จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระพรตพระสัตรุดเตรียมเข้ากองไฟ หนุมานและกุขันเข้าเฝ้าทูลเรื่องพระรามเสด็จกลับให้ทราบ
แผ่นที่ ๔๗๗ – พระมหาคำเปรียญ
|
|
| ๓๓๓๓ ถึงปีสิบสี่ถ้วน | | กำหนด สัญญาเฮย
|
| พระสัตรุศพระพรต | | พราพร้อง
|
| เหตุใดพระทรงยศ | | ไม่กลับ มานา
|
| ครบสัตยสัญญาน้อง | | จักต้องลาญชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๓๔ อยู่ใยอัประยศถ้วน | | เทวัญ
|
| เสียชีพรักษสัตย์ธรรม์ | | ชอบไว้
|
| คิดเสร็จเสด็จจรผัน | | สู่พระแม่ สามเฮย
|
| ประนตลนาฎไท้ | | จักเข้ากองกูณฑ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๓๕ ทั้งสามฟังทูลท้าว | | ทูลลา
|
| ดาลโศกปรามลูกยา | | อย่าม้วย
|
| รอคอยสักสามวา | | ระก่อน นะพ่อ
|
| อย่าเพ่อด่วนตายด้วย | | สัตยยั้งฟังคำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๓๖ โอรสประณตน้อม | | ทูลสนอง
|
| ชีพไม่รักรักษครอง | | สัตยไว้
|
| ประทานโทษข้าสอง | | พลั้งผิด แลนา
|
| ฝากพระวงษข้าใต้ | | บาทด้วยช่วยผดุง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๓๗ มารดากอดลูกท้าว | | สลบลง
|
| โอรสโศกเจียนปลง | | ชีพม้วย
|
| สนมนาฎแลพระวงษ | | แก้กลับ ฟื้นนา
|
| ต่างโศกอโศกด้วย | | จักต้องจำตาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๓๘ โอรสว่าสัตยตั้ง | | เปนประธาน
|
| เหล็กเพชรเจาะผาจาน | | จรตอ้าง
|
| ไม่เลือนลายปาน | | ความสัตย แลนา
|
| วายชีพลูกไม่ล้าง | | สัตยแล้วฃอลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๓๙ สองรีบเสด็จสู่ท้อง | | สนามพลัน
|
| สั่งแก่สุมันตัน | | อย่าช้า
|
| ทวารวังเร่งปิดกัน | | พระแม่ ไว้นา
|
| แล้วรีบกองกูณฑ์ข้า | | จักเข้าถวายชนม์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๗๘ – พระมหาคำเปรียญ
|
|
| ๓๓๔๐ สุมันตันหวั่นจิตรว้า | | ทูลผัด วันเฮย
|
| สองราชกล่าวคำตัด | | ตอบโต้
|
| งาช้างงอกออกชัด | | ใครฉุด คืนฤๅ
|
| ฝ่ายสุมันตันโอ้ | | โอดแล้วกองกูณฑ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๔๑ เหล่าเสนาใหญ่น้อย | | หญิงชาย
|
| รักราชโศกเสียดาย | | ทั่วด้าว
|
| สองขัดติยจึ่งภิปราย | | ปรามสั่ง ทั่วนา
|
| ฃอฝากสามนาฎท้าว | | อิกทั้งประยูรวงษ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๔๒ เสร็จสั่งกรจับเกื้อ | | จูงกัน
|
| หวังจักโจมเพลิงพลัน | | จ่อจ้อง
|
| ภอวายุบุตรกุขัน | | ถึงพระ ลานแฮ
|
| ดูเกลื่อนคนโศกก้อง | | รีบใกล้เหนองค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๔๓ กุขันเข้ากอดไท้ | | สัตรุศ
|
| พระพรตวายุบุตร์ | | ยึดไว้
|
| สองราชว่าใครฉุด | | เหลือบเนตร มานา
|
| สบภักตรสองจึ่งได้ | | หยุดค้างพลางถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๔๔ กุขันวายุบุตรน้อม | | ทูลสาร
|
| ว่าพระอวะตารยก | | กลับด้าว
|
| หยุดพักพวกทวยหาญ | | สำนักนิ์ วะสิฐนา
|
| ตรัสสั่งข้าทูลท้าว | | เพื่อพ้นปฎิญาณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๔๕ สองขัดติยราชแจ้ง | | ปรีดี
|
| เราจักทูลชนนี | | ร่มเกล้า
|
| ท่านจงอยู่อย่าลี | | ลาศก่อน เลยนา
|
| พลางรีบเสด็จขึ้นเฝ้า | | ท่านไท้มาตุรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๔๖ ทูลว่าพระพี่เจ้า | | จรลี ถึงเฮย
|
| สำนักนิ์พระมุนี | | ตรัสใช้
|
| หณุมานกุขันปรี | | ชารีบ บอกแฮ
|
| สามมาตุหมดโศกให้ | | เร่งเร้ารับดไนย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๗๙ – พระมหาคำเปรียญ
|
|
| ๓๓๔๗ โอรสประนตแล้ว | | มาพลัน
|
| สั่งแก่สุมันตัน | | รีบเต้า
|
| เกณฑ์จัดพวกพลขันธ์ | | สี่หมู่
|
| จักรับพระพี่เจ้า | | เสด็จเข้าคืนเวียง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๔๘ สุมันตันรับสั่งแล้ว | | เกณฑ์พล
|
| ม้ารถคชอนนท์ | | อเนกหล้า
|
| สรรพาวุธครบฅน | | กบวนแต่ง ต่างนา
|
| เตรียมตรวจรับเสด็จถ้า | | ครบถ้วนกระบวรพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๔๙ สามมารดากับทั้ง | | กำนัน ตามเอย
|
| โอรสร่วมชีวัน | | พรั่งพร้อม
|
| สนานเสด็จประดับสรรพ์ | | ภูษิตร เสร็จนา
|
| ทรงรถพลแหนห้อม | | แห่ริ้วเร่งกระบวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๐ กุขันวายุบุตรได้ | | นำพล จรเฮย
|
| รีบเร่งถึงบัดดล | | ที่ใกล้
|
| เหนลิงยักษสับสน | | จึ่งหยุด พลแฮ
|
| ห้าขัตติยราชไท้ | | เสด็จเข้าบริเวณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๑ พระรามพระลักษทั้ง | | สีดา
|
| ต้อนรับห้าขัตติยา | | พรักพร้อม
|
| นบประณตแทบบาทา | | มาตุเรศ สามเฮย
|
| ต่างต่างปราโมชน้อม | | เนื่องหน้าปราไส ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๒ นางเกาสุริยสร้อย | | สมยา
|
| พลางกอดพระรามา | | ลูบไล้
|
| โฉมสมุทรับสีดา | | โลมลูบ
|
| พระลักษณไกยเกษีได้ | | โอบอุ้มรับขวัญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๓ เกาสุริยนาฎเอื้อน | | โอฐถาม
|
| พระลูกแรมวะนาราม | | แต่ต้น
|
| เปนดาบศทั้งสาม | | ทรงพรต
|
| เกิดเหตุใดจึ่งต้น | | เฃตรข้ามลงกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๘๐ – พระมหาคำเปรียญ
|
|
| ๓๓๕๔ พระรามประณตแจ้ง | | กิจจา
|
| ลูกสถิตยโคธาวา | | เรศรั้ง
|
| ทศภักตรลักสีดา | | ดวงจิตร ไปแฮ
|
| ลูกจึ่งลาพรตตั้ง | | ติดเต้าตามผลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๕ ความลำบากยากแค้น | | ในดง
|
| ซ้ำต่อยุทธณรงค์ | | รบสู้
|
| ข้ากับอนุชแทบปลง | | ปลดชีพ แลนา
|
| ราญรบอสุรผู้ | | เผ่าร้ายวายปราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๖ สามมาตุเรศไท้ | | ทรงฟัง
|
| ความวิโยคโศกประดัง | | ละห้อย
|
| สุดกลั้นโศกประทัง | | ค่อยส่าง แลนา
|
| ตรัสแก่สีดาสร้อย | | กอบเกื้อภักดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๗ สีดาประณตน้อม | | ทูลสนอง
|
| ยามวิโยคสามีหมอง | | หม่นไหม้
|
| นับวันแต่จักปอง | | ดับชีพ ลงนา
|
| ความทุกขใครนับได้ | | เท่าข้าฤๅมี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๘ สามมารดาตรัสเล้า | | โลมใจ
|
| เนื้อนพคุณตกใด | | ห่อนคล้ำ
|
| แล้วจึ่งตรัสปราไส | | พระลักษณ แลนา
|
| พระลักษณทูลทุกข์ปล้ำ | | ศึกเปลื้องเคืองเข็ญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๕๙ พระพรตสัตรุศน้อม | | ทูลคดี สัตยเฮย
|
| จักกฤษณขอบคุณมี | | มากแล้ว
|
| นางไกยะเกษี | | สรวมโทษ แล้วนา
|
| เชิญพระทรงจักรแก้ว | | กลับเข้าคืนนคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๓๖๐ ทรงศรอ่อนเกษเกล้า | | อภิวันท์
|
| ทูลไป่ถือโทษทัณฑ์ | | ก่อนกี้
|
| แปดกรษัตริย์เกษมสันต | | ใสสร่าง โศกนา
|
| ปราโมทยกรมลชี้ | | ชื่นด้วยสมาคม ฯ
|
| | |
|