โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๐

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:46, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระวัชรมฤคฤษีชุบพระลบ จนถึงพระมงกุฎประลองศรต้องพระยารัง หลักชมพูทวีปโค่น

แผ่นที่ ๖๓๗ – ขุนวิสุทธากร

๔๔๕๓ ภควตีศรีสวัสดิ์ว้าเหว่ขวัญ หายเฮย
อยู่เปลี่ยวเดียวทรงศัลย์หมื่นไหม้
อุ้มโอรสรำพันเพื่อนยาก แม่เอย
ไร้สิ่งสมบัติไร้ญาติไร้บิตุรง ฯ
๔๔๕๔ คราจครานี้แม่สุดขัด สนแฮ
สบสิ่งสรรพสมบัติสุดไร้
แต่ธำมรงค์จรัศเดียวติด มานา
แม่จะทำขวัญให้พ่อผู้กลอยเข็ญ ฯ
๔๔๕๕ ถอดแหวนผูกหัตถ์ให้บุตรา
สรวมสวัสดิเดชาผ่องแผ้ว
โอรสนิทร์นางมานบนัก ธรรม์แฮ
ฝากลูกลาคลาศแคล้วสู่น้ำเชิงไศล ฯ
๔๔๕๖ ยลสวาลูกเกาะหน้ากกหลัง โลดแฮ
หวั่นจิตรสุดคิดสังเวชพร้อง
เหวยสวาจะระวังลูกอย่าง ไรนอ
เล็กเล็กพาเที่ยงจ้องจักล้างฤๅไฉน ฯ
๔๔๕๗ พานรเฉลยว่านี้ธรรมดา เราแล
บุตรรักต้องจำพาสถิตย์ใกล้
ทุกข์ไภยสิ่งใดมามีไป่ กลัวแฮ
นางละบุตรนางไว้ห่างนั้นดีไฉน ฯ
๔๔๕๘ เทพีสดับสดุ้งคิดโดยไว เชาวน์นา
รีบกลับศาลาไลยลุแล้ว
อุ้มราชคะไนยรีบสู่ เฉนียนแฮ
สรงโสรดเยาวราชแผ้วผ่องพ้นมลฑิล ฯ
๔๔๕๙ สิทธาสมาธิแล้วลืมหลาน น้อยแฮ
กลับนึกได้ลนลานรีบเต้า
บงบ่พบกุมารเที่ยวแสะ แสวงเฮย
ไป่ปะเหนื่อยนั่งเศร้าเร่าร้อนฤดีดวง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๓๘ – ขุนวิสุทธากร

๔๔๖๐ จำกูจักก่อตั้งการอา หุดีแฮ
รับราชกุมาราลอบไว้
ก่อนนางกลับจรมาลุปริ เวณแฮ
วาดรูปกุมารได้เสร็จแล้วถะเกิงกูณฑ์ ฯ
๔๔๖๑ เทวีสงเสร็จเต้าศาลา
พบพระสิทธาเหนจึ่งพร้อง
นางฝากบุตรกลับพาไปไป่ บอกเลย
ทำรูปให้วุ่นต้องแต่งตั้งพิธีกรรม์ ฯ
๔๔๖๒ ครานี้ไป่ต้องก่อกาลา กุณฑ์แฮ
หยิบรูปเลขาจะลูบไล้
นางทัดพระสิทธาพระโปรด พระอย
เชิญชุบเถิดจักได้อยู่ด้วยนัดดา ฯ
๔๔๖๓ นักสิทธิว่าชอบแล้วนงคราญ
กลับก่อกาลากรานต์รุจกล้า
ร่ายเวทใส่กุมารรูปที่ เพลิงเฮย
เกิดมะหัศจรรย์หล้าลั่นคลุ้ม โพยมหน ฯ
๔๔๖๔ ภอสว่างมืดเมฆแผ้วกุมาร เกิดแฮ
ในที่ท่ามกลางกรานต์แน่งน้อย
พระร่ายเวทย์เกิดธารพรรษดับ เพลิงเฮย
อุ้มกุมารคลาศคล้อยส่งให้เทวี ฯ
๔๔๖๕ อรรคเรศร์ทรงรับแล้วปรีดา
อุ้มแอบนารถสองราแช่มช้อย
ยลโฉมปิยะบุตรสาทรชื่น ชมแฮ
งามยิ่งงามไป่น้อยลักษณล้ำเสมอกัน ฯ
๔๔๖๖ นางขอสมเยศให้กุมาร สองเฮย
นักสิทธิสอนคูณหารเลือกใช้
โดยขัติยนามขนานรอญโทษ ปวงแฮ
อายุบริวารได้ปลอดพ้นกาลกิณี ฯ
             

แผ่นที่ ๖๓๙– ขุนวิสุทธากร

๔๔๖๗ จีงว่าโอรสเจ้าแจ่มจันทร์
มงกุฎสมยาสรรเศกซร้อง
กุมารบุตรบุญธรรม์นามลบ น้องนา
จงนิราศไภยพ้องสวัสดิ์แผ้วสองเกษม ฯ
๔๔๖๘ ภควตีประนตน้อมอำลา พระแฮ
อุ้มกุมารสองคลาสู่ห้อง
ให้ขีระธาราสองบุตร เสวยเฮย
ถนอมดะไนยพี่น้องค่ำเช้าสุดสงวน ฯ
๔๔๖๙ จนสองไวยวัฒน์ได้สิบฉนำ
นางสู่พระนักธรรม์นอบไหว้
สองนารถไป่ชาญชำนาญสารท ศิลป์เลย
พระโปรดสั่งสอนให้เผื่อแผ้วกันไภย ฯ
๔๔๗๐ มุนินทร์ยินชอบด้วยบังอร
เปนธุระตาจะสอนสั่งให้
นางเผยพจน์สุนทรปลอบกุ มารแฮ
ตรัสเสร็จภวิวาทไหว้กลับห้องปริวณ ฯ
๔๔๗๑ จี่งองค์นักพรตล้ำปรีชา
สอนสั่งไตรยวิทยาหน่อน้อย
ให้สองเร่งศึกษาเสร็จสรรพ เวทเฮย
ไวว่องคล่องไป่ด้อยเผด็จพลั้งดังแถลง ฯ
๔๔๗๒ จึ่งเหล่าเวฬุค้อมเปนคัน ศิลป์แฮ
ศรหนึ่งลูกสามปันแบ่งให้
สองหลานละคันสรรพ์สอนอุป เท่ห์เฮย
สองรับจากหัดถ์ไท้ปนตแล้วลาจร ฯ
๔๔๗๓ ลุสฐานร่มโศกเชื้อผกาไสว
เปนที่จงกรมในเฃตรนั้น
หักดอกโศกปักไกลห้าสิบ วานา
ศรซัดแผลงตรงดั้นดอกต้องกระจายพรู ฯ
             

แผ่นที่ ๖๔๐ – ขุนวิสุทธากร

๔๔๗๔ นักสิทธิยลหน่อน้อยสองชาญ เชี่ยวแฮ
จึ่งเริ่มกาลากรานต์กิจแกล้ว
ร่ายเวทยวิศณุดาลเกิดมหัศ จรรยฮา
กุณฑ์ถเกิงโพลงแพร้วพ่างรุ้งเพลิงกัลป์ ฯ
๔๔๗๕ เกิดเปนเทพบุตรแกล้วกลางยัญ เพลิงแฮ
ทายเทิดศิลป์สองคันเพริศแพร้ว
กับศรหกเล่มบรรจบระกับ กันนา
นักสิทธิ์หยิบออกแล้วเทพย์นั้นพลันหาย ฯ
๔๔๗๖ พระอวยพรเพิ่มแล้วส่งศร ให้แฮ
เยาวราชรับพรธนูเทิดเกล้า
ลาไอยะกาจรสู่ชะนะ นีนา
นางทราบโสมนัสเฝ้าชื่นชื้นชูกระมล ฯ
๔๔๗๗ ทั้งสองไสยาศพร้อมกับเพลา แม่แฮ
ตรัสจะลาชมเขาช่อไม้
เทวีปลอบยุพเยาว์อนุญาต สองนา
ไปพ่ออย่าไกลให้เร่งรู้ระวังกัน ฯ
๔๔๗๘ สองทรงศรสาตรแล้วกราบมาร ดรแฮ
สองราชจรดลสฐานป่าไม้
ชมสัตว์ส่ำพฤกษสารโฃตศิ ขรเฮย
เพลินเที่ยวชมเพลินไท้ลุด้ายเหิมพานต์ ฯ
๔๔๗๙ ยลรังแสนอ้อมใหญ่สาขา ครึ้มเฮย
พระเชษฐบอกอนุชาเชิดชี้
จะลองเดชศรรปรากฎเกียรติ์ ไว้นอ
แผลงพฤกษารังนี้เพื่อให้แหลกลาญ ฯ
๔๔๘๐ ทรงแผลงพิฆาฏต้นพระยารัง
หักโค่นโก่นเพิกพังแหลกล้ม
บันฦานฤนาทดังตลอดทั่ว ภพแฮ
มานุษยเทพาก้มภักตรว้าหวาดสยอง ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว