โคลงพระนาควัดท่าทราย
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
การปรับปรุง เมื่อ 07:07, 8 กรกฎาคม 2552 โดย Admin (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
ผู้แต่ง: พระนาควัดท่าทราย
| ๏ เห็นรอเรียมเนื่องน้อย | ใจเอง | ||
| รอระยำโยงเยง | แย่งร้าง | ||
| รอเอยจักโกรงเกรง | ไปเท่า ใดนา | ||
| จากจำเนียรนุชร้าง | ร่างไร้ราวรอ ฯ | ||
| ๏ ถึงวัดตองปุเข้า | ขอพร | ||
| เห็นแต่เรือหมู่มอญ | แม่ค้า | ||
| พี่ดำลํ่าไหล่คอน | เรือเร่ | ||
| หน้าบ่มีหมดหน้า | ดุจหน้านวลผจง ฯ | ||
| ๏ คล้องช้างช้างเถื่อนร้าง | แรมโขลง | ||
| มาพิโยคอยู่โรง | เร่งเศร้า | ||
| พังพาคณาโยง | ยังป่า ไปฤๅ | ||
| เรียมคำนึงนุชเหน้า | หนึ่งช้างคนึงโขลง ฯ | ||
| ๏ ตำบลชนบทโอ้ | อาทร | ||
| ตอตะเคียนใครรอน | จึ่งด้วน | ||
| เหมือนเรียมนิราสมร | มาเปลี่ยว | ||
| ไม้ดั่งไมตรีม้วน | ขาดค้างทางเกษม ฯ | ||
| ๏ ถึงบ้านกระทุ่มไท้ | ชลธี | ||
| กรกระทุ่มทรวงตี | อกห้าย | ||
| ดูดงกระทุ่มทวี | ทุกข์เขวษ อกเอย | ||
| ดอกตระกาลกลคล้าย | เกศน้องนางเสย ฯ | ||
| ๏ ตำบลชลนํ้าหนึ่ง | หนองมี | ||
| นามชื่อหนองคนที | ใส่นํ้า | ||
| เห็นหนองพร่องวารี | ริมขุ่น | ||
| เรียมก็ขุ่นใจชํ้า | เช่นนํ้าในหนอง ฯ | ||
| ๏ นางผาผาแผ่นกลิ้ง | กลางดง | ||
| แลประเล่ห์ทรงองค์ | แม่ไซ้ | ||
| นารีพี่ยรรยง | เยาวรูป | ||
| ผาจะทำแท่นให้ | แก่น้องนางนอน ฯ | ||
| ๏ ฤๅไทเทเวศรไท้ | ธิดา ท่านนา | ||
| ซึ่งสำนักในผา | ตกนี้ | ||
| ใฝ่ใจจะบูชา | ชมรูป | ||
| แม้ว่าจริงจงชี้ | ช่องให้เห็นองค์ ฯ | ||
| ๏ จุดเทียนประทับแหว้น | เวียนถวาย | ||
| ธูปประทีปโคมราย | รอบล้อม | ||
| ทักษิณสำรวมกาย | อภิวาท | ||
| เสร็จสมโภชแล้วน้อม | นอบเกล้าบทศรี ฯ | ||
| ๏ ถึงทางประเทศไท้ | ทางหลวง | ||
| ท้ายพิกุลกลัดทรวง | พี่ดิ้น | ||
| นางเพียงพิกุลพวง | มาลิศ | ||
| จวนจะวายกลิ่นสิ้น | สุดร้อนเรียมคนึง ฯ | ||
| ๏ ถับถึงบางโขมดโอ้ | อัษฎงค์ | ||
| ควนโขมดพาหลง | หลอกเหล้น | ||
| ยามเย็นยิ่งเอองค์ | หลงเถื่อน | ||
| หลงที่กรุยตรงเส้น | สี่ร้อยรายทาง ฯ | ||
| ๏ แม่ลาลาลดไห้ | หาศรี | ||
| ฤๅแม่ลีลาลี | ลาศเต้า | ||
| ลาลตระทดทวี | ทุกข์เทวษ บ้างเลย | ||
| ลาแม่ลาแล้วเจ้า | จากแล้วลาสมรฯ | ||
| ๏ เรียมเมิลมยุเรศฝ้าย | ฟ้อนฝูง | ||
| นางมยูรหมู่ยูง | ย่างย้าย | ||
| บรรพตพิสัยสูง | สังวาส | ||
| ดูดำเนินนกคล้าย | แม่คล้ายยูงยล ฯ | ||
| ๏ เห็นหงส์เหนห่างชู้ | เดียวเหิน | ||
| เยื้องย่างมองมุ่งเมิล | เมี่ยงหมิ้ง | ||
| ดั่งเรียมดุจเดียวเดิน | เออาต มานา | ||
| โหยระทดใจหนิ้ง | นึกน้องนองชล ฯ | ||
| ๏ นกน้อยลงเล่นนํ้า | ในบาง | ||
| บอกวิโยคเยาวพลาง | พี่ชี้ | ||
| ธานีนทีทาง | แสนสนุก นกเอย | ||
| นกก็เลื่อนลอยลี้ | เล่นแล้วบอกลาง ฯ | ||
| ๏ นางนวลนางนกน้อย | บินมา | ||
| เรียมก็สั่งสารา | นกนั้น | ||
| นางนวลแม่ครวญหา | นวลแม่ หมองฤๅ | ||
| นกนิยมสารชั้น | สู่แล้วลานวลฯ | ||
| ๏ บำมรุบำราศเบื้อง | บำมรุง | ||
| เวรวิบัติใดจุง | จากเจ้า | ||
| ไยบุญพ่อพึงผดุง | เผด็จบาป บ้างนา | ||
| เจ็บจรเทินทนเศร้า | สุดร้อนเรียมคนึง ฯ | ||
| ๏ พิกุลเกิดเกลื่อนใกล้ | อาราม | ||
| ท้ายพิกุลกลางสนาม | สนุกนี้ | ||
| มณฑลพิกุลงาม | คือฉัตร เฉลิมฤๅ | ||
| ดระดูดอกกี้ | เมื่อไซ้ฤๅวาย ฯ | ||
| ๏ กึกก้องดุเหว่าชั้น | เสียงหวาน | ||
| ว้าว่าเสียงเยาวมาลย์ | แม่พร้อง | ||
| ภุรโดกดำเนินสาร | สังคีต | ||
| แว่วว่าเสียงสมรร้อง | รํ่าไห้หาเรียมฯ | ||
| ๏ เห็นโศกเรียมเร่งเศร้า | สงสาร | ||
| โศกร่วงโรนโรยราน | แก่เถ้า | ||
| โศกเอยจะยืนนาน | อยู่เมื่อ ใดนา | ||
| ดูโศกดูเรียมเศร้า | โศกเศร้าเหมือนเรียม ฯ | ||
| ๏ พิกุลเอยเคยรสหรื้น | หอมหวาน | ||
| พิกุลวิกลการ | แก่แล้ว | ||
| พิกุลจะยาวนาน | สักเมื่อ ใดนา | ||
| ดูพิกุลนี้ห่อนแคล้ว | คลาศคล้อยความตาย ฯ | ||
| ๏ ลำดวนลำดับด้าว | ใดควร | ||
| เก็บประมวญชวนนวล | นุชน้อง | ||
| ลำดับลำดวนจวน | วรบาท พระนา | ||
| สองประสงค์สัตย์พร้อง | ชาติโพ้นพบกัน ฯ | ||
| ๏ มาถึงบ้านพิศพื้น | พรรณผัก | ||
| เถาถั่วแตงแฟงฟัก | ฟ่ายเฟื้อย | ||
| งางอกดอกคำปัก | เป็นช่อ | ||
| เข้าฟ่างซ่างรวงเรื้อย | ป่านเปื้อนปนกระเจา ฯ | ||
| ๏ สามเล่มรามเมศไท้ | สังหร | ||
| แม่ก็ทรงสามศร | เปรียบท้าว | ||
| ท่านผลาญอสุรมรณ์ | ลาญชีพ | ||
| เจ้าก็ผลาญชายอกร้าว | มอดม้วยดูเสมอ ฯ | ||
| ๏ ศรเนตรเสียบเนตรค้น | คมขัน | ||
| ศรสำเนียงตรึงกรรณ | ส่งซ้ำ | ||
| ศรโฉมแม่ยิงยัน | ยายาก | ||
| จ้องผู้ใดอกช้ำ | เฉกท้าวสาดศร ฯ | ||
