จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามปูนบำเหน็จน้องทั้งสองและทหาร
แผ่นที่ ๖๑๗ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๑๓ องค์นารายน์ดำหรัสเอื้อน | | โองการ
|
| ถามพระน้องโดยสาร | | ศึกไซ้
|
| ทศพินฤทธิเปรียบปาน | | ใดใคร่ รู้แฮ
|
| อีกมลิวันได้ | | รบช้าฤๅพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๑๔ พระพรตประณตน้อม | | ทูลคดี
|
| ศึกทศพินวรนี | | สุรไซร้
|
| บุตรอินทรชิตสองมี | | ใจภักดิ์ จับนา
|
| เสร็จพิฆาฏจึ่งได้ | | สู่ด้าวมลิวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๑๕ แรกอนุชคุมทัพย้าย | | แยกทบ รบนา
|
| ต้องหอกสุริยำพ | | แทบม้วย
|
| บันไลยจักรออกรบ | | แผลงอิก เล่านา
|
| ศรรัตสัตรุศช่วย | | หากแก้กันทัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๑๖ กุมภัณฑ์จักรรวรรดิ์สู้ | | อนุชา
|
| ขุนยักษแผลงศรมา | | มุ่งน้อง
|
| หากพระโปรดเกศา | | ปทานเกราะ กันแฮ
|
| จึงพิฆาฏหมดพ้อง | | พวกพื้นมารพาล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๑๗ ฟังพระพรตทูลถี่ถ้อย | | ทุกประการ
|
| ธตอบว่ามารชาญ | | รบเร้า
|
| พระเวทสาตร์เทพทาน | | แทตยศักดิ์สิทธินา
|
| หากว่าสองน้องเจ้า | | ฤทธิล้ำอรินไปลย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๑๘ โองการซักท้าวพิ | | เภกตรึก ไฉนนา
|
| ท่านก็หารหารฦก | | เล่ห์รู้
|
| หลงเลี้ยงลูกฆ่าศึก | | เปนบุตร ตนนา
|
| อสุรผัดบอกจึ่งกู้ | | ชีพไว้เปนตัว ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๑๙ พิเภกประณตน้อม | | สนองยุบล
|
| ข้าบาทหมายบุตรตน | | แต่ไส้
|
| จักรวรรดิยกพลผจญ | | เจียนจัก ไปลยนา
|
| หากพระเดชปกไว้ | | จึ่งพ้นไภยพาล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๑๘ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๒๐ พระจักรีสดับยิ้ม | | สรวลปรา ไสเอย
|
| ฤทธิ์ท่านน้อยพาลมา | | หมื่นไซร้
|
| เพราะนิเวศน์ลงกา | | เถกิงกึ่ง สวรรคเฮย
|
| ปวงพวกพาลจึ่งได้ | | รบร้าชิงนคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๑ โองการสั่งพระลักษณทั้ง | | สุมัน ตันเอย
|
| ศึกเสร็จจะรางวัน | | ทั่วผู้
|
| เครื่องยศและทรัพย์บัน | | ดาศักดิ์
|
| ตามซึ่งได้ต่อสู้ | | ยักษร้ายวายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๒ พระลักษณกับอมาตย์น้อม | | อัญชลี แล้วเฮย
|
| มาประชุมมนตรี | | ใหญ่น้อย
|
| ปฤกษาซึ่งผู้มี | | ความชอบ
|
| ตามจดหมายเทียบถ้อย | | แบบเบื้องปางบรรพ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๓ ปฤกษาว่าเมื่อครั้ง | | หริรักษ
|
| พระราชทานทรัพยศักดิ | | แก่ทแกล้ว
|
| ซึ่งเสร็จศึกทศภักตร์ | | เปนแบบ
|
| เปนหลักเทียบเปรียบแล้ว | | เลิศข้อคำเดิม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๔ หนึ่งโปรดพระพรตให้ | | คุมทหาร
|
| พิฆาฎทศพินมาร | | เสร็จแล้ว
|
| รีบปรุกรอนราญ | | จักรวรรดิ วอดเอย
|
| ผดุงราษฏร์สองนครแผ้ว | | ผ่องเสี้ยนศึกสูญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๕ พระสัตรุศออกรบร้า | | จนสลบ
|
| ต้องหอกสุริยภพ | | แทบม้วย
|
| บันไลยจักรออรบ | | แผลงสาตร รัดแฮ
|
| พระกลับผลาญมารด้วย | | เดชล้ำฤทธิรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๖ สองทรงธรรม์อนุชไท้ | | นฤเบศร์
|
| ควรครอบครองไกยเกษ | | ผ่านเผ้า
|
| ทรงบวรราชเสวตร | | ฉัตรศักดิ์ เฉลิมแฮ
|
| ให้เครื่องขัติยราชเจ้า | | แก่ไท้ทั้งสอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๑๙ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๒๗ ยังบุตรสุริเยศนั้น | | ชาญไชย
|
| เหาะโลดนภดลไว | | รับน้อง
|
| คร่าอสุรบันไลย | | จักรปล่อย ศรนา
|
| ครเครื่องกระษัตริย์ต้อง | | จัดให้รางวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๘ ทศคิริวงษราพท้าว | | สุจริต
|
| เปนเนตรศึกศักดิ์สิทธิ์ | | ส่องรู้
|
| ควรให้มกุฏวิจิตร | | เนาวรัตน์ จรูญแฮ
|
| เพิ่มเกียรติ์ตามควรผู้ | | พิทักษด้าวลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๙ พระยาอนุชิตล้ำ | | เลอสรรพ์ ทหารแฮ
|
| หักด่านกรดเพลิงกัลป์ | | ป่นพ้น
|
| ควรครองเฃตรมลิวัน | | เวียงราพ
|
| ให้เครื่องทรงเครื่องต้น | | เพิ่มตั้งนางสนม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๐ พระยาอินนุภาพล้าง | | บันไลย จักรนา
|
| แข่งฆ่าเพตราไกษย | | ชีพม้วย
|
| ควรให้เครื่องขัติยไพ | | โรจรัตน อร่ามเอย
|
| ทั้งเครื่องอุปโภคด้วย | | มาศล้วนจำหลักลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๑ นิลพัทควรแต่งตั้ง | | เปนพระยา
|
| อไภยพัทหะพงษา | | ชื่ออ้าง
|
| สังวาลยมาศุรัตนา | | ภรณ์ประ ทานแฮ
|
| เพิ่มศักดิ์อุปราชข้าง | | เฃตรท้าวชมภู ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๒ ชมภูพานกับทั้ง | | นลนนท์ นั้นนา
|
| ได้ลื่อสองเมืองผจญ | | ราพม้วย
|
| ให้มกุฎรัตนหิรญ | | อลงกฎ
|
| กับเครื่องอื่นอีกด้วย | | ชอบได้อาษา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๓ อสุรผัดนำเหตุด้าว | | ลงกา ทูลเฮย
|
| พิธียักษสองครา | | ล่มได้
|
| ให้เป็นที่พระยา | | มารน ราชแฮ
|
| อุปราชลงกาให้ | | ช่วยท้าวไอยกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๐ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๓๔ โอรสอินทรชิตผู้ | | เชษฐา
|
| ลอบออกทูลกิจา | | แก่ไท้
|
| ควรที่เปนพระยา | | วันยุ ภักตรแฮ
|
| พิทักษกุรุราษฐให้ | | ราษฎร์แผ้วผองเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๕ กันยุเวกให้ปกด้าว | | จักรวาฬ
|
| กันนุชินนามขนาน | | ยศไซ้
|
| หนึ่งปาวนะมาร | | โปรดกลับ กรุงแฮ
|
| ช่วยกิจพิเภกให้ | | ผ่องแผ้วประชากร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๖ พระลักษณกับหมู่ท้าว | | พระยา ปวงเอย
|
| เหนชอบคำปฤกษา | | สู่เฝ้า
|
| กราบทูลพระเทพา | | วตารทราบ เสร็จแฮ
|
| ตามรเบียบเรียบเค้า | | เงื่อนถ้วนทุกประการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๗ ทรงสุบรรณผ่องแผ้ว | | วรกาย
|
| ฟังเสร็จข้อบรรยาย | | ถี่ถ้วน
|
| ต้องพระหฤไทยหมาย | | โดยขนบ
|
| จึ่งประทานบำเหน็จล้วน | | ชอบได้ปฤกษา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๘ ภูธรจึ่งตรัสเอื้อน | | โองการ
|
| เออพิเภกขุนมาร | | ฤทธิน้อย
|
| จะเสื่อมศึกเพราะหลาน | | ช่วยรงับ
|
| จงอย่าละเบี่ยงถ้อย | | ผิดเค้าการธรรม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๙ สองน้องจักรกฤษณน้อม | | ศิระราบ
|
| มนุษยยักษลิงกราบ | | เกลื่อนเกล้า
|
| ได้พระราชทานลาภ | | เหลือแหล่
|
| ต่างฤดีแดเร้า | | รื่นชื้นรอมชอม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๐ พระจอมโมลิศไท้ | | อวตาร
|
| เสร็จซึ่งปูนบำนาญ | | บ่ายคล้อย
|
| จากอาศนสรกาญจน์ | | ยูรยาตร์
|
| สถิตย์แท่นมณเฑียรพร้อย | | พรั่งพร้อมแสนสุรางค์ ฯ
|
| | |
|