โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๗

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:32, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศพิณกับวรณีสูรถูกตัดศีรษะเสียบประจาน ท้าวจักรวรรดิฝันร้ายให้พระปรเมศฤษีรดน้ำมนต์ จนถึงพระพรตยกทัพประชิดเมืองมลิวัน

แผ่นที่ ๕๔๕ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์

๓๘๐๙ พระพรตเดินทัพเต้าตามวิถี
ตัดทุ่งทางพนาลีลัดอ้อม
ใกล้เฃตรด่านอสุรีอยู่รัถ ยาเฮย
ท้าวทศคิริวงษ์น้อมนบแล้วทูลฉลอง ฯ
๓๘๑๐ เฃตรนี้เกือบใกล้ด่านมลิวัน
สองยักษ์มีฤทธิ์มหันต์ฮึกห้าว
ทำน้ำกรดเพลิงกัลป์ปิดช่อง ทางนอ
เชอญพักคิดหักด้าวด่านแล้วจึ่งจร ฯ
๓๘๑๑ ทรงสดับสั่งให้หยุฅโยธา พักเฮย
สุครีพเร่งทำพลับพลาเสร็จแล้ว
เชิญสองกระษัตราเสด็จประ ทับแฮ
สองสถิตย์หฤไทยแผ้วพักใกล้เชิงเขา ฯ
๓๘๑๒ ปางท้าวจักรวรรดิเจ้ามลิวัน
พร้อมหมู่สนมอนันต์อเนกเฝ้า
ประทมมิหลับรันทดทอด องค์เอย
จนจะจวนรุ่งเร้าจึ่งเคลิ้มนิทรา ฯ
๓๘๑๓ ฝันว่าลูกม้าหนึ่งในนคร
เพลิงติดหางอัศดรโดดดิ้น
วิ่งผกวกเวียนจรจนทั่ว เมืองนา
ลามติดเสวตรฉัตรสิ้นติดต้ององค์มาร ฯ
๓๘๑๔ บริวารมิตรญาตต้องอัคคี ท่ววนา
อีกว่าสองเทพยมีฤทธิแกล้ว
ทรงครุฑเลื่อนลอยลีลาศแต่ อิสาญแฮ
เด็ดเกษอะสุเรศร์แล้วโลดขึ้นไปประจิม ฯ
๓๘๑๕ ภอสุริโยภาษแจ้งเวหน
ฃุนยักษหวาดพลิกตนตื่นแล้ว
เสโททราบดุจลนอายอัค คีนา
สรงเสร็จเสด็จแคล้วคลาศยังพระโรงคัล ฯ
             

แผ่นที่ ๕๔๖ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์

๓๘๑๖ ประทับรัตนอาศนใต้เสวตรฉัตร
เสวกยักษบรรสัชสงบเฝ้า
ให้หาหมู่โหรตรัสบอกเรื่อง ฝันนา
แด่พระโหราเถ้าถี่ถ้วนทุกประการ ฯ
๓๘๑๗ ขุนโหรโอนศิรน้อมอัญชลี
พิเคราะห์ตามคัมภีร์สาตรรู้
ทราบเหตุว่าจะมีศึกใหญ่ แลนา
เหลือฤทธิจะคิดกู้เกียจกั้นกันไภย ฯ
๓๘๑๘ ซึ่งนิมิตว่าม้าสินธพ
เพลิงติดหางเวียนตลบวิ่งร้อง
เสวตรฉัตรสริราพยพยับย่อย นั้นนอ
อันตะรายมากต้องทั่วสิ้นธานี ฯ
๓๘๑๙ มูลเหตุแต่เดกได้อาไศรย พระนา
ซึ่งว่าสองเทพยมไหมหิทธิ์พร้อม
ทรงครุฑนั่นคือไพรีฤทธิ เลิศแฮ
จักยกจตุรงค์ล้อมพิภพให้อันตราย ฯ
๓๘๒๐ ปางท้าวจักรวรรดิเจ้าจอมสูร
ทรงสดับโหราทูลเหตุรู้
แดเดือดรั่นอาดูรคิดคาด เค้าแฮ
ไภยแต่ทดพิณผู้ผ่านพื้นลงกา ฯ
๓๘๒๑ ตริเสร็จจึ่งเอื้อนราชบรรหาร
สั่งสุพิณสันมารมหิทธิแกล้ว
เองรีบสู่เชิงสฐานไกรลาศ
บอกปรเมศดาบศแคล้วคลาศเข้ามาวัง ฯ
๓๘๒๒ สุพิณรับแล้วรีบเหาะจรัญ
บรรลุพระนักธรรม์พรตกล้า
เข้านบอภิวันท์แถลงเหตุ ท่านเฮย
ขอพระคุณอย่าช้าราชรั้งรอคอย ฯ
             

แผ่นที่ ๕๔๗ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์

๓๘๒๓ พระฤๅษีปรเมศได้ฟังคำ
ลุกจากสฐานคลำห่อผ้า
ครองหนังพยัฆลำดับห่อ ชฎาเฮย
ลูกปะคำหายคว้าไฃว่ค้นวนเดิน ฯ
๓๘๒๔ หาปะคำไป่ได้อุตลุด
ปริกขารในกุฎิ์เกลื่อนค้น
เสนายักษเหนอยุดนากนัก เตือนนา
ฉายพัชพายักษร้นรุดคล้อยคลอยโพยม ฯ
๓๘๒๕ ถึงนิเวศท่านไท้นฤบาล
ลงจากเวหาศสฐานที่ไกล้
ขึ้นปราสาทพิมานมุข์มาศ พลันแฮ
สถิตย์อาศน์ลาศไว้แทบเจ้ากรุงมาร ฯ
๓๘๒๖ ท้าวจักรวรรดินมัศน้อมฤๅษี
เล่านิมิตโดยคดีมากถ้วน
โหรทายว่าจักมีศึกใหญ่
ท่านก็ปรีชาล้วนเลศแจ้งจงไข ฯ
๓๘๒๗ ฤๅษีตฤกแวทราบตลอดกิจ
แจ้งเสร็จในนิมิตรแม่นพร้อง
ถูกตามเคราะห์โหรพิททูลเหตุ ฝันนา
ดวงพระชาตาต้องฆาฏด้วยลักษณ์จันทร์ ฯ
๓๘๒๘ บาปเคราะห์อริใหญ่เข้าแทรกเรือน ลักษณแฮ
แม้เทพคงลดเลือนตกใต้
จึ่งถวายพระพรเหมือนโหรคาด เคราะห์นา
ทรงฤทธิ์คิดอย่าได้เดือดร้อนหฤไทย ฯ
๓๘๒๙ อันในสุบินนี้ที่ทำนาย ศึกแฮ
จะเกิดยุทธมากหลายเล่ห์ล้ำ
กำลังศึกจะวายเพราะแผ่ รักนา
เอาเมตตาจุนค้ำคิดให้ไภยหาย ฯ
             

แผ่นที่ ๕๔๘ – หม่อมเจ้าพระพุทธุปบาทปิลันท์

๓๘๓๐ จักช่วยเสดาะเคราะห์ด้วยพระมนต์
อันดาบวดสกนธ์ฃุนยักษ นั้นแฮ
อวยศิริลาแคล้วคลาศยั้งกุฎีดง ฯ
๓๘๓๑ ปางพระพรตขัติยเจ้าจอมพล
ประทับพลับพลาบนแท่นไท้
๓๘๓๒ ปัจฉิมยามล่วงสิ้นแสงจันทร์
เสียงสกุณากาไก่ขันแจ่มแจ้ว
ปวงบุษบ์อุบลบัญจ์บานเบิก กลีบนา
สรงเสร็จทรงเครื่องแล้วเสด็เจบื้องพลับพลา ฯ
๓๘๓๓ อสุรพลกระบี่ทั้งสามนคร
หมอบเกลื่อนประนมกรกลาศเฝ้า
ดำหรัสว่าจักรอญสองด่าน ไฉนนา
ใครจะอาษาเข้าหักล้างด่านมาร ฯ
๓๘๓๔ พระยาอุนชิตน้อมศิริอา ษาเฮย
ข้าบาทจักทูลลารีบเต้า
ทำลายด่านยักษาให้เพิก พังแฮ
ด้วยเดชกำลังเกล้ากม่อมผู้เดียวดาย ฯ
๓๘๓๕ สองอนุชจอมภพไท้สีกร
สดับระยาพานรฤทธิ์ล้ำ
รับหักด่านนครควรยก ชอบนอ
อวยศิริไชเยศซ้ำสั่งให้รีบจรัล ฯ
๓๘๓๖ บุตรพระพายอ่อนเกล้ารับพร ลาเอย
สรวมเดชพระทรงศรปกเกล้า
ให้ปรามปราบดัษกรภังพ่าย ฤทธิแฮ
ทูลเสร็จลูกลมเร้ารีบร้อนจรจรัล ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว