จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ห้องที่ ๑๖๒ พระรามให้พระพรตสัตรุดยกพลออกไปจับพระมงกุฎ
แผ่นที่ ๖๔๕ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม
|
๔๕๐๙ สององค์บงมิ่งม้า | | อุปการ
|
กายเสวตรอาฐเท้าปาน | | ชาดป้าย
|
ภักตร์ดำผูกเบาะอาน | | ลออเอี่ยม เอกแฮ
|
ยูรยาตรกิริยาย้าย | | ย่างแม้นเหมือนหงษ ฯ
|
|
|
๔๕๑๐ ชมพลางสองต่างทึ้ง | | เถาวัล คล้องแฮ
|
ม้าติดทรงสรวลสรร | | แซ่ซ้อง
|
พิศพบกล่องผูกพัน | | สอแสะ มานา
|
พระบุตรเปิดพบพ้อง | | เพ่งอื้นอ่านสาส์น ฯ
|
|
|
๔๕๑๑ ศุภสาส์นราเมศร์เจ้า | | จอมนรินทร์
|
ไวยกูลจากระสินธุ์ | | ปราบเสี้ยน
|
มีพระกระมลจิน | | ดนานึก ฉงนแฮ
|
โดยศัปทกำปนาทเพี้ยน | | ผิดกี้กาลปฐม ฯ
|
|
|
๔๕๑๒ สงไสยอริราชร้าย | | เริงทนง
|
จึ่งปล่อยอปการทรง | | เสี่ยงม้า
|
ใครคิดทรยศอง | | อาจร่วม อาศน์แฮ
|
จะพิฆาฏชาติช้า | | ชั่วสิ้นวงษ์สูญ ฯ
|
|
|
๔๕๑๓ อ่านจบสาส์นเสร็จแล้ว | | ตรัสพลัน
|
หากว่ามาขอกัน | | จักให้
|
มาทแม้นจักโรมรัน | | เรารบ มันพ่อ
|
การขบถทดโท่ไท้ | | บ่แจ้งจิตรฉงน ฯ
|
|
|
๔๕๑๔ ตรัสพลางพระเผ่นขึ้น | | อัศดร
|
กวัดแกว่งพระแสงศร | | สาตรคว้าง
|
องค์อนุชแล่นตามจร | | พระเชษ ฐาแฮ
|
งามลออเอี่ยมอ้าง | | เอกแม้นอัมรินทร์ ฯ
|
|
|
๔๕๑๕ กำแหงวายุบุตรสุ้ม | | ตามสะกด รอยเฮย
|
เพ่งพบสองทรงยศ | | หน่อเหน้า
|
หนึ่งขี่แสะหนึ่งบท | | จรวิ่ง ตามแฮ
|
โฉมเฉิดเฉกผ่านเกล้า | | พิศณุไท้ผธมสินธ์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๖ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม
|
๔๕๑๖ ฤๅสองอรนารถนี้ | | ลองฤทธิ์
|
จึงอาจร่วมอาศนสถิตย | | ที่ท้าว
|
มันคือปัจจามิตร | | จักจับ ถวายนา
|
ตริเสรจแผลงเดชห้าว | | จู้จ้วงจับประจัน ฯ
|
|
|
๔๕๑๗ หน่อนรินทร์ผิดภักตรพ้อง | | ขุนสวา
|
ฉุนโกรธชักสาตรา | | ฟาดต้อง
|
กระบินทร์ซวดซวนถลา | | สลบนิ่ง นอนแฮ
|
พลางยุบลบอกน้อง | | กระบี่นี้ทะนงหาญ ฯ
|
|
|
๔๕๑๘ ชะรอยนายใช้ดอดด้อม | | ดูพา ชีเฮย
|
จึ่งบ่อกลัวชีวา | | ปลดเปลื้อง
|
มาทใครจักตามมา | | เราต่อ กรพ่อ
|
ตรัสสรรพขับม้าเยื้อง | | ย่างห้อรเห็จหัน ฯ
|
|
|
๔๕๑๙ ลูกลมคืนกลับได้ | | สมประดี คิดแฮ
|
ฉิกุมารมีฤทธี | | แต่จ้อย
|
ตีกูแทบชีวี | | วายวอด เจียวนา
|
อินทรชิตเดชยังน้อย | | กว่านี้ไหนไหน ฯ
|
|
|
๔๕๒๐ คิดพลางกลายเพศแกล้ง | | กลับกลาย เปนเฮย
|
ลิงเล็กสีเทาผาย | | ตุ่มเต้า
|
หักผลพฤกษาถวาย | | พระพี่ น้องนอ
|
พระบ่สงไสยเค้า | | ตรัสเอื้อนโอษฐแถลง ฯ
|
|
|
๔๕๒๑ หณุมานทำชอบชั้น | | เชิงประจบ
|
เหนประมาทโดตลบ | | ไล่คว้า
|
พระบุตรฟาดถูกซบ | | หมอบนิ่ง นอนแฮ
|
บัดเพศกลับคงหน้า | | อนุชกริ้วกระหน่ำตี ฯ
|
|
|
๔๕๒๒ เชษฐาว่าอ้ายนี่ | | อหังการ
|
พิฆาฏให้วายปราณ | | เถิดน้อง
|
กนิฐตอบคำฃาน | | อย่าฆ่า เลยนอ
|
มัดปล่อยไปสู่พ้อง | | พบเจ้านายมัน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม
|
๔๕๒๓ ฟังกนิฐคิดชอบแล้ว | | ถอนลัด ตาแฮ
|
ผูกกระบี่ไพล่หลังมัด | | แอ่นแต้
|
ยางไม้จรดลายหัดถ์ | | เปนเรื่อง สาปฮา
|
ใครใช่เจ้าของแก้ | | อย่าได้ดังประสงค์ ฯ
|
|
|
๔๕๒๔ วายุบุตรคืนชีพดิ้น | | ฤๅหลุด
|
บัดกลับลุอนุช | | จักรแกล้ว
|
พระถามลูกมารุต | | แถลงเรื่อง จบเฮย
|
ทรงสดับเสดจแคล้ว | | สู่แก้ขุนกระบินทร์ ฯ
|
|
|
๔๕๒๕ ลัดาไป่ปลดเปลื้อง | | ทรงตัด
|
บขาดบงแช่งชัด | | ที่หน้า
|
พระจึงออกโอษฐตรัส | | บอกหณุ มานแฮ
|
จงท่านเฝ้าผ่านฟ้า | | กฤษณท้าวยังสฐาน ฯ
|
|
|
๔๕๒๖ จนกระบินทรยินตรัสเศร้า | | ใจเสีย
|
อกเผ่าเพียงไฟเสีย | | ลวกไหม้
|
โอ้กูจะคิดเยีย | | ใดปลด อายนา
|
มาทมิเฝ้าท่านไท้ | | เทวศร้อนฤๅหาย ฯ
|
|
|
๔๕๒๗ คิดแล้วลาบาทเบื้อง | | บทบงษุ์
|
เดินดัดลัดพุ่มพง | | ป่ากว้าง
|
ลุอยุทธยาตรง | | กรากสู่ เฝ้าแฮ
|
ก้มเกษลงแทบข้าง | | บาทแล้วรำพรรณทูล ฯ
|
|
|
๔๕๒๘ หริยินผินภักตรพ้อง | | หณุมาน
|
ต้องสาปถูกมัดประจาน | | จิตรข้อง
|
โกรธตรัสเหม่ใครหาญ | | จัดวอด วายเฮย
|
บัดยื่นหัดถ์ลูลต้อง | | วลิเปลื้องจากสวา ฯ
|
|
|
๔๕๒๙ หณุมานกรานกราบแล้ว | | สนองทูล
|
เบื้องบาบดินทร์สูรย์ | | สุดถ้อย
|
พระตรัสสั่งหณุยูร | | ยาตรเร่ง อนุชแฮ
|
ให้จับอ้ายเดกจ้อย | | จิตรเอื้อมโอหัง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๘ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม
|
๔๕๓๐ ลูกลมรับพจนขึ้น | | เมฆา
|
ถึงทัพทูลอนุชา | | ท่านแจ้ง
|
พระให้เร่งโยธา | | เดินด่วน ไปเอย
|
พลเพียบเพียงเบียดแป้ง | | ป่าล้มเนนนอน ฯ
|
|
|
๔๕๓๑ ปางสองน้องพี่ได้ | | ยลพล มาแฮ
|
ยืนสกัดกล่าวยุบล | | ไต่ถ้อย
|
สองท่านจักไปหน | | ใดบอก หน่อยฮา
|
พาพวกมาไม่น้อย | | กิจเกื้อการไฉน ฯ
|
|
|
๔๕๓๒ น้องนรินทรยินพจน์อื้น | | ตอบพลัน
|
เฮ้ยเด็กอย่าใมหัน | | สู่รู้
|
เองร่วมอาศนทรงธรรม์ | | โทษยิ่ง ใหญ่แฮ
|
เราจักจับสองผู้ | | ขบถไท้ไปถวาย ฯ
|
|
|
๔๕๓๓ ตรัสพลางแผลงสารทโต้ | | ตอบผลาญ สาตรเอย
|
ต่างอาจต่างอุกราญ | | รุกเกรี้ยว
|
ศรพระบุตรสังหาร | | ทรวงกษัตริย์ สองแฮ
|
แล้วกลับเปนบ่วงเลี้ยว | | ไล่ล้างพลขันธ์ ฯ
|
|
|
๔๕๓๔ วายุบุตรบัดโดดเขา | | ราวี
|
พระหวดต้องศรศรี | | ซบดิ้น
|
สองกระษัตริย์สมประดี | | ร่ายเวท เปนแฮ
|
แผลติดยลพลสิ้น | | บาดต้งบ่วงกระศัลย ฯ
|
|
|
๔๕๓๕ พระพรตจับสารทขึ้น | | เสี่ยงพลัน
|
นึกเดชทรงสุบรรณ | | กอบเกื้อ
|
แผลงปราดเกิดลมผัน | | พัดบ่วง หมดแฮ
|
บันกระทบหน่อเนื้อ | | นารถกลิ้งกลางอรัญ ฯ
|
|
|
๔๕๓๖ ลูลมโถมจู่จ้วง | | โจมจับ
|
รวบพี่น้องหนีลับ | | หลีกได้
|
บัดพาพระบุตรกลับ | | ยังน่า รถแฮ
|
ถวายแก่อนุชไท้ | | ธเรศรเจ้าจอมราม ฯ
|
| | |
|