จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระสัตรุดรบกับสุริยาภพ สุริยาภพให้เมฆสูรเนรมิตกายเป็นภูเขากั้นพลมารไว้เพื่อตนเองปลุกเสกหอกเมฆทัพให้เรืองฤทธิ์ พระสัตรุดแผลงศรต้องเมฆสูรตาย สุริยาภพพุ่งหอกต้องพระสัตรุดสลบ
แผ่นที่ ๕๕๗ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
๓๘๙๓ พระพรตสรงแล้วออก | | ยังสฐาน พลับพลา
|
ยินยักษพลโห่ขาน | | แซ่ซ้อง
|
ถามพิเภกทูลสาร | | ว่าสุริ ยาภพแฮ
|
บุตรจักรวรรดิยกพ้อง | | พยุห์ร้าราญเรา ฯ
|
|
|
๓๘๙๔ กุมเทพสารทศิวะเอื้อน | | อวยสรร ประสิทธิแฮ | |
|
ควรพระสัตรุศโรมรัน | | รบเร้า
|
พระพรตสดับเหตุพลัน | | สั่งพระ สัตรุศเฮย
|
พ่อรีบยกพหลเต้า | | ต่อร้าราญมาร ฯ
|
|
|
๓๘๙๕ พระสัตรุศคำนับน้อม | | เศียรอา ษาเฮย
|
พระพรตเรียกสุครีพหา | | สั่งให้
|
ตรีทัพทศโยธา | | นับสมุท
|
พระสัตรุศจักได้ | | เสดจต้านต่อณรงค์ ฯ
|
|
|
๓๘๙๖ สุครีพรับสั่งแล้ว | | รีบรัด
|
จัดกระบี่สรรค์สมรรถ์ | | ล่ำล้วน
|
กองน่าทัพขันธ์จัด | | กายเกียก หนุนแฮ
|
ยุกรบัตรกองหลวงถ้วน | | พยุห์ล้วนพานร ฯ
|
|
|
๓๘๙๗ ทัพรั้งพลรบพื้น | | กุมภัณฑ์ ลงกานอ
|
ล้วนแต่ร้ายเริงรัน | | ฤทธิแกล้ว
|
พระสัตรุศเสดจครร | | ไลยโสรด เสร็จแฮ
|
ทรงยุทธาภรณ์แพร้ว | | สอกพร้อมศรขรรค์ ฯ
|
|
|
๓๘๙๘ เสดจเถลิงรถแก้ว | | แกมกาญจน์
|
เทียมสี่สินธพทยาน | | ร่าร้อง
|
ครบเสรจเครื่องสูงขาน | | โห่ฆาฏ ฆ้องแฮ
|
พลันเคลื่อนรถพหลพ้อง | | เพียบพื้นดินเดิน ฯ
|
|
|
๓๘๙๙ ถับถึงที่รบรั้ง | | รอพหล
|
ราพสุริยาภพยล | | ทักท้า
|
เหม่มนุษย์ควบคุมพล | | ลิงยักษ
|
หักด่านบ่หาญฮึกกล้า | | เหยียบด้าวนามใด ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๘ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
๓๙๐๐ พระสัตรุศขานชื่อพร้อง | | เรานาม สัตรุศนา
|
กับพี่ชื่อพรตราม | | นเรศใช้
|
มาปราบจักรวรรติตาม | | โทษผิด
|
เจ้าชื่อใดจึงได้ | | กล่าวข้อคำหยาม ฯ
|
|
|
๓๙๐๑ ราพขุนขานชื่อพร้อง | | ฤๅนาน
|
เราสุริยาภพชาญ | | ชื่ออ้าง
|
เอารสจักรวรรดิมาร | | จอมมลิ วันแฮ
|
เจ้ากับพลเราจะล้าง | | ห่อนให้หลอเหลือ ฯ
|
|
|
๓๙๐๒ ว่าพลางราพขบเขี้ยว | | คุกคาม
|
ขับพวกพลมารหลาม | | ไล่ล้าง
|
ฟันลิงหลบบอขาม | | ยุดแย่ง สารทแฮ
|
กวัดแกว่งสารทฟาดคว้าง | | ยักษลี้หนีซอน ฯ
|
|
|
๓๙๐๓ ตลิกันแทตยทัพหน้า | | เหนทหาร
|
ลิงไล่หนีลนลาญ | | หลบแพ้
|
กวัดแกว่งคทาทยาน | | ยุทธ์ฟาด ลิงเฮย
|
นัลพัทจับตรีแต้ | | ต่อสู้ตลิกัน ฯ
|
|
|
๓๙๐๔ ต่างรบรับขับเขี้ยว | | ฤๅหนี ล่านา
|
ยักษฟาดกระบี่ตรี | | แกว่งร้า
|
ตลิกันรบเสียที | | แพลงพลาด
|
กระบี่รวบสองเท้าคว้า | | ฟาดม้วยมลายชนม์ ฯ
|
|
|
๓๙๐๕ สุริยาภพเขม้นมุ่ง | | ตลิกัน
|
กระบี่ฟาดิ้นตายยัน | | เหยียดเท้า
|
ขบเขี้ยวเคียดเคืองคัน | | หัตถ์แกว่ง หวดแฮ
|
ขับพวกพลมาเข้า | | ไล่ล้างลิงพล ฯ
|
|
|
๓๙๐๖ พระสัตรุศเลงยักษมล้าง | | ลิงประไลย
|
พลันขับราชรถไชย์ | | ยุทธ์ป้อง
|
จนรถต่อรถไป | | งอนปะทะ กันแฮ
|
พระจับสารทศรจ้อง | | จิตรน้าวคเนยิง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๙ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
๓๙๐๗ วางสารทพลาดราพต้อง | | รถหัก
|
ขุนแทตยตกรถอัก | | อกขว้ำ
|
ไล่ทันอีกพลยักษ | | ตายย่อย ยับแฮ
|
สีหราชมอดม้วยซ้ำ | | พินาศสิ้นแสะสาร ฯ
|
|
|
๓๙๐๘ ขุนราพลุกแล้วตฤก | | การพลัน
|
มนุษยมีสารทสำคัญ | | เชิดชี้
|
อุบายคิดฆ่ามัน | | เหนยาก จริงพ่อ
|
เว้นแต่เมฆภัทนี้ | | พุ่งต้องคงตาย ฯ
|
|
|
๓๙๐๙ ตริเสร็จราพซ้ำสั่ง | | กำธร
|
จงนิมิตขุนศิขร | | โฃตห้อม
|
แวดเรากับพลากร | | จงมิด หมดนา
|
เราจักนบศุลีน้อม | | เศกให้หอกหาญ ฯ
|
|
|
๓๙๑๐ เมฆสูรรับสั่งแล้ว | | นฤมิตร
|
กายกลับเปนโขดชิด | | ชัฎล้อม
|
รอบหมดหมู่พลปิด | | สุริยาภาพ ด้วยแฮ
|
ขุนยักษ์จับสารทน้อม | | มนัศหมั้นเศกมนต์ ฯ
|
|
|
๓๙๑๑ พระสัตรุศยลบ่พ้อง | | ทัพยักษ
|
ถามพิเภกใคร่ตระหนัก | | เหตุแจ้ง
|
พิเภกทูลอนุชจักร | | กฤษณทร้าบ
|
ว่ายักษ์เศกโขดแสร้ง | | ปิดล้อมพลากร ฯ
|
|
|
๓๙๑๒ ธบินคำพิเภกท้าว | | ศรสรัพ ทรงเฮย
|
พาดแล่งเนตรมุ่งจับ | | โขดจ้อง
|
แผลงบรรพตล้อมกลับ | | เปนเมฆ สูรแฮ
|
เศียรขาดสารทศรต้อง | | มอดม้วยมลายชนม์ ฯ
|
|
|
๓๙๑๓ สุริยาภพกลับเนตรน้อม | | จิตรสารท เศกนา
|
ยินอุโฆษเปรี้ยงปราด | | เปรื่องก้อง
|
ลืมเนตรพิศเขากลาด | | ล้อมกลับ หายเฮย
|
เห็นเมฆสูรสารทต้อง | | พินาศสิ้นเสียชนม์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๖๐ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
๓๙๑๔ กระทืบบาทกราดกริ้ว | | หอกธทูล แบกเอย
|
กลอกภักตรกวักหรรถยูร | | ยาตรเต้น
|
พิเภกประณตบาทมูล | | พระสัตรุศ แถลงแฮ
|
ขุนยักษ์จับหอกเขม้น | | มุ่งร้ายรวังองค์ ฯ
|
|
|
๓๙๑๕ ขุนราพเหยียบรถร้า | | รำบาน
|
สัตรุศต่อกรราญ | | รบป้อง
|
ราพตกรถเธอประหาร | | ราพราพ เชแฮ
|
จับสารทผาดแผลงต้อง | | บุตรเจ้ามลิวัน ฯ
|
|
|
๓๙๑๖ โปร่งปรุทลุทั่วทั้ง | | วรกาย มารเอย
|
ราพเป่าเวทผสานหาย | | ปรุร้าว
|
จับเมฆพัทหมาย | | มุ่งพุ่ง พลันแฮ
|
ถูกพระทรวงสัตรุศท้าว | | สลบกลิ้งกลางสมร ฯ
|
|
|
๓๙๑๗ พิเภกวายุบุตรเข้า | | โอบองค์
|
หมายชัดชีพสัตรุศปลง | | โศกเศร้า
|
นิลพัทเผ่นทยานยง | | ยุทธยักษ์
|
กับรบมิให้เข้า | | สู่ซ้ำสัตรุศองค์ ฯ
|
|
|
๓๙๑๘ ขุนราพนึกสัตรุศนี้ | | คงตาย แน่นอ
|
เราขับเขี้ยวแต่งาย | | อ่อนแล้ว
|
สู้รบกับลิงนาย | | พลศักดิ์ เสื่อมพ่อ
|
จวนค่ำเคลื่อนทัพแคล้ว | | คลาศเมื้อเมืองมาร ฯ
|
|
|
๓๙๑๙ พิเภกจึงสั่งให้ | | นิลราช
|
นำเหตุสัตรุสารท | | ราพต้อง
|
ทูลพระพรตภูวนารถ | | ในค่ำ ทราบแฮ
|
นิลราชรับคำพร้อง | | รีบร้อนเร็วไป ฯ
|
|
|
๓๙๒๐ ถับถึงจึงเฝ้าพระ | | พรตพลัน
|
ทูลเหตุเขญสำคัญ | | ข่าวร้อน
|
ว่าสัตรุศรบราพมัน | | หอกพุ่ง สลบแฮ
|
พระพรตฟังกรข้อน | | อุระเร้ารัญจวน ฯ
|
| | |
|