โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๒๖

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:27, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระยาอนุชิตชมอุทยาน เก็บผลมะม่วงให้สนม ยางมะม่วงหยดถูกศีรษะ เผลอตัวใช้เท้าเกา นางสนมเห็นเข้าหัวเราะเลยหนีไปบวชอยู่กับพระฤาษีทิศไพที่เขามณฑป

แผ่นที่ ๕๐๑ – นายโตการเปรียญ

๓๕๐๑ ปางองค์อนุชิตไท้นฤบาล
รองนครเขตรสฐานถิ่นกว้าง
นามนพคีรีขานเมืองเอก
ทวยราษฎร์ขาดเข็ญอ้างออกอื้ออวยไชย ฯ
๓๕๐๒ นานรินทรปิ่นภพผู้ฤทธิรงค์
รองสัตยสุจริตทรงเสาะสร้าง
ทศธรรมอิกการสงเคราะห์ราษฎร์ สี่เฮย
เสด็จดัดหฤไทยกระด้างแผกเบื้องเขบ็จบรรพ์ ฯ
๓๕๐๓ วันหนึ่งอนุชิตเจ้าจอมนรา ราษฎรเฮย
ออกพระโรงเสนาแน่นเฝ้า
ทรงวินิจกิตยานุกิจ เสรจเฮย
สั่งพระผู้ผ่านเฝ้าจักเต้าสวนขวัญ ฯ
๓๕๐๔ ทันใดธก็เอื้อนพจมาน
ตรัสสั่งเสนาชาญเชี่ยวใช้
เรวๆ จัดทวยหาญแหนแห่
อำมาตยประณตไท้รีบร้อนเกณฑ์พล ฯ
๓๕๐๕ จัดพลอย่างพยุหเยื้องเปนกระบวน
เหล่าหนึ่งกระลึงทวนดาบดั้ง
บางพวกเทิดปืนชนวนนกสับ
บางก็กุมหอกตั้งท่าจ้องจักผลาญ ฯ
๓๕๐๖ ขุนรถจัดรถเจ้าจอมกา นินเฮย
คอยรับพระจอมพานรินทร์คั่ง คับเฮย
ทูลทราบทุกสิ่งล้วนเสร็จพร้อมพลพฤนท์ ฯ
๓๕๐๗ จอมกระบินทร์ฟังเหตุให้เหิมปรี ดีเฮย
บานเบิกกระมลมีใช่น้อย
สบสนานพระอินทรีย์ทรงเครื่อง ต้นเฮย
จึ่งเสด็จทรงรถคล้อยเคลื่อนพร้อมโยธี ฯ
             

แผ่นที่ ๕๐๒ – นายโตการเปรียญ

๓๕๐๘ เอกองค์โอภาษแม้นเดือนเพ็ญ
พลเพียบคือดาวเป็นเครื่องล้อม
จอมราชผ่อนราษฎร์เย็นยามเคลื่อน พลเฮย
ดังว่าเดือนดาวห้อมค่อยคล้อยโดยโพยม ฯ
๓๕๐๙ ถึงสวนดำรัสให้สงบพล
เกณฑ์กระบวนรายตนรอบล้อม
เสด็จจากรถมนตรีหมอบ เรียบเฮย
ประพาศพฤกษสพฤบพร้อมพรั่งด้วยนางสนม ฯ
๓๕๑๐ ชมพรรณหมู่ไม้ดอกดกหลาย
สารภีพิกุลสายอยุดแย้ม
ซ่อนกลิ่นๆ บหายหอมส่า เล่าเฮย
พุทธชาดดาษดวงแฉล้มเลิศด้วยกลิ่นศรี ฯ
๓๕๑๑ กรรณิกาการเกษแก้วกาหลง
พุดจีบปีบประยงทรงกลิ่นกล้า
เลือกเก็บประทานองค์วรนาฎ
เกษมศุขทุกทั่วหน้านาฎไท้ทรงธรรม์ ฯ
๓๕๑๒ บันดานคิดเคลิบเคลิ้มสกนธ์ตน
คงจริตอย่างลิงลนเลศนั้น
ถอดมกุฎภิมณฑ์มอบพนัก งานเฮย
ปีนป่ายอัมพพฤกษดั้นโดดเต้นโดยคะนอง ฯ
๓๕๑๓ เมิลมองมม่วงไม้ปลิดผล
โยนประทานสนมกลเกี่ยงเย้า
หยาดยางหยดเต็มบนเศียรกระ บี่นา
มือแกะบหลุดเท้าแกะซ้ำเกาพลาง ฯ
๓๕๑๔ สนมนางนับยิ่งร้อยยลนาง
พระบาทเกาเศียรลนลูบป้อย
แผกเพศกรษัตริย์ซนเสียสง่า
บ้างก็ยิ้มเนตรชม้อยบอกบุ้ยโอฐเบือน ฯ
             

แผ่นที่ ๕๐๓ – นายโตการเปรียญ

๓๕๑๕ พระยาอนุชิตได้ยลสบ
สนมนาฎสรวลประจบเกือบเก้อ
อดสูหมู่นางหลบลับพฤกษ
เยี่ยมเยี่ยมมองมองชเง้อง่านน้ำใจตน ฯ
๓๕๑๖ กูซนจนต้องรับรองอาย
รักอยู่บสบายบ่อนนี้
ควรคิดหลบหลีกกายสันโดฐ เดียวเฮย
อาเพศดาบศลี้ลับหน้านางจร ฯ
๓๕๑๗ พานรดำริหแล้วแผลงฤทธิ์
อากาศเกิดหมอกผิดมืดหล้า
บ่ายภักตรฉเภาะทิศอยุทธเยศ
ระเห็จเหาะเลาะเลียบฟ้าใฝ่เผ้าหริวงษ ฯ
๓๕๑๘ ปางอนงค์องค์เอกทั้งโยธี
ไบสบกระบี่ดีอกดิ้น
คือใครบั่นเศียรศรีสมรขาด เกล้าเฮย
ย้ายแยกกันค้นสิ้นสุดรู้ทางจร ฯ
๓๕๑๙ พานรระเห็จห้องเวหน รวดแฮ
ตระบัดอยุทธยาดลด่วนเฝ้า
ทูลคืนบูรีตนลาบวช
สรวมเดชพระผ่านเฝ้าโปรดเกล้าหณุมาน ฯ
๓๕๒๐ ฟังสารดาลจิตรเจ้าจักรกรี
ข่อนๆ พระไทยทวีเทวศว้า
อาไลยกระบี่ศรีแสนเสนห
เคยสบพบเนตรหน้าแต่นี้นานเหน ฯ
๓๕๒๑ จำใจจำตรัสเอื้อนอวยพร
แก่พระยาพานรแกว่นแกล้ว
เปนศุขสถาวรเทอญพ่อ
ทุกขโศกโรคไภยแคล้วคลาศพ้นอันตราย ฯ
             

แผ่นที่ ๕๐๔ – นายโตการเปรียญ

๓๕๒๒ ฝ่ายพานเรศรน้อมอภิวันท์
รับพระพรทรงธรรม์ท่านให้
ลาองค์อาศนสุบรรณอีกพระ ลักษณเฮย
ออกจากพระโรงไท้รีบร้อนระเห็จเหิน ฯ
๓๕๒๓ มาดลมณฑปอ้างนามคี รีเฮย
เหนอรัญกุฎีเด่นตั้ง
ลงจากนภางค์ลีลาสู่ กุฎีเฮย
นบบาทดาบศยั้งอยู่พร้องสนองสาร ฯ
๓๕๒๔ กาลนี้ข้าน้อยนึกศรัทธา
หวังเพิ่มผนวชดาบศบ้าง
ขอจงพระจอมอาจาริยโปรด ข้าเฮย
ยอมรับให้อยู่สร้างพรตด้วยดุษฎี ฯ
๓๕๒๕ พระมนีมีชื่ออ้างพิศไพ
ตอบพจนพานรไขเงื่อนเค้า
สูเอยรูปจนใจเองสัตว
บวชไป่ได้ดอกเจ้าเพศเตี้ยเดียรฉาน ฯ
๓๕๒๖ ใครๆ จักอาจแสร้งเอาทรง
เปนเพศบุรุษยงเยี่ยงข้อย
กูจึ่งจะยอมสงเคราะห์บวช ได้นา
แลจะแนะกิจน้อยใหญ่ให้กองกูณฑ์ ฯ
๓๕๒๗ ขุนกระบินทรยินเลศน้อมนักธรรม์
ร่ายเวทแปรเพศผันแผกกี้
ทรงโฉมเฉกเช่นฉันชายหนุ่ม
จอมนารถนักสิทธิ์ชี้กิจให้ปรรพชา ฯ
๓๕๒๘ ครองนุ่งหนังพยัฆพร้องบริกฃาร
ห่อเกษชฎาธารเสรจแล้ว
ลาองค์พระอาจริยสู่ยอด ไศลเฮย
ชี้ชื่อมรฎปแก้วอยู่สร้างกิจกูณฑ์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว