โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๙๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

การปรับปรุง เมื่อ 14:05, 18 สิงหาคม 2552 โดย CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(ต่าง) ←รุ่นก่อนหน้า | รุ่นปัจจุบัน (ต่าง) | รุ่นถัดไป→ (ต่าง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัทธาสูรตาย

แผ่นที่ ๓๖๕ – พระพินิตพินัย

๒๕๘๙ รามสรงทรงเครื่องแล้วออกพลา กรแฮ
ถามพิเภกโหรารอบรู้
ราพเสียพิธีคลาเคลื่อนคิด ไฉนฤๅ
จึงไม่ออกศึกสู้พิเภกน้อมทูลความ ฯ
๒๕๕๐ ยามว่าพรุ่งนี้จักโรมรำ บานนา
กับสัทธาสูรอำนาจร้าย
อิกกับวิรุณจำบังล่อง หนแฮ
เชิญเสดจยกพลผ้ายเพื่อมล้างมารหาญ ฯ
๒๕๕๑ องค์อวตารสดับข้อคำนวณ ทูลแฮ
สั่งสุครีพเกณฑ์กบวนทัพแกล้ว
เจ็ดสิบเจ็ดสมุทควรขจัดศึก สองเฮย
สุครีพจัดพลแล้วรุ่งเข้าทูลฉลอง ฯ
๒๕๕๒ สองกษัตริยสดับเสด็จเข้าสรงสลิล แล้วนา
ทรงเครื่องเสร็จจับศิลปะสาตรพร้อม
สองเถลิงรถเทวินทร์ขุนกบี่ กบวนเฮย
พยุหแห่แหนห้อมโห่สท้านสเทือนไหว ฯ
๒๕๕๓ พิไชยรถม้าเผ่นผ้ายพลหลาม มาเอย
ถึงที่สงครามรามสั่งทแกล้ว
อยุดตั้งทัพไชยนามครุธเหนี่ยว นาคนา
ตั้งกระบวนมั่นแล้วพิเภกเฝ้ากราบทูล ฯ
๒๕๕๔ สัทธาสูรได้เวทเรียกวรา วุธเอย
โปรดสั่งหณุมานคลาสกัดก้าว
ลวงราพเรียกเทวาวุธเหวี่ยง รับแฮ
มันไม่เหนสาตรท้าวสอดแคล้วมนตไปลย ฯ
๒๕๕๕ ทรงสดับตรัสสั่งให้หณุมาน ไปเฮย
วานเรศของบริวารเหาะได้
ห้าร้อยกับลิงหลานอินทรออก ช่วยเอย
พระโปรดอนุญาตให้เร่งมล้างอสุรา ฯ
             

แผ่นที่ ๓๖๖ – พระพินิตพินัย

๒๕๕๖ ลูกลมลาแล้วออกกับอง คตเอย
พาพวกเบญจสดงค์เดชกล้า
ลอดพนัศลัดลงทางใหญ่ รามแฮ
พลกระบี่พร้อมหน้าอยุดใต้ไทรสฐาน น
๒๕๕๗ หณุมานกล่าวถ้อยับบุตรพา ลีเอย
พระกฤษณ์ใช้เรามารบเร้า
จำจักผ่อนผันหากลเล่ห์ ลวงเฮย
สวานิกายกับเจ้าจักให้เหาะคอย ฯ
๒๕๕๘ ลอยสกับยักษเรียกให้เทวัญ
โยนเครื่องอาวุธพลันรวบไว้
อย่าให้ตกสักอันคอยพี่ เรียกนา
ยินจึ่งซัดสาตรให้ตกต้องมารทหาร ฯ
๒๕๕๙ หลานอินทรยินสั่งพร้อมกันเหาะ
แมกเมฆลอยคอยเฉพาะพักฟ้า
หณุมานนฤมิตเหมาะลิงป่า แล้วเฮย
ปีนป่ายรุกขรอร้าราพร้ายออกสนาม ฯ
๒๕๖๐ ส่วนสามอสุเรศรเข้าสรงเสวย เสร็จเฮย
ท้าวสัทธาสูรเผยพจนเร้า
ว่าพระสหายเอ๋ยจักออก รบนา
จงพระหลานตามเต้าต่อเบื้องขบวนหลัง ฯ
๒๕๖๑ ทศกรรฐัฟังชอบเอื้อนอวยไชย์
สหายยกพลไกรไปรีบร้อน
ล่วงเฃตรนครไคลลุพนัศ นพมนา
ภาคินัยราชต้อนพยุหเต้าตามหลัง ฯ
๒๕๖๒ สัทธาสูรตั้งเคี่ยวขับพหล เหนแฮ
ฟานเผือกวิ่งผ่นฉงนจิตรท้าว
อยุดทัพแทบไพรสณฑ์สวาออก ถามนา
ยักษยกพลหาญห้วแห่ห้อมไปไหน ฯ
             

แผ่นที่ ๓๖๗ – พระพินิตพินัย

๒๕๖๓ เฮยลิงไพรใคร่รู้ฤๅถาม
กูจักไปณรงค์รามเร่งมล้าง
ยักษเหวยเวทเดชทรามสู้ฤทธิ์ นรายน์ฤๅ
เหนจักอดราวอ้างอวดสู้มฤตยู ฯ
๒๕๖๔ อ้ายสูรู้อวดอ้างอัปปรี
เองไป่รู้กูมีเวทล้ำ
แม้มนุษย์สองศรีซมเซ่อ สู้เฮย
กูเรียกเทพสาตรห้ำหั่นให้บรรไลย ฯ
๒๕๖๕ ลิงทำไถลว่าท้าวอวดฤทธิ์ เวทฤๅ
เชิญเศกให้ประสิทธิ์ประเสริฐแกล้ว
เราเหนประจักษ์จิตรจึ่งจัก เชื่อนา
ยักษว่าอยากยลแล้วเรียกด้วยวราคม ฯ
๒๕๖๖ เทพวงษพรหเมศถ้วนราษี
กลัวพระเวทอสุรีเรียกร้อง
ต่างโยนหอกดาบตรีทวนกฤช ง้าวแฮ
ลงเกลื่อนกลาดดาษห้องแห่งฟ้าดังฝน ฯ
๒๕๖๗ ปวงพลพานเรศทั้งองคต เหนแฮ
รับเทพสาตรได้หมดแมกจ้อง
คอยฟังพโยรสเรียกจัก โยนเฮย
สาตทจึ่งไตกต้องแผ่นพื้นพสุธา ฯ
๒๕๖๘ วายุบุตรจึงเยาะเจ้าอัษฎงค์
เราบ่อเหนสาตรลงแหล่งใต้
เออยักษช่างยกองค์เอกอวด เท็จเฮย
เราเรียกบ้างคงได้สาตรเย้ยยักษา ฯ
๒๕๖๙ สัทธาสูรสอดแคล้วแคลงมนต์ เสื่อมแฮ
กระบืบบาทขบทนต์โกรธกล้า
เฮยลิงหยิ่งยกตนจงเรียก เร็วนา
แม้สารทไม่ลงหล้าจักเคี้ยวมังษ์มึง ฯ
             

แผ่นที่ ๓๖๘ – พระพินิตพินัย

๒๕๗๐ ลิงสมจิตรจึ่งแสร้งเศกหวัง ลวงเฮย
จำเรียกเทเวศดังกึกก้อง
องคตกับพลฟังถนัดชัด โยนแฮ
อาวุธว่อนตกต้องต่างม้วยมารทหาร ฯ
๒๕๗๑ หณุมานนฤมิตรแม้นจตุรภักตร์
โจนจู่โจมโถมหักรถกลิ้ง
สารถีพระยายักษ์ตกราช รถแฮ
เศียรผงกยกดังกิ้งก่าร้องเรียกพหล ฯ
๒๕๗๒ พลมารขานโห่ล้อมรอบพา นเรศเฮย
พุ่งซรัดยิงแทงสวาสาตรลื้น
องคตบับพลถลาลงช่วย ปหารแฮ
ยักษ์พินาศกลาดพื้นพนัศสิ้นพลหาญ ฯ
๒๕๗๓ มารตนเดียวเคี่ยวสู้ศรตรี สวาเฮย
วายุบุตรกวัดแกว่งตรีไล่จ้ำ
โถมถีบถูกอสุรีแผลงสาตร ศรแฮ
ลิงหักศรมารห้ำกบี่ปล้ำชิงคทา ฯ
๒๕๗๔ สองสวาโรมราพล้มปัถพี
วายุบุตรโจนจับทวีบาทสบิ้ง
ฟาดกับแผ่นธรณีอสุรดับ ชีพแฮ
ฟันท่อนรอนกายกลิ้งบั่นเกล้าอสุรา ฯ
๒๕๗๕ หิ้วเหาะมากับด้วยองคต พลแฮ
ถึงทัพลงประณตนอบเฝ้า
ทูลความแต่ต้นหมดจนตลอด ปลายเฮย
ถวายสัทธาสูรเกล้าแก่ไท้อธิบดี ฯ
๒๕๗๖ จักรียลศิระเสี้ยนสมประสงค์
ยกย่องหณุมานองคตล้น
ปรีชาเชี่ยวชาญยงยุทธ์ย่อม ไชยเฮย
หาทั่วจักวาฬค้นเช่นนี้มีไหน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว