จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามออกอุบายเข้าโกศ หนุมานไปเชิญนางสีดากลับมาขมาพระศพ แล้วสิ้นสติ พระรามออกจากหลังม่านมาประคอง นางสีดารู้สึกพระองค์ เสด็จหนีลงบาดาลไปอาศัยท้าววิรุณนาค
แผ่นที่ ๖๕๗ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๕๙๓ องค์รามครั้นรุ่งแผ้ว | | พาสอง หน่อนา
|
| ออกพระโรงเรืองรอง | | สั่งให้
|
| โหรหาศุภฤกษ์ฉลอง | | ขวัญพระ ลูกเอย
|
| โหรรับคำนวณได้ | | ฤกษน้อมทูลถวาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๙๔ รุ่งรวิยี่สิบห้า | | นิมิต
|
| อมฤตยโชคประสิทธิ์ | | สวัสดิ์แผ้ว
|
| ทรงทราบสั่งโดยกิจ | | อมาตย์จัด การแฮ
|
| ทำทั่วพนักงานแล้ว | | เสร็จพร้อมพิธีเฉลิม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๙๕ สองกระษัตริย์เสด็จเข้า | | โสตสรง เสร็จเอย
|
| ราเมศกุมารทรง | | เครื่องพร้อม
|
| หมู่ราชประยูรวงษ | | ใสฝ่าย นานา
|
| โดยเสด็จเดินแห่ห้อม | | สู่เบื้องบัลลังก์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๙๖ ราชครูเวียนแว่นแล้ว | | ดับควัน โบกเอย
|
| กระแจะเจิมเฉลิมขวัญ | | หน่อน้อย
|
| มโหระศพเล่นครบครัน | | ฉลองพระ กุมารแฮ
|
| เสร็จกระษัตริย์ต่างคล้อย | | ต่างแคล้วสู่สฐาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๙๗ โอรสคิดมาตุเศร้า | | โศกี ครวญเอย
|
| พระตรัสให้รับชนนี | | กลับด้าว
|
| ว่าชนกโศกแสนทวี | | เทวศเศร้าง นางนอ
|
| แม้มิกลับมอบนางท้าว | | แก่เถ้าแสนสุรางค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๙๘ ภอรุ่งออกสั่งแจ้ง | | สุมัน ตันเฮย
|
| รับราชโองการพลัน | | จัดพร้อม
|
| สองสางเสร็จเครื่องผัน | | ผายสถิตย ดุรงค์แฮ
|
| ขบวนรถกำนัลล้อม | | เลื่อนริ้วพลจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๙๙ รอนแรมลุกุฎิ์แล้ว | | ลงพา ชีเอย
|
| ยุรยาตรนบสิทธา | | ถ่องถ้อย
|
| สองราชกุมารลา | | พระวัช มฤคแฮ
|
| มาสู่อาศรมน้อย | | นอบน้อมชนนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๕๘ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๐๐ กุมารทูลพระแม่ด้วย | | บิตุรงค์ สั่งเอย
|
| ว่าพระโศกแสนทรง | | เทวศไห้
|
| โทษพระบิตุเรศจง | | ยกโปรด ลูกนา
|
| เชิญเสดจดังก่อนได้ | | ปกป้องปวงสนม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๑ สีดาทรงสดับทั้ง | | สองวอน
|
| สังเวชรื้อมานะสมร | | ขุ่นข้อ
|
| เจบจิตรบ่อคิดจร | | จักอยู่ พนัศนอ
|
| แม้พระดับชีพต้อง | | สู่ด้าวถวายเพลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๒ สองสดับพจนพ้อ | | พาที ทูลนา
|
| มอบสนมแด่ชนนี | | ไป่เอื้อ
|
| สุดวอนจึงลาลี | | ลาศลุ เฝ้าเอย
|
| พระแม่ว่าจักเมื้อ | | ต่อท้าวสูญชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๓ รามเรียกกระบี่ทั้ง | | สุมัน ตันเอย
|
| กับอนุชสามพลัน | | เล่าแจ้ง
|
| จำเราจักลวงขวัญ | | เนตร์นบ ศพแฮ
|
| เสร็จสั่งอุบายแสร้ง | | เลศลี้กลใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๔ สามอนุชอำมาตย์ทั้ง | | หณุมาน
|
| รับสั่งมาพระลาน | | รีบเร้า
|
| ลูกลมนฤมิตรการ | | เมรุเสร็จ ทูลเอย
|
| พระตรัสเรียกนางแก้ว | | แก่เจ้งกิจกล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๕ จงจัดนางชะแม่ให้ | | โศกา
|
| ประจวบสีดามา | | อย่าแคล้ว
|
| อีกสองกุมารพา | | หลบเล่น ไกลแฮ
|
| สั่งกระบี่ไปกุฎิแล้ว | | เสด็จเบื้องโกษฎบัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๖ ลูกลมเหาะลุน้อม | | สีดา ทูลเอย
|
| ทำโศกแสนโศกา | | ซนเข้า
|
| พระฤกษณ์พระมรณา | | เชิญจุด เพลิงแฮ
|
| นางบ่อรูกลเศร้า | | สร่างแล้วลามุนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๕๙ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๐๗ พานเรศแปลงรูปให้ | | กายมหันต์
|
| เชิญนาฎสู่หัตถ์พลัน | | เหาะร้า
|
| ลุเมรุนางผัน | | ผายสดับ โศกแฮ
|
| หายกริ่งกรรแสงเศร้า | | ซบสิ้นสมประดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๘ จักรกฤษณแฝงโกษฎได้ | | เหนนาง สลบเอย
|
| ช้อนตระกองอรวาง | | นาฎพื้น
|
| ไฉนบคิดอางขนาง | | ทำเล่ห์ ฉะนี้นา
|
| ไตรโลกยจักสรวลครื้น | | ว่าแล้วเร็วหนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๐๙ พระกฤษณ์ไล่ไขว่คว้า | | เยาวมาลย์
|
| วิ่งตอบราชบรรหาร | | เหตุอ้าง
|
| ความสัตยพระจะผลาญ | | ชีพไม่ ม้วยแฮ
|
| ตั้งแต่วันสั่งมล้าง | | ขาดแล้ว ฤๅคืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๐ รามเรียกอนุชทั้ง | | สามองค์
|
| กับกระบี่เร็วจง | | กักไว้
|
| วรนุชสุดคิดทรง | | สัตยเสี่ยง พลันนา
|
| ภูมิดลดาลให้ | | ช่องด้วยสัตยสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๑ อรรคเรศร์ลงปล่อยได้ | | โดยถวิล
|
| เหนหัถภ์อรยุพิน | | พระคว้า
|
| นางสลัดหลุดเลยลิน | | ลาลุ นาคนอ
|
| สฤษดิรักษหลากอ้า | | อกโอ้อัศจรรย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๒ วิรุณนาคกล่าวถ้อย | | ถามสมร
|
| นางตรัสโดยสุนทร | | ทบเท้า
|
| สมเดจพระสี่กร | | คือภัศ ดานา
|
| นาคประณตเชิญเจ้า | | สถิตย์ยั้งปรางมณี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๓ รามสั่งกระบี่น้อม | | นบลา ไปเอย
|
| ชำแรกพสุธา | | เที่ยวค้น
|
| จวบนาฎบริภาษพา | | นรรับ ผิดแฮ
|
| อภิวาทยุรยาตรพ้น | | สู่ท้าววิรุณ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๐ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๑๔ หณุมานร่วมอาศนด้วย | | นาคินทร
|
| ฝากเสร็จแทรกธระณิน | | ลุเฝ้า
|
| ทูลว่าพระยุพิน | | เนานาค พิทักษนอ
|
| ทรงทราบกรรแสงเศร้า | | โศกร้อนแรงถวิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๕ พระเสี่ยงศรสั่งซ้ำ | | ทรงแผลง
|
| เรวลุลงกาแสดง | | เดชก้อง
|
| พิเภกนบพระแสง | | เหาะลุ เฝ้าแฮ
|
| ตรัสว่าเคราะห์เราต้อง | | เหตุร้ายแรงไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๖ ขุนราพลงเลขแล้ว | | ทูลพลัน
|
| พระเคราะห์ต้องจรจรัล | | จากด้าว
|
| ปราบอสุรอาธรรม์ | | ทวาทศ มาศแฮ
|
| เสร็จกิจหมดเคราะห์ท้าว | | เที่ยงได้อนงค์คืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๗ พระสดับคลายโศกซ้ำ | | โสรมนัศ
|
| ทรงถอดสังวาลรัตน์ | | รีบให้
|
| ขุนยักษนบน้อมหัดถ์ | | รับสอบ สรวมแฮ
|
| พลางกราบทูลลาไท้ | | เสรจเมื้อเมืองมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๘ ทรงรับสั่งอนุชทั้ง | | กุมาร สองเอย
|
| จงอยู่เปนประธาน | | แหล่งหล้า
|
| พระลักษณหณุมานชาญ | | ไปกับ เราแฮ
|
| สองกระษัตริย์ไป่ช้า | | เสด็จเฝ้ามาตุรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๑๙ ราเมศกับลักษณ์น้อม | | อัญชลี
|
| ลาบาทพระชนนี | | ร่ำเศร้า
|
| สามนางประสาทศรี | | สวัสดิโชค ไชยแฮ
|
| สองรับพรลาเข้า | | สู่พื้นไพรพนม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๐ ดุจมหาศาคเรศกว้าง | | สุดตา แลเอย
|
| สองพระสู่ป่าพา | | นเรศรแกล้ว
|
| เหาะรีบค่ามคงคา | | ดลเฃตร มารแฮ
|
| ลงจากป่ากระบินทร์แล้ว | | สถิตย์ไม้ไทรครึม ฯ
|
| | |
|