เห่เรื่à¸à¸‡à¸à¸²à¸à¸µ
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
การปรับปรุง เมื่อ 15:04, 1 กันยายน 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
เนื้อหา |
ข้อมูลเบื้องต้น
แม่แบบ:เรียงลำดับ ผู้แต่ง: สุนทรภู่
บทประพันธ์
| ๏ เห่เอยเห่กล่าว | ถึงเรื่องราวสกุณา | |||
| ครุฑราชปักษา | อุ้มกากีบิน | |||
| ล่องลมชมทวีป | ในกลางกลีบเมฆิน | |||
| ข้ามคีรีศีขรินทร์ | มุจลินท์ชโลทร | |||
| ชี้ชมพนมแนว | นั่นเขาแก้วยุคันธร | |||
| สัตภัณฑ์สีทันดร | แลสลอนล้วนเต่าปลา | |||
| งูเงือกขึ้นเกลือกกลิ้ง | มัติมิงคลมัจฉา | |||
| จระเข้แลเหรา | ทั้งโลมาแลปลาวาฬ | |||
| โผนเผ่นเล่นระลอก | ชลกระฉอกฉาดฉาน | |||
| นาคาอันกล้าหาญ | ขึ้นพ่นพล่านคงคา | |||
| หัสดินทร์บินฉาบ | ก็คาบขึ้นบนเวหา | |||
| ในทะเลเภตรา | บ้างแล่นมาแล่นไป | |||
| ลำนิดนิดจิ๊ดจิ๋ว | เห็นหวิวหวิวอยู่ไรไร | |||
| ชมชื่นหฤทัย | ก็ลอยไปในเมฆา | |||
| อุ้มแอบแนบชิด | ถนอมสนิทเสน่หา | |||
| ปีกอ่อนร่อนรา | กระพือพาเผ่นทะยาน | |||
| ลอยรอบขอบพระเมรุ | บริเวณจักรวาล | |||
| ชมป่าหิมพานต์ | เชิงชานพระเมรุธร | |||
| สินธพตระหลบเผ่น | สิงโตกิเลนแลมังกร | |||
| ราชสีห์ดูมีหงอน | แก้วกุญชรแลฉัททันต์ | |||
| นรสิงห์แลลิงค่าง | อีกเซี่ยวกางแลกุมภัณฑ์ | |||
| ยักษ์มารชาญฉกรรจ์ | ทั้งคนธรรพ์วิเรนทร | |||
| นักสิทธิวิทยา | ถือคทาธนูศร | |||
| กินรินและกินนร | รำฟ้อนร่อนรา | |||
| ห่านหงส์หลงเกษม | อยู่ห้องเหมคูหา | |||
| พระฤๅษีชีป่า | หาบผลาเลียบเนิน | |||
| คนป่าทั้งหมาเหมี่ยว | ก็จูงกันเที่ยวดุ่มเดิน | |||
| ลอยลมชมเพลิน | พนมเนินแนวธาร | |||
| มีหุบห้องปล่องเปลว | ดูห้วยเหวรโหฐาน | |||
| ลดหลั่นเป็นชั้นชาน | เงื่อมตระหง่านเมฆี | |||
| บ้างเขียวขาวดูวาววาม | เรืองอร่ามรัศมี | |||
| ชมพลางทางชี้ | บอกคดีนีรมล | |||
| ที่สูงเยี่ยมเทียมฟ้า | นั่นต้นนารีผล | |||
| รูปร่างเหมือนอย่างคน | ดูงามพ้นคณนา | |||
| ยิ้มย่องผ่องพักตร์ | วิไลลักษณ์ดังเลขา | |||
| น้อยน้อยย้อยระย้า | เพทยาธรคอย | |||
| ที่มีฤทธิ์ปลิดเด็ด | อุ้มระเห็ดเหาะลอย | |||
| พวกนักสิทธิ์ฤทธิ์น้อย | เอาไม้สอยเสียงอึง | |||
| บ้างตะกายป่ายปีน | เพื่อนยุดตีนตกตึง | |||
| ชิงช่วงหวงหึงส์ | เสียงอื้ออึงแน่นอนันต์ | |||
| ที่ไม่ได้ก็ไล่แย่ง | บ้างทิ่มแทงฆ่าฟัน | |||
| ที่ได้ไปไว้นั้น | ถึงเจ็ดวันก็เน่าไป | |||
| พระบอกนางทางพา | ลอยฟ้าสุราลัย | |||
| เที่ยวชมเล่นให้เย็นใจ | แล้วกลับไปวิมานเอย ฯ | |||
