โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๔๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:36, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

สุริยาภพรบกับพระพรต พระสัตรุด ถูกพระพรตฆ่าตาย

แผ่นที่ ๕๖๕ – ขุนวิสูตรเสนี

๓๙๔๙ คอยเหตุเหนมนุษยฟื้นชีวา
เร่งรีบทูลกิจจาแด่ไท้
จักรวรรดิวาบจิตรปรารมย์นิ่ง ตลึงแฮ
ให้เรียกบุตรมาใกล้อาศน์ชี้แจงแถลง ฯ
๓๙๕๐ สุริยาภพทราบเหตุซ้ำอาษา
อันมนุษยคืนชีวารอดได้
ยังมีจักรศรคทาวุธคู่ หัดถ์แฮ
ขอสนองพระคุณไท้ธีราชรอญเขญ ฯ
๓๙๕๑ พยามารโสมนัศด้วยใจทนง
นึกแต่จักสมประสงค์สว่างแค้น
ตรัสสั่งสุพิณจงจัดพวก พลแฮ
ขุนราพเทียบพลแม้นทัพท้าวจอมอสูร ฯ
๓๙๕๒ พลคชๆ เลือกล้วนเมามัน
พลอัศว์ๆ แพนผันย่างน้อย
พลรถๆ แขงขันเคยศึก
พลบทจรศึกร้อยอาจโต้ตนเดียว ฯ
๓๙๕๓ เลือกล้วนพิริยเชียวอ้างอาษา
สรรพเครื่องสุรสรรพายุทธพร้ม
กองน่าปีกซ้ายขวาหนุ่นแล่น แซงแฮ
จัดเสรจกลับมาน้อมนารถเจ้าจอมณรงค์ ฯ
๓๙๕๔ เสร็จสรงทรงเครื่องพร้อมพิไชย ยุทธแฮ
กุมสารทเสรจครรไลยห่อนยั้ง
เสดจสู่ราชรถไพฑูริยประดับ
ใต้มหาเพชรฤกษตั้งโห่ให้เดินพล ฯ
๓๙๕๕ เสียงพลเสียงพาทยก้องกาหล
ถึงที่ยุทธอยุดพลยักษยั้ง
เมฆพยับโพยมบนบดมืด มัวแฮ
นายหมวดเตือนไพร่ตั้งโห่ให้ศึกแสยง ฯ
             

แผ่นที่ ๕๖๖ – ขุนวิสูตรเสนี

๓๙๕๖ ปางองค์พระพรตเจ้าใจหาญ
สดับหมู่มารขานโห่ครื้น
ไป่ท้อหทัยประมาณหมายชนะ เดียวแฮ
ถามพิเภกว่าพื้นพยุหนี้ใครไฉน ฯ
๓๙๕๗ พิเภกรู้ถ่องแท้ทางยาม
นอบประณตทูลตามฤกษรู้
มาเตือนต่อสงครามฤๅใช่ อื่นเอย
คือสุริยาภพผู้บุตรเจ้ามลิวัน ฯ
๓๙๕๘ พระพรตโสมนัศด้วยจักรณ ยุทธแฮ
สั่งบุตรพระสุริยนอย่ายั้ง
จงเร่งตรวจเตรียมพลพานเรศ เรืองแฮ
สุครีพรีบมาตั้งพยุหไว้วางขบวน ฯ
๓๙๕๙ จัดพลพยุหได้โดยกำ หนดแฮ
เสนะพยุหตำหรับตั้ง
วานรไพร่นายประจำประจุเรียบ ริ้วแฮ
ดุจเหยี่ยวเยื้องปีกยั้งโฉบคว้ามัจฉบิน ฯ
๓๙๖๐ บุตรพายุเทพยไว้เศียรสกุณ ฯ
ตอนกนิลขันหนุนเนื่องตั้ง
สุรเสนสุรการขุนกรบี่บาท สองแฮ
นิลราชนิลนนท์ทั้งคู่ไว้ตาสอง ฯ
๓๙๖๑ พัทวิกันนั้นจัดป้องปีกขวา
ซ้ายกรบี่วิสันตราวิตั้ง
ปากนกแต่งนิลปานันแม่ กองแฮ
หางที่ชมพูรั้งต่อท้ายพลหลวง ฯ
๓๙๖๒ พระพรตสัตรุศทั้งสองกรษัตริย์
ประดับเครื่องสุรวรรณรัตรอร่ามแพร้ว
กุมศรคู่พระหัดถ์สู่ราช รถแฮ
ชอบพิไชยโชคแล้วลั่นฆ้องโห่ขาน ฯ
             

แผ่นที่ ๕๖๗ – ขุนวิสูตรเสนี

๓๙๖๓ ได้ฤกษเคลื่อนรถพร้อมพลพา นรแฮ
เพญเพียบพสุธาเถื่อนกว้าง
ประดุจคลื่นในมหามหรรณพ เนืองแฮ
บางขี่สีหเสือช้างแรตร้ายคำรณ ฯ
๓๙๖๔ เร่งพลพานเรศแกล้วกลางณรงค์
ถึงสนามยุทธยงห่อนท้อ
อยุดทัพท่วงทีองอาจสง่า นักแฮ
ยลยักษเหล่าลิงล้อเลิกคิ้วเกาคาง ฯ
๓๙๖๕ ปางบุตรจักรวรรดิเจ้าจอมมาร
สั่งสุรเสนไวยกาลกาจกล้า
สองราพรับบรรหารเตือนเร่ง พลแฮ
พลยักษแผลงฤทธิร้ารบต้อนตีลิง ฯ
๓๙๖๖ อุตลุดสองฝ่ายโต้ตลุมบร
ลิงแย่งอาวุธฟอนฟาดล้าง
บันเกษขาดแขนทอนตัวตัด ขาฮา
พลยักษตายกลาดบ้างแตกท้อถอยหนี ฯ
๓๙๖๗ กาฬวุทธ์กาฬจักรแค้นเคืองทวี
แกว่งคทาธรตีแตกผ้าย
เหล่าลิงเพลี่ยงเสียทีถอยรับ
สองยักษกำเริบร้ายไล่ต้อนตามผจญ ฯ
๓๙๖๘ นิลนนทนิลพัทล้วนใจทมิฬ
ตีต่อสองยักษผินผาดสู้
สองสวาแกว่งตรีฉินท์ฉัวะขาด ฅอแฮ
พลพวกลิงเลวหลู้ไล่ล้างพลมาร ฯ
๓๙๖๙ กุมภัณฑ์พินาศม้วยศพคา ดาษแฮ
ฤๅจักรอฤทธิพานเรศร้าย
โลหิตท่วมพสุธาไหลถั่ง
เทียมชเลเลือดคล้ายถิ่นท้องธารไหล ฯ
             

แผ่นที่ ๕๖๘ – ขุนวิสูตรเสนี

๓๙๗๐ สุริยาภพแค้นขบฟัน
หัดถ์จับศรแผลงพลันห่อนช้า
ลูกศรเนื่องอนันต์นับหมื่น
ต้องหมู่วานรกล้ากลาดกลิ้งกลางดิน ฯ
๓๙๗๑ พระจับพลายวาตน้าวแผลงหลาญ
ล้างลูกศรพลมารแหลกม้วย
เกิดวายุพัดพานพานเรศ
กลับรอดคืนชีพด้วยเดชต้องลมศร ฯ
๓๙๗๒ สุริยาภพแค้นเคืองมนุษย
ฉวยจักรเรืองฤทธิรุตเหวี่ยงคว้าง
จักรเพชรทิพพาวุธเวียนรอบ รถแฮ
ฤๅจักอาจไล่มล้างท่านไท้ทั้งสอง ฯ
๓๙๗๓ พระจับศรชื่ออ้างจันทวา ทิตยเฮย
พิฆาฏจักรอสุราแหลกสิ้น
เลยกระทั่งถูกรถายักษหัก ยับแฮ
อสุรตกกระเดนดิ้นโดดเงื้อคทาธร ฯ
๓๙๗๔ แกว่งคว้างวางวิ่งเข้าโรมรอญ
สองหัดถโจมจับงอนรถง้าง
พระพิฆาฏด้วยคันศรยักษเพลี่ยง เซแฮ
พระพรตโดดไล่มล้างยักษท้อถอยหนี ฯ
๓๙๗๕ พระจับพรหมมาศเยื้องแผลงไป
สนั่นทั่วภพไตรยโลกย์ก้อง
ถูกอสุรปลิวประไลยยังจักร วาฬแฮ
ทุกเทพยสาธุแซ่ซ้องสดุดิปลื้มโปรยมาลย์ ฯ
๓๙๗๖ เสรจผลาญมารมอดม้วยชีวัน
สองกระษัตริย์เกษมสันต์ส่างแค้น
เลิกเลื่อนเหล่าพลขันธ์คืนเฃตร
ประทับราชพลับพลาแคว้นมยุรเวิ้งวงเขา ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว