วแล้วน้อง |  | แน่งน้อยนงคราญ ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๓๑
 | 
|       เพลาสามโมงเย็น |  | เพื่อนเรียมเห็นเป็นทุกข์ทน
 | 
| เขาถามความกังวล |  | จะบอกไปไป่ได้เลย ฯ
 | 
|       เพลาสุริยบ่ายเบื้อง |  | เวหน
 | 
| เพื่อนเห็นเป็นทุกข์ทน |  | บ่นบ้า
 | 
| ถี่ถามความกังวล |  | ทนเทวษ
 | 
| บอกบ่ได้เลยหน้า |  | เฝื่อนเลี้ยวเดินหนี ฯ |  | 
 | 
 |  | 
 | 
| ๓๒
 | 
|       เจ้าพี่สี่โมงเย็น |  | เร่งเป็นเข็ญเห็นสาวศรี
 | 
| อื่นมาหายินดี |  | มิได้เลยเคยชมนาง ฯ
 | 
|       เพลาสุริยอ่อนเรื้อย |  | รังสี
 | 
| พิศเพ่งเลงสาวศรี |  | เชื่องใช้
 | 
| สาวอื่นพูดพาที |  | นบนอบ
 | 
| ไม่ชื่นจริงยิ่งได้ |  | เดือดร้อนคลึงนาง ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๓๓
 | 
|       เพลาห้าโมงเย็น |  | เรียมลำเค็ญด้วยโฉมตรู
 | 
| นางเดียวเที่ยวแลดู |  | แก้วพี่อยู่ห่างหนใด ฯ
 | 
|       บ่ายชายมาหึ่งซ้ำ |  | ตาฟู
 | 
| ทุกข์เพื่อเฉิดโฉมตรู |  | โศกสร้อย
 | 
| นางเดียวเที่ยวทางดู |  | แดนโลก
 | 
| แก้วพี่นางสาวน้อย |  | อยู่แคว้นแดนใด ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๓๔
 | 
|       ย่ำฆ้องค่ำแล้วเจ้า |  | เพลาเล่าเข้าสนธยา
 | 
| จุดเทียนเวียนส่องหา |  | เจ้าแห่งใดไม่เห็นเลย ฯ
 | 
|       ราตรีรวีเลื่อนเลี้ยว |  | ลับตา
 | 
| มัวมืดมนสนธยา |  | ค่ำแล้ว
 | 
| ถือเทียนเวียนส่องหา |  | นางทั่ว
 | 
| อยู่แห่งใดน้องแก้ว |  | ห่อนได้เห็นเลย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๓๕
 | 
|       ทุ่มหนึ่งย่อมคลึงเคล้า |  | เนื้อพี่เจ้าเข้าแนบเนียน
 | 
| สาวลม่อมย่อมจุดเทียน |  | ถือเทียนไว้ให้สูบยา ฯ
 | 
|       ทุ่มหนึ่งพี่ย่อมเคล้า |  | คลึงเศียร
 | 
| จูบกอดอรนอนเนียน |  | แนบไว้
 | 
| สาวลม่อมย่อมจุดเทียน |  | ยาวยื่น
 | 
| เจ้าจับเทียนไว้ให้ |  | พี่นี้สูบยา ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๓๖
 | 
|       สองทุ่มรุมอกพี่ |  | ฆ้องเขาตีพี่เจ็บตาง
 | 
| กลุ่มใดไห้ครวญคราง |  | โหยไห้พลางนางฤาเห็น ฯ
 | 
|       สองทุ่มค่อนอกเข้า |  | ผางผาง
 | 
| ฆ้องตีพี่เจ็บตาง |  | ปุ่มฆ้อง
 | 
| กลุ้มใจไห้ครวญคราง |  | หาอยู่
 | 
| โหยไห้ช้างนางน้อง |  | พี่นี้ฤาเห็น ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๓๗
 | 
|       ยามหนึ่งคนึงเคยเคล้า |  | จูบกอดเจ้าเฝ้าชมกัน
 | 
| เวรามาตามทัน |  | ให้ไกลข้างร้างแรมสอง ฯ
 | 
|       ยามหนึ่งคลึงสวาทหน้า |  | นวลจันทร์
 | 
| จูบกอดพลอดชมกัน |  | เกลือกเคล้า
 | 
| เวราติดตามทัน |  | ทำโทษ
 | 
| ไกลค่างห่างชมเจ้า |  | เริศร้างแรมสอง |  | 
 | 
| 
 | 
| ๓๘
 | 
|       ราตรีสี่ทุ่มแล้ว |  | โอ้นางแก้วแคล้วคลาศไป
 | 
| หมอนกอดทอดฤทัย |  | หายใจใหญ่ให้รำคาญ ฯ
 | 
|       ราตรีสี่ทุ่มแล้ว |  | ลับไกล
 | 
| น้องแก้วแคล้วเรียมไป |  | ขาดพร้อง
 | 
| กอดหมอนทอดฤทัย |  | ทบท่าว
 | 
| ลมแล่นพัดขัดข้อง |  | สวาทได้รำคาญ ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๓๙
 | 
|  เพลาห้าหึ่งทุ่ม |  | คือเพลิงรุมสุมกลางใจ
 | 
| ร้อนเรียมเทียมร้อนไฟ |  | อีกหนามรุมกลุ้มเสียบทรวง ฯ
 | 
|  เพลาห้าทุ่มพี่ |  | คนึงใน
 | 
| เพลิงผ่าวเผาดวงใจ |  | คลั่งคลุ้ม
 | 
| ร้อนเรียมเทียบร้อนไฟ |  | ลนล่าว
 | 
| อีกหนามหนามากลุ้ม |  | เสียบไส้ในทรวง ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๔๐
 | 
|       ย่ำฆ้องสองยามเข้า |  | พี่ไกลเจ้าเหงาตลึง
 | 
| นิทราผ้าคลุมขึง |  | หญิงใดวอนห่อนเจรจา ฯ
 | 
|       สองยามย่ำฆ้องพี่ |  | รำพึง
 | 
| ไกลเจ้าเหงาเงียบตลึง |  | ยิ่งไข้
 | 
| นิทราผ้าคลุมขึง |  | ไสยาศน์
 | 
| หญิงอื่นวอนห่อนได้ |  | กล่าวเกลี้ยงพาที ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๔๑
 | 
|       เจ็ดทุ่มรุมความทุกข์ |  | ไม่เป็นสุขขุกคำนึง
 | 
| ว้าวุ่นครุ่นคิดถึง |  | แต่นวลเจ้าทุกเพรางายฯ
 | 
|       เจ็ดทุ่มรุคุณร้อน |  | รำพึง
 | 
| สุขบมีคำนึง |  | ก่อนกี้
 | 
| ว้าวุ่นครุ่นครวญถึง |  | สังวาส
 | 
| คิดแค้นวรนุชนี้ |  | ค่ำเช้าเพรางาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๔๒
 | 
|       แปดทุ่มกลุ้มทุกข์ชาย |  | ลเมอลมายคล้ายเหมือนมา
 | 
| เรียมตื่นฟื้นกายา |  | เที่ยวหาไหนไม่พบเลย ฯ
 | 
|       แปดทุ่มกลุ้มเทวษสร้อย |  | โศกา
 | 
| นอนลเมอเหมือนมา |  | แนบใกล้
 | 
| เรียมฟื้นตื่นกายา |  | แลเปล่า
 | 
| หาที่ไหนไป่ได้ |  | สบน้องเรียมเลย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๔๓
 | 
|       สามยามความรักกัน |  | เร่งโศกศัลย์หวั่นใจถึง
 | 
| ยามค่ำร่ำรำพึง |  | ถึงสามยามตามกรุณา
 | 
|       สามยามความเสน่ห์เคล้า |  | เคยคลึง
 | 
| โศกศัลย์หวั่นใจถึง |  | ทุ่มนี้
 | 
| พลบค่ำร่ำรำพึง |  | คนึงเนื่อง
 | 
| ถึงสามยามแล้วถี้ |  | พี่เอื้อเอ็นดู ฯ
 | 
| 
 | 
| ๔๔
 | 
|       สิบทุ่มเจ้าพี่เอ๋ย |  | เมื่อไรเลยจะพบพาน
 | 
| งามนักพักตร์เบิกบาน |  | จะหาได้แต่ใดมา ฯ
 | 
|       สิบทุ่มนางแน่งน้อย |  | นงคราญ
 | 
| กี่เมื่อจะพบพาน |  | คู่เคล้า
 | 
| งามนักพักตร์เบิกบาน |  | เรียมร่อ
 | 
| เรียมจักเที่ยวหาเจ้า |  | ห่อนได้มาเลย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๔๕
 | 
|       ตีสิบเอ็ดเสร็จครวญหา |  | แต่เช้ามาคุ้มราตรี
 | 
| จวบจนพระสุริย์ศรี |  | เสร็จรถทองส่องสกล ฯ
 | 
|       สิบเอ็ดเสร็จคร่ำไห้ |  | หาศร
 | 
| ในทิวาราตรี |  | แหล่งหล้า
 | 
| จวบจวนพระสุริย์ศรี |  | ล่าเลื่อน
 | 
| เสร็จรถทองท่องฟ้า |  | ส่องแคว้นแดนดิน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๔๖
 | 
|       แสงทองเรืองรองราง |  | ขึ้นกระจ่างสว่างเวหา
 | 
| รุ่งแล้วแก้วกัลยา |  | สุดเสน่หาไม่มาเลย
 | 
|       แสงเงินแสงนากผุ้ง |  | แสงทอง
 | 
| แสงสว่างเรืองรังรอง |  | อร่ามฟ้า
 | 
| รุ่งแล้วแคล้วเคยสอง |  | สังวาส
 | 
| โอ้สายสุดสวาทข้า |  | ห่อนได้เห็นเลย ฯ      
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  ครวญตาม วัน เดือน ฤดู ปี 
| 
 | 
| ๔๗
 | 
|       วันอาทิตย์นิทร์นอนแนบ |  | เคยอิงแอบแทบอกชาย |  | 
 | 
| ทิพากรซ่อนนางสาย |  | สุดสวาทพี่นี้ฤาไฉน ฯ |  | 
 | 
|       อาทิตย์นิทร์แนบน้อง |  | โฉมฉาย
 | 
| อิงแอบแทบทรวงชาย |  | ริกรี้ |  | 
 | 
| ทิพากรซ่อนนางสาย |  | สมรมิ่ง |  | 
 | 
| แสนสุดสวาทพี่นี้ |  | แนบเนื้อชมโฉม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๔๘
 | 
|       วันจันทร์พันกันอยู่ |  | เจ้าโฉมตรูคู่เคียงหมอน |  | 
 | 
| ยามจันทร์เกลือกจันทร |  | พาซ่อนไว้ให้เรียมศัลย์ ฯ
 | 
|       จันทรกรพาดน้อง |  | แนบนอน |  | 
 | 
| เคยคู่เคียงเรียงหมอน |  | แนบข้าง |  | 
 | 
| ยามจันทร์เกลือกจันทร |  | โลมล่อ |  | 
 | 
| พาซ่อนไว้ให้ร้าง |  | เริศน้องนานวัน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๔๙
 | 
|       ครั้นถึงวันอังคาร |  | เรียมรำคาญพลางพลุ่งไป |  | 
 | 
| อังคารรำคาญใจ |  | ฤาซ่อนไว้ให้เรียมตอม ฯ |  | 
 | 
|       วันอังคารเริศร้าง |  | อรไกล |  | 
 | 
| เรียมร่ำรำคาญไป |  | เพื่อน้อง |  | 
 | 
| อังคารรำคาญใจ |  | เรียมรอด |  | 
 | 
| ฤาซ่อนไว้ในห้อง |  | ฟากฟ้าเมืองแมน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๐
 | 
|       วันพุธเดินพุธคุ้ม |  | นางอุ่นอุ้มคลุมนอนใน |  | 
 | 
| พระพุธยุดนางไป |  | ลักลอบชมสมพาสฤา ฯ |  | 
 | 
|       วันพุธพุธพร่ำคุ้ม |  | ฤาไกล |  | 
 | 
| นางย่อมคลุมนอนใน |  | อุ่นอุ้ม |  | 
 | 
| พระพุธยุดนางไป |  | สมพาส |  | 
 | 
| เกรงเกลือกอายคนกลุ้ม |  | ซ่อนน้องโฉมฉาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๑
 | 
|       วันพระหัสกำหนัดนาง |  | บห่างครึ่งกึ่งนิ้วมือ |  | 
 | 
| พระหัตถ์ยื่นมือถือ |  | ข้อมืออรช้อนชมไฉน ฯ |  | 
 | 
|       วันพระหัสกำหนัดน้อง |  | คราวครือ |  | 
 | 
| บ่ห่างหว่างนิ้วมือ |  | กิ่งก้อย |  | 
 | 
| พระหัตถ์ยื่นมือถือ |  | เมียมิ่ง |  | 
 | 
| ชมชื่นอื่นอรสร้อย |  | นิ่มเนื้อไปไฉน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๒
 | 
|       วันศุกร์รสสมพาส |  | เจ้าสุดสวาทอาจเสมอใจ |  | 
 | 
| วันศุกร์จะสุขไฉน |  | ด้วยไกลข้างร้างแรมสมร ฯ |  | 
 | 
|       วันศุกร์สมพาสน้อง |  | นอนใน |  | 
 | 
| สุดสวาทขาดกลางใจ |  | แอบอ้าง |  | 
 | 
| วันศุกร์จะสุขไฉน |  | ทนเทวษ |  | 
 | 
| ด้วยมีใจเริศร้าง |  | ห่างน้องแรมศรี ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๓
 | 
|       วันเสาร์เดือนคุมรอด |  | เจ้างามสอดกอดถนัดมือ |  | 
 | 
| เสาร์พักตร์รักนางฤา |  | เสาร์ซ่อนไว้ในเรือนเสาร์ ฯ |  | 
 | 
|       วันเสาร์กุมเจ้ารอด |  | คลึงครือ |  | 
 | 
| งามสอดกอดถนัดมือ |  | กลิ่นใกล้ |  | 
 | 
| เสาร์พักตร์รักนางฤา |  | เสาร์ซ่อน |  | 
 | 
| เมียมิ่งพี่นี้ไว้ |  | แห่งห้องพิมานเสาร์ ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๔
 | 
|       สงสารร่ำรักกัน |  | ถ้วนเจ็ดวันอันใจชาย |  | 
 | 
| รักเมียเสียตัวตาย |  | สายสุดใจไม่เห็นเลย ฯ |  | 
 | 
|       สงสารร่ำรักเจ้า |  | โฉมฉาย |  | 
 | 
| ถ้วนเจ็ดวันใจชาย |  | ชื่นชี้ |  | 
 | 
| รักเมียเสียตัวตาย |  | ดีกว่า |  | 
 | 
| สายสุดสวาทที่นี้ |  | ห่อนได้เห็นเลย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๕
 | 
|       เดือนห้าอ่าโฉมงาม |  | การออกสนามตามพี่ไคล |  | 
 | 
| สงกรานต์การบุญไป |  | ไหว้พระเจ้าเข้าบิณฑ์ถวาย ฯ |  | 
 | 
|       เดือนห้าอ่ารูปล้ำ |  | โฉมฉาย |  | 
 | 
| การออกสนามเหลือหลาย |  | หลากเหล้น |  | 
 | 
| สงกรานต์การบุญผาย |  | ตามพี่ |  | 
 | 
| พระพุทธรูปฤาเว้น |  | แต่งเข้าบิณฑ์ถวาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๖
 | 
|       เดือนหกสรกฝนสวรรค์ |  | จรดนังคัลตามพิธี |  | 
 | 
| แรกนาเข้าธรณี |  | พี่ดูเจ้าเปล่าใจหาย ฯ |  | 
 | 
|       เดือนหกตกครั่นครื้น |  | ฝนสวรรค์ |  | 
 | 
| พิธีจรดนังคัล |  | ก่อเกล้า |  | 
 | 
| แรกนาจอมไอศวรรย์ |  | กรุงเทพ |  | 
 | 
| พี่แลบเห็นเจ้า |  | เปล่าแล้วใจหาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๗
 | 
|       เดือนเชฐเจ็ดค่ำแล้ว |  | พี่ยิ่งแคล้วแก้วกัลยา |  | 
 | 
| ร่างระทวยสวยโสภา |  | พี่ว้าวุ่นขุ่นอารมณ์ ฯ |  | 
 | 
|       เดือนเชฐเจ็ดค่ำแล้ว |  | อกอา |  | 
 | 
| เรียมเร่งไกลกัลยา |  | ขาดพร้อง |  | 
 | 
| รูปน้อยสร้อยโสภา |  | วรภาคย์ |  | 
 | 
| ใจพี่วุ่นขุ่นข้อง |  | ขัดแค้นอารมณ์ ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๘
 | 
|       เดือนแปดเจ้าพี่คลา |  | เข้าพระวษาสังฆาราม |  | 
 | 
| พรั่งพร้อมเจ้าย่อมตาม |  | ไปด้วยพี่สีฟันถวาย ฯ |  | 
 | 
|       เดือนแปดพุทธบุตรเข้า |  | พระวษา |  | 
 | 
| ทายกมีศรัทธา |  | ต่างเต้า |  | 
 | 
| โฉมงามตามเรียมคลา |  | นบนอบ |  | 
 | 
| เมี่ยงหมี่สีฟันเข้า |  | ธูปน้อมเทียนถวาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๕๙
 | 
|       เดือนเก้าเข้าค่ำหนึ่ง |  | พี่รำพึงถึงเทวี |  | 
 | 
| หลับนอนบห่อนมี |  | สิ่งซึ่งสุขทุกข์คอยนาง ฯ |  | 
 | 
|       สาวนดลมาศร้อน |  | รนหา |  | 
 | 
| เรียมรำพึงชายา |  | แหบไห้ |  | 
 | 
| หลับนอนห่อนสบายอา |  | รมณ์รอด |  | 
 | 
| สุขบ่มีแต่ได้ |  | โศกสร้อยคอยศรี ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๐
 | 
|       เดือนสิบเจ้าสร้อยสวาท |  | พิธีราชตามโบราณ |  | 
 | 
| ช้างม้าอ่าสระสนาน |  | ผัดพานไล่ไม่เห็นอรฯ |  | 
 | 
|       ภัทรบทดลมาศแล้ว |  | สงสาร |  | 
 | 
| สารทพิธีโบราณ |  | ห่อนเว้น |  | 
 | 
| ช้างม้าอ่าสระสนาน |  | วรรูป |  | 
 | 
| เขาผัดพานไล่เหล้น |  | ไป่ได้เห็นอร ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๑
 | 
|       เดือนสิบเบ็ดเสร็จสำแดง |  | เรือกิ่งแข่งตามพิธี |  | 
 | 
| พายงามตามชลธี |  | พี่แลเจ้าเปล่าเป็นดาย ฯ |  | 
 | 
|       อาสุชดลมาศแคว้น |  | กรุงไกร |  | 
 | 
| เรือกิ่งกระพรหมไชย |  | ชื่นสู้ |  | 
 | 
| กิ่งไกรสรจักรไคล |  | เทียบเท่า |  | 
 | 
| ทองอร่ามงามแข่งชู้ |  | พี่นี้คนเดียว ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๒
 | 
|       เดือนสิบสองถ่องแถวโคม |  | แสงสว่างโพยมโสมนัสา |  | 
 | 
| เรืองรุ่งกรุงอยุธยา |  | วันทาแล้วแก้วไป่เห็น ฯ |  | 
 | 
|       กติกมาศก้อง |  | แถวโคม |  | 
 | 
| แสงสว่างแลลอยโพยม |  | ผ่องแผ้ว |  | 
 | 
| อยุธยาเปรียบแสงโสม |  | ใสส่อง |  | 
 | 
| ชมชื่นวันทาแล้ว |  | นิ่มน้องฤาเห็น ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๓
 | 
|       เดือนอ้ายผายกรุงท้าว |  | พิธีว่าวกล่าวกลแสดง |  | 
 | 
| เดือนนี้พิธีแคลง |  | กลุ้มท้องฟ้าคลาอรไกล ฯ |  | 
 | 
|       มฤคเศียรดลมาศเกล้า |  | ลมแรง
 | 
| ว่าวง่าวพิธีแสดง |  | แหล่งหล้า
 | 
| เรียกชื่อพิธีแขลง |  | โดยที่ |  | 
 | 
| สาวส่งขึ้นลอยฟ้า |  | ร่ายร้องคนึงสาว ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๔
 | 
|       เดือนยี่เจ้าพี่เอ๋ย |  | เจ้าย่อมเคยตามพี่ชาย |  | 
 | 
| ดูรำยัมพวาย |  | พิธีท่านผ่านอยุธยา ฯ |  | 
 | 
|       บุศมาศตามพี่ด้วย |  | เดือนฉาย |  | 
 | 
| อรอ่าพี่รัมพรายกาย |  | ดวงหน้า |  | 
 | 
| ดิรำปาวายสบาย |  | ดูเลิศ |  | 
 | 
| พิธีท่านผ่านฟ้า |  | ครอบแคว้นแดนดิน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๕
 | 
|       เดือนสามเคยตามพี่ |  | ดูพิธีธานย์เทาะห์แสดง |  | 
 | 
| เผาเข้าเจ้างามแฝง |  | พงศ์พวกพ้องน้องคอยดู ฯ |  | 
 | 
|       มาฆมาศอาจเปล่งถ้อย |  | เรียมแคลง |  | 
 | 
| ธานย์เทาะห์พิธีแสดง |  | บอกเบื้อง |  | 
 | 
| เผาเข้าเจ้าเคยแฝง |  | พงศ์พวก |  | 
 | 
| โนนาดยุรยาตรเยื้อง |  | ย่างหน้าเอ็นดู ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๖
 | 
|       เดือนสี่พิธีตรุษ |  | เจ้างามสุดผุดผาดดี |  | 
 | 
| ชำระพระชินศรี |  | หมดผงเผ่าเข้าบิณฑ์ถวาย ฯ |  | 
 | 
|       การบุญผคุณมาศน้อง |  | นารี |  | 
 | 
| ขาวสุดผุดผาดดี |  | ส่องแก้ว |  | 
 | 
| ชำระสระสรงสี |  | พุทธรูป |  | 
 | 
| ผงเผ่าเท่าหมดแล้ว |  | แต่งเข้าบิณฑ์ถวาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๗
 | 
|       สงสารเรียมคลาศน้อง |  | สิบสองเดือนเลื่อนครบปี |  | 
 | 
| รัญจวนครวญหาศรี |  | สุดสวาทพี่นี้อยู่ไหน ฯ |  | 
 | 
|       สงสารเรียมคลาศแคล้ว |  | สตรี
 | 
| สิบสองเดือนเลื่อนครบปี |  | ขวบเข้า
 | 
| รัญจวนครวญหาศรี |  | แสนสวาท
 | 
| โออกว่านวลเจ้า |  | พี่นี้เป็นไฉน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๘
 | 
|       ฤดูรูคิมหันต์ |  | สาวโฉมสวรรค์พี่สูญหาย
 | 
| ร้อนรนสกนธ์กาย |  | ชายนั่งนอนห่อนฤาเย็น ฯ |  | 
 | 
|       ฤดูสุริยเดชร้อน |  | โลกา |  | 
 | 
| โฉมสวรรค์พรรณโสภา |  | พี่แคล้ว |  | 
 | 
| เรียมร้อนอรกายา |  | ชลแช่ |  | 
 | 
| นอนนั่งคลั่งคลึงแก้ว |  | ก่ายรื้อฤาเย็น ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๖๙
 | 
|       ฤดูรูวัสสันต์ |  | เนื้อนวลจันทร์พัญเอิญสูญ |  | 
 | 
| ไม่สุขทุกอาดูร |  | พูลเพิ่มคร่ำน้ำตาฝน ฯ |  | 
 | 
|       ฤดูสารทพร้อม |  | พรรสันต์ |  | 
 | 
| นึกเนื่องเนื้อนวลจันทร์ |  | พี่เหล้า |  | 
 | 
| ไม่สุขทุกข์เนืองนันต์ |  | นองเนตร |  | 
 | 
| พูลเพิ่มเติมทุกข์เร้า |  | คร่ำน้ำตาฝน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๐
 | 
|       ฤดูรูเหมันต์ |  | เนื้อกลิ่นจันทน์อันหอมรวย |  | 
 | 
| น้ำค้างว่างลมชวย |  | ด้วยไกลสมรที่นอนเย็น ฯ |  | 
 | 
|       ฤดูวู้ว่าวห้อง |  | หาวบน |  | 
 | 
| เกรี้ยงกลิ่นจันทน์นฤมล |  | เฟื่องฟุ้ง |  | 
 | 
| น้ำค้างว่างลมทน |  | ฤารอด |  | 
 | 
| ใครจะกอดค่ำหรุ้ง |  | อุ่นเนื้อเสมอสมร ฯ
 | 
| 
 | 
| ๗๑
 | 
|       สงสารรักนางงาม |  | สามฤดูอยู่โหยหา |  | 
 | 
| รูปเอี่ยมของเรียมอา |  | คลาคลาศเจ้าเศร้าอกกรม ฯ |  | 
 | 
|       สงสารการพรากแก้ว |  | หัทยา |  | 
 | 
| สามฤดูโหยหา |  | คู่เคล้า |  | 
 | 
| สนิทเรียมเอี่ยมเอกา |  | ยายิ่ง |  | 
 | 
| สุดสวาทคลาศคลาเจ้า |  | อกว้างเกรียมกรม ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๒
 | 
|       ปีชวดชวดเชยชา |  | โฉมหลากหล้าน่าเอ็นดู |  | 
 | 
| ปีชวดเป็นชื่อหนู |  | เพื่อเรียมร้างอ้างกาลปี ฯ |  | 
 | 
|       อุนทรงทรงเทวษด้วย |  | ตราตรู |  | 
 | 
| โฉมชื่นน่าเอ็นดู |  | ด่วนร้าง |  | 
 | 
| ปีชวดชื่อแห่งหนู |  | โดยคลา ? |  | 
 | 
| เพื่อเจ้าไคลเรียมอ้าง |  | ถี่ถ้วนกาลปี ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๓
 | 
|       ปีฉลูรู้ชื่อโค |  | เจ้าโฉมโอ่โสภาพร |  | 
 | 
| ใจพี่นี้อักอร |  | เจ้าเพื่อนนอนห่อนเห็นเลย ฯ |  | 
 | 
|       พฤศภำจำเรียกรู้ |  | ทังมวล |  | 
 | 
| โฉมโอ่โสภาควร |  | คู่เคล้า |  | 
 | 
| ใจพี่เร่งอักอ่วน |  | ทรงเทวษ |  | 
 | 
| พรากเพื่อนนอนสมรเจ้า |  | ห่อนได้เห็นเรียม ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๔
 | 
|       ปีขาลว่าชื่อเสือ |  | นางอุ่นเนื้อเรื่อขาวเหลือง |  | 
 | 
| คนระบือฦาทั่วเมือง |  | โฉมเจ้างามทรามเชยหาย ฯ |  | 
 | 
|       พยัคเฆนทรชื่อถั้ว |  | ทังเมือง |  | 
 | 
| สมรรูปเรื่อขาวเหลือง |  | หลากเหล้า |  | 
 | 
| ฝูงคนเล่าฦาเนือง |  | ในโลก |  | 
 | 
| เขาว่างามนักเจ้า |  | พี่นี้มาหาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๕
 | 
|       ปีเถาะจำเพาะกระต่าย |  | เคราะห์พี่ร้ายเจ้าหายไป
 | 
| เทียวหาลาแห่งใด |  | ใจเรียมฝ่อบเห็นนาง ฯ
 | 
|       สสานาเมศอ้าง |  | อรไคล |  | 
 | 
| เคราะห์พี่ร้ายนางไกล |  | โศกสร้อย |  | 
 | 
| เรียมเดียวเที่ยวแดนใด |  | ดูทั่ว |  | 
 | 
| ใจพี่เท่าหิ่งห้อย |  | ฝ่อแล้วอรเอย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๖
 | 
|       ปีมะโรงชื่อนาคราช |  | สายสุดสวาทคลาศไกลตา |  | 
 | 
| เร่งคิดอนิจจา |  | โอ้น้องรักจักเป็นไฉน ฯ |  | 
 | 
|       พรรสันต์ผันเนตรน้อง |  | ไกลตา |  | 
 | 
| ชลเนตรนองไนยนา |  | หยดย้อย |  | 
 | 
| เร่งคิดอนิจจา |  | ในโลก |  | 
 | 
| โอ้นุชคลาศคล้อย |  | ป่านฉนี้เป็นไฉน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๗
 | 
|       ปีมะเสงเลงชื่องู |  | เจ้าตาตรูอยู่ทิศใด |  | 
 | 
| เทพาพาน้องไป |  | ชมสู่สองห้องฟ้าฤา ฯ |  | 
 | 
|       วัสสนะนาเมศเจ้า |  | มาไกล |  | 
 | 
| ตาตรูอยู่ทิศใด |  | นิ่มน้อง |  | 
 | 
| เทวาพานางไป |  | นิทร์แนบ |  | 
 | 
| สมสู่ชมในห้อง |  | ฟากฟ้าสวรรค์ฤา ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๘
 | 
|       ปีมะเมียเสียเมียรัก |  | พี่รักน้องจักษุเทียม
 | 
| กรรมใดไล่ทันเรียม |  | หรือปีมาพานางเหิร ฯ
 | 
|       มะเมียเมียมิ่งแคล้ว |  | อกเรียม
 | 
| พี่รักจักษุเทียม |  | เท่าแท้
 | 
| กรรมใดไล่ทันเรียม |  | ลักลอบ
 | 
| ปีมิ่งม้าพาแว้ |  | วากเว้หาหาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๗๙
 | 
|       ปีมะแมแต่จากเจ้า |  | บกินเข้าเช้าราตรี |  | 
 | 
| สัมกินไม่ยินดี |  | ครองชีพไว้ใคร่เห็นนาง ฯ |  | 
 | 
|       ปีอัชพลัดหนุ่มน้อย |  | สาวศรี |  | 
 | 
| โภชน์บ่กินเป็นปี |  | เนิ่นช้า |  | 
 | 
| สัมกินบ่ยินดี |  | ปานโภชน์ |  | 
 | 
| ครองชีพเรียมไว้ถ้า |  | ใคร่ได้เห็นนาง ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๘๐
 | 
|       ปีวอกออกใหม่แล้ว |  | พี่เร่งแคล้วดวงสมร |  | 
 | 
| ปีวอกชื่อวานร |  | เจ้าเพื่อนร้อนเรียมหายไป ฯ |  | 
 | 
|       พรรษาพาลิศเจ้า |  | จำจร
 | 
| เรียมเร่งไกลดวงสมร |  | ขาดเคล้า
 | 
| ปีวอกชื่อพานร |  | นับเนื่อง
 | 
| นางเพื่อนร้อนเรียมเจ้า |  | พี่นี้หายไปฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๘๑
 | 
|       ปีระกาคลาคลาศเจ้า |  | พี่สร้อยเศร้าแหบโหยหา
 | 
| โฉมเฉลาเจ้าพี่อา |  | อ่อนอาไลยใคร่ตรอมตาย ฯ
 | 
|       กุกกุฏสุดเสน่ห์เจ้า |  | ไกลตา
 | 
| เศร้าสร้อยหิวโหยหา |  | ร่ำร้อง
 | 
| โฉมเฉลาเจ้าพี่อา |  | อรเอี่ยม
 | 
| อ่อนฤไทยแล้วน้อง |  | ใคร่กลั้นใจตาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๘๒
 | 
|       ปีจอร่อแร่นัก |  | อกหอกสลักจักจำตาย
 | 
| ครวญนักรักโฉมฉาย |  | พี่ชายห่างร้างแรมศรี ฯ
 | 
|       คิดทุกข์กุกกุระได้ |  | ปีปลาย
 | 
| ทรงหอกสลักจำตาย |  | เกือบใกล้
 | 
| ครวญนักรักโฉมฉาย |  | เฉลิมรูป
 | 
| กรรมก่อนตามทันให้ |  | เริศร้างแรมสมร ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๘๓
 | 
|       ปีกุญครุ่นอ้างว้าง |  | เรียมไกลข้างห่างเทพี |  | 
 | 
| ศรีสวัสดิ์ไปจงดี |  | อย่ามีไข้ให้สำราญ ฯ
 | 
|       ปีกุญสุกเรศแคล้ว |  | คลาศรี
 | 
| เรียมห่างร้างเทพี |  | ค่ำเช้า
 | 
| ศรีสวัสดิ์อยู่จงดี |  | สุขภาพ
 | 
| หายโรคโพยไภยเจ้า |  | สุขล้ำสำราญ ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๘๔
 | 
|       สงสารการโหยไห้ |  | นางไกลจรอรนาร
 | 
| ร่ำร้องสิบสองปี |  | พี่เร่งแคล้วแก้วกัลยา ฯ
 | 
|       สงสารการแหบไห้ |  | แสนทวี
 | 
| หายห่างอรนารี |  | ฝ่ายเฝ้า
 | 
| ร่ำร้องสิบสองปี |  | ฤาเหนื่อย
 | 
| กรรมพี่เร่งแคล้วเจ้า |  | แก่นแก้วกัลยา ฯ |  | 
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  ชมไม้ ชมอาภรณ์ 
| 
 | 
| ๘๕
 | 
|       พระเจ้าเกล้านรนาถ |  | เสด็จยุรยาตรคลาศคลาไคล |  | 
 | 
| ธารโศกเรียมโศกใจ |  | ด้วยไกลน้องหมองอารมณ์ ฯ |  | 
 | 
|       พระบาทนรนาถเจ้า |  | กรุงไกร |  | 
 | 
| เสด็จพยุหบาตรไป |  | เถื่อนถ้อง |  | 
 | 
| ธารโศกช่วยโศกใจ |  | จักขาด |  | 
 | 
| ด้วยพี่ไกลพักตรน้อง |  | ขุ่นคล้ำอกกรม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๘๖
 | 
|       พรึบพร้อมหมู่เสนา |  | พลช้างม้าดากันไป |  | 
 | 
| ทรงช้างระวางใน |  | เทพลิลาหลังคาทอง ฯ |  | 
 | 
|       พรั่งพรูหมู่มากซร้อง |  | เสนา |  | 
 | 
| แตรแขกแตรลันดา |  | แหร่แหร้ |  | 
 | 
| ทรงช้างระวางขวา |  | สูงใหญ่ |  | 
 | 
| เทพลิลาหลังคาแหน้ |  | ธินั่งไล้เลือนทอง ฯ
 | 
| 
 | 
| ๘๗
 | 
|       เครื่องสูงเคียงคู่กัน |  | กลิ้งกลดคันเพียงขวัญตา
 | 
| บังแสงพระสุริยา |  | อีกโบกปัดพัชนีกาย ฯ
 | 
|       เครื่องสูงเคียงขู้เรียบ |  | เรียงไสว
 | 
| เขนพระขรรค์เดินใน |  | รวางเขรื้อง
 | 
| ง้าวงอนโตมรไชย |  | เชิญแห่
 | 
| โบกปัดพัชนีเยื้อง |  | ยาบเลื้องทองวาว ฯ
 | 
| 
 | 
| ๘๘
 | 
|       เขาเจ้าเหล่าเขาแม่ |  | นุ่งห่มแพรแลริ้วทอง
 | 
| ขี่กูบขี่จำลอง |  | ผ่องผิวหน้าอ่าองค์อร ฯ
 | 
|       สาวสนมกรมฝ่ายห้าม |  | ทังผอง
 | 
| นุ่งห่มเรืองริ้วทอง |  | ก่องแก้ม
 | 
| ขึ้นกูบขี่จำลอง |  | ลายเลิศ
 | 
| ผิวผ่องย่องยิ้มแย้ม |  | เพริศหน้าตาเพรา ฯ
 | 
| 
 | 
| ๘๙
 | 
|       เรียมเห็นแต่นางอื่น |  | ไม่ชูชื่นเหมือนสายใจ
 | 
| คิดถึงคำนึงไป |  | โหยละห้อยคอยเล็งแล ฯ
 | 
|       สาวฉกรรจ์สะพรั่งพร้อม |  | นางใน
 | 
| เห็นบ่เหมือนสายใจ |  | ละห้อย
 | 
| รำพึงตลึงไป |  | เนืองเทวษ
 | 
| พรากพรากน้ำเนตรย้อย |  | มุ่งม้องคองแล ฯ
 | 
| 
 | 
| ๙๐
 | 
|       สุขรมย์ชมหมู่ไม้ |  | ชมนกในไพรพงสถาน
 | 
| เขาแดงแหล่งห้วยธาร |  | ร่มรื่นสนุกขุกคำนึง ฯ
 | 
|       สุขรมย์ชมหมู่ไม้ |  | เลือนลาน
 | 
| ชมนกไพรพงสถาน |  | หลากเหล้น
 | 
| เขาเชียวทุ่งห้วยธาร |  | รื่นรี่
 | 
| ร่มรื่นลำน้ำเต้น |  | แก่งก้องคนึงนาง ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๙๑
 | 
|       ไม้แก้วกลิ่นแก้วกราย |  | หอมบวายวังเวงใจ
 | 
| ทุกข์ลืมปลื้มอาไลย |  | ว่ากลิ่นแก้วแล้วเรียมหา ฯ
 | 
|       ไม้แก้วแก้วพี่เยื้อง |  | หอมสไบ
 | 
| หอมกลิ่นหอมชวยไป |  | ทั่วแคว้น
 | 
| ทุกข์ลืมปลื้มอาไลย |  | ลานกลิ่น
 | 
| กลกลิ่นนางน้องแหม้น |  | แต่เที่ยวแลหา ฯ
 | 
| 
 | 
| ๙๒
 | 
|       ไม้เกดคิดเกศนาง |  | เมื่อสะสางเกล้าผมมวย
 | 
| กลิ่นรื่นชื่นหอมรวย |  | ว่ากลิ่นเจ้าเปล่าใจหาย ฯ
 | 
|       ไม้เกดคนึงเกศเจ้า |  | สดสลวย
 | 
| ถือเสนียดสางผมมวย |  | เกศแก้
 | 
| กลิ่นรื่นชื่นหอมรวย |  | ดีหลาก
 | 
| ว่ากลิ่นเจ้าเปล่าแท้ |  | รุ่มร้อนใจหาย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๙๓
 | 
|       มะกรูดสองแถวทาง |  | คิดมะกรูดนางสางสะผม
 | 
| แก้เกล้าเจ้าผึ่งลม |  | กลิ่นขจรจายเรียมสบายใจ ฯ
 | 
|       ต้นมะกรูดสองเถื่อนถ้อง |  | แถวพนม
 | 
| มะกรูดเหมือนนางสะผม |  | พ่างเพี้ยง
 | 
| แก้เกล้าเจ้าผึ่งลม |  | รวยระรื่น
 | 
| ขจรสุคนธ์กลิ่นเกลี้ยง |  | รื่นล้ำเรียมสบาย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๙๔
 | 
|       ต้นน้ำดอกไม้เทศ |  | กลิ่นวิเศษนึกเหมือนน้ำ
 | 
| ดอกไม้ย้อมดอกคำ |  | รำชมภูดูห่มงาม ฯ
 | 
|       น้ำดอกไม้เทศแท้ |  | เปรียบปาน
 | 
| น้ำกลิ่นเมืองเทศปาน |  | กลิ่นเกล้า
 | 
| สมรอดดอกคำจาน |  | ขันคู่
 | 
| รื่นร่ำชมภูผ้า |  | ห่มเจ้าหอมงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๙๕
 | 
|       การเกดเพศผิวเนื้อ |  | ดูเหลืองเรื่อเยื่อใยทอง
 | 
| หอมกล้าการเกดปอง |  | เปรียบกลิ่นเจ้าเศร้าอับอาย ฯ
 | 
|       การเกดผิวผ่องเนื้อ |  | รังรอง
 | 
| เหลืองเนื้อเยื่อใยทอง |  | ห่อนเศร้า
 | 
| หอมกล้าการเกดปอง |  | ปูนเปรียบ
 | 
| กรายรอต่อตมูกเจ้า |  | พ่ายแพ้อับอาย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๙๖
 | 
|       ต้นกรายเหมือนนางกราย |  | เดินหิ้วชายหมายตาคม
 | 
| น้องนาฏผาดผายสม |  | พี่รักเจ้าเท่าตัวเรียม ฯ
 | 
|       ต้นกรายคิดย่างเยื้อง |  | เอวกลม
 | 
| เดินหิ้วชายตาคม |  | เลื่องหล้า
 | 
| น้อยนาฏผาดผายสม |  | ทิพรูป
 | 
| พี่นี่รักแต่เจ้า |  | เท่าด้วยตัวเรียม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๙๗
 | 
|       อัญชันคิดอัญชัน |  | ทาคิ้วมันกันเฉิดปลาย
 | 
| ชำเลืองเยื้องตาชาย |  | ชายชมนักมักแลตาม ฯ
 | 
|       อัญชันคนึงอ่าเจ้า |  | โฉมฉาย
 | 
| คิ้วเคลือบมันกันปลาย |  | เฉิดช้อย
 | 
| ชำเลืองเยื้องตาชาย |  | เนืองนั่ง
 | 
| ชมเพลินเดินคล้ายคล้อย |  | บ่ายหน้าแลตาม ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๙๘
 | 
|       เรียมคนึงถึงนวลนาง |  | หมู่ไม้สล้างชื่อช้างเช้า
 | 
| คิดช่างนางชาญเฉลา |  | ทำสิ่งใดได้งามดี ฯ
 | 
|       เรียมคนึงนวลแน่งเนื้อ |  | นงเยาว์
 | 
| ไม้ชื่อช้างเช้าเรา |  | ว่าไว้
 | 
| คิดนางช่างชาญเฉลา |  | ฉลักภาพ
 | 
| ทำสิ่งใดย่อมได้ |  | รูปล้ำทรงดี ฯ
 | 
| 
 | 
| ๙๙
 | 
|       กุหลาบบานกลีบช้อย |  | คิดกะทงน้อยวางพานทอง
 | 
| หอมรื่นชื่นชมสอง |  | หยิบดอกไม้ให้นางดม ฯ
 | 
|       กุหลาบกลิ่นเฟื่องฟุ้ง |  | เนืองนอง
 | 
| นึกกะทงใส่พานทอง |  | ก่ำก้าว
 | 
| หอมรื่นชื่นชมสอง |  | สังวาส
 | 
| หยิบรอจมูกเจ้า |  | บ่ายหน้าเบือนเสีย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๐
 | 
|       จำปาป่าบานบน |  | คิดสร้อยสนเจ้าเคยกรอง
 | 
| นอนแนบแอบอิงสอง |  | เจ้าถวายพี่ที่บรรทมฯ
 | 
|       จำปาบานชื่นช้อย |  | เนืองนอง
 | 
| คนึงสร้อยสนนางกรอง |  | เกี่ยวแหน้น
 | 
| นอนแนบแอบองค์สอง |  | ไสเยศ
 | 
| ถวายพี่วางบนแถ้น |  | แว่นฟ้าบรรทม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๑
 | 
|       พุทธชาตดวงน้อยน้อย |  | คิดเจ้าร้อยพวงมาไลย
 | 
| จำปาสายสุดใจ |  | แซมเกศเกล้าเจ้าถอดถวาย ฯ
 | 
|       พุทธชาตดวงน้อยกลิ่น |  | เปรมใจ
 | 
| เจ้าช่างกรองมาไลย |  | เลิศแล้ว
 | 
| จำปาเสียบแซมใน |  | มวยมุ่น
 | 
| หอมพี่ชมน้องแก้ว |  | ถอหยื้นทูลถวาย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๒
 | 
|       ลำดวนเจ้าเคยร้อย |  | กรองเปนสร้อยลำดวนถวาย
 | 
| เรียมชมดมสบาย |  | พี่เอาสร้อยห้อยคอนาง ฯ
 | 
|       ลำดวนปลิดกิ่งก้าน |  | สนสาย
 | 
| กรองสร้อยลำดวนถวาย |  | ค่ำเช้า
 | 
| ชูชมดมกลิ่นสบาย |  | ใจพี่
 | 
| เอาสร้อยห้อยคอเจ้า |  | แนบหน้าชมโฉม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๓
 | 
|       มาลุดีดอกน้อยน้อย |  | คิดเจ้าร้อยพวงมาไลย
 | 
| เวลามานอนใน |  | สวมมือพี่ที่ไสยา ฯ |  | 
 | 
|       มาลุดีกลกลิ่นเกลี้ยง |  | เอาใจ
 | 
| เจ้าย่อมร้อยมาไลย |  | แต่งตั้ง
 | 
| เพลาเข้านอนใน |  | ไสยาสน์
 | 
| สวมข้อมือพี่ทั้ง |  | คู่ให้หอมรวย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๔
 | 
|       นางนวลคิดนวลนาง |  | ผลหมากปรางคิดปรางทอง
 | 
| ช้างน้าวน้าวคอสอง |  | ยามพี่น้าวเคล้าคลึงกัน ฯ
 | 
|       นางนวลนึกนิ่มเนื้อ |  | นวลลออง
 | 
| ปรางพี่นึกปรางทอง |  | ก่องแก้ม
 | 
| ข้างน้าวน้าวสอสอง |  | จุมพิต
 | 
| พี่น้าวเคล้าคลึงแย้ม |  | ยั่วยิ้มชมกันฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๕
 | 
|       เห็นไม้ชื่อเทพี |  | คิดเทวีพี่ย่อมเคย
 | 
| ภิรมย์ชมชวนเชย |  | เมื่อไรเลยจะเห็นนาง ฯ
 | 
|       เทพีเป็นชื่อไม้ |  | ฤาเสบย
 | 
| คิดเมื่อเทวีเคย |  | ครุ่นเคล้า
 | 
| ภิรมย์ชมชวนเชย |  | นอนแนบ
 | 
| ไฉนจักเห็นหน้าเจ้า |  | หนุ่มน้อยโฉมสมรฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๖
 | 
|       เห็นไม้ชื่อนางแย้ม |  | คิดนางแย้มโอฐพริ้มพราย
 | 
| สาวหยุดยุดมือชาย |  | พี่ย่อมยุดสุดเสน่ห์ชม ฯ
 | 
|       นางแย้มเป็นชื่อไม้ |  | สูงเสลา
 | 
| ตรึกเมื่อแย้มโอฐเพรา |  | เพริศหน้า
 | 
| สาวหยุดยุดมือเรา |  | ชมชื่น
 | 
| พี่ยุดสุดเสน่ห์เกล้า |  | กอดน้องชมเชย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๗
 | 
|       ไม้ขนานเคยขนานหน้า |  | หัวร่อร่าตาเมียงมัน
 | 
| พุมเรียงเรียงหน้ากัน |  | ยามเมื่อก่อนบ่ห่อนไกล ฯ
 | 
|       ไม้ขนานขนานแนบหน้า |  | นวลจันทร์
 | 
| หัวร่าตาเมียงมัน |  | ต่อต้อง
 | 
| พุมเรียงรื่นเรียงกัน |  | พักตรแนบ
 | 
| ยามเมื่อก่อนฤาน้อง |  | ห่างผ้างเจียรไกล ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๘
 | 
|       จิงจ้อคราวพูดจ้อ |  | ย่อมหริกร่อต่เย้ายวน
 | 
| ไม่เรอเหมือนเรอสรวล |  | หัวร่อรื่นชื่นชมศรี ฯ
 | 
|       จิงจ้อคราวพูดจ้อ |  | เรียมกวน
 | 
| หริกร่อก่อยียวน |  | ยั่วยิ้ม
 | 
| ไม้เรออย่างเรอสรวล |  | พลางพลอด
 | 
| หัวร่ารื่นชื่นพริ้ม |  | ต่อต้องตาสมร ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๐๙
 | 
|       ต้นปริกคิดปริกตลับ |  | เจ้าประดับพลอยแหวนราย
 | 
| หีบแป้งแต่งก่องกาย |  | อาบน้ำพัดผัดเป็นนวล ฯ
 | 
|       ปริกคิดปริกตลับเจ้า |  | โฉมฉาย
 | 
| นางประดับพลอยแหวนราย |  | ร่วงรุ้ง
 | 
| หีบแป้งแต่งสกนธ์กาย |  | แลเลิศ
 | 
| ทาแป้งพัดกลิ่นฟุ้ง |  | ผองหน้านวลงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๐
 | 
|       กลำพ้อจำเพาะนัก |  | ไม่รังรักคิดรักอร
 | 
| สีเสียดเสียดนางนอน |  | หว้าวานว่าให้นางคืน ฯ
 | 
|       กลำพ้อจำเพาะแต่ด้วย |  | สายสมร
 | 
| รังรักนึกรักอร |  | แนบข้าง
 | 
| สีเสียดเสียดนางนอน |  | นุชแนบ
 | 
| วานว่าว่ามาบ้าง |  | เร่งให้นางคืน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๑
 | 
|       ไม้เลียบเลียบมาหมด |  | ต้นสรรพะรศรสคำสมร
 | 
| เชิงจำจำคำสอน |  | ต้นส้มเช้าเช้าเคยฝาน ฯ
 | 
|       ต้นเลียบเลียบแล้วห่อน |  | เห็นอร
 | 
| สรรพะรศรสคำสมร |  | สว่างไข้
 | 
| เชิงจำจำคำสอน |  | เรียมสั่ง
 | 
| ต้นซ่มเช้าเช้าได้ |  | ปอกเจ้าถวายยา ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๒
 | 
|       กลุมพอพอเรียมคิด |  | เรียมฝ่อจิตมะฝ่อชุม
 | 
| มะรุมทุกข์รึงรุม |  | ต้นมังเรเรียมเร่หา ฯ
 | 
|       กลุมพอพอตรึกร้อน |  | เพลิงสุม
 | 
| ใจฝ่อมะฝ่อชุม |  | หลีกเลี้ยว
 | 
| มะรุมทุกข์รึงรุม |  | อกอยู่
 | 
| ต้นมังเร่เรียมเถี้ยว |  | ร่ำร้องเร่หา ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๓
 | 
|       สรลสร้อยสร้อยหาน้อง |  | ต้นมะต้องต้องตาไฉน
 | 
| สบ้าบ้าจิตใจ |  | ต้นไก่ไห้ไห้หานางฯ
 | 
|       สรลสร้อยสร้อยโศกด้วย |  | นางไกล
 | 
| หมากต้องต้องตาไฉน |  | ห่างแก้ว
 | 
| สบ้าบ้าจิตใจ |  | จักขาด
 | 
| ต้นไก่ไห้ไห้แล้ว |  | ครุ่นให้คนึงนางฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๔
 | 
|       กำจัดกำจัดพี่ |  | มะตูมตีที่องค์อูร
 | 
| หิ่งหายนางหายสูญ |  | ต้นเต่าร้างร้างแรมปี ฯ
 | 
|       กำจัดจัดแล้วห่อน |  | สมบูรณ์
 | 
| มะตูมตีทรวงอูร |  | ขัดข้าง
 | 
| หิ่งหายเจ้าหายสูญ |  | แลเปล่า
 | 
| ต้นเต่าร้างเรียมร้าง |  | อ่อนน้อยแรมปี ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๕
 | 
|       ไม้โรคคิดโรคา |  | พังอาดยาชะโลมให้
 | 
| มะไฟร้อนคือไฟ |  | ต้นประเจ้าเคยประยา ฯ
 | 
|       ไม้โรคคนึงโรคร้อน |  | ภายใน
 | 
| พังอาดยาเย็นใส |  | ลูบไล้
 | 
| มะไฟเผ่าเพียงไฟ |  | ลนลวก
 | 
| ต้นประประยาให้ |  | พี่เจ้าชะโลมเนือง ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๖
 | 
|       ชมพู่ชมพูนาง |  | ช่างย้อมร่ำก่ำสีใส
 | 
| แปลบปลาบทราบอกใจ |  | ติดขลิบตาดประหลาทดี ฯ
 | 
|       ชมพู่กลิ่นพ่าเจ้า |  | ตาตรู
 | 
| สดชื่นชมพูดู |  | ยอดย้อม
 | 
| แปลบปลาบทราบในอู |  | ระเรียม ไซ้นา
 | 
| ติดขลิบตาดงามพร้อม |  | เพริศหน้าสมสวย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๗
 | 
|       ระกำลำลูกสล้าง |  | คิดผ้านางตาระกำโฉม
 | 
| สมรพี่มีขลิบโลม |  | ใจทั่วโลกโศกศัลย์หาย ฯ
 | 
|       ระกำลำลูกขึ้น |  | สองทาง
 | 
| คนึงผ้าตาระกำบาง |  | นิ่มน้อง
 | 
| มีขลิบหยิบทรงพลาง |  | โลมโลก แลนา
 | 
| มีโรคโศกศัลย์ข้อง |  | ขัดแค้นเห็นหาย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๘
 | 
|       หงอนไก่คิดเหนือเศษ |  | ชมพูเทศมีขลิบรอย
 | 
| หน้าทองก่องสายสร้อย |  | ห่มยางเยื้องชำเลืองแลฯ
 | 
|       หงอนไก่คนึงผ้ากำ |  | สาวสร้อย
 | 
| ชมพูเทศมีขลิบช้อย |  | กลิ่นเฝื้อง
 | 
| หน้าทองน้องห่มลอย |  | รางร่าง
 | 
| เดินสำอางย่างเยื้อง |  | แช่มช้าเหลือบแลฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๑๙
 | 
|       ทัมทิมตรึกผ้าสี |  | น้องห่มมีสีทับทิม
 | 
| ขลิบทองทั้งสี่ริม |  | หน้ากระจายพรายพรุยทอง ฯ
 | 
|       ดอกแดงแสงก่ำไม้ คือพิมพ์ |  | เดียวนา
 | 
| นึกห่มสีทับทิม |  | ก่ำผ้า
 | 
|  ขลิบมีสีด้านริม |  | รึงรอบ
 | 
| เส้นกระจายพรายหน้า |  | อ่าพริ้งพรุยทอง ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๐
 | 
|       ไม้มะต้องต้องตาพี่ |  | ตรีผ้าสีหมากสุกนาง
 | 
| ติดขลิบหยิบห่มบาง |  | เห็นรางรางพอยียวลฯ
 | 
|       หมากต้องต้องเนตรเถี้ยว |  | พลางพลาง นึกนา
 | 
| ผ้าผ้าหมากสุกนาง |  | หยุดยั้ง
 | 
| ปลิวปลิวไสบบางบาง |  | ยองย่อง
 | 
| รางรางคู่คู่ตั้ง |  | ใคร่เห็นยอนยอนฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๑๒๑
 | 
|       กรรณิกาก้านสีแสด |  | คิดผ้าแสดติดขลิบนาง
 | 
| เห็นเนื้อเรื่อโรงราง |  | ห่มสองบ่าอ่าโนเน ฯ
 | 
|       ผ้าสีมีขลิบเนื้อ |  | บางดี
 | 
| ก้านกรรณิกาสี |  | แสดเถ้า
 | 
| โนเนนาดน้องลี |  | ลาเลิศ
 | 
| เมียมิ่งเรียมดูเจ้า |  | ห่อนได้วางตาฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๒
 | 
|       ฟ่ายแดงพอสบตา |  | พี่นึกผ้าสีแดงเอง
 | 
| หอมกลิ่นฟุ้งวังเวง |  | ติดขลิบใหญ่ไหมแกมทอง ฯ
 | 
|  เห็นฟ่ายแดงดอกต้น |  | โกงเกง
 | 
| คนึงผ้าสีแดงเอง |  | อีกเหล้า
 | 
| น้องห่มอ่าโถงเถง |  | นวยนาด
 | 
| ติดขลิบใหญ่ไหมเจ้า |  | คั่นผุ้งแกมทอง ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๓
 | 
|       เห็นห่านในชลธี |  | ถวิลผ้าสีลูกห่านสาย-
 | 
| สมรพี่ติดขลิบพราย |  | ทองช่องไหมในริ้วเรืองฯ
 | 
|       เห็นห่านลงท่องท้อง |  | ชลหลาย
 | 
| สีลูกห่านผ้าสาย |  | สวาทข้า
 | 
| นึกนางห่มกรุยกราย |  | โนนาด
 | 
| ขลิบทองช่องไหมหน้า |  | อร่ามล้วนทองทราย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๔
 | 
|       บัวบานในคงคา |  | นึกผ้าสีบัวโรยบาง
 | 
| นวลลอองอ่องขลิบนาง |  | น้องเราห่มลอยชายงาม ฯ
 | 
|       บัวบานงามพี่ดิ้น |  | แดโดย
 | 
| นึกผ้าสีบัวโรย |  | กลิ่นเฝื้อง
 | 
| ทรงขลิบอ่องชายโชย |  | ยวลผาด
 | 
| เห็นห่มสมบนเบื้อง |  | บ่าเจ้าลอยชาย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๕
 | 
|       ต้นครามพี่คิดผ้า |  | สีฟ้าอ่อนอรเคยทรง
 | 
| เรียมคิดติดขลิบวง |  | เวียนรอบหน้าอ่าครุยทอง ฯ
 | 
|       ต้นครามนึกผ้าเจ้า |  | บรรจง
 | 
| สีฟ้าอ่อนอรทรง |  | เลิศฟ้า
 | 
| เรียมพิศติดขลิบวง |  | เวียนรอบ
 | 
| นางประดิษฐ์ติดหน้า |  | อ่าฝั้นครุยทอง ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๖
 | 
|       ไม้มะพูดผ้าสาวสวัสดิ์ |  | หน้าสีรัดติดครุยทอง ฯ
 | 
| สดชื่นพื้นใบตอง |  | พี่ชมสมเจ้าห่มรวย ฯ
 | 
|       มะพูดถวิลพ่าเจ้า |  | นวลลออง
 | 
| หน้าสีรัดครุยทอง |  | ก่ำเนื้อ
 | 
| สดชื่นพื้นใบตอง |  | ขลิบมาศ
 | 
| เรียมย่อมเชยชมเหมื้อ |  | ห่มเหล้นตามวัน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๗
 | 
|       มะม่วงไพรใบอ่อนมี |  | คิดผ้าสีม่วงอ่อนแทน
 | 
| ขลิบอ่าตาตักแตน |  | หน้าทอทองกรองข่ายทรง ฯ
 | 
|       มะม่วงใบอ่อนเจ้า |  | เรียมแหงน ดูนา
 | 
| คิดมะม่วงอ่อนอรแทน |  | ผิดผ้า
 | 
| รึงขลิบตาตักแตน |  | ริมเรื่อง
 | 
| ถักทองกรองข่ายหน้า |  | ประหลาทเจ้าเคยทรง ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๘
 | 
|       เรียมเห็นดวงอัคคี |  | ถวิลผ้าสีควันเพลิงสมร
 | 
| ขาวเหลืองห่มอรชร |  | เห็นรักร่อนอย่างโชยชาย ฯ
 | 
|       หุงโภชน์ควันคื่นกลุ้ม |  | อัคคี
 | 
| ผ้าห่มควันไฟสี |  | สวาทข้า
 | 
| มีขลิบหยิบทรงสี |  | ลาเลื่อน
 | 
| เห็นรักร่อนอ่อนหน้า |  | ย่างเยื้องโชยชาย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๒๙
 | 
|       เห็นเมฆเบื้องบนฟ้า |  | เรียมคิดผ้าโกหร่านาง
 | 
| ขลิบทองย่องยงบาง |  | เจ้าสบัดชายกรีดกรายงาม ฯ
 | 
|       เห็นเมฆลิ่วล่องฟ้า |  | ชมพลาง
 | 
| นึกพ่าโกหร่านาง |  | ร่างน้อย
 | 
| ขลิบทองย่องยงบาง |  | ลนเลื่อน แววนา
 | 
| เจ้าสบัดชายพ่าช้อย |  | กรีดนิ้วกรายโฉมฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๓๐
 | 
|       บัวขาวคิดผ้าขาว |  | งามเลิศล้ำส่ำน้ำดี
 | 
| เจ้าห่มการพิธี |  | หน้าเจ็ดชั้นคั่นทองรวย ฯ
 | 
|       บัวขาวคิดพ่าน้อง |  | สาวศรี
 | 
| ขาวฉ่ำน้ำเนื้อดี |  | เอกนั้น
 | 
| คราวสงฆ์พิธีมี |  | โดยขนาด
 | 
| เจ้าห่มหน้าเจ็ดชั้น |  | เนื่องริ้วทองพราย ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๑๓๑
 | 
|       ผึ้งร้างพี่นึกปอง |  | ผ้าขาวกรองลายดอกงาม
 | 
| ย่อมห่มเข้าอาราม |  | หน้าเจียรบาดประหลาทตา ฯ
 | 
|       ผึ้งหลวงรวงเก่าร้าง |  | เรียมปอง
 | 
| ผ้าห่มขาวผูกกรอง |  | ลูกไม้
 | 
| สำหรับพับเฉียงทอง |  | ลอยดอก
 | 
| หน้าเจียรบาดประหลาทให้ |  | แซ่ซ้องชมโฉม ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  ชมสัตว์ บทส่งท้าย 
| 
 | 
| ๑๓๒
 | 
|       ดูนกผกโผผาด |  | บนอากาศดาษเหลือหลาย
 | 
| ร่างไม้ไล่เรียงราย |  | ย่อมเคล้าคู่พี่อยู่เดียว ฯ
 | 
|       สกุณินบินร่อนร้อง |  | โผผาย
 | 
| อากาศดาษเหลือหลาย |  | ม่ายขู้
 | 
| ร่ายไม้ไล่เรียงราย |  | พลางพลอด
 | 
| เมียเกลือกคลึงตัวผู้ |  | พี่นี้เดินเดียว ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๓๓
 | 
|       กระเหว่าคิดเสียงนาง |  | นางนวลพลางนึกนวลสมร
 | 
| ชายชมพูคิดผ้าอร |  | โนรีผ้าตาระกำเหมือน ฯ
 | 
|       เสียงกระเหว่าคิดนิ่มเนื้อ |  | สรวลสอน
 | 
| นางนวลครวญถึงสมร |  | ขุ่นข้อง
 | 
| ชายชมพูสีอ่อน |  | แสงก่ำ
 | 
| โนรีศตาระกำน้อง |  | หมู่นั้นมีเหมือน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๓๔
 | 
|       นกขมิ้นเหลืองขมิ้นเจ้า |  | นกนอนเคล้าเคล้านงพงา
 | 
| กวักกว่ากว่าจะมา |  | เห็นยางเจ่าพี่เจ่าคอย ฯ
 | 
|       นกขมิ้นคิดขมิ้นเจ้า |  | ลลายทา
 | 
| แอ่นเคล้าพี่เคล้าพงา |  | พี่เคล้า
 | 
| กวักกว่ากว่าจะมา |  | สมสู่
 | 
| เห็นนกยางเจ่าเจ้า |  | เจ่าแล้วเรียมคอย ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๓๕
 | 
|       ลับแลเร่งแลลับ |  | นกหว้าขับไปว่าวอน
 | 
| ชายใดได้ดวงสมร |  | วานนกหว้าว่าขอคืน ฯ
 | 
|       นกลับแลเร่งแคล้ว |  | ลับจร
 | 
| นกว่าวอนว่าวอน |  | ด่วนได้
 | 
| ชายใดได้ดวงสมร |  | เสมอชีพ
 | 
| นกว่าวอนว่าให้ |  | ส่งน้องขอคืน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๓๖
 | 
|       นกอุกใครอุกนัก |  | มาลอบลักอรรคชายา
 | 
| นกกระเวนวานกระเวนหา |  | วานนกออกออกชื่อเร็ว ฯ
 | 
|       นกอุกใครอุกพ้น |  | ควรมา
 | 
| ลอบลักอัคชายา |  | ซ่อนไว้
 | 
| นกกระเวนกระเวนหา |  | จงทั่ว
 | 
| นกออกออกชื่อให้ |  | ด่วนด้วยการเร็ว ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๓๗
 | 
|       ตบยุงเคยโบกยุง |  | กรานในมุ้งถือแส้วี
 | 
| ยุงขบพี่ฤามี |  | เพราะเพื่อเจ้าเฝ้าพยาบาล ฯ
 | 
|       นกตบยุงนึกน้อง |  | เทพี
 | 
| ถือแส้หมอบพัดวี |  | ค่ำเช้า
 | 
| ยุงขบพี่ฤามี |  | สักหยาด
 | 
| เพราะเพื่อนวลของเจ้า |  | เฟ่าเฟื้ยมพยาบาล ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๑๓๘
 | 
|       ชมดเชียงตรึกกลิ่นเจ้า |  | ทากระแจะเช้าเย็นวังเวง
 | 
| กลิ่นน้องของเรียมเอง |  | พี่รู้อยู่แดนใน ฯ
 | 
|       ชมดเชียงกลกลิ่นเจ้า |  | กลเพรง
 | 
| ทากระแจะวังเวง |  | กลิ่นเกล้า
 | 
| กลิ่นน้องของเรียมเอง |  | หายห่าง
 | 
| เรียมบ่รู้ว่าเจ้า |  | อยู่ด้าวแดนใด ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๑๓๙
 | 
|       เห็นช้างที่งอนงา |  | คนึงขนตาเจ้างอนงาม
 | 
| ครวญใคร่ใจว้ำหวาม |  | เจ้าสาวสวัสดิ์สารพัดงอน ฯ
 | 
|       งาคชงอนเฉิดช้อย |  | ขึงขาม นึกหน้า
 | 
| ขนเนตรนางงอนงาม |  | ส่องเสื้อง
 | 
| ครวญใคร่ใจว้ำหวาม |  | หาอยู่
 | 
| เรียมร่ำรำพึงเหนื้อง |  | พรากน้องนานเห็น ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
| ๑๔๐
 | 
|       เห็นทองรัดงาช้าง |  | เรียมคิดบ้างนางตาตรู
 | 
| แหวนประดับกับแหวนงู |  | เจ้าสอดใส่ในนิ้วน้อย ฯ
 | 
|       ทองสวมงาคชไฝ้ |  | ตาตรู
 | 
| แหวนประดับแหวนงู |  | รูปแก้ว
 | 
| ถมยาศิลาทองดู |  | มีมาก
 | 
| สวมใส่นิ้วน้องแล้ว |  | กรายช้อยชมงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๑
 | 
|       เห็นสมุนเจ้าอุ่นเนื้อ |  | คิดสมุนเสื้อเมื่อซับทรง
 | 
| ขนกลับเข้ากับองค์ |  | เสื้อริ้วทองปล้องน้อยงาม ฯ
 | 
|       เห็นสมุนอุ่นแอบเนื้อ |  | แนบนอน
 | 
| คิดสมุนเสมอสมร |  | ใส่เสื้อ
 | 
| ขนกลับเข้ากับอร |  | องค์อ่า
 | 
| เสื้อริ้วทองน้อยเนื้อ |  | เอกปล้องขจิตงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๒
 | 
|       น้ำธารสีเขียวเขียว |  | ปลาเป็นเกลียวว่ายพรูพัน
 | 
| รายเรียงเคียงคู่กัน |  | แต่พี่อยู่ผู้เดียวดาย ฯ
 | 
|       ชลธินนิลเผื้อเฉก |  | นิลวรรณ
 | 
| ปลาว่ายพรูดูพัน |  | แอบข้าง
 | 
| ฝูงปลาย่อมชมกัน |  | เคียงครุ่น
 | 
| แต่พี่อยู่อ้างว้าง |  | บ่นบ้าคนเดียว ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๓
 | 
|       นวลจันทร์นึกนวลสมร |  | ปลาเนื้ออ่อนอ่อนเอวสาย
 | 
| สมรย่างปลาย่างกาย |  | นึกโชยชายกรายกรงาม ฯ
 | 
|       นวลจันทร์นึกผ่องหน้า |  | เดือนหมาย
 | 
| เนื้ออ่อนอ่อนเอวสาย |  | สวาทหยิ้ง
 | 
| สมรย่างปลานางกราย |  | คนึงเนื่อง
 | 
| ยูรย่างช่างเดิรพริ้ง |  | เพริศพร้อมกรงาม ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๔
 | 
|       ปลาทุกทุกข์โศกละห้อย |  | เห็นปลาสร้อยสร้อยอาไลย
 | 
| แก้มช้ำเรียมช้ำใจ |  | ด้วยไม่พบสบสมศรี ฯ
 | 
|       ปลาทุกทุกข์โศกด้วย |  | อรไทย |  | 
 | 
| ปลาสร้อยสร้อยอาไลย |  | ขุ่นข้อง
 | 
| แก้มช้ำพี่ช้ำใจ |  | ใจฝ่อ
 | 
| ด้วยไม่พบพานน้อง |  | คลาศแคล้วสมศรี ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๕
 | 
|       กฤษดิยุคสุขสบายจริง |  | ทังชายหญิงสิ่งเกษมสรรพ์
 | 
| นฤไภยไม่พรากกัน |  | อยู่ชื่นชมสมสำราญ ฯ
 | 
|       กฤษดิยุคเป็นสุขแท้ |  | ทรงธรรม์
 | 
| บุรุษสัตรีเกษมสรรพ์ |  | สวัสดิ์ล้ำ
 | 
| นฤไภยไม่พลัดกัน |  | รักร่วม
 | 
| สมสู่สนิทเสน่ห์ซ้ำ |  | สิ่งสึ้งสำราญ ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๖
 | 
|       ไตรดายุคพระรามา |  | จากสีดาอ่าโฉมสมร
 | 
| พระผลาญยักษ์มารมรณ์ |  | ได้สีดาอ่าองค์คืน ฯ
 | 
|       ไตรดาราเมศร้าง |  | แรมอร
 | 
| องค์สีดาดวงสมร |  | หลากหล้า
 | 
| พระผลาญหมู่มารมรณ์ |  | ลาญชีพ
 | 
| ได้สีดาสมรหน้า |  | อ้าเคล้าคลึงองค์ ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๗
 | 
|       ทวาบรยุคพระอนิรุทธ |  | จากนงนุชนางอุษา
 | 
| สองคร่ำร่ำโศกา |  | นานมาไซ้ได้นางคืน ฯ
 | 
|       ทวาบรกลอนกล่าวอ้าง |  | อนิรุทธ
 | 
| จากอุษาสมรนุช |  | แหบไห้
 | 
| สองครวญป่วนโศกสุด |  | แสนเสน่ห์
 | 
| ยามเมื่อนานมาได้ |  | แนบน้องครองคืน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๘
 | 
|       กลียุคเรียมจากเจ้า |  | เมื่อใดเล่าจะกลับมา
 | 
| โอน้องของพี่อา |  | ไกลพี่แล้วแกล้วกลอยใจ ฯ
 | 
|       กลียุคเรียมจากน้อง |  | นงพงา
 | 
| ไฉนจะกลับคืนมา |  | เร่งแคล้ว
 | 
| โอ้น้องของเรียมอา |  | พลัดพราก
 | 
| ไกลพี่นางน้องแก้ว |  | สวาทกล้ำกลางใจ ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๔๙
 | 
|       ชมโฉมโลมสมพาส |  | บทนิราศจากชายา
 | 
| นักปราชญ์ย่อมแต่งมา |  | เล่ห์ท่าทางอย่างเรียมทำ ฯ
 | 
|       ชมโฉมสมพาสแก้ว |  | ไนยนา
 | 
| พลัดพรากจากชายา |  | ชื่นชี้
 | 
| นักปราชญ์ย่อมแต่งมา |  | ในโลก
 | 
| เล่ห์ท่าทางอย่างนี้ |  | ชอบด้วยเรียมทำ ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๕๐
 | 
|       จบเสร็จคร่ำครวญกาพย์ |  | บทพิลาปถึงสาวศรี
 | 
| แต่งตามประเวณี |  | ใช่เมียรักจักจากจริง ฯ
 | 
|       โคลงครวญกลอนกล่าวอ้าง |  | นารี
 | 
| โศรกสร้อยถึงสาวศรี |  | เษกหว้า
 | 
| แต่งตามประเพณี |  | ธิรภาคย์
 | 
| เมียมิ่งพรั่งพร้อมหน้า |  | ห่อนได้จากกัน ฯ
 | 
| 
 | 
| ๑๕๑
 | 
|       เจ้าฟ้าธรรมธิเบศ |  | ไชยเชฐสุริย์วงศ์ทรง
 | 
| นางรักนักสนมองค์ |  | อ่าห้อมล้อมพร้อมบริบูรณ์ ฯ
 | 
|       เจ้าฟ้าธรรมธิเบศเชื้อ |  | รพิพงศ์
 | 
| ไชยเชฐสุริย์วงศ์ทรง |  | เลิศหล้า
 | 
| นางรักนักสนมองค์ |  | อภิชาติ
 | 
| คับคั่งนั่งเรียงหน้า |  | เฟ่าพร้อมบริบูรณ์
 | 
| 
 | 
| ๑๕๒
 | 
|       นักปราชญ์หมู่เมธา |  | มีปัญญาอันฉับไว
 | 
| พินิจผิดบทใด |  | วานช่วยแซมแต้มเขียนลง ฯ
 | 
|       กลกลอนบวรเกลี้ยง |  | คำแขง ก็ดี
 | 
| นักปราชญ์ฉลาดวานแปลง |  | เปลี่ยนให้
 | 
| กลอนเกินเขินคำแคลง |  | ขัดข้อง
 | 
| วานเพิ่มเติมลงไว้ |  | อยู่ยื้นหญิงชาย ฯ
 | 
| 
 | 
|       จบ จนจอมโลกเจ้า |  | คืนวัง
 | 
| บ พิตรสถิตบัลลังก์ |  | เลิศหล้า
 | 
| ริ ร่างกาพย์โคลงหวัง |  | ชนโลก อ่านนา
 | 
| บูรณ์ พระโคลงเจ้าฟ้า |  | ธิเบศร์เจ้าจงสงวน ฯ |  | 
 | 
| 
 | 
|       เจ้าฟ้า หนุ่มน้อยราช |  | กุมาร
 | 
| ธรรม พงศ์ทรงกลอนการ |  | อยู่แย้ม
 | 
| ธิเบศร์ วราสถาน |  | ไชยเชฐ
 | 
| สุริย์วงศ์ ทรงโคลงแต้ม |  | แต่งไว้อ่านสงวนฯ
 | 
| 
 | 
|       เจ้าฟ้า เลิศล้ำโพธิ |  | สมภาร
 | 
| กรมขุน หลวงพญากราน |  | กราบเกล้า |  | 
 | 
| เสนา นราบาล ใจชื่น |  | ชมนา
 | 
| พิทักษ์ รักษาเช้า |  | ค่ำด้วยใจเกษม ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  เชิงอรรถ 
  อ้างอิง