โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๗

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:49, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ท้าวพระยาวานรทั้งหลายมาเฝ้าพระพรต ถามข่าวทิศทางที่จะติดตามพระรามไป

แผ่นที่ ๖๖๕ – พระธรรมกิติ

๔๖๔๙ เบื้องบุตรสุริยเจ้าขีดขิน
สิบแปดมกุฎกระบินทร์ราชแกล้ว
ได้บำเหนจธานินกรุงราพ พิทักษแฮ
ต่างรักษากิจแผ้วผ่องด้วยสัตยา ฯ
๔๖๕๐ วันหนึ่งทราบเหตุแจ้งจิตรประจักษ์
สมเดจพระหริรักษกราดกริ้ว
สั่งให้ประหารอัคเรศรับ โทษเอย
เดชะสัตยขจัดพลิ้วเพลี่ยงพ้นชนม์คง ฯ
๔๖๕๑ อรรคเรศประเวศดั้นดงดาน
พึ่งพระสิทธาจาริย์ขจัดเศร้า
ประสูติราชกุมารชาญไชยเดช เจริญแฮ
นับพระชนะษาเจ้าสิบทั้งสี่ฉนำ ฯ
๔๖๕๒ พระรับโอรสไว้ธานี พระอย
ถวิลพิโยคมารศรีจากห้อง
ถามท้าวทศคีรีวงษกล่าว เคราะห์แฮ
แรมพนัศกับพระน้องอีกทั้งหณุมาน ฯ
๔๖๕๓ ท้าวพระยาพานเรศพร้อมปฤกษา
จำจักตามพระอิศราร่วมร้อน
จะศุขอยู่ยังธานีไม่ ควรเฮย
เจ้าทุกข์ข้ายังพ้อนเล่นได้ดีไฉน ฯ
๔๖๕๔ ตริเหตุเหนชอบเค้าควรจร
ต่างแต่งองค์อาภรณ์ผ่องแผ้ว
สั่งกิจมอบการนครเสรจเหาะ เหนแฮ
บรรจบครบนายแล้วรีบเมื้ออโยทธยา ฯ
๔๖๕๕ ครั้นถึงลงที่ท้องสนามพลัน
มาสู้สุมันตันต่างพร้อง
กิจราชทุกสิ่งสรรพ์ทราบรหัศ เหตุเฮย
เชิญท่านนำเพื่อนพ้องสู่เฝ้าสี่องค์ ฯ
             

แผ่นที่ ๖๖๖ – พระธรรมกิติ

๔๖๕๖ สุมันตันพลันพจนเชื้อเชิญจร
นำพระยาพานรเนื่องเฝ้า
ต่างตนประนมกรกราบสี่ กระษัตริย์แฮ
อำมาตยประณตเหนือเกล้าเบิกแจ้งนามกระบินทร์ ฯ
๔๖๕๗ สุครีพทูลว่าพร้อมกันมา
เฝ้าละอองบาทาบัดนี้
ทราบกิจพระจักรานฤราศ กรุงเอย
พระเสด็จทิศใดชี้ช่องข้าโดยผดุง ฯ
๔๖๕๘ สดับสารปานเปรียบได้ดุสิต
ตรัสบอกเบื้องบูรพทิศท่านเต้า
เราสองปฤกษากิจตามเสด็จ พนัศนา
พระโปรดให้อยู่เฝ้านิเวศนด้วยสองหลาน ฯ
๔๖๕๙ สิบแปดมกุฎพร้อมทูลลา
นบสี่กระษัตราเสร็จแล้ว
ออกจากอยุทธยายูรยาตร เรวแฮ
หมายทิศบุรพาแผ้วรีบร้อนจรแสวง ฯ
๔๖๖๐ ลัดทุ่งมุ่งมาดเมื้อหมายดง
ขึ้นโขดข้ามเทวงก์วากถ้ำ
แยกกันเสาะสืบลงลัดเลียบ ไปแฮ
ค้นทั่วแถวแนวน้ำหาดด้วยเหวผา ฯ
๔๖๖๑ แต่ละตนหาญฮึกเหี้ยมเดชา
แรมเถื่อนหลายทิวาเที่ยวค้น
ไปจวบพระมหิศราหลากจิตร จรแฮ
รีบลุเล็งเหนต้นโศกซ้ำประจักษองค์ ฯ
๔๖๖๒ หณุมานเหนพวกท้าวพานรินทร์
ลาราชรับกระบินทร์สู่เฝ้า
บังคมบาทธิบดินทร์สองกระ ษัตริย์แฮ
กระประนมเหนือเกล้ากราบแล้วทูลแถลง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๖๗ – พระธรรมกิติ

๔๖๖๓ พระทักถามแห่งด้าวแดนภา ราเฮย
อำมาตยหมู่ประชาทั่วแคว้น
กระเษมศุขฤๅพยาธิเบียด เบียฬนอ
ฤๅว่าโศกยากแค้นขุ่นข้องรคายไฉน ฯ
๔๖๖๔ สุครีพประณตไท้ทูลสาร สนองเอย
พระเดชปกเกษปานฉัตรแก้ว
ไป่ทุกข์ไป่พพานสั่งสิ่ง ใดนา
เจริญทั่วประเทศแผ้วผ่องด้วยบารมี ฯ
๔๖๖๕ ข้าบาททราบเสดจดั้นดงดาน
กับพระอนุชาชาญร่วมไร้
เปนสามกับหณุมานมาเปลี่ยว องค์นา
จึ่งรีบสืบเสาะได้นบเบื้องบทมาลย์ ฯ
๔๖๖๖ ตรัสว่าเรานิราศร้างบูรี
พิเภกทายเคราะห์ปีหนึ่งพ้น
ห้าเดือนเจดวันลีลาศสู่ พนัศนา
ขอบจิตรคิดตามค้นคันแค้นมาใย ฯ
๔๖๖๗ ข้าบาทฉลองบาทสู้สัจจัง
กว่าชีพจะมระณังนอบน้อม
เจ้าทุกข์ร่วมทุกข์ยังศุขสู่ ศุขนา
ขอจักโดยเสด็จห้อมแห่เต้าตามสนอง ฯ
๔๖๖๘ ทรงชวนพระลักษณทั้งพานร พร้อมเอย
ละพฤกษโศกบทจรจากนั้น
ข้ามทุ่งมุ่งดงดอนเนินโขด ไศลแฮ
ดงดึกพฤกษาดั้นสรดื้นดวดรหง ฯ
๔๖๖๙ สารพัดสัตวป่าแส้เสียงใส
จักจั่นเรื่อยเรไรหริ่งร้อง
วังเวงวิเวกในเนินพนัศ
หวนขนิฐคะนึงน้องนึกเศร้าทรวงกระสรร ฯ
             

แผ่นที่ ๖๖๘ – พระธรรมกิติ

๔๖๗๐ พระชมพิหคครื้นครึมดง
ปีกว่อนร่อนราลงเพรียกพร้อง
ลางหมู่จับรุกข์รหงหันสู่ คู่เฮย
สนั่นสุโนคพลอดซ้องเสนาะน้ำเสียงหวาน ฯ
๔๖๗๑ นางนาลนึกนาฎหน้านวลผจง
เคยพี่แนบนวลอนงค์แน่งน้อย
นวลนกนกยังหลงลาญสวาศ นกนา
นวลพี่สุดแสนนลห้อยห่วงน้องนวลผจง ฯ
๔๖๗๒ นกแก้วเคียงคู่เคล้าคลอเรียง
เสมอเมื่อสมรเคียงพี่พร้อง
จากพรากจากสำเนียงนุชคร่ำ ครวญนา
ถวิลที่วันพรากน้องนบตั้งโกษฎสุวรรณ ฯ
๔๖๗๓ เขาไฟไฟฟอกต้องเตมทรวง เราฤๅ
เขาบ่อร้อนเรียมดวงแต่ร้อน
เหนสาลิกาดวงจิตรพี่ รทมเอย
พร่ำโศกโศกาสะท้อนทุกมื้อกระมลเตรียม ฯ
๔๖๗๔ รังนานนามนกนี้นำนึก นางเอย
นานจากนานตรองตรึกตริถ้อย
รวังไพรพี่รวังศึกอสุรเสร็จ ปราบนา
รวังขนิฐใช่น้อยอนุชโอรวังองค์ ฯ
๔๖๗๕ นกหว้าบินว่อนท้องเวหาศ
เฉกพี่ว่าวอนสวาศบ่อเกื้อ
เบญจวรรณเมื่อวันนาฎหนีพี่ ไปนอ
ลงแทรกพสุธาเมื้อมุ่งด้าวบาดาล ฯ
๔๖๗๖ กินลมเพียงพี่สู้กินชล เนตรเอย
กินทุกข์รทมปนเปรียบเข้า
ร่ำรักโศกแสนทนเทวศหว่า ทรวงแฮ
พระสุดกำสรดเศร้าเสด็จไร้แรมดง ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว