สังข์ศิลป์ชัยกลอนสวด

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
ยานี
      ๏ข้าไหว้พระสรรเพชญทั้งสมเด็จพระศาสดา
เที่ยวโปรดสัตว์ในสังคาให้รอดจากซึ่งบ่วงมาร
      ๏ข้าไหว้พระธรรมเจ้าทุกค่ำเช้าบ่วางวาย
สวดสัตว์ทั่วทั้งหลายให้ข้าพ้นจากทุกขา
      ๏ ข้าไหว้ทั้งพระสงฆ์ทั้งพระองค์ทรงศีลา
ดังชาตีสังขาร์อันล่วงเข้านีฤๅพาน
      ๏ ยกมือประนมนิ้วเหนือหว่างคิ้วตั้งพิษฐาน
ขอให้ได้นีฤๅพานให้รอดจากซึ่งทุกขา
      ๏ ข้าไหว้คุณอาจารย์อีกคุณท่านอุปัชฌาย์
บิดาทั้งมารดาเลี้ยงรักษามาช้านาน
      ๏ ขอให้ปัญญาข้าไปเมื่อหน้าเรืองชัชาล
ทรงไตรปิฎกสถาน(๑)ให้ใหญ่ยิ่งพ้นประมาณ
      ๏ ขอให้บรีบูรณ์กว่าจะดับสูญได้นีฤๅพาน
มั่นคงแก่โพธีญาณ(๒)ให้ตลอดรอดต้นปลาย
      ๏ สารพันให้ประกอบทั่วรอบคอบกว่าทั้งหลาย
นึกใดดังใจหมายให้ทิพย์พูนเกิดมา
      ๏ ข้าขอแต่งบทกลอนนียายมอญแต่ก่อนมา
เรื่องราวนานคร่ำคร่า(๓)นานนักหนามาก่อนไกล
      ๏ สมุดก็สูญหายเพราะวุ่นวายเสียเมืองใหญ่
บทกลอนข้าจำได้ผูกเอาไว้เป็นนียาย
      ๏ ข้าดัดแปลงแต่งประสม(๔)........
................
๏ แต่พอเป็นราวเรื่องอ่านเนืองเนืองท่านไม่ชม
ท่านผู้รู้ช่วยประสมอย่านินทาข้าเจ้าเล้ย
      ๏ บทกลอนไม่สู้ดีไม่ถ้วนถี่เพราะไม่เคย
อย่าว่าข้าเจ้าเล้ยผู้ฟังเอ้ยขออาภัย
             

 หมายเหตุ -
 (๑) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า วีต่กส่ถาน
 (๒) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า โพชญทีญาร
 (๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า
 (๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่
เครื่องมือส่วนตัว