จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระวัชรมฤคฤษีชุบพระลบ จนถึงพระมงกุฎประลองศรต้องพระยารัง หลักชมพูทวีปโค่น
แผ่นที่ ๖๓๗ – ขุนวิสุทธากร
|
|
| ๔๔๕๓ ภควตีศรีสวัสดิ์ว้า | | เหว่ขวัญ หายเฮย
|
| อยู่เปลี่ยวเดียวทรงศัลย์ | | หมื่นไหม้
|
| อุ้มโอรสรำพัน | | เพื่อนยาก แม่เอย
|
| ไร้สิ่งสมบัติไร้ | | ญาติไร้บิตุรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๕๔ คราจครานี้แม่ | | สุดขัด สนแฮ
|
| สบสิ่งสรรพสมบัติ | | สุดไร้
|
| แต่ธำมรงค์จรัศ | | เดียวติด มานา
|
| แม่จะทำขวัญให้ | | พ่อผู้กลอยเข็ญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๕๕ ถอดแหวนผูกหัตถ์ให้ | | บุตรา
|
| สรวมสวัสดิเดชา | | ผ่องแผ้ว
|
| โอรสนิทร์นางมา | | นบนัก ธรรม์แฮ
|
| ฝากลูกลาคลาศแคล้ว | | สู่น้ำเชิงไศล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๕๖ ยลสวาลูกเกาะหน้า | | กกหลัง โลดแฮ
|
| หวั่นจิตรสุดคิดสัง | | เวชพร้อง
|
| เหวยสวาจะระวัง | | ลูกอย่าง ไรนอ
|
| เล็กเล็กพาเที่ยงจ้อง | | จักล้างฤๅไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๕๗ พานรเฉลยว่านี้ | | ธรรมดา เราแล
|
| บุตรรักต้องจำพา | | สถิตย์ใกล้
|
| ทุกข์ไภยสิ่งใดมา | | มีไป่ กลัวแฮ
|
| นางละบุตรนางไว้ | | ห่างนั้นดีไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๕๘ เทพีสดับสดุ้งคิด | | โดยไว เชาวน์นา
|
| รีบกลับศาลาไลย | | ลุแล้ว
|
| อุ้มราชคะไนย | | รีบสู่ เฉนียนแฮ
|
| สรงโสรดเยาวราชแผ้ว | | ผ่องพ้นมลฑิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๕๙ สิทธาสมาธิแล้ว | | ลืมหลาน น้อยแฮ
|
| กลับนึกได้ลนลาน | | รีบเต้า
|
| บงบ่พบกุมาร | | เที่ยวแสะ แสวงเฮย
|
| ไป่ปะเหนื่อยนั่งเศร้า | | เร่าร้อนฤดีดวง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๓๘ – ขุนวิสุทธากร
|
|
| ๔๔๖๐ จำกูจักก่อตั้ง | | การอา หุดีแฮ
|
| รับราชกุมารา | | ลอบไว้
|
| ก่อนนางกลับจรมา | | ลุปริ เวณแฮ
|
| วาดรูปกุมารได้ | | เสร็จแล้วถะเกิงกูณฑ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖๑ เทวีสงเสร็จเต้า | | ศาลา
|
| พบพระสิทธาเหน | | จึ่งพร้อง
|
| นางฝากบุตรกลับพา | | ไปไป่ บอกเลย
|
| ทำรูปให้วุ่นต้อง | | แต่งตั้งพิธีกรรม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖๒ ครานี้ไป่ต้องก่อ | | กาลา กุณฑ์แฮ
|
| หยิบรูปเลขาจะ | | ลูบไล้
|
| นางทัดพระสิทธา | | พระโปรด พระอย
|
| เชิญชุบเถิดจักได้ | | อยู่ด้วยนัดดา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖๓ นักสิทธิว่าชอบแล้ว | | นงคราญ
|
| กลับก่อกาลากรานต์ | | รุจกล้า
|
| ร่ายเวทใส่กุมาร | | รูปที่ เพลิงเฮย
|
| เกิดมะหัศจรรย์หล้า | | ลั่นคลุ้ม โพยมหน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖๔ ภอสว่างมืดเมฆแผ้ว | | กุมาร เกิดแฮ
|
| ในที่ท่ามกลางกรานต์ | | แน่งน้อย
|
| พระร่ายเวทย์เกิดธาร | | พรรษดับ เพลิงเฮย
|
| อุ้มกุมารคลาศคล้อย | | ส่งให้เทวี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖๕ อรรคเรศร์ทรงรับแล้ว | | ปรีดา
|
| อุ้มแอบนารถสองรา | | แช่มช้อย
|
| ยลโฉมปิยะบุตรสา | | ทรชื่น ชมแฮ
|
| งามยิ่งงามไป่น้อย | | ลักษณล้ำเสมอกัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖๖ นางขอสมเยศให้ | | กุมาร สองเฮย
|
| นักสิทธิสอนคูณหาร | | เลือกใช้
|
| โดยขัติยนามขนาน | | รอญโทษ ปวงแฮ
|
| อายุบริวารได้ | | ปลอดพ้นกาลกิณี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๓๙– ขุนวิสุทธากร
|
|
| ๔๔๖๗ จีงว่าโอรสเจ้า | | แจ่มจันทร์
|
| มงกุฎสมยาสรร | | เศกซร้อง
|
| กุมารบุตรบุญธรรม์ | | นามลบ น้องนา
|
| จงนิราศไภยพ้อง | | สวัสดิ์แผ้วสองเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖๘ ภควตีประนตน้อม | | อำลา พระแฮ
|
| อุ้มกุมารสองคลา | | สู่ห้อง
|
| ให้ขีระธารา | | สองบุตร เสวยเฮย
|
| ถนอมดะไนยพี่น้อง | | ค่ำเช้าสุดสงวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖๙ จนสองไวยวัฒน์ได้ | | สิบฉนำ
|
| นางสู่พระนักธรรม์ | | นอบไหว้
|
| สองนารถไป่ชาญชำ | | นาญสารท ศิลป์เลย
|
| พระโปรดสั่งสอนให้ | | เผื่อแผ้วกันไภย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๐ มุนินทร์ยินชอบด้วย | | บังอร
|
| เปนธุระตาจะสอน | | สั่งให้
|
| นางเผยพจน์สุนทร | | ปลอบกุ มารแฮ
|
| ตรัสเสร็จภวิวาทไหว้ | | กลับห้องปริวณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๑ จี่งองค์นักพรตล้ำ | | ปรีชา
|
| สอนสั่งไตรยวิทยา | | หน่อน้อย
|
| ให้สองเร่งศึกษา | | เสร็จสรรพ เวทเฮย
|
| ไวว่องคล่องไป่ด้อย | | เผด็จพลั้งดังแถลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๒ จึ่งเหล่าเวฬุค้อม | | เปนคัน ศิลป์แฮ
|
| ศรหนึ่งลูกสามปัน | | แบ่งให้
|
| สองหลานละคันสรรพ์ | | สอนอุป เท่ห์เฮย
|
| สองรับจากหัดถ์ไท้ | | ปนตแล้วลาจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๓ ลุสฐานร่มโศกเชื้อ | | ผกาไสว
|
| เปนที่จงกรมใน | | เฃตรนั้น
|
| หักดอกโศกปักไกล | | ห้าสิบ วานา
|
| ศรซัดแผลงตรงดั้น | | ดอกต้องกระจายพรู ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๐ – ขุนวิสุทธากร
|
|
| ๔๔๗๔ นักสิทธิยลหน่อน้อย | | สองชาญ เชี่ยวแฮ
|
| จึ่งเริ่มกาลากรานต์ | | กิจแกล้ว
|
| ร่ายเวทยวิศณุดาล | | เกิดมหัศ จรรยฮา
|
| กุณฑ์ถเกิงโพลงแพร้ว | | พ่างรุ้งเพลิงกัลป์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๕ เกิดเปนเทพบุตรแกล้ว | | กลางยัญ เพลิงแฮ
|
| ทายเทิดศิลป์สองคัน | | เพริศแพร้ว
|
| กับศรหกเล่มบรร | | จบระกับ กันนา
|
| นักสิทธิ์หยิบออกแล้ว | | เทพย์นั้นพลันหาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๖ พระอวยพรเพิ่มแล้ว | | ส่งศร ให้แฮ
|
| เยาวราชรับพรธนู | | เทิดเกล้า
|
| ลาไอยะกาจร | | สู่ชะนะ นีนา
|
| นางทราบโสมนัสเฝ้า | | ชื่นชื้นชูกระมล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๗ ทั้งสองไสยาศพร้อม | | กับเพลา แม่แฮ
|
| ตรัสจะลาชมเขา | | ช่อไม้
|
| เทวีปลอบยุพเยาว์ | | อนุญาต สองนา
|
| ไปพ่ออย่าไกลให้ | | เร่งรู้ระวังกัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๘ สองทรงศรสาตรแล้ว | | กราบมาร ดรแฮ
|
| สองราชจรดลสฐาน | | ป่าไม้
|
| ชมสัตว์ส่ำพฤกษสาร | | โฃตศิ ขรเฮย
|
| เพลินเที่ยวชมเพลินไท้ | | ลุด้ายเหิมพานต์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗๙ ยลรังแสนอ้อมใหญ่ | | สาขา ครึ้มเฮย
|
| พระเชษฐบอกอนุชา | | เชิดชี้
|
| จะลองเดชศรรปรา | | กฎเกียรติ์ ไว้นอ
|
| แผลงพฤกษารังนี้ | | เพื่อให้แหลกลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๘๐ ทรงแผลงพิฆาฏต้น | | พระยารัง
|
| หักโค่นโก่นเพิกพัง | | แหลกล้ม
|
| บันฦานฤนาทดัง | | ตลอดทั่ว ภพแฮ
|
| มานุษยเทพาก้ม | | ภักตรว้าหวาดสยอง ฯ
|
| | |
|