โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๕

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:31, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศพิณและวรณีสูรถูกลงทัณฑ์ตระเวนประจาน

แผ่นที่ ๕๓๗ – ขุนพินิจจัย

๓๗๕๓ อสุรผัดมหิทธิล้ำกุมภัณฑ์
ยามลิวันกันยุเวกแกล้ว
รับสั่งพระทรงธรรม์นำทัพ กลับเฮย
ลุนิเวศนลงกาแผ้วผ่องน้ำใจเกษม ฯ
๓๗๕๔ นัดดามารุตเร้ารีบคลา
ดลตรุยลไอยกาหม่นไหม้
ซบภักตรแทบบาทาเทวศโศก ศัลยเฮย
สร่างโสกแล้วจึ่งได้กล่าวแจ้งแถลงการ ฯ
๓๗๕๕ หลานรีบเฝ้าบาทไว้ทูลทรง ครุธเอย
ตรัสสั่งสองอนุชองอาจมล้าง
เสร็จศึกสั่งข้าตรงมาถอด ตาแฮ
ทูลจบจับโซร่ง้างงัดเปลื้องพันธนา ฯ
๓๗๕๖ พิเภกคลายโศกสร้วมกอดหลาน ครวญเอย
ดวงเนตรดวงจิตรชาญเชี่ยวผู้
ตาทุกข์แทบวายปราณปราศจาก ยศแฮ
หากนัดดาก่อกู้จึ่งพ้นไภยเข็ญ ฯ
๓๗๕๗ ปางเพรงเกิดเศอกครั้งคราวมหา บาลเอย
พ่อพ่อชาญเดชาช่วยเปลื้อง
คาบนี้นัดดามาปลดทุกข์ ได้แฮ
ตรัสเสร็จท้าวรีบเยื้องยาตรขึ้นปรางสุวรรณ ฯ
๓๗๕๘ สูสนานทรงเครื่องพื้นพรรณราย เสด็จเอย
ออกพระโรงเสวกหลายเรียบเฝ้า
ทรงทักทั่วทุกนายเนาที่ นั้นนา
ต่างประนมก้มเกล้านอบน้อมบทมาลย์
๓๗๕๙ ปิ่นราพอสุรผัดเร้ารีบจร
พร้อมมาตยานิกรยาตรเยื้อง
สู่มรกฎศิงขรลุพลับ พลานอ
พิเภกประณตเบื้องบาทน้องนารายน์ ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๘ – ขุนพินิจจัย

๓๗๖๐ พระพรตปราโมทยแย้มยินดี
ตรัสว่าโหรภัมภีร์รอบรู้
ดังหนึ่งทิพยกาณปรีชาชัด นักนอ
โหรอื่นฤๅจักสู้สุดหล้าหาไหน ฯ
๓๗๖๑ ไฉนจิงเลี้ยงลูกอ้ายอสุรพิศม์
ชีพย์ท่านเจียนจักปลิดปลดม้วย
หากองค์พระจักรกฤษณ์ทราบสั่ง เรานา
กับอนุชมาด้วยดับร้อนรงับเขญ ฯ
๓๗๖๒ ท่านจึ่งได้รอดพ้นไภยพาล
เดิมท่านบวิจารณ์จิตรไว้
บำรุงอริผลาญชนมชีพ ตนนา
เหตุอื่นอาจรู้ได้บ่รู้รวังตน ฯ
๓๗๖๓ พิเภกทูลน้องพระหริรักษ์
อันทศพิณทรลักษณ์แย่งด้าว
เพราะข้าบาทหลงฟักฟูมว่า บุตรนอ
จนขุ่นเบื้องบาทท้าวโทษข้าควรประหาร ฯ
๓๗๖๔ หากโปรดจึ่งรอดม้วยชนม์คง
พระเดชพระคุณยงยิ่งฟ้า
มั่นจิตรภักดิ์จำนงสนองบาท พระนา
จวบสุดสูญชีพข้าสืบเค้าบุตรหลาน ฯ
๓๗๖๕ พระพรตทรงสดับถ้อยขุนมาร
ตรัสว่าองค์อวตารเลิศด้าว
ให้เรายกทวยหาญโหมหัก ศึกแฮ
โดยเยี่ยงไวยกูลท้าวเที่ยงมล้างอาธรรม์ ฯ
๓๗๖๖ เราดสรมนัศดุจได้วิเชียรจัก มาเฮย
เพราะพระสฤษดิรักษโปรดใช้
บคิดแก่เบาหนักเหน็จเหนื่อย ยากแฮ
หวังจักสืบเกียรติไว้เกริกสิ้นกัลป์ปา ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๙ – ขุนพินิจจัย

๓๗๖๗ ตรัสเสร็จสั่งให้บุตรสุริยฉัน
ชำระโทษสองกุมภัณฑ์แผกร้าย
ฟอกเอาเพื่อนพวกมันมวญหมู่ ขบถนา
สุครีพรับสั่งย้ายยาตรยั้งยังพลาน ฯ
๓๗๖๘ บังคับตำรวจทั้งทำมรง
กับพวกราชมันองอาจห้าว
ผูกสองนักโทษทะนงกับหลัก คาเอย
ติดเครื่องไม้กระหมับกร้าวกราดนิ้วกระทบเตือน ฯ
๓๗๖๙ ขันชเนาะเคาะเร่งด้วยลวดหนัง
เฆี่ยนขับยับแตกหลังไหล่ซ้ำ
สองยักษหย่อนกำลังลงลเหี่ย โหยแฮ
มีกระทู้ถามซ้ำซักเค้าคดีเดิม ฯ
๓๗๗๐ เหวยทศพิณเพศอ้ายอสุรพาล
ประเทศลงกาสฐานทั่วด้าว
พระจักรกฤษณ์โปรดประทานพิเภก ครองนา
โดยศักดิ์สืบขัติยท้าวแทตย์เชื้อพรหมมาน ฯ
๓๗๗๑ เองยังอุบัติเบื้องกรุงลง กาเอย
ภอปติสนธิเจริญยงใหญ่กล้า
พิเภกใช่บิตุรงค์ราพล่วง รู้แฮ
เจ้ามลิวันสี่หน้ามิตรไท้ทศกรรฐ ฯ
๓๗๗๒ เลศนี้ใครแจ้งชักชวนคลา ไคลเอย
นำทัพจักรวรรดิมานิเวศน์แล้ว
จับพิเภกพันธนาขับตรุ ตรากแฮ
เองอหังการแกล้วกลับขึ้นเถลิงเวียง ฯ
๓๗๗๓ ปางสองอนุชเจ้าอวตาร
รับสั่งหาเองหาญขัดได้
คบเพื่อนร่วมกิจพาลพวกเท่า ใดแฮ
อย่าบิดปิดปกไว้จุ่งแจ้งไขจริง ฯ
             

แผ่นที่ ๕๔๐ – ขุนพินิจนัย

๓๗๗๔ ทศพิณเจบปวดเร้ารบมกาย
สารภาพตามเหตุถวายสัตยไท้
ข้ากับพี่เลี้ยงผายผันเที่ยว สวนนา
วรณีสูรร้องไห้โศกแล้วกลับสรวล ฯ
๓๗๗๕ ข้าจึงถามพี่เลี้ยงเลศประจักษ
บิตุเรศนามทศภักตร์ผ่านด้าว
พิเภกทระนงศักดิ์นำศึก สู่แฮ
ฆ่าทศเศียรญาติท้าวแทตยได้ครองนคร ฯ
๓๗๗๖ ทราบเหตุข้าเคียดแค้นคิดอาย หนักนอ
ชวนวรณีผันผายลอบลี้
ลุพึ่งจักรวรรดิสหายพระบิตุ รงค์นา
คิดร่วมสองเท่านี้แน่สิ้นสัตยา ฯ
๓๗๗๗ สวาเสมียนเขียนสอบถ้อยถามวระ ณีเอย
เจ้าซัดมึงมูละก่อเค้า
ราชมันบีบศีศะซบบอบ รบมแฮ
ขู่เคาะเราะเตือนเร้าเร่งแจ้งโดยจริง ฯ
๓๗๗๘ พี่เลี้ยงปวดขมับปิ้มปานดับ ชีพนอ
ฅอตกพาดคาทับนิ่งถ้อย
ทำมรงคเร่งไม้ขมับมึนซบ ลงนา
เปนสัตยรับเรียบร้อยร่วมถ้วยทศพิณ ฯ
๓๗๗๙ สุครีพเรียงคัดข้อคำยักษ ทูลเอย
ตรัสว่ายังบังพักพวกข้อง
แต่หากจะถามซักฟอกไล่ ลเอียดนา
คงพาดมณโฑต้องเกี่ยวเข้ารคนความ ฯ
๓๗๘๐ ข้อนี้ยกให้พิเภกอง คตเอย
อันนักโทษสองทะนงศักดินั้น
รีบพาสู่นครลงกาตระ เวรแฮ
แล้วตัดเศียรเสร็จซั้นเสียบไว้ริมทวาร ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว